88
-
Yox! Mən yazmayacağam! Yazmayacağam! Buradan ölümüm
belə çıxsa, sevgimə xəyanət etməyəcəyəm! Mən türk ilə sən rusun
fərqi burdadır!
Artıq Olqanın bir il öncə buraxdığı oxunmamış məktubun oxuma
zamanı çatmışdı! Teatr bufetindən bir kek və çay alıb otağıma
döndüm! Əlimi ürəyimin başına qoydum. Bir il öncədən bükülü
qalmış yaylığın içindən yazını alıb oxumağa başladım. Yazı
türkcə yazılmışdı: Yazı Olqanın yazısı idi. O, öyrəndiyi əski
əlifbayla yazmışdı:
-
Cəvanşir artıq mən bu cəhənnəmdən qurtuldum! Səninlə
vidalaşıram! Səninlə acı-dadlı çox günlər yaşadıq. Amma
göründüyü kimi səninlə mən başqa-başqa dünyaların adamıyıq.
Bizim bundan sonra görüşməyimiz imkansızdır! Uşağı gözəl
böyütməyə çalışacağam. Özünə yaşam qur! Sən layıq insansan!
İstədiyin bir qızla evlən və bizi unut! Bir də dəlilik edib Sovet
Azərbaycanına girməyə qalxma! Tutular casusluq hökmu
yeyərsən. Səni Sibirlərdə çürüdərlər. Ölünü qurd-quşa yem
edərlər! Məni və uşağını unud!
Olqa
89
Əlim-ayağım titrəyirdi. Otaqdan çıxıb izn almadan evə sarı yola
düşdüm. Gedərkəm Daş Mehdi qarşıma çıxdı:
-
Canım şahdamad! Bu tələskənlik nə? Çiçəkçiyəmi? Yardımçı
istərsən Daş Mehdi nökərin burda!
Nə zaman taksıya minib evə yetişdiyimi biləmədim. Gülnaz
xanımla uşaqlar həyətdə dolaşırdılar. Salam belə, vermədən
ufacıq otağıma girdim. Olqaya aid olan bütün əşyaları otağın
arasına topladım. Olqaya aldığım dörd bucaq əl boyda gözgünü
taqçadan alıb nifrətlə yerə çırpdım. Gözgü bir an içində xalçanın
üstünə dağıldı. Gözgünün darma-dağın olması ilə arxasında
saxlanan bir paket ayaqlarımın önünə düşdü! Titrək əllərimlə
paketi qaldırdım. Paketin üstündə yazılmışdı: “Ömürcə, ölüncə
sevgilim Cəvanşirə!”
Əl-qolum yanıma düşdü! Otaq başıma dolandı! Önümdə bir
bardaq su ilə üzərimə uzanmış bir sevimli əli gördüm:
-
Cəvanşir oğlum yenə nə oldu? Gəl bu suyu iç! Əlin qanayır. Gəl
bağlayım!
Bir söz demədən özümü Gülnaz bacının qucağına atdım. İndi
ağlamaq zamanıdır! Ağla ürəyim ağla!
90
Həyətin hovzunun qırağında oturmuşdum. Qarşımda bir bardaq
çay, bir də açılmamış paket məni izləyirdilər! “Ömürcə, ölüncə
sevgilim Cəvanşirə!” Bu yarım cümlə yaşamaq üçün
yetməzmidir? Yazının mətnində nə var ki, bu yarımcıq cümlədən
daha anlamlı olsun? Bu sözcüklər, məni yenidən çalıquşuna
döndərməyə yetərli deyildirmi? Nə olursa-olsun, Olqa sırrının
çözülməsi gərəkirdi. Oturub Olqa, Olqa deməklə imkansız dünya
yaratmaq olmaz idi. Yenidən əski günlərə qayıdmağıma izin
verəməzdim!
Paketi açıram! Oxuma cəsarətimi toparlayıram. Yazını
oxuyuram:
-
“Sevgili Cəvanşirim! Bu yazını oxuyub-oxumadığını bilməyirəm.
Bəlkə tez, bəlkə gec, Bəlkə də heç vaxt! Bu yazını öz iradəmlə
yazıram. Bu yazı öz iradəmlə yazılan ilk və son yazım olabilər!
