221
Ağca üzlü anamı sızlatdın, demək, qardaş.
Qarşı yatan qara dağımın yüksəyi qardaş.
Axıntılı gözəl suyumun daşqını qardaş.
Güclü belimin qüvvəti qardaş.
Qaranlıq gözlərimin aydını qardaş…
Divi tapıb onunla döyüşməyə başlayır. Bu mücadilədə də
gizli və mistik güclər ona yardım edirlər və beləliklə, o, qalib
gələrək oğuzların arasına geri dönür. Bu əsnada yenə Dədə Qor-
qud gəlib ona xeyir-dua verir:
Qara dağa səslənəndə cavab versin,
Qanlı-qanlı sulardan keçid versin,
Qardaşının qanını aldın, qüdrətli
Oğuz bəylərini yükdən qurtardın,
Qadir Allah üzünü ağ etsin!
***
Hekayələr filoloji və ədəbi baxımdan böyük əhəmiyyət daşı-
yırlar. Cümlələr adətən qısa və axıcıdılar. Hətta bəzi sözlər atalar
sözləri və deyimlər xarakterini daşıyırlar. Eyni zamanda söz ehtiya-
tının zənginliyi, təşbih və istiharəni də qeyd etmək vacibdir. Za-
manla arxaikləşən, müasir dövrdə dilimizdə mövcud olmayan və
bizim üçün anlaşılmayan saf və səlis sözlərə və ifadələrə rast gəli-
rik. Məsələn, nəsnə – şey, darı – yağmalamaq, əsrik – sərxoş, ozan
– aşıq, öylən – günorta, sayrı – xəstə, uçmaq – cənnət, ban – əzan
və s. Bundan başqa, zamanla təhrif olmuş sözlərin düzgün şəkilləri-
nə də rast gəlirik. Məsələn, qarangu – qaranlıq, qansı – hansı, dut-
saq – dustaq və s. bu kimi sözlərin müasir oxucu üçün çətin olması-
na baxmayaraq, bu, «Kitab»ın tarixi baxımdan əhəmiyyətini artırır.
Bunlar bir yana, hekayələrdəki bir çox söz və cümlələr hələ
də xalqımızın dilində dolaşır. Burada diqqər yetirilməsi vacib olan
əsas məqam alınma sözlər və ifadələrdir. Hekayə mətnlərində
xüsusi islam terminlərinə nisbətən çox rast gəlirik. Hətta müasir
222
yazılı və şifahi ədəbiyyatımızda belə çox rast gəlmədiyimiz zəhm,
səht, təfərrüc və s. kimi sözlər dilimizə, şübhəsiz ki, o dövrdə
geniş yayılan və rəsmi dil olan farscanın təsiri ilə keçmişdir.
Hekayələrin ədəbi xüsusiyyətlərinə gəlincə, bir çox ifadə və
təşbehin əslində qədim yarımköçərilərin və kəndlilərin sadə və
təbii dil xüsusiyyətindən qaynaqlandığını görürük.
Təbiətdən qaynaqlanan belə təşbeh və müqayisələr olduqca
maraqlıdır. Məsələn, Qanturalının gözəl bir qızla qarşılaşması
belə təsvir edilir: «avsal olmuş dana kimi ağzının suyu axdı» və
ya Qazılıq Qoca arvadından övladının qız, yoxsa oğlan olduğu-
nu öyrənmək istəyərkən heyvandarlıq və köçəri həyat tərzindən
alınan təşbehlərdən istifadə edərək həyat yoldaşına səslənir:
Ey xatun! Ey həyat yoldaşım!
Dəvələrin dişisini gəbə qoydum,
Erkəkmidir, dişimidir, onu bilsəm,
Qara elimdən qoyununu gəbə qoydum,
Qoçmudur, qoyunmudur, onu bilsəm?
Qadının verdiyi cavabda da kənd həyatından alınan təşbeh-
lər vardır. Hekayə qəhrəmanı düşmən hücum etdiyi zaman «bir
bölük qaza şahin girmiş kimi kafirə at sürdü» şəkilli bədii təsvir
vasitələrindən istifadə edir.
Cümlələr adətən sadə və qısadır. Mürəkkəb tərkibli və qarı-
şıq cümlələrə az yer verilmişdir. Əlbəttə, bunun səbəbi hekayə-
ləri yaradanların mürəkkəb düşüncəyə və fikirlərə sahib olma-
maları deyil. Belə cümlələr oxuyuculara və dinləyicilərə mövzu-
nu çatdırmanın ən gözəl və asan yoludur. Biz hər zaman folklor
mətnlərinin bu yönünü müşahidə edirik.
Hekayələrin nəsr dili müsiqilidir. Cümlələr qafiyəlidir və
sözlər cüt-cüt təkrarlanır. Məsələn: «Hanı dediyim bəy ərənlər,
/Dünya mənimdir deyənlər», «ünüm anla, sözüm dinlə», «ov ov-
ladı, quş quşladı» və s.
