22
II FƏSİL. VİDEOKAMERADAN İSTİFADƏ
Kamera gərəksizi kənara atır
Kamera çox məhdud ölçüdə, təxminən 1 m × 1,2 m
sahədə yerləşən ob yektlə ri çəkir. Ka me ranın gö
rüm sahəsindən qıraqda qalan heç nəyi seyr çi gör
mür. Obyekt hansı yaxınlıqdan çəkil məlidir? İri
plan bütün detalları özündə əks et di rir. Hətta bəzi
tam artıq detalları da. Bu plan sey r çiyə mənzərəni
tam görmək imkanı vermir, onun diqqətini mən
zə rənin bir hissəsinə yö nəl dir (şəkil 22).
Siz çalışmalısınız ki, detal və xırdalıqlar seyr
çiyə “sırınmasın”. Seyrçiyə “Bura bax! Bu na diq
qət yetir! Yaxşıyaxşı bax!” komandası vermək
ol maz. Seyrçini məcbur etmək yox, inan dırmaq
la zımdır. Xeyli üsul var ki, seyr çinin diq qətini nə
zərə çarpdırmadan üsulluca gərəkli nöqtəyə yö
nəlt mək olur. Bun dan ötrü məc buri iri planlardan
faydalanmağa ehtiyac qal mır. Mənzərəni elə bir
kom pozisiyada ver mək mümkündür ki, sanki olay
yerini seyrçi ilə birgə do laşırsan. İşıqdan da fay
da lanmaq olar.
Uzaq plan bütövlükdə olay yerini seyrçiyə göstərərək, ona şəraitin abha va
sını hopdurur, adamlarla əşyaların məkandakı nisbətlərini an la dır. Uzaq planın
çatışmazlıqları da var. Seyrçi detalları, incəlikləri görmür. Məsələn, o, fut bol
çunun topu qovduğunu görür, ancaq futbolçu topu itirərkən üzündə hansı ifadə
yarandığını gör mür. Uzun plan görünən mənzərə barədə ən ümumi təsəvvür
oya dır. Bu planın əsas üstünlüyü odur ki, seyrçiyə fikrini cəmləmək, ekranda
baş verənləri düşünmək imkanı yaradır. Yəni seyrçinin diqqətini özündə cəm
ləş dirməklə, xırda detallara yayınmasının qarşısını alır. Yaxşı qurulmuş və
mon taj edilmiş proqram iri və ümumi planların birbirini əvəzləyən sırası
deməkdir. Hər bir plan məhz öz funksiyasını yerinə yetirmək üçün çox diqqətlə
seçilir. Bu funk siya nədir? Olayın harda baş verdiyini auditoriyaya göstərmək,
məhz nəyin baş verdiyini bildirmək, olayın mahiyyətini seyrçilərə anlatmaq,
bütün xırdalıq və detalları görmək imkanı yaratmaq.
1. Detal (ayrıntı, incəlik). Lap iri plan (LİP) görüntünün bir detalını ayırır.
2. Üz. Çox iri plan (ÇİP) – alnın ortasından üz görünür.
3. Baş. Portret planı (PP) – kadrda bütövlükdə baş görünür.
4. İri plan (İP) – kadrda baş və çiyinlər görünür.
5. Ortairi plan (OİP) – kadrda insan fiqurunun sinənin üst yarısınadək gö rü nür.
6. Birinci plan (1P) – bu elə orta plandır ki, kadrda insan fiquru qurşağadək
görünür.
Şəkil 22.
23
7. Orta plan (OP) – insan fiquru dizlərinədək görünür (bu planı ¾ plan da
adlandırırlar).
8. Ortaümumi plan (OÜP) – kadrın yuxarısında və aşağısında azacıq boşluq
olmaqla, insan fiquru bütövlükdə görünür.
9. Ümumi plan (ÜP) – kadrda insan fiquru ekranın hündürlüyünün ¾dən
½dək məsafəsində görünür.
10. Uzaq plan (UP) – insan fiquru ekranın hündürlüyünün yarısından az öl
çüdə yer tutur.
İnsan fiqurunun hansı
his səsinin ekranda yerləş mə
sindən asılı olaraq çəkil miş
planları və ya kadrlar bu şə
kildə bölünür (şəkil 23).
§5. Nələr ekrana düşür
Deyilən planların nə dərəcədə dolğun əks etdirilməsi:
• kameranın vəziyyətindən;
• kamera ilə çəkiliş obyekti arasındakı məsafədən;
• kameranın görüntü bucağından (görüm sahəsindən) asılıdır.
Kamera obyektivinin görüm sahəsi (görüntü bucağı) fokus məsafəsindən
asılı olaraq dəyişir. “Zoom” tipli obyektiv (transfokator) öz diapazonu da xi
lində istənilən fokus məsafəsində qoyula bilər. 6:1, 8:1dən 18:1dəkdir. An caq
44:1 və daha böyük nisbətlərə də rast gəlinir. Bəzi böyük transfokatorların
taxmaları da olur. Bu, fokus məsafəni daha da artırmağa imkan yaradır. Taxma
obyektivlərdən o vaxt istifadə edilir ki, obyektivin diapazonundan daha böyük
olan fokus məsafəsi gərək olur. Adətən taxmalar fokus məsafəsini ikiqat artırır.
Ancaq bu zaman obyektivin işıq gücü zəiflədiyindən görüntü pisləşir. Ob yek
tivin maksimum və ya minimum görüm bucağının dəyişdirilməsinin daha bir
üsulu əlavə obyektivdən (telekonvertordan) faydalanmaq yoludur. 1,5lik
Şəkil 23. İnsan fiqurunun çəkilişi
24
te lekonvertor 6:1lik obyektiv 9:1 sisteminə çevirə bilir. Bəzən genişbucaqlı
əlavə obyektiv obyektivin görüm sahəsini genişləndirməyə imkan yaradır. Bun
dan başqa, uzlaşdırıcılar (adaptorlar) vasitəsilə də fokus məsafəni ikiqat ar
tırmaq imkanı var. Uzlaşdırıcı kamera ilə əsas obyektiv arasında bərkidilir. Bu
yaxşı nəticə verir, ancaq transfokatorla hər hansı detalı iri planda göstərdikdə,
görüntü bucağı lap kiçik olur.
Obyektivin fokus məsafəsini artırmağa imkan verən bu üsullardan hər biri
nin öz çatışmazlığı var. Ancaq hər halda, kameramızı imkan diapazonu xeyli
ge nişlənir.
Sonuncu bir incəlik: bilirsiniz ki, öz obyektivinizi fotoaparatın obyektivi ilə
də dəyişə bilərsiniz. Sadəcə, fokus məsafəsi bəlli və daha uyğun obyektiv seç
mək lazımdır.
Görüntü bucaqları müxtəlif olan obyektivlərdən istifadə
Obyektivin “normal” və ya “adi” adlanan bucağı təbii dərinlikdə, məsafədə
və nisbətdə görüntü almağa imkan verir. Bu görüntü bucağı 20 dərəcə ilə 28
də rəcə arasında olur.
Obyektiv görüntü bucağı (uzun fokus məsafəsi) mənzərənin teleskopik gö
rün tülərini verir. Bu bucaq iriləndikcə, sanki yaxınlaşan mümkün gö rün tü nün
nis bətən seyrək seqmentini əks etdirir (şəkil 24).
Kameranı obyektə
ya xınlaşdıra bil mə di yi
niz və ya yaxın laş dır
maq istəmə diyi niz za
man iti görüntü bu ca ğı
nın üstünlükləri çox dur.
Ancaq bu za man yana
kı effektlər də ya ranır:
teztez ob yekt lər bir
bi ri nə “qa rı şır”, mə kan
sıxılır, kadrın dərinliyi azalır. Hərəkətin əks etdirilməsində də problem yaranır:
əgər obyekt iri görüntü bucağı olan obyektivlə çəkilibsə, ən sürətli hərəkət belə
müəmmalı şəkildə yavaşıyır. Bu yavaşıma obyektin ka me raya ya xınlaşması və
ya uzaqlaşması zamanı xüsusən nəzərə çarpır.
Özünüz də tezliklə görəcəksiniz ki, böyük fokus məsafəsini çəkərkən ka me
ranı tam hərəkətsiz saxlamaq necə mürəkkəbdir. Çünki itibucaq altında çəkər
kən, kameranı zəif titrəyişi belə diqqəti çəkir və görüntü atlanıbdüşməyə baş
layır (kameranı möhkəm dayaq üzərində bərkidin, ştativdən faydalanın və s.).
Obyektivin fokus məsafəsini dəyişməklə onun görüm sahəsinin, görüntü
bucağın dəyişdiyinizi unutmayın. Fokus məsafəsini 3 dəfə artırmaqla siz, gö
Şəkil 24.