Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi №2(14)
Yüklə 275,5 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- ----------- *Bir ağız
- Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi 75
74 № 2 (14) Yay 2015 – Əyə, səni uşaq saxlamağa götürmüşəm işə, yoxsa briqadirliyə! Qarnı yırtılsın Tovuzun, elə əndamı yansın onun. A qadan alım, insan bir gündə nə qədər yeyər! Axırda yeməkdən zadı yırtılacaq. Qoşəllə: – Yoldaş sədr, yeməsə südü olmaz, südü olmasa uşaq tələf olar axı... – Ədə, sən zootexniksən!? Vallah səni fermaya feldşer göndərəcəyəm, sənin əsl yerin oradır. Get quzu əmizdir, qoyun-keçiylə başını qat. Ə, Canbaxış, şeyini aç görüm. Canbaxış: – Nəyimi sədr? – Nə tupoy adamsan ə! Yenə içmisən!? Şalvarının qabağını demiyəcəm ki, nağaranı deyirəm! Canbaxış nağaranı kisəsindən çıxarıb çubuğun iplərini barmağına keçirdi. Sədr: – Vur görüm ə zadına... Canbaxış aşılanmış qoyun dərisindən olan nağarasına bir-iki çubuq vurdu. Səs dərələrdə əks-səda verdi. Sədr yenə arxaya çöndü: – Aaz, indi eşidilirmi?! Qumru: – Bax bu başqa məsələ, adamın lap qulağının pərdələri cırılır! – Cırılmaz... Doğmaqdan cırılmamısınızsa, qulağınıza da heç nə olmaz, – Kəkliyə yandıq verdi. Dursun üzünü zurnaçıya tutdu: – Ə, pülə görüm. Heç mahnı-zad bilirsənmi? – Bilirəm. – Onda bir diret* “Gödək donlu” havası çal. ----------- *Bir ağız – Baş üstə. Dağın döşündən dərələrə doğru axan musiqi, az keçməmiş elə dərədən dağların zirvəsinədək yayılırdı. Simavərin səsi üzümlüyü başına götürmüşdü, – “Ağız urreyy! Ağız tullayın səbətləri. Süzün, bir az sümüklərinizin duzu tökülsün!” – özü də əl götürüb quş kimi əldə səbət tənəklərin arasında süzürdü. Məktəblilərin hamısı musiqiçilərin başına toplaşdı. Əvvəldən də tanıdıqları Qoşəlləni zorla tutub ortaya çəkdilər, dövrəyə alıb oynadılar. Qoşəllə yazıq-yazıq sədrə baxdı. Arıq, çəlimsiz və qaytan kimi əyri bədəninə abır və yazıqlıq çökmüşdü. Oynamağa utanırdı. Dursun isə, “Oyna əyə!” deyib onun üstünə çımxırdı. Amma özü də dayana bilmədi – yerində dövrə vura-vura üzügöyə ağır-ağır fırlanır, musiqinin ritmini çiyinləriylə tuturdu. Oynayanlar bir-birinə qarışmışdılar. Üzümlüyün qırağında bir vurçatlasın vardı ki, gəl görəsən. Üzümlükdə adam qalmamışdı – hamı mərəkəyə toplaşmışdı. Üzüm dolu səbətlər, vedrələr yerdə tullanıb ağzıgünə qalmışdı. Amma, mərdimazar axtarmaqnan deyil ki... Qəfildən arvadlardan birinin bağırtısı oynayanların bədənindən ildırım kimi keçdi: -İraykom!!!. Əllər göydə qurudu, ayaqlar yerə mıxlandı. Gələn “UAZ” mühərriki söndürməyilə Dursunun qıyya çəkməyi bir oldu: -İş başına, beqommm!!!. Sədr maşına doğru qaçdı. Maşından düşən katibin qarşısında ikiqat əyilib onun könülsüz uzanmış əlini böyük şərəflə sıxdı. Hamı raykomun qorxusundan özünü verdi üzümlüyə – yığan da, yığmayan da. Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi 75 – Xoş gəlmisiniz, yoldaş Səlimov. Buyurun. Necəsiniz? Katib: – Toy eliyirsən Gülcamalov? – Yox yoldaş katib, prokuror yoldan tutub göndərib bura, kolxozçuların zadın bir az qaldırmaq üçün... – Ə zayıllama yenə, ədəbli danış. Sən öl bu dəfə də səni iş üstündə görməsəydim, səhər partbiletini əlindən alıb dalına da bir təpik vurub qovacıqdım sədrlikdən. -… –Yuxarıdan göstəriş veriblər ki, pustoy mestalarda qoz, gavalı ağacları əkilsin. Sonra..., kəndinizdə hamam var? – Yoox... – Tikmək lazım olacaq, Sekanın göstərişidir. – Başım üstünə. Neçəsini tikməliyik? – 3-4 dənə xvatit. – Kakraz, Qoşəllə inşaat texnikumunu bitirib, onu ayıraram tikintiyə özü rəhbərlik edər. – Dövlət əhəmiyyətli işləri uşaq- muşağa həvalə eləmə, özün üstündə dur. Bu musiqiçilər bir şey bacarırlar? – Katibin gözü bir əlində vedrə, o birində alətlərini tutub yerbəyer eləmək istəyən musiqiçilərə sataşdı. – Hələ şeyləri... – vedrələri indi əllərinə vermişik. Sədr onlara yaxınlaşıb briqadirini katibə təqdim etdi: – Tavariş katib, bax texnikom qurtaran oğlan budur, bizim briqadirdir. Çox istedadlı, intizamlı işçidir. Adı Qoşəllədir. Katib: – Nə! – Qoşəllə... – Bu nə addır ə..! Qoşəllənin əvəzindən sədr dilləndi: – Atası rəhmətliyin əlində qoşalülə tüfəngi partlayıb iç-içalatını dağıtmışdı. Elə o gedən getdi. Yaman ovçuydu rəhmətlik. Yatanda da zadın əlindən – tüfəngini qucağından yerə qoymazdı. Anası da dirəşdi, o zadın adın qoydurdu buna... – Ha, ha, ha... Qəribə kəndsiniz ey. Elə bil orta əsrlərdə yaşayırsınız. Ada bax, – “Qoşalülə”! Yox bir TOZ-8! Niyə partlayıb ki tüfəng? Qoşəllə: – Əsgərlikdən avtomat patronları gətiribmiş. Avtomatın barıtını götürüb doldurub tüfəngin gilizlərinə. Normanı düz tutmadığına görə lülə partlayıb. Sədr katibin soluna yanaşıb astaca soruşdu: – Yoldaş Səlimov, bu qoz-hamam məsələsi hardan çıxdı belə? – Deyirlər ək, əkək da. – Əkməyinə əkək ey, amma, bu dağlarda – örüş yerində qoz, gavalı bitməz axı, həm də ilin-günün bu vaxtında. – Bəs nə bitər? – İtburnu, dağdağan, qarellə, çaqqala... – Sən də onlardan ək. Lijbi yaşıl ağaclar görünsün. Bitməsə, yerə çubuq basdır, yaşıl rəngdə kraskala – sən ki bu işdə pərgarsan... – Bitirərik, siz narahat olmayın. Katib: – Bilmirəm bu ruskoyazıçnını hardan tapıb gətirdilər respublikaya. O günləri bizi yığıb 5 saat dayanmadan danışdı. Denən kişinin danışdığından bir şey başa düşdümmü? Rus dilini bilməyənləri yəqin ki katib saxlamaz... Sənin “şey-zad”ın mənimkinin yanında toya getməlidir. Ə, toy demişkən, bu muzıkantları da göndər bulaq başına. Burda səsləri yaxşı gəldi qulağıma, görək meşədə dərənin dibində nə qələt eliyəcəklər. Özün də işini bilirsən də, ötən dəfəkindən olsun, başıbağlıdan. Bu gün gərək bir az yorğunluğumu alım, neçə vaxtdı gecəm- gündüzüm yoxdur. Yüklə 275,5 Kb. Dostları ilə paylaş:
|