68
№ 2 (14) Yay 2015
hərdən belə kişiləri niyə yaradır? Bu kənd
yerində Qoşəllə kimi oğlan niyə belə
qızbibi oldu?
– Aaz, şəhərdə oxuyan nə təhər
olmalıydı ki! Boynu qırılsın uşağını
şəhərə oxumağa
göndərənin. Bir də hər şeyi Allahın
boynuna yıxma – bu qədər yükdən
Allahın da
boynu
qırılar. Allah
neyləsin, boylu-buxunlu cavan
gədədi, o qədər arvadların yanında oturub-
durub
ki, axırda arvadlaşıb dayna... Dursunu da
heç salamat durmasın. Qovur, cəhənnəmə
qovsun. Bu
kəndin kişilərinin içində həya
eləmədiyimiz bir kişi varsa, elə o da
Qoşəllədir. Onu qovar, Qiceri briqadir
seçərik. Amma, Qicer də, Qoşəllədə bax bu
təs kimi eyni şeydilər, – yerdəki quru at
təsini qaloşunun qırağıyla ikiyə böldü.
– A Kəklik, sən allah Qicerin anası yenə
Göyərçinə göz verib-işıq vermir?
Kəklik:
– Ağız, bu Dalaverdinin nəsli var ha,
bunlarda arvad saxlamaq haram sayılır.
Göyərçin
kimi qıza əl qaldıranın görüm əli qurusun.
Vallah elə göyərçin kimi də qızdı. Gör
adam da belə
qızın yediyini-içdiyini zəhərə döndərərmi
heç?
– Ay Kəklik, axı qız niyə doğmur e, canı
da yumruq-təpikdən qurtarsın.
– Başına kül töküm sənin, deyirəm
“qısıram”, soruşursan ki, – “neçə uşağın
var?”. Dogmur
dayna, doğa bilmir – qısırdı.
Simavər:
– Düşükləmə sən allah, arvad da heç
qısır olar?.. Amma, sən demişkən, bu
göydaş, bu
sahələrə səpilən zəhərlər çoxumuzu qısır
qoyacaq. Yazıq qız, uşağa tamarzı qalmaq
yəqin ki pis
şeydi....
– Sənin nə dərdin var ağız, sən ki
yeddisini doğub Cümşüdın öhdəlik
planını
artıqlamasıyla doldurmusan? Uşaqların
əlindən əlataş qalmısan.
– Ağzına daş çalım sənin, bir nəmxuda
de heç olmasa – uşaqlara bir şey olar...
Cümşüdın
boynu sınsın, gözü doyur ki? Deyir, biz 12
uşaq olmuşuq, sən də on ikisini doğmalısan.
Kəklik:
– Doğ deyir, doğ da. Sənnən nə
gedir. Doğ, qoy canı çıxıb saxlasın.
Onsuz da kolxozun işinə də yaramır.
Qardaşı Xatayıra çəkib dayna. Deyir,
Xatayır dünən yenə vurub gedəsinin
birinin qolunu qırıb.
– O niyə ağız?
– Hər dəfə televizorda futbol
göstərəndə uşaqlarından birinin qol-qıçını
vurub sındırır
dayna.
– Buy ayıb ola ağız... – Simavər şəhadət
barmağını əyib üst dodağına qoydu.
– Hə dayna, bu ayağı əyri Maşallah
Əhmədov topu hər dəfə qapıdan kənara
vuranda
birinin qolu mütləq sınmalıdır – oyunçu
topu “qola” vura bilməyəndə sizin bu
Xatayır da ona-buna şıllaq atır. Zalımın
gədəsi, evin ortasında futbolçularla
birlikdə stol-stulu, arvad-uşağı
təpikləyir. Neçə uşağı var ay qız o
başıbatmışın?
– 14-dü deyəsən...
– Pah atonnan! Yazıq Bildirçin, Allah
bilir nə günə düşüb...
– Abrını örtwlswn sənin! Deyirsən doğ,
ağız doğmaqdan qarnım sallanıb topuğuma
dəyir. 53
yaşım var, küpəgirən qarılara oxşayıram,
hıqqanıb doğmaqdan saçım da tökülüb e.
– Ay
səni yerə soxum, sənin nə yaşın
var ki, indidən saçın tökülür? Sənə neçə
dəfə
demişəm ki, saçını qıfşamış ayranla yu.
– Simavər, vallah Cümşüd deyir ki,
qıfşamış ayranın qoxusundan sənə yaxın
dura
bilmirəm. Yoxsa, ayranla yuyanda saçım
elə qəşəng daranır ki, nə sirkə düşür
başıma, nə də
Üç aylıq ədəbiyyat dərgisi
69
saçım dolaşır.
