sirlərinə nüfuz edib, onları aşkara çıxarmaq bacarığına
inam. Engels "Təbiətin dialektikası" əsərində İntibah
dövrünün mahiyyətini belə aydınlaşdırır: "Bu,
bəşəriyyətin o vaxta qədər gördüyü bütün çevrilişlər
içərisində ən böyük mütərəqqi çevriliş idi, dahilərə ehtiyacı
olan, öz təfəkkürü, ehtirası və xasiyyəti, kamilliyi və
alimliyi cəhətdən dahilər yetirən bir dövr idi..."
"Nəhənglərə ehtiyacı olan bu dövr nəhənglər də
yetirdi. Bu dövrdə elə bir alim tapılmazdı ki, dörd-beş
xarici dil bilməsin, elmin həm nəzəri, həm də təcrübi
sahəsində parlamasın. Dinin nüfuzuna qarşı çıxan
humanistlər insanın öz düşüncələrində azad və
sərbəstliyini yüksək qiymətləndirir, onu hər cür mənəvi və
əxlaqi təzyiqdən, dinin buxovlarından xilas etməyə
çalışırdılar. Bu, əlbəttə ki, bədii yaradıcılığın da yüksək
nailiyyətlər əldə etməsinə gətirib çıxartdı. İtaliyada
incəsənət fövqəladə çiçəklənmə dövrü keçirir, Fransada,
Almaniyada yeni tipli humanist ədəbiyyat yarandı,
İngiltərədə və İspaniyada klassik ədəbiyyatın ilk
nümunələri meydana gəldi.
Bu dövrün estetikası nikbin xarakter daşıyır; sənətdə
gözəllik, kamillik haqqında düşünülür, təbiətin gözəllik
qanunları kəşf edilir, sənətkarlar sənətdə ümumiləşdirmə
yolu ilə realizmin inkişafına təkan verirlər. Bu, bədii
yaradıcılığın müxtəlif janrlarının inkişafına səbəb olur,
bütün sənət növləri misli görünməmiş tərəqqi dövrü
keçirir, humanist tələbləri daha dolğun və təsirli ifadə edə
bilən sənət növləri geniş inkişaf edir.
İntibah dövrünün ilkin mərhələsində insanın zahiri
gözəlliyini təsvir etmək tələbi meydana çıxanda, xüsusilə
İtaliyada rəssamlığa, boya-karlığa və xüsusən portret janrına
üstünlük verilirdi. Sonralar isə insanın daxili aləminə nüfuz
edib, onu bütün mürəkkəbliyi və ziddiyyəti ilə göstərmək
meyli ön planda olanda İngiltərə və İspaniyada teatr janrı
şöhrət qazanır. Orta əsrlər ədəbiyyatında geniş yayılmış
əfsanəvi hadisələri əks etdirən sabit süjetlər əvəzinə, real
həyat və onun kəskin dramatizmini, ictimai və siyasi
hadisələri, canlı insan taleyini, onun daxili aləmini, zəngin
xarakterini əks etdirən əsərlər əsas yer tutur.
* * *
Vilyam Şekspir 1564-cü il aprelin 23-də Eyvon çayı
sahilində yerləşən, indi dünyada Şekspirin vətəni kimi
məşhurlaşmış Stratford şəhərində anadan olmuşdur. Atası
nisbətən varlı olmuşdur. V.Şekspirin həyatı haqqındakı
yazılarda o, bir qəssab, dabbağ və əlcəktikən kimi təsvir
edilmişdir. Ədibin atası Con Şekspir bir müddət Startford
şəhərinin bələdiyyə rəisi də işləmişdir.
1571-ci ildə Vilyam yerli qrammatika məktəbində
oxumağa başlayır. Burada o, yunan və latın dillərini, məntiq
elmini öyrənir. Getdikcə ailənin maddi vəziyyəti çətinləşir,
o, təhsilini davam etdirə bilmir. Rəvayətə görə gələcək
yazıçı əvvəlcə kənd qəssabı yanında şagird işləyir, sonra isə
kəndlərdə müəllimlik edir, müəllimlik edərkən xalq dilini,
xalq ədəbiyyatını dərindən mənimsəyir. Tədqiqatçılar çox
zaman Şekspir dilinin, onun lüğət tərkibinin zənginliyini,
minlərlə zərbi-məsəllərin, iyirmi mindən çox sözün
işlədilməsini məhz xalq içərisində olması və xalq dilini
dərindən öyrənməsi ilə izah edirlər.
