yuxu Vəd edir tezliklə şad
xəbər mənə. Taxtında əyləşən
padşah kimi, Köksümdə
ürəyim elə rahatdır! Sanki sirli
bir ruh gəzdirir məni Bu gün
bütün günü yer üzərində.
Yuxuda gördüm ki, gəlib
sevgilim, Mən isə ölmüşəm.
Çox qəribədir,
Ölü də yuxuda fikirləşərmiş.
Gülüm birdən öpdü dodaqlarımdan,
Mənə nəfəs gəldi, dirildim bu vaxt,
Bütün kainata hökmdar oldum
. Belə ki, gözəldir eşqin kölgəsi,
Eşq özü, gör, indi, necə gözəldir!
Baltazar ayağında çəkmə daxil olur.
Veronada nə var, danış, Baltazar?
Məktub gətirmədin rahibdən mənə?
Sevgilim necədir? Atam yaxşıdır?
Cülyetta özünü necə hiss edir?
Əgər o yaxşısa, heç nə pis olmaz.
Baltazar. „
Cülyetta yaxşıdır, heç də pis olmaz.
Onun cənazəsi uyuyur indi
Kapulettilərin sərdabəsində,
Ruhu mələklərin arasındadır.
Tabutun içində gördüm mən onu,
Qaçdım o dəqiqə sizə xəbərə.
Bu qara xəbərçün əfv edin məni,
Əvvəldən özünüz tapşırmışdınız,
Vaxtında mən bunu danışmalıydım.
Romeo.
Necə, belə oldu? Oh, ey ulduzlar,
Sizi döyüşlərə çağırıram mən...
Evə qaç, mənə tap mürəkkəb, kağız.
Bu gecə gedirəm, at kirayə et.
B a 1 t a z a r.
Cənab, yalvanram, səbirli olun.
Gözləriniz yanır, rənginiz qaçıb,
Belə hal bədbəxtlik gətirər ancaq.
Romeo.
Boş şeydir, boş sözdür, sən yanılırsan.
İndi get, əməl et dediklərimə.
Bəs sənə rahib bir məktub vermədi?
B a 1 t a z a r. Xeyr, əziz ağa.
Romeo.
Mənası yoxdur.
Di get, at hazırla, indi gəlirəm.
Baltazar gedir.
Cülyetta, bu gecə birgə yatarıq.
Mən sənin yanma necə gəlim bəs?
Oh, fəlakət, nə tez şeytan kimi sən
Qəlbinə girirsən ümidsizlərin!
Dayan, bir əczaçı düşdü yadıma.
Bax, bu aralıqda yaşayır fağır,
Gördüm bu günlərdə, cındır paltarda
Əyləşib seçirdi dərman otları.
Üzündən, gözündən əzab yağırdı.
Amansız yoxsulluq, zalım ehtiyac
Bir dəri, bir sümük etmişdi onu.
Kasıb dükanında bədbəxt qocanın
Həm bağa, həm timsah müqəwaları,
Həm də başqa dəniz canhlarının
Qorxunc dəriləri asılmışdı hey.
Rəflərdə toz basmış bomboş qutular,
Yaşıl gil dibçəklər, bağlı kisələr,
Çürümüş toxumlar, sap qırıqları,
Dağılmış azca gül həbləri vardı.
Bu miskin səhnəni görüb düşündüm:
Mantuyada zəhər satan adama
Verilsə də ağır ölüm cəzası,
Zəhər lazım olsa əgər bir kəsə,
Bu bədbəxt dilənçi satar, yəqin ki.
Necə də yerində düşünmüşəm mən!
Kömək etməlidir indi o raənə.
Deyəsen, bu daxma onun evidir.
Hə, bu gün bayramdır, dükan bağhdır.
Ey, ey, əczaçı, ey!
Əczaçı daxil olur.
Ə c z a ç ı. Kimdir bağıran?
Romeo.
Bura gəl, görürəm kasıbsan, kişi.
Al bu qırx qızılı, bir az zehər ver;
Elə bir zəhər ki, ildırım kimi
Yayılsın bütün qan damarlarına,
Bir anda dincəlsin həyat yorğunu.