– Durmur, durmasın. Sənə lap yaxşı,
gecələr dalını çöndərib rahat yatarsan.
– İy verib iylənim, o da getsin başqasına
meyl salsın?
– Ay avam, kimdi sənin dırınqlet ərinə
mehr salan, kənd yerində kimə mehr
salacaq, ağız?
Camaatın qızı-arvadı o qədər namussuzdu
ki, sənin ipləmə Cümşüdünə göz-qaş
eləsin!?
– İpləmə niyə olur, az! İpləmə sənin öz
ərindi.
– İpləmə dəyil nədi, dıra-dıraya oxşuyur.
– Səninki də arıquşuna oxşuyur.
– Sayıqlama ləçər, indi kilkanlı saçını
biləyimə dolayajam yoxsa! Deyəsən maşın
səsi gəlir,
qalx qəlbiyə, gör gədələrdimi gələnlər?
Simavər əlini alnına qoyub gözlərini
qıydı: – Hə, bir lapet oğlan-qızdır, – dedi.
Kəklik:
– Ömrü budanmışlar qoymurlar ki,
gədələr dərslərini oxusunlar. Vallah kitab
oxuyan uşağı
kitabdan
ayırmaq,
namazdan
adam
durğuzmaq kimi günahdı.
– Ağız onlar olmasa biz bu üzümlükdə
it kimi gəbərərik. Görən o gün tırığa düşən
uşağın
axırı nətər oldu?
– Qanmır ki, üzümə zəhər səpilib?
Yeməyəydi!
– Ağız yazıq acıymış dayna, tamahsınıb
yəqin, neyləsin?
– Tamahsınıb, sonra da yeyib ayağı
işləyib, daha neyləyəcək? A bala bura
gəlin! – Kəklik
maşından yerə tökülüşən şagirdlərə
səsləndi, – gəlin üzümlükdə eşələnin,
sonra da evlənəndə
gözünüzü döyün ki, görəsən niyə uşağımız
olmur – niyə qısır qalmışıq?
– Az bəd gətirmə, allah eləməsin,
qısır olalar. Adam bu uşaqlara baxanda
cavanlaşmağı gəlir.
– Sənin cavanlaşmağın qaldı qəbir evinə.
– Dilinə qarayaman çıxsın sənin!
Deyəsən sədrimiz Dursun qağadır – Şeşpər
atın səsi gəlir.
– Onu salamat durmasın heç! Sən
allah belədən gəl, bizi görməsin. İndi
yenə “şeyzad”layıb baş-beynimizi
aparacaq. Ağız vallah ürəyim yaman
bılanır, get gör termosda çayı olan
varmı?
– Nədi ağız, bəlkə yenə hamiləsən?
– Sus ay qız! Ağzına qurğuşun əridim
sənin, dilin qurusun elə! Sənin ağzın faldı,
ağlıma
salma, yoxsa uşağa qalaram. Bəlkə də
elədi. Nə bilim vallah... Bu Dursun çər
dəymişlə söhbət
edən adamın hamilə qalmağı gəlir...
– Nədi az, yoxsa aranızda bir şey var? –
söz atdı.
– A gay, elə yox ey, qara pişik kimi
qabağıma çıxanda işlərim düz gətirmir.
Vallah ürəyim
ağzıma gəlir, bu saat çul kimi düşəcəyəm
yerə. Sən demiş, deyəsən zayıllamışam
yenə...
Kolxoz sədri şagirdləri cızlara paylayıb
Kəkliyə yaxınlaşdı:
– Ay zad...
Kəklik:
– Zad yox, Kəklik.
– Sizə ad qoyanın dernəyi dağılsın, şeyi
görməmisən?
Kəklik:
– Nədi ə!Birinci öz adına lağ elə,
sonra bizimkinə söz atarsan. Nəyi pisdi
adımızın, –Kəklik, Simavər, Durna,
Bildirçin...
– Kəkliyin qanadı, simavarın da
lüləyi olur. Sən qarğaya, Simavər isə
allah bilir nəyə
oxşuyur.
– Siz kommunistlərin də elə yarısı
lüləksiz deyilsinizmi? Onda qızının adını
niyə Sərçə qoyurdun – cik-cik civildiyir,
ona görə?
– Nəhlət sənə kor şeytan! Ha deyirəm
sənə baş qoşmuyum, yenə də olmur. Söz
soruşduq,
zibilə düşdük!