223
Nəzm hissəsində isə şeirlərin aparıcı formalarına rast gəlirik.
Burada vəzn və qafiyə o qədər də ustalıqla işlənməmişdir. Xüsu-
silə ozanlar şeir söylərkən onları qopuz və ya sazlarla müşayət
edirdilər. Misraların başlanğıcında və ya sonunda gətirdikləri,
yaxud da çıxardıqları söz və ya sözlərin olması hekayələrdəki bu
cür şeirlərin dağınıq şəkildə bizə gəlib çatmasına səbəb olmuşdur.
Eynilə «Avesta»nın «Yəşt» hissəsində olduğu kimi. Tədqiqatçı-
ların fikrincə, bu mətnlər əvvəlcədən mənzum idilər.
Bütün bunlara baxmayaraq, şeirlərdə istifadə edilən gözəl
və səmimi təşbeh və ifadələr vəznlərin nizamsızlığını bərpa et-
mişdir. Məsələn, Dirsə xanın həyat yoldaşına söylədiyi sözlər
diqqəti cəlb edir:
Bəri gəl başımın baxtı, evimin taxtı,
Evdən çıxıb yürüyüncə sərvi boylum,
Topuğunda sarmaşınca qara saçlım,
Qurulu yaya bənzər çatma qaşlım,
Qoşa badam sığmayan dar ağızlım,
Güz almazı kimi yırtar gördüm!
Bir başqa yerdə isə qadının gözəlliyi belə təsvir edilir:
Qar üstünə qan dammıştək al yanaqlım,
Rəssam çəkmiştək yay qaşlım!
Dastanların nəsr dili də musiqilidir. Hətta cümlələrin belə
daxili qafiyələri vardır. Qoşa sözlər çox təkrarlanır.
224
MURADGƏLDİ SOYEQOV (1950)
Muradgəldi Soyeqov 1950-ci ildə Türkmənistanda anadan olmuş-
dur. 1973-cü ildə Aşqabatdakı Məhtumqulu Türkmən Dövlət Universi-
tetinin türkmən filologiyası fakültəsini bitirmişdir. 1991-1996-cı illər-
də Türkmənistan Elmlər Akademiyası Dilçilik İnstitutunun direktoru
və Türkmənistan Milli Təhsil Nazirliyinin müşaviri vəzifələrində çalış-
mışdır. 1996-2007-ci illərdə Aşqabat Beynəlxalq Türkmən Türk Uni-
versiteti Türkmən Dili və Ədəbiyyatı bölümünün idarə heyətinin rəh-
bəri olmuşdur. Hal-hazırda da həmin universitetin professorudur.
Türmənistan Elmlər Akademiyasının həqiqi üzvü, akademik, Türk-
mənistan Elmlər Akademiyasının Milli Əlyazmalar İnstitutunun əmək-
daşı Muradgəldi Soyeqovun təqdim etdiyimiz bu məqaləsi «История.
Научной Татарстан» (2013 (2), s.63-73) jurnalından götürülmüş və
rus dilindən ixtisarla tərcümə olunmuşdur.
1916-1917-Cİ İLLƏRDƏ AVSTRİYA-MACARISTAN
DÜŞƏRGƏLƏRİNDƏ HƏRBİ ƏSİRLƏR VƏ ONLARIN
OXUDUQLARI XALQ MAHNILARI
Giriş yaxud hərbi əsirlər haqqında məlumat
1914-1917-ci illərdə Rusiya İmperiyasının eyni adlı admen-
strativ mərkəzi olan Türküstanın Aşqabad şəhərində türkmən
dilində nəşr olunan «Закаспийская туземная газета» 20 yanvar
1915-ci il tarixli nömrəsində 13 yanvar 1915-ci ildə qatarla Aş-
qabada 2 min avstriyalı hərbi əsir gətirildiyindən stansiyanın çox
izdihamlı olduğu haqda məlumat verilir. Görünür, onlara tamaşa
etmək üçün şəhər əhalisi stansiyaya toplaşmışdı. Hərbi əsirləri
şəhərdəki əsgər qazarmalarına yerləşdirdilər. Elə həmin qəzetin
verdiyi məlumata görə, növbəti gün, yəni 14 yanvar 1915-ci il
səhər saat 9.00-da Daşkənd tərəfdən Aşqabat stansiyasına daha 2
min nəfər hərbi əsir daşıyan eşelon gəldi. Kazarmada yer olma-
dığından əsirlərin hamısını elə həmin qatarla Şahqədəm şəhərinə
(Xəzər dənizinin Türkmənistan sahilləri, indiki Türkmənbaşı)
apardılar. Bu qəzet 17 fevral 1915-ci ildə öz oxucularına Tür-
Dostları ilə paylaş: |