43
• əsas obyekti digərlərindən arxa plana atmaq;
• rəng və ya işıqkölgə kontrastından faydalanmaq;
• kompozisiya perspektivindən istifadə etmək;
• obyekti kadrda daha yuxarıda yerləşdirmək;
• obyekti işıqla vurğulamaq (parlaq, ləkə, kəskin kölgələr).
Görüntünü sezə bilmirəm
Çəkiliş obyektini qəribə, müəmmalı, özünəbənzəməz şəkildə göstərmək
istəsəniz, yayğın işıqdan istifadə edə bilərsiniz. Ancaq bir qayda olaraq, tələb
edilir ki, obyektə yaxşıca göz yetirməyə imkan verilməlidir, xüsusən söhbət
nümayiş üçün nəzərdə tutulan çəkilişlərdən gedirsə.
Bəzən seyrçiyə göstərmək istədiyiniz şeyi, o nə qədər axtarsa da, görməyə
bilər. Belə hallardan qaçmağa çalışın. Bir də görürsən ki, kadr uzaq planda çə
kilib, ya da nəsə obyektə kölgə salıb, yaxud seyrçinin mütləq oxumalı olduğu
lövhəcikdə kiminsə barmağı olub. Detalları göstərməkdən ötrü yaxın mə sa
fədən çəkilən planlar çox yaxşı sayılır. Ancaq çox iri plan hərdən imkan vermir
ki, seyrçi bütövlükdə əşyanı görsün. Məsələn, elə kadr çəkmək olar ki, dişli
çarxın cəmi bir neçə dişi görünsün. Bu kifayət deyil, dəzgahın necə işlədiyini
anlamaq üçün daha çox şey görməliyik.
Hədsiz işıqlandırma, yaxud ifrat işıqlandırma da qorxuludur (şəkil 36). Bu
sə bəbdən parlaq əşyalar ifrat parlaq, ya da tam solğun – rəngsiz görünə bilər.
Bü tün bunlar aydın həqiqətdir və həmişə göz qabağındadır. Ancaq nədənsə
vaxtaşı rı belə problemlərlə üzləşirik və bu problemləri həll etməyə ça lış ma lı yıq.
Şəkil 36. Obyektin kadrda sezdirilməsi
1. Anlaşıqsız kompozisiya.
2. Daha iri göstərin.
3. Çəkiliş nöqtəsini dəyişin.
4. Dərin kəskinliyi dəyişin.
5. Obyekti dolanıb keçin.
6. Kontrastı oynadın.
7. Kompozisiya perspektivi.
8. Obyekti kadrın yuxarısında yerləş
di rin.
9. Obyekti işıqla sezdirin.
§9. Görüntünün kompozisiyası
Nəzəriyyə və təcrübə
Qırxayaq haqqında qədim bir lətifə var. Bir gün ondan soruşurlar ki, birinci
hansı ayağını irəli atacağını nədən bilirsən?.. O çağadək özü üçün sakit bir
həyat yaşayan qırxayağın dincliyi pozulur; bu suala cavab axtararkən dığırlanıb
arxa düşür və bir daha o arxdan çıxa bilmir. Kompozisiya qaydalarını işdə
44
sınamaq istəyəndə, çoxumuz həmin qırxayaq vəziyyətində qalırıq, qaydalar da
qəliz görünür, bu qaydalardan irəli gələn min cür məhdudiyyət də! Artıq video
istehsalatdan ləzzət ala bilmirsən və adama elə gəlir ki, nəsə riyazi əməliyyatla
məşğuldur.
Gəlin “qaydalar”ı yaddan çıxarıb, düşünək görək, ekranda izlədik ləri miz
dən nəyi xoşlayır və nəyi bəyənmirik. Beləcə, bilməyimiz vacib olan kompo
zisiya prinsiplərini də üzə çıxarıb öyrənəcəyik.
Qısa plan
Hər hansı hərəkətsiz görüntünü tutalım, kitabdakı şəkil slaydın ekran üzə
rindəki proyeksiyasını, yaxud muzeydə asılan rəsmləri gözdən keçirərkən,
dayanıb, nəyəsə ayrıca diqqət yetirə bilərik. Onu əməllibaşlı istədiyimiz qədər
seyr etməyimiz mümkündür. Tele və kinoteatrdakı kadrları tələsmədən, dü şü
nədüşünə nəzərdən keçirməmək, sadəcə, mümkün deyil. Hər bir plan çox tez
bir zamanda görünür, bir an çəkir, uzağı, yarım dəqiqə çəkərək, başqa planla
əvəz edilir. Hər bir planın müəyyən mənası olmalıdır. Hər bir plan dərhal təəs
sürat oyatmalıdır.
Darıxmağa nə məcbur edir?
Kadrı darıxdırıcı edən nədir? Göstərilənlərə münasibətinizdən çox şey asılı
dır. Baxdığınız kadrda şəxsən sizi maraqlandıran heç nə yoxdursa, gördüyünüz
adamların harada olmaları, nə etdikləri sizin vecinizə də deyilsə, hər hansı kadrı
çıxsanız, çıxacaq. Məhz buna görə, yaxından tanımadığınız adamların mə zu
niyyət vaxtı çəkdiyi slaydlar onların özünə maraqlı gəlir, amma sizə bir elə yox.
