- 32 -
НАХЧЫВАН ДЮВЛЯТ УНИВЕРСИТ ЕТ И. ЕЛМИ ЯСЯРЛЯР, 2015, № 1 (66)
NAKHCHIVAN ST AT E UNIVERSIT Y
.
С ЖЫЕНТЫФЫЖ WО РКС , 2015, № 1 (66)
НАХЧЫВАНСКИЙ ГОСУДАРСТ ВЕННЫЙ УНИВЕРСИТ ЕТ . НАУЧНЫЕ ТРУДЫ, 2015, № 1 (66)
MEHRİBAN QULİYEVA
Naxçıvan Dövlət Universiteti
quliyeva.mehriban@list.ru
UOT:81
NİZAMİNİN ƏSƏRLƏRİNDƏ MƏCAZİ ADLAR ALƏMİ
Açar sözlər: Azərbaycan, Nizami Gəncəvi, ideal cəmiyyət, məcazi adlar, xəmsə
Key words: Azerbaijan, Nizami Gencevi, ideal society, metaphorical names, Khamsa
Nizaminin ölməz ədəbi irsi təkcə humanizm, insana məhəbbət, yüksək əxlaq, estetik zövq,
tərbiyə və bilik mənbəyi, heç vaxt qiymətini, etik təsirini itirməyən əlvan söz, dərin fəlsəfi fikir,
hikmət xəzinəsi olmaqla bərabər, həm də canlı tariximizdir, keçmişimizin ən qaranlıq guşələrinə
işıq salan sönməz məşəldir. Nizami Gəncəvi öz qəhrəmanlarını sevə-sevə tərənnüm etmişdir."
Xəmsə" də elə bir qəhrəman obrazına rast gəlmək olmaz ki, oxucu onun xarakterinə qibtə ediləcək
dərəcədə inanmasın.Qəhrəmanların müxtəlif vəziyyətlərdə təsviri ilə yanaşı, şair onların daha
dolğun, daha bütöv çıxması üçün məcazlardan geniş istifadə edilmişdir. O, Şərq ədəbiyyatında
məşhur olan məcazi adlardan obraz adı kimi istifadə ilə qənaətlənməmiş, onları bədii təsvir vasitəsi
kimi də işlətmişdir. Bəzən də bir əsərin əsas qəhrəmanının adı başqa bir obrazın təsvirində məcazi
ad kimi işlənmişdir. Bütün bunlar insanın qüdrətini, əzəmətini, məhəbbətini, gücünü, istək və
arzusunu daha əyani və inandırıcı şəkildə göstərmək üçün şairin əlində ən mötəbər vasitə olmuşdur.
Şair qəhrəmanlarının az sözlə ətrafınlı tərənnümü üçün həmişə onu başqa bir adla müqayisə etməklə
kifayətlənmişdir. Görünür, o dövrdə həmin adlar arasında o qədər geniş yayılmışdı ki, şair onların
hərtərəfli təsvirinə də ehtiyac duymamışdır. Məcazi adlardan istifadə yolu ilə Nizami öz
fikirlərininin yığcam, qısa və dolğun ifadəsinə nail olmuşdur. Zəngin məcazi adlarin yerli-yerində
işlənməsi isə şairdən ensiklopedik bilik, fitri istedad və zəngin sənətkarlıq qüdrəti tələb edirdi.
Maraqlıdır ki, müəyyən obraz adlarına "Xəmsə" nin ayrı-ayrı əsərlərində rast gəliriksə, həmin adın
məcazi formasına bütün əsərlərdə təsadüf edilir. Məsələn, "Sirlər xəzinəsi" ndə (Süleyman və
əkinçi) Süleyman əsas,"Yeddi gözəl" poemasında isə epizodik surət kimi çıxış edir. Digər əsərlərdə
isə ondan məcazi ad kimi istifadə olunmuşdur."Sirlər xəzinəsi" əsərində Məlik Fəxrəddin Bəhram
şah, Süleymana bənzədilmişdir. O, Süleyman üzüklü, günəş taclı hökmdar, Məlik Fəxrəddin adı-
dünyamıza iftixar. Xosov və Şirin əsərində isə Toğrul şah Süleymanla müqayisə olunur:
Süleymandır bizim şaha baxsana Gah balıq söz deyir, gah da Ay ona.Yəni bizim şahımız
Süleyman kimi qüdrətli hökmdardır. İkinci beytdə işlədilən "Baliq" və "Ay" "Bütün dünya"
məhfumunu ifadə edir.
Əsərdə Qızıl Arslan Süleymanla müqayisə olunarkən, həm ona üstünlük verilir, həm də
Süleymanla müqayisə olunarkən, həm ona üstünlük verilir, həm də Süleymana bənzədil Qapısına
gələn qarışq Layiqdir qul olsun ona Süleyman...
Əgər şiddətlənsə dəhşətlə tufan,
Nə qorxu, var ikən belə Süleyman.
Birinci beytdə Süleyman, Qızıl Arslanın qapısına gələn qarışqaya layiq bir şəxs tək göstərilir, ikinci
beytdə isə qüdrətli hökmdar kimi Qızıl Arslan Süleymana bənzədilir.
"Xosrov və Şirin" əsərində Xosrov atasının qəzəbindən qorxub Ərmənə qaçarkən yolda təsadüfən
bulaqda çimən Şirinə rastlaşır. Lakin Şirin onu tanımır və yad gözün təsirinini hiss edib oradan
uzaqlaşır. Xosrov onun bir pəri olduğunu hiss edir, sonra öz-özünə deyir:
Süleyman qoyum bir adımı hələ,
Sonra pəriləri gətirim ələ.
Həmin dövrdə Xosrov nə şah idi, nə də Süleymana bənzəyirdi. O yalnız Süleyman qüdrətli hökmdar
olandan sonra Şirin kimi pəriləri ələ gətirə bilərdi və.s.
- 33 -
Ədəbiyyatşünaslıqda izah olunur ki, məcaz yaratmaq üçün bənzəyən və bənzədilən tərəflər
qarşılaşdırılır və müqayisə olunur. Lakin burada ancaq ümumi adlların ümumi adlara bənzədilməsi
nəzərdə tutulmuşdur. Nizami əsərlərində isə ümumi adların ümumi adlara bənzədilməsindən əlavə,
ümumi adların xüsusi, xüsusi adlarin xüsusi,xüsusi adlarin ümumi adlara bənzədilməsi yolu ilə
zəngin və rəngarəng məcazlar sistemi yaradılmışdır. Demək, bədii ədəbiyyatda işlənən məcazları
komponentlərinin ümumi və ya xüsusi adlara ifadə olunmasına görə iki qrupa ayırmaq olar:
1.Hər iki komponenti ümumi adlardan düzələn məcazlar
2.Onomastik məcazlar
Nizaminin əsərlərində onomastik məcazlardan geniş istifadə edilmişdir. Burada onomastik
bənzətmə haqqında söz açmaq lazım bilirik.
Məlumdur ki, məcazların ən ilkin və sadə forması və bənzətmədir. Bənzətmədə isə 4 ünsür olur:
Bənzəyən, Bənzədilən, Bənzəmə qoşması və Bənzəmə sifəti. Burada isə biz ancaq birinci və ikinci
vahidləri əsas götürürük. Çünki ola bilsin, Nizami əsərlərinin tərcüməsi zamanı əlimizdə olan
mətnlərdəki bənzəmə qoşması və bənzəmə sifəti tərcüməçilər tərəfindən yazılıb və yaxud onlar
tərəfindən ixtisar olunmuşdur. Bənzəyən və bənzədilən xüsusi adlar tərcümə olunmadığı üçün onlar
ən etibarlı məcazlar hesab olunmalıdır. Buna görə də bənzətmə əsas rol oynayan qrammatik
vasitələr haqqında bəhs etməyi lazım bilmədik.
Şair onomastik məcazlardan ən çox iki halda istifadə etmişdir. İlk dəfə obrazı təqdim edərkən
və hadisələrin gedişi zamanı onun haqqında daha geniş təsəvvur yaratmaq istədikdə. Məsələn
obrazın təqdimində onu müxtəlif şəxslərlə və ya rəmzi məna daşıyan digər xüsusi adlarda
müqayisəli şəkildə təsvir edir. Bu zaman bənzəyən bir, bənzədilən tərəf isə bir, iki və daha çox
komponentdən ibarət olur.
Nizaminin əsərlərində bənzəyən antroponimlər-şəxs adları ancaq obraz adlarından ibarətdir.
Bənzədilən adlar içərisində isə obraz adlarına təsadüf olunsada, əsas yeri "Xəmsə"də obraz kimi
iştirak etməyən və Şərq ölkələrində ən məşhur olan dini, dini-əfsanəvi və tarixi şəxsiyyət adları
təşkil edir. Kəmiyyətə obraz adlarına nisbətən çox olduqları üçün onların hamısı haqqında ətralı
məlumat vermək qeyri-mümkündür. “Xızır” sözündən “Xəmsə”də obraz adı kimi istifadə olunsa
da, ona bənzətmə məqamında da tez-tez təsadüf edilir. Məsələn, “Sirlər Xəzinəsi” əsərində
Davud oğlu Məlik Fəxrəddin Bəhram şahın zəkası İsgəndərlə yanaşı, Xızırla da müqayisə olunur:
İsgəndər – şanlı Xızır, zəkası işıq saçar,
Sehrkar münəccimdir, “Məcəsti” sirri açar
“Leyli və Məcnun” poemasında Leyli, Məcnuna yazdığı məktubda onu Xızır suyuna (yəni
Dirilik suyuna) və pərvanəyə bənzətmişdir:
Ey zülmətdə qalan Xızır suyu, sən
İlk səhər şəminin pərvanəsisən
“Yeddi gözəl” əsərində də bir sıra obrazlar Xızıra bənzədilir:
Tanı Xızır kimi özünü gəl sən,
Dirilik suyundan, bəlkə, içəsən
Burada şair oğlu Məhəmmədi Xızırla müqayisə etmişdir. “Xosrov və Şirin” əsərində isə şair özünü
Xızıra bənzədir:
Bütün örtülmüşlər bizdə zahirdir,
Xızr adını çəkdin, Xızr hazırdır.
Şeiri oxunanda bu Nizaminin
Özü də hər sözdə görünər yəqin
Dirilik suyu içib əbədiyyətə qovuşan Xızır dini gümana görə, indi də yaşayır və çətinə
düşənlərin “Ya Xızır İlyas” çağırışı ilə peyda olur, onu arzusuna çatdırır. Şair böyük uzaqgörənliklə
göstərir ki, mən şeirim oxunan hər bir zamanda Xızır kimi yaşayacağam.
Yusif ( “Bibliya”da – gözəl İosif) – Məhəmməd peyğəmbərdən əvvəl zühur etmiş ən
məşhur peyğəmbərlərdən biri və müsəlman əfsanələrinin qəhrəmanıdır. O, Yəqub peyğəmbərin
sonbeşiyi və sevimli oğludur. Yusif fövqəladə gözəlliyə və ruh yüksəkliyinə malik olduğu üçün
Yəqub onu başqa övladlarından çox istərmiş. Elə buna görə də qardaşları onu quyuda qoyub
gedirlər. Xilas edildikdən sonra Misirdə qul kimi satılır. Öz ağlı və düşüncəsi sayəsində Misirin