554
VƏSİYYƏTİN HÖKMLƏRİ
icazə versə, o vəsiyyəti həyata keçirəndə, onların bir-birlərindən
icazə alması lazım deyil. Əgər icazə verməzsə, onların birlikdə
vəsiyyəti yerinə yermələrini desə və ya deməsə gərək bir-
birlərinin nəzəri ilə vəsiyyətə əməl etsinlər. Əgər birlikdə
vəsiyyətə əməl etmələrinə razılaşmasalar, şəri hakim onları
məcbur edəcək ki, digərənin nəzəri ilə, razılığa gəlsinlər. Əgər
itaət etməsələr, onların yerinə başqalarını təyin edəcək.
Məsələ 2715: Əgər insan öz vəsiyyətindən dönərsə, məsələn:
“malının üçdə birini, bir şəxsə versinlər” dedikdən sonra,
“verməsinlər” deyərsə, vəsiyyət batil olur. Əgər öz vəsiyyətini
dəyişə, məsələn: uşaqları üçün müəyyən etdiyi qəyyumun yerinə
başqasını təyin edərsə, birinci vəsiyyəti batil olur və gərək ikinci
vəsiyyətinə əməl etsinlər.
Məsələ 2716: Əgər bir əməl vəsitəsilə, özünün vəsiyyətindən
döndüyünü bildirsə, məsələn: birinə vəsiyyət etdiyi bir evi satsa
və ya başqa birini, onu satmaq üçün vəkil etsə, vəsiyyət batildir.
Məsələ 2717: Əgər bir şəxs, müəyyən bir şeyin bir şəxsə
verilməsini vəsiyyət etdikdən sonra, onun yarsının, başqasına
verilməsini vəsiyyət etsə, gərək o şeyi ikiyə bölüb, onların hər
birinə, onun bir hissəsini versinlər.
Məsələ 2718: Bir şəxs ölümünə səbəb olan bir xəstəlik
halında, malının bir qismini bir şəxsə bağışlasa və ölümündən
sonra da bir miqdarının başqasına verilməsini vəsiyyət edərsə,
2264-ci məsələdə qeyd edildiyi kimi, gərək bağışladığı malı
özündən sonra qalacaq malından ayırsın. Amma vəsiyyət etdiyi
malı, malın üçdə birindən çıxartsın.
Məsələ 2719: Əgər malının üçdə birinin satılmamasını və
ondan gələn gəlirin müəyyən yerlərə xərclənməsini vəsiyyət etsə,
gərək onun dediyinə uyğun əməl olunsun.
Məsələ 2720: Əgər ölümünə səbəb olan xəstəlik halında
başqa birinə bir miqdar, borclu olduğunu desə, belə ki, “bu sözü
vərəsəyə ziyan vurmaq üçün söyləmişdir” deyə ittiham edilərsə,
İzahlı şəriət hökmləri
555
gərək təyin etdiyi miqdarı onun malının üçdə birindən verilsin.
Əgər ittiham olunmasa və bir şəxs də onun dediyini inkar etməsə
gərək onun malının əslindən verilsin.
Məsələ 2721: İnsanın (bir şey verilməsini) vəsiyyət etdiyi
şəxs, mövcud olmalıdır. Deməli, sonradan dünyaya gələməsi
mümkün olan bir uşağa bir şey verilməsini vəsiyyət etsə,
işkallıdır və ehtiyat budur ki, vərəsələr razılaşsınlar. Amma
anasının bətnində olan uşağa bir şey verilməsini vəsiyyət etsə,
hətta hələ ruh daxil olmasa da, vəsiyyət səhihdir; əgər diri
doğulsa, vəsiyyət etdiyi şeyləri ona verməlidirlər; əgər ölü
doğulsa, vəsiyyət batil olur və vəsiyyət olunan şeyləri vərəsələr
öz aralarında böləcəklər.
