The Archeology of Azerbaijan a brief Discourse
Yüklə 4,97 Kb. Pdf görüntüsü
|
www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 113 - Elə isə get, başını sal aşağı, səndən tələb olunan dərəcədə cəzanı çək. Əziz bilirdi ki, günahı olub-olmamasından asılı olmayaraq günahsızlığını dilinə gətirən məhkuma paqon xoş üz göstərmir. Belə çıxırdı ki, onların ən böyük günahı məhkum olmasındadır. O, rəisin kabinetindən çıxanda qəbul otağındakı iri bədənnüma güzgüdə özünü görəndə duruxdu: beş gündə xeyli sınıxmış, bir az da yaşlaşmışdı. Hamısı fikirdəndir, - düşündü. Fikirsiz də yaşamaq mümkün idimi? İkinci mərtəbədən yaşayış sahəsinə enəndə, ürəyində sevinirdi, evinə, elinə qayıdan insan kimi. Şəfi düz deyirmiş - pis günü görməsən, yaxşının qədrini bilməzsən. Bu vaxta qədər qaldığı kupenin, yatdığı çarpayının səfasını, rahatlığını bilməyibmiş. Əziz baraka girib, hamı ilə görüşüb hal-əhval tutandan sonra uzaq yoldan dönmüş sayaq, tab gətirə bilməyərək axşamdan yerinə girib, səhər yoxlamasınadək yatdı. Ertəsi gün günortaya yaxın onu vaxtaya çağırdılar. Xeyir ola, - Əziz təəccübləndi. Görüşə baxan çavuş Əbülfəz idi çağıran. - Yanına gələn var. Əzizin ürəyi sevinclə döyündü: - Kimdi? - Bacın. - Tək gəlib? Anam gəlməyib? - Hə də, təkdi. Əzizin sevinci narahatlıqla əvəz olundu. On yeddi yaşlı qız uşağının tək görüşə gəlməsi xoşuna gəlmədi. - Əbülfəz, qardaşım, elə isə məni tez görüşdür, getsin evə, qapıların qabağında asılıb qalmasın. - Görkəmindən xəbərin var? Üz-gözüvü tük basıb, - Əbülfəz ona eyib edirmiş təki güldü, - rəis tapşırıb ki, heç kimi görüşə üzü-tüklü buraxmayım. Get beş-on dəqiqəyə üzünü qırx gəl. - Qardaşımsan, hörmətini edərəm, məni yoldan qaytarma. Rəis özü axşam məni şizodan buraxıb. Beş sutka yatmışam, hələ də tam özümə gəlməmişəm. Üz qırxmaq heç yadıma düşməyib. Sən narahat olma, rəis təsadüfən bu halda məni görüşdə görsə, bütün mə-suliyyəti mənlikdir. Xahiş edirəm, məni görüşdür, qızı tez evə yola salım, çox gözləməsin. - Deyirsən, sənlikdir? - Bəli. - Gəl onda. Bacısı son yarım ildə elə bil bir az da böyümüş, gözəlləş-mişdi. Ömrünün gül qönçəsi kimi açılan vaxtı onu həyatın dibinə, türməyə görüşə tək göndərmək Əzizin fikrincə düzgün iş deyildi. Narahatlığı da səbəbsiz deyildi. Nahaq deməyiblər: Od olmayan yer-dən tüstü çıxmaz. Hələ birinci məhkumluğu dövründən bəri görüşdə işləyənlərin əxlaqsızlığına dair qulağına söhbətlər çatmışdı. Doğru-dur, əsli-qanı, əxlaqı təmiz olan qadını bir kimsə yolundan çıxara bil-məz. Amma əzizinin yanına görüşə gələn, tutaq ki, mayası boş olan, www.kitabxana.net – Milli Virtual Kitabxana 114 atmacalara laqeyd olmayan qadının düşdüyü vəziyyətindən istifadə edib, fürsət olarsa, görüş otaqlarının birində, ya da işdən sonra hara-dasa görüşərək yaxınlıq etmək heç bir mizan-tərəziyə uyğun gələn, mənliyi olan bəndəyə yaraşan iş sayıla da bilməz. Əbülfəzdən əvvəl görüşdə işləyən, bu sayaq fəaliyyətinin qurbanı olmuşdu. O, nəşə alveri üstündə yatan məhkumun görüşə gələn cavan anasını ələ almış, elə görüş yerində mütəmadi olaraq çağırıb, yaxınlıq edirmiş. El misalında deyilən “əyriliyin” müddətinin qırx gün olması” çölə aiddir. Zon olsun, kimsə bilsin, uzağı bir həftəyə gizlin iş üzə çıxma-sın, mümkün deyil. Görüşdə “peredaça taçkası” - gətirilən ərzağı ara-bada daşıyan “taksi” hamballardan birisi işin nə yerdə olduğunu bilər. Günlərin birində mübahisə zamanı həmin məhkuma rişxəndlə “anasının dərdini çəkməyi” tövsiyyə edər. Məsələdən hali olan məh-kum növbəti görüşə çıxanda işçinin üzünə lezva ilə nişanə çəkir. Məhkumu il yarım müddətə krıtıya göndərirlər. İşçinin isə ərizəsini alıb paqondan çölə atırlar. Bu hadisə hamının yadında olsa da, kimi arxayın edə bilər ki, daha görüşdə işləyənlər gəlib-gedən qadınlara öz ana-bacısı gözü ilə baxıb, bir daha pis xəyallara düşməyəcəklər. Bu səbəbdən bacısı tək gəldiyinə görə tez yola salıb, bəd gözlərin onu çox görməyini istə-mirdi. Bacısı Əzizi görəndə kövrəldi. Addımlarını yeyinlədib, boy-nunu qucaqladı. Gözlərinin yaşını saxlaya bilmədi, yanaqları islandı. Qardaşı necə də dəyişmiş, qocalmış, arıqlamışdı. Saçı ilə yanaşı üzündə çıxan tüklərin də xeylisi ağarmışdı. Gözlərinin dərinliyində yatmış kədər hiss olunurdu. - Aynur, nə yaxşı gəlmisən? Bəs mama hanı, niyə gəlmədi? - Darıxma, - o, qardaşının boynunu buraxmaq istəmir, saçları-nı sığallayır, dolmuş gözlərinin yaşını silirdi, - hamısını danışaca-ğam, tələsmə. İki bağlama ərzaq gətirmişdi bacısı. İkinci bağlamanı Zinyət vermişdi. Əslində onun görüşə gəlməsinə səbəb Zinyət olmuşdu. O, özünün görüşə buraxılmayacağını bilib, Aynura yalvarmış, Əzizin yanına getməsini xahiş etmişdi. Aynur isə ata-anasının Zinyəti gör-məyə gözləri olmadığından adını çəkməyib, öz tərəfindən qardaşını görmək istəməsini anasına bildirmiş, görüşə gəlməyə icazə almaq üçün günlərlə dilə tutmuşdu. Nəhayət, anası çox götür-qoydan sonra ərinin yanında qızına tərəf durmuşdu. - Ay kişi, özün getmirsən, məni qoymursan. İndi neynək, uşaqdan təmiz əlimizi üzək? Qoy heç olmasa bacısı da olsa gedib baş çəksin. Yenə var olsun balası üçün hamıdan çox yanan ana ürəyi. Kişidən xəbərsiz topladığı puldan Əzizə verməyə bir az xərclik də göndərmişdi. Otaqda onlardan savayı kimsə yox idi. Həmişə kənardan müşaiyət edən gizir və ya əməliyyatçı zabit nədənsə gözə görünmür-dülər. Pulları alanda Əzizin burnu doğma xoş iy duydu. Manatlıq-lardan birini iylədi, ürəyi gizildədi, az qaldı kövrəlsin. Manatdan evlərinin iyi, anasının paltarının ətri gəlirdi... Bir anın içində atası, anası, evləri gözlərinin önündən gəlib keçdi. Allah ağlını alanda niyə bunları düşünməmişdi? Ağlı olmadığı halda necə düşünə bilərdi? Bacısı Əzizin qəmləndiyini hiss edib, könlünü almaq istədi. Yadına nə düşdüsə, tez qoluna keçirdiyi balaca çantanı açıb axtardı: - Bay, başım söhbətə qarışıb, unutmuşdum. Sonra heç bilirsən Zinyət məni neylər? Əsas məsələ burada qalıb, - o, iki-üç yerdən qat-lanmış dəftər vərəqini çıxarıb, Əzizə uzatdı, - al oxu. Sənə məktub yazıb. Yüklə 4,97 Kb. Dostları ilə paylaş:
|