1582-ci ildə Şekspir on səkkiz yaşında ikən özündən
yeddi yaş böyük olan varlı fermer qızı Anna Heteveylə
evlənir. Onların Süzan adlı bir qızı və əkiz oğlanları - Yudif
və Hamlet olur. 1586-cı ildə Şekspir Startforddan Londona
gedir. Bir rəvayətə görə Londonda Şekspir əvvəlcə teatra
gələn əyanların atlarını saxlarmış, sonra isə teatrda suflyor,
artistlər üçün rolların üzünü köçürən, rejissor köməkçisi və
aktyor kimi çalışmışdır. Lakin bir aktyor kimi Şekspir şöhrət
qazana bilməmişdir.
Şekspir bədii yaradıcılığa teatrda başlamışdır. İlk
əsərini 1590-cı ildə yazmışdır. 1593-cü ildən Şekspir
məşhur aktyor Cems Berbecin rəhbərlik etdiyi teatr
truppasında həm aktyor, həm də dramaturq kimi çalışır. Bu
zaman teatra və ədəbiyyata böyük həvəs göstərən zadəganlar
içərisində Şekspir qraf Sauthemptonla dostlaşır, onun təşkil
etdiyi ədəbi məclislərdə iştirak edir. Qraf Sauthemptonun
evində Şekspir bir neçə ədib və aktyorla rastlaşır. Bura onun
üçün ilk ədəbi məktəb olur. Lakin Şekspir teatra daha çox
bağlı idi. O, öz truppası ilə şəhərləri, kəndləri gəzir, xalqla
görüşür və xalqdan öyrənirdi. Getdikcə teatrda Şekspirin
mövqeyi möhkəmlənir. Berbec truppasının üzvləri "Yer
kürəsi" adlı teatr binasının əsasını qoyduqda Şekspir də
həmin şirkətdə iştirak edir. Sonradan Şekspirin Stratfordda
iki ev və bir parça torpaq sahəsi almaq imkanı da olur.
1599-cu ildə isə qraf Sauthemptonun köməyi ilə aşağı
zadəgan rütbəsi də alır.
Şekspirin şöhrəti artdıqca həm tamaşaçıların, həm də
teatr mütəxəssislərinin, alimlərinin nəzərində istedadlı bir
dramaturq kimi tanınır. Şekspirin rəqibləri təhsildə, elmdə
ondan yüksəkdə dursalar da, dramaturq kimi ondan çox-çox
zəif idilər. Marlo, Qrin, Ben Conson və başqa yazıçıların
əsərlərində köhnə dövr insanlarının düşüncəsi, əxlaqı əks
olunurdusa, Şekspir əsərlərinin mövzusunu müxtəlif
dövrlərdən, müxtəlif ölkələrdən götürdüyünə baxmayaraq,
müasir ingilis həyatım, doğma xalqını təsvir edirdi. Buna
görə də hamı, hətta rəqibləri belə onu istedadlı dramaturq
kimi tanıyırdılar.
Şekspir 1612-ci ildə Stratforda qayıdır və ömrünün
axırına qədər burada yaşayır. O, 1616-cı il aprel ayının 23-
də (anadan olduğu gün-də), 52 yaşında vəfat etmiş və
burada da dəfn olunmuşdur.
Şekspirin ədəbi irsi iki poema, 154 sonet və 37 pyesdən
ibarətdir.
İllər keçdikcə əsərlərindəki hadisələrin ümumbəşəri
olması, insan xarakterlərinin yetkinliyi, həyat hadisələrinin
dərinliyinə vara bilmək bacarığı tədqiqatçılarda Şekspir
şəxsiyyətinə dərin maraq oyatdı. Ədibin həyatı haqqındakı
məlumatların azlığı və bəzən qeyri-dəqiqliyindən onun
Stratfordda doğulması, sadə ailədən olması, universitet
təhsili görməmiş adamın məşhur əsərlər yazması şübhə
oyatmağa
bir qızı və əkiz oğlanları - Yudif və Hamlet olur. 1586-cı
ildə Şekspir Stratforddan Londona gedir. Bir rəvayətə görə
Londonda Şekspir əvvəlcə teatra gələn əyanların atlarını
saxlarmış, sonra isə teatrda suflyor, artistlər üçün rolların
üzünü köçürən, rejissor köməkçisi və aktyor kimi
Dostları ilə paylaş: |