Məsələ 2722: Əgər insan bir şəxsin onu vəsi etməsini bilsə,
əgər vəsiyyəti yerinə yetirməyə razı olmadığını, vəsiyyət edən
şəxsə xəbər versə, onun ölümündən sonra vəsiyyətə əməl etməsi
lazım deyil. Amma ölməmişdən qabaq onu vəsi etməsini bilməsə
və ya bilib ancaq onun vəsiyyətinə əməl etməyəcəyini ona xəbər
verməsə, məşəqqətli olmadığı təqdirdə, gərək onun vəsiyyətinə
əməl etsin. Vəsiyyət edənin xəstəliyinin şiddətlənməsi səbəbi ilə,
başqasına vəsiyyət edə bilməyəcəyi vaxt xəbərdar olsa, gərək
vəsiyyəti qəbul etsin.
Məsələ 2723: Əgər vəsiyyət edən şəxs ölsə, vəsi meyyitin
işlərini yerinə yetirmək üçün başqasını təyin edib, öz boynundan
ata bilməz. Amma meyyitin məqsədi, vəsinin o işləri şəxsən
yerinə yetirməsi deyil, yalnız işin yerinə yetirilməsi olduğunu
bilsə, başqasını öz tərəfindən vəkil edə bilər.
Məsələ 2724: Əgər bir şəxs, iki nəfəri vəsi etsə və o iki
nəfərdən biri ölsə və ya kafir, yaxud dəli olsa, şəri hakim, onun
yerinə başqa bir nəfəri təyin etməlidir. Əgər hər ikisi ölsələr,
yaxud dəli və ya kafir olsalar, şəri hakim, başqa iki nəfəri təyin
etməlidir. Amma bir nəfər vəsiyyəti yerinə yetirə bilsə ikinci
nəfəri təyin etmək lazım deyil.
556
VƏSİYYƏTİN HÖKMLƏRİ
Məsələ 2725: Əgər vəsi, tənhalıqda ölünün işlərini yerinə
yetirə bilməzsə, şəri hakim, ona kömək etmək üçün digər bir
nəfəri təyin edir.
Məsələ 2726: Əgər meyyitin malının bir miqdarı, vəsinin
əlində tələf olsa; əgər onu saxlamaqda səhlənkarlıq və ya həddini
aşsa, məsələn: meyyit, malının bir miqdarını hər hansı bir
şəhərin fəqirlərinə verməyi vəsiyyət etdiyi halda, o isə, həmin
malı başqa şəhərə aparsa və yolda tələf olsa zamindir. Əgər
səhlənkarlıq etməyib və həddini də aşmasa zamin deyil.
Məsələ 2727: İnsan bir nəfəri vəsi etdiyi zaman desə ki, “əgər
o şəxs ölsə, filan şəxs vəsi olsun,” birinci vəsi öləndən sonra,
gərək ikinci vəsi, meyyitin işlərini yerinə yetirsin.
Məsələ 2728: Meyyitə vacib olan həcc, borc, xüms, zəkat və
məzalim kimi haqlar, hətta meyyit onlar üçün vəsiyyət
etməmişsə də, gərək meyyitin malının əslindən versinlər.
Məsələ 2729: Əgər meyyitin malı onun borc, vacib həcc,
habelə xüms, zəkat, məzalim kimi borclarından artıq gəlsə, bu
halda malının üçdə birini, yaxud üçdə birinin bir hissəsinin
müəyyən yerə xərclənməsini vəsiyyət etmiş olsa, onun
vəsiyyətinə əməl edilməlidir. Əgər vəsiyyət etməmiş olsa yerdə
qalan mal, vərəsələrindir.
Məsələ 2730: Əgər meyyitin srəf olunmağa müəyyən etdiyi
mal, onun malının üçdə birindən çox olsa, onun üçdə birindən
çox olan vəsiyyəti o vaxt səhihdir ki, vərəsələrin danışmağı və ya
müəyyən bir iş ilə, vəsiyyətin yerinə yetirilməsinə icazə
vermələri, məlum olsun; onların təkcə razı olmaları kifayət deyil.
Əgər onun ölümündən bir müddət sonra da icazə versələr,
səhihdir. Əgər onların bəziləri icazə verib digərləri icazə
verməsələr, vəsiyyət yalnız icazə verənlərin payında səhihdir.
Məsələ 2731: Əgər meyyitin sərf olunmağa müəyyən etdiyi
mal, onun malının üçdə birindən çox olsa və ölməmişdən qabaq
Dostları ilə paylaş: |