Tutalım, kadrda yeknəsəq okean səthini göstərmək olar. Darıxdınız? Ancaq,
misal üçün, belə bir şərhdən də faydalanaq. “Bu təhlükəli yerdə çoxillik fə da
kar axtarışlardan sonra, dalğıclar daşqaşla yüklənmiş ispan gəmisisni tap dı lar”
– ekranda elə bir şey görməsək də, artıq görüntüyə başqa gözlə ba xa cağıq!
Belə şeylərlə həmişə qarşılaşacaqsınız. Uyğun şərh olmasa, bənzər kadr lara
baxan seyrçini bircə anın içində mürgü basardı. Ancaq maraq oyat dığı və çox
qısa sürdüyü üçün bu kadrlar diqqəti cəlb edərək özündə saxlayır. Deməli, hər
hansı planın cəlbediciliyi qismən həmin kadrda nəyin göstəril mə sindən, qismən
söhbətin nədən getməsindən və qismən də seyrçini maraqlandıra bilmək dərə
cəsin dən asılıdır.
Çılpaq səhranı təsvir edən kadr adamı çox tez usandıra bilər; ancaq seyrçi
uzaqda, nə isə hərəkət edən balaca əşyanı sezərək, bu onun marağını artıracaq.
Bəs həmin planı bir müddət saxlasanız nə baş verəcək? Adətən, maraq azalır.
Ancaq başqa bir şəraitdə eynən belə planı izləyən seyrçilər səbirsizliklərindən
oturduqları yerdən dik atılaraq, hansı səyyahın sağ qaldığını tezcə bilmək
istəyəcəklər.
45
Əgər kadrda diqqətəlayiq çoxlu obyekt varsa, seyrçinin nəzəri orabura qa ça
raq nəyin üzərində dayanacağını bilməyəcək. Kadrda xeyli az obyekt olanda isə
onlara maraq tezliklə sönəcək. Kadrda diqqəti çəkən heç bir vizual vurğu yox
dursa, seyrçinin baxışları “avarasərgərdan” qalacaq, ancaq əsas obyekti yan
yörəsindən ayırıb göstərməklə hər şeyi yerbəyer edə bilsəniz, seyrçi diq qə tini
həmin obyektə cəmləşdirərək, fikrini lazım olmayan şeylərə yayın dır ma ya caq.
Qeyri-adi planlar
Bəzən adam “yoldan çıxar”, nəsə diqqəti saxlayan və hamını mat qoyan
qeyriadi, orijinal və kəskin bir plan çəkmək istəyir. Güclü dramatik və ya ko
mik effektə nail olmaq lazımdırsa, genişbucaqlı obyektivlə xeyli təhrif edil miş
perspektiv çəkmək, çox aşağı rakursda çəkiliş aparmaq, qəribə və fantastik gö
rüntülər almaq çox yaxşı yoldur. Ancaq qeyriadi çəkiliş nöqtələri görüntünü
qeyriadi etmir, elə özözlüyündə də diqqəti cəlb edir. Nəticədə real çəkiliş ob
yektindən diqqət yayınır.
Kadr çərçivəsi
Teleekranın üfüqi xətt üzrə uzanan düzbucaqlı forması var. Bir çox əşyalar
bu formaya çox yaxşı uyuşur. Bu səbəbdən onları çox iri planda çəkərək, ekranı
başdanbaşa tuta bilərik. Ancaq bəzi obyektlər ekrandan ötrü xeyli hündür ola
bilər. Buna görə də onları tam şəkildə kadrda göstərmək üçün ya uzaq planda
çəkmək, ya da hissəhissə lentə almaq lazım gəlir. Bu zaman onları panoram
çəkilişlə, yaxud ayrıayrı iri planların ardıcıl montajı yolu ilə göstərmək gərək dir.
Obyekt ekrana yerləşməyəndə, bəzən kadra uyuşdurmaq üçün elə çəkiliş nöqtəsi
seçməlisən ki, kamera onu yuxarıdan aşağı, ya da aşağıdan yuxarı gös tərməlidir.
Əgər çəkiliş obyektinə çox yaxın dayanmısınızsa, bu obyektin bir hissəsi
“kadr arxasında” qalır, “kəsilir”. Televiziya cihazlarının əksəriyyəti görüntünün
rastrdakı (teleekrandakı işıqlı sətirlər) maksimum ölçünü verə bildiyindən (hə
min cihazlar o cür sazlanır), təsvir planlarının qıraqbucağı kəsilib atılır. Se yr
çini çox vacib sayılacaq bir şeyi, məsələn, titrlərin görməsini istəyirsinizsə, gə
rək çəkiliş planını elə qurasınız ki, bu titrlər və ya hər hansı digər vacib detal
ekranın “təhlükəsizlik zonası”na düşsün. Görüntüsünü lentə aldığınız adamın
başı, əlləri və yaxud ayaqları tamamilə ekranın çərçivəsindən kənarda qalarsa,
nəticədə ekssentrik, çox qəribə olacaq. Ancaq həmin planı adamın yalnız bir
hissəsinin çərçivədən “çıxması” şərti ilə azacıq sıxışdırsanız, kifayət qədər təbii
bir kadr alınacaq. Əyilərək hər hansı dirəyə söykənmiş adamın görüntüsündə
qeyriadi heç nə yoxdur. Ancaq həmin adamı, sanki ekranın qırağına söykə nil
miş kimi çəkə bilərsiniz o xeyli gülməli görünəcək.
Teleekrandakı görüntünün hansı təəssürat oyadacağına kadr çərçivəsinin
təsirini izləmək maraqlıdır. Əgər çəkdiyiniz planda obyekt başdanbaşa ekranı
Dostları ilə paylaş: |