P ar i s.
Məşəli mənə ver, çəkil bir yana.
Yox, söndür məşəli, məni görərlər.
Get, o ağacların altında uzan,
Söykə qulağını bir çuxur yerə.
Torpaq bomboş olur qəbiristanlıqda,
Addım atılantək eşidəcəksən.
Bir səs gələn kimi o saat fıt çal,
İndisə mənə ver sən o gülləri.
Di get, əməl eylə dediklərimə.
N ö k ə r (ksnara).
Tək qalmaq dəhşətdir qəbirstanlıqda.
Qorxuram, neyləyim, əlacım nədir?! Gedir.
P a r i s.
Örtüm yatağını güllərlə, ey gül! Yorğanın
daşlardır, döşəyin torpaq. Sənin məzarmı şeh
ilə deyil, Odlu göz yaşımla yuyaram ancaq.
Bu fani dünyada necə ki, varam, Hər gecə
üstündə ağlar, ağlaram.
Nökər fit çalır.
Oğlan xəbər verir, nəsə var demək, Hansı
avaradır gələn bu gecə, Mənim matəmimi
gör pozur necə?! Əlində məşəl var?!
Gizlənim gərek.
Gizlenir. Romeo ilə Baltazar əlində məşəl, ling vo külüng
daxil olurlar.
R o m e o.
O lingi, külüngü mənə ver, tez ol.
Götür bu məktubu, saxla bir yerdə,
Onu səhər tezdən atama çatdır.
Məşəli mənə ver. Ancaq sən canın,
Nə səsimi eşit, nə üzümü gör,
Get burdan, işimə mane olma gəl.
Zövcəmin üzünü görməkdən ötrü
Ölüm yatağına girirəm indi.
Onun barmağında məzara gedən
Qiymətli üzüyü çıxarım gərək,
Mühüm bir iