33
bəy Qafqazda o zaman fəaliyyət göstərən 10 gimnaziyada
çalışan müəllimlər içərisində ali təhsilli yeganə azərbaycanlı idi.
Azərbaycanlı şagirdlər də yox dərəcəsində idi. Həsən bəy
azərbaycanlı uşaqları məktəbə cəlb etmək üçün xalq içərisində
təbliğat aparmaqdan yorulmazdı. Günlərin birində bir dəmirçi
uşağını məktəbə verməyə razı salan Həsən bəy onu gimnaziyaya
düzəldir. Lakin uşağa dəftər-qələm almaqda çətinlik çəkən
həmin dəmirçi Həsən bəyə şikayət edib bu işə görə onu tənbeh
edir. O, dəmirçiyə məsləhət verərək “Çəkic-zindanını, palaz-
paltarını sat, amma oğlunu oxut” demişdi. Əslində o, bununla
azərbaycanlılara övladının təhsili üçün pul xərcləməyi öyrətmək
istəyirdi… Həsən bəy uzun ayrılıqdan sonra Bakıya dönəndə
həmin dəmirçinin oğlu ali təhsilli məhşur həkim olmuşdu.
Fərhad Ağazadə 1925-ci ildə H.Zərdabi haqda yazdığı
xatirələrində həmin həkimin ahıl yaşlarında olduğunu yazırdı...
I aparıcı: Digər bir oxşar maraqlı əhvalatı Həsən bəyin qızı
Qəribsoltanın xatirələrindən öyrənirik. Belə ki, bir gün Qubadan
Seyidov soyadlı bir oğlan uşağı “Kaspi” redaksiyasına Həsən
bəyin yanına gələrək oxumaqda ona yardımçı olmasını xahiş
edir. Uşaqla söhbət edən Həsən bəy zarafatla onu “Azərbaycanın
Lomonosovu” adlandırır və evinə gətirir. 10 ildən artıq Həsən
bəyin evində yaşayan və məktəbdə təhsil alan həmin uşaq
sonralar ali təhsilli tanınmış hüquqşünas kimi yetişir…Belə
faktlar yüzlərlədir. Ümumiyyətlə, Həsən bəyi yoxsul və
kimsəsiz uşaqların təhsilə cəlb olunması, onların təhsilinə
yardım göstərilməsi məsələsi hər zaman narahat edirdi. O, bu
məqsədlə müsəlmanlar arasında ilk dəfə 1872-ci ildə Bakıda
“Cəmiyyət-xeyriyyə” də yaratmışdı. Həmin ilin bütün yayını
Həsən bəy Zərdabi gimnaziyada təhsil alan şagirdləri Nəcəf bəy
Vəzirov və Əsgərağa Adıgözəlov (Gorani) ilə birlikdə
Azərbaycanın şəhər və kəndlərini dolanaraq rəsmi dəftərə
34
“Cəmiyyət-xeyriyyə” yə üzv yazdırmaqla məşğul olmuşdu.
Səfər zamanı toplanan 1600 manat banka yatırılır və onun gəliri
ilə 2 yoxsul və kimsəsiz şagirdin təhsil haqqının ödənilməsi
təmin edilmişdi. Həmin dövrdə subay olan Həsən bəy evində
cəmiyyətin pansionunu təşkil edir. Lakin yoxsul və kimsəsiz
uşaqların tərbiyəsi və məktəbə hazırlığı ilə məşğul olmaq üçün
savadlı türk (azərbaycanlı) qadın müəllim tapmaq zərurəti
yaranır…
II aparıcı: Həsən bəy Zərdabi 1872-ci ildə “Qafqaz” qəzetində
Tiflis “Müqəddəs Nina” Qadın gimnaziyasını bitirən qızların
siyahısında Hənifə Aslan bəy qızı Abayeva adlı müsəlman
qızının adını oxuyur. Həmin qızla tanış olmaq məqsədilə təcili
Tiflisə yollanır. Həsən bəy qızı tapır, bəyənir və ona evlənmək
təklif edir. Şimali Qafqazda yaşayan türk xalqlarından olan
balkar qızı Hənifə xanım onun xoşniyyətli təklifini qəbul edir.
Məktəbə dəvət olunan molla tərəfindən kəbin kəsilir. Bununla
da Həsən bəy müsəlmanlar arasında ilk olaraq valideynlərin
razılığı olmadan gənclərin müstəqil evlənmə, ailə qurmaq
ənənəsinin əsasını qoyur…Təhsilli gənc xanımla Bakıya dönən
Həsən bəy öz mənzilində 2 kimsəsiz və yoxsul uşağın tərbiyəsi
və məktəbə hazırlığı işini Hənifə xanıma həvalə edir. Tezliklə
uşaqların sayı 10-a çatdırılır. Lakin ianə verənlərin sayının get-
gedə azalması səbəbindən “Cəmiyyəti-xeyriyyə” 2 ildən sonra
bağlanmalı olur. Həsən bəy gimnaziyada təhsil alan yoxsul
uşaqların təhsilinə kömək məqsədilə yollar arayır və nəhayət
onlardan birini tapır… Hələ Tiflisdə işlədiyi zaman “Rusiyada
iki böyük türkçüdən biri” Mirzə Fətəli Axundzadə komediyalar
kitabından birini Həsən bəyə hədiyyə etmişdi. Həsən bəyin
rəhbərlik və təşkilatçılığı ilə “Hacı Qara” əsərini 1873-cü ildə
gimnaziyanın salonunda öz şagirdləri Nəcəf bəy Vəzirov və
Əsgərağa Goraninin köməyi ilə (hər iki gimnazist sonralar
35
Moskva Kənd Təsərrüfatı Akademyasını bitirdi) tamaşaya
qoyulur. Tamaşadan toplanan vəsait yoxsul şagirdlərin təhsil
xərclərinə yönəldilir. Bununla da Həsən bəy Zərdabi
Azərbaycan mədəniyyəti tarixinin şanlı bir səhifəsinə-ilk
peşəkar milli Azərbaycan teatrının yaradılmasına öz əbədi
imzasını atmış oldu.
I aparıcı: Lakin müsəlmanların teatra həvəslə gəlməmələri
Həsən bəyi başqa vasitələrlə yoxsul və kimsəsizlərin təhsilinə
yardım üçün vəsait axtarışına məcbur edir. Nəticədə ana dilində
mətbuat orqanı – qəzet açmaq ideyası baş qaldırır. Həsən bəy
Zərdabi özünün “Həyat” qəzetində çap olunmuş “Rusiyada
əvvəlinci türk qəzetəsi” adlı məqaləsində “Əkinçi” qəzetinin
yaranması səbəblərini belə izah edirdi: “Dünyada ittifaq olmasa,
heç bir cəmiyyət işi bina tutmaz. Bizim sabiq cəmiyyəti-
xeyriyyə bina tutmadığından, teatr oynanan otaq boş
qaldığından aşkar oldu ki, müsəlman qardaşlarımızı bir yerə cəm
edib, zəmanəyə müvafiq məktəbxanalar açdırıb, küçə və
bazarlarda qalan uşaqları oxutmaq olmayacaq. Elmsiz də bu
zəmanədə dolanmaq mümkün deyil. Ələlxüsus, bizim yerlərdə
ki, qonşularımız elm təhsil edib günü-gündən irəli gedir, bizim
əlimizdə olan mülkü-malımıza sahib olurlar…
II aparıcı: Beləcə böyük amallar-millətin maariflənməsi üçün
anadilli qəzetin dəyərini dərindən dərk edən Həsən bəy Zərdabi
gərgin mübarizələr və çoxsaylı yazışmalardan sonra qəzetin
çapına razılıq alır. 1875-ci il iyulun 22-də Bakıda ana dilində ilk
Azərbaycan qəzeti “Əkinçi” nin birinci nömrəsi Abbasqulu ağa
Bakıxanovun kiçik qardaşı, rus ordusunun general-mayoru
Abdulla bəy Bakıxanovun maliyyə yardımı ilə çapdan çıxır.
Bununla da Həsən bəy növbəti “ilk” lərdən birinə — milli
mətbuatın təməlinin qoyulması şərəfinə nail olur.
Dostları ilə paylaş: |