Burada nələr yazıramsa səninlə mənə özəldir. Ürəyimin gəlmiş-
keçmiş ən sevimli erkəyi Cəvanşir! Mən sabah bəlirsiz bir yola
çıxıram! Mən bu yola çıxmalıyam! Çıxmasam əgər, iki dövlət
altında özümü də, səni də, balamızı da əzgin duruma soxa
bilərəm! Mən, sənin balan üçün canımı verməyə gedirəm! Bir
NKVD-yə təslim olmaq, iki SAVAK və NKVD arasında
qalmaqdan doğrudur. Elə bir yoldayam ki, səni də, balamı da
91
özümlə yandıra bilərəm. Mən rusların əlindən qurtula bilmərəm!
Onları yaxşı bilirəm. Ancaq səni və balamızı qurtara bilərəm.
Mən öz sözlərimdə sənin mənim kim olduğumdan xəbərsiz
olduğunu deyəcəm! Mənim haqqımda ən kiçik bilginin
olmamasını söyləyəcəyəm. Bu səni qurtaracaqdır. Sən də rusların
üzərinə çox getmə! Onlar acımasız qatillərdir! Hitlerlə Stalinin
adları və milliyyətləri fərqli olsa belə, içləri eynidir! İkisi də
faşistdir, adam oldürəndir, ikisi də xəstə liderdir!
Cəvanşir! Bilirəm ki, səni məndən ayıracaqlar! Bilirəm ki, ikimizi
də uşağımızın üzünə həsrət qoyacaqlar. Ən azından, mənim
uşağımızı görmək şansım var! Sənin o da olmayacaq! Bu çox
üzücü, amma bir yandan da yaxşıdır. Çünki, sənin balandan heç
təsəvürün olmayacaqdır. Mən isə, balamızın doğum sancısını,
ondan olan təkcə xatirəm kimi özümlə torpağa aparacağam!
Əzizim, sevgili həyat yoldaşım!
Bu sonbahar bizim də son baharımız olacaqdır! Bütün
sevgilərimlə, ürək boyda dünyamla səni ulu tanrıma tapışırıram.
Sevdiyinə yem olmuş Qurdananın “Yahu”suna, “Qurd”una and
verirəm ki, məni nifrətlə anma, nifrətlə qarqışlama, nifrətlə sev
məni, nifrətlə seviş mənimlə! Ötəcəksə, iki eşq bülbülündə ötsün
ruhumuz! Sən çalıquşunu sevərsən. Məni çaliquşu edib, ağzı
bağlı qəfəsdə tut! Mən sürəkli sənə ötəcəyəm! Ancaq unutma ki,
92
yaşam bizsizdə sürəcəkdir. Yaşama bağlan sevgilim. Özünü ələ
vermə, özgür yaşa! Özgürlüyün necəliyini özün seç!
Sevgili yaşam yoldaşım! Bizi sındırmaq üçün məndən sənə,
səndən isə mənə yazılar gələcək! Mən bu sistemi bildiyim üçün
onlara əsla inanmaram. Basqı altında yazılarıma inanma! Bizim
aramızda təkcə bir məktub yazılıb, sadəcə bu məktub!
Sevgilim mənim! Ümid edirəm, çox gec olmadan aldığın eşq
gözgüsünü nifrətlə qırıb saxlı sözlərimi bu məktubun sətirlərindən
oxumuş olasan! Əgər bu şansı əldə etsən, çox xoşbəxt olaram!
Təbi ki, rus cəlladlarının əlində ölməsəm! Ruslarda belə bir misal
var: “Клин клином вышибают. – Çivi çiviyi söker!”onlar, yüz
minlərcə kimi məni də ufacıq bir çivi yapılar ki, vaxtı gəlincə dev
çivilərlə söküb tullasınlar!
Səni bir daha ruhuma and verirəm ki, məni ölmüş bil! Yaşamağa
yox demə! Yeni bir sevgi bul! Yox! Məni də, yaşamından
çıxarmaq istəmirsən sə, bir cift çalıquşunu bir qəfəsdə tut! Eyni
mənim tutduğum kimi!
“Ömürcə, ölüncə sevgilim Cəvanşirin Olqası!”
1955-10-25
Dostları ilə paylaş: |