Topun lüləsindən çıxan güllətək
İnsanın ağzmdan çıxsm nəfəsi.
Əczaç ı.
Belə ağı vardır, qanunu pozmaq,
Onu Mantuyada satmaq ölümdür.
Romeo.
Sən belə bir lütkən, belə bədbəxtkən
Ölümdən qorxursan? Yazıq zavallı,
Aclıq məzar qazıb yanaqlarında,
Gözlərindən yağır əzab, ehtiyac,
Təhqir, dilənçilik əyib qəddini.
Bu dünya, dünyada olan qanunlar
Sənə əzəl gündən qənim kəsilib.
Sənə var verəcək bir qanun yoxdur.
Bəsdir dilənçilik, poz bu qanunu,
Götür qızıllan, bir sən de varlan.
Ə c z a ç ı. Razı mən deyiləm, yoxsulluğumdur.
Romeo.
Bilirəm, bunları mən də sənə yox,
Verirəm tək sənin yoxsulluğuna.
Əczaç ı.
Bunu istədiyin mayeyə tök, iç.
İyirmi adamın gücü, qüvvəti
Sendə olsa belə, yenə o saat
Səni o dünyaya göndərəcəkdir.
Romeo.
Buyur, bu da qızıl, insan qəlbini
Dağlayan, məhv edən ən kəskin zəhər,
Bu əclaf dünyada vecsiz ağıdan
Daha çox cinayət törədən qatil.
Sən deyil, mən satdım sənə zəhəri.
Yemək al, cana gəl. Artıq əlvida!
Gəl, şəfa dermanı, xilaskarım ol.
Əziz Cülyettanın məzarında mən
Görəcəyəm senin zövqünü hökmən.
Gedirlər.
İKİNCİ SƏHNƏ
Rahib Lorensonun hücresi. Rahib
Covanni daxil olur.
C o v a n n i. Müqəddəs atamız, qardaşım, ehey!
Rahib Lorenso daxil olur.
Lorenso.
Rahib Covanninin səsidir bu səs.
Mantuyadan gəldin? Tez danış görüm,
Romeo ne dedi? Məktub vermədi?
C o vanni.
Xəstələrə baxan, o yalmayaq
Rahiblə birlikdə getmək istədim.
Onu soraqlaşıb tapdım evində.
Bu vaxt gəldi tibbi nəzarətçilər,
Taun düşən evdə olduğumuzdan,
Müdhiş yoluxmadan şübhələnərək
Bizi qoymadılar çıxaq bayıra,
Qapını bağlayıb möhürlədilər.
Daha Mantuyaya gedə bilmədim.
Lor enso.
Yaxşı, necə oldu, Romeo üçün
Yazdığım məktubu kim
apardı bəs?
C o v a n n i.
Göndərə bilmədim, budur, məndədir.
Qorxunc yoluxmanın zəhmindən onu,
Bir adam tapmadım, qaytarım sənə.
Lor enso.
Ah, uğursuz tale! Dinimiz haqqı,
Məktubda çox vacib bir xəbər vardı
Onun yolda bu cür ləngidilməsi,
Çox böyük fəlakət törədə bilər.
Covanni, qardaşım, get, mənə ling tap.
Tez gətir hürcəmə.
C o v a n n i. Yaxşı, bu saat.
Gedir.
Lorenso.
İndi sərdabəyə tək getməliyəm.
Üç saatdan sonra qəşəng Cülyetta
Ölüm yuxusundan ayılacaqdır.
Romeo bir xəbər bilmədiyiçün
O mənə lenətlər yağdıracaqdır.
Yenə Mantuyaya məktub yazaram.
Romeo buraya gəlenə kimi
Cülyetta hücrəmdə qalar gizlicə.
Ah, yazıq qızcığaz ölü diyarda
İndi diri-diri yatır məzarda.
Gedir.
ÜÇÜNCÜ SƏHNƏ
Qəbiristanlıq. Kapulettilərin sərdabəsi. Paris
ilə əlində gül və məşəl gətirən nökər daxil olurlar.
Dostları ilə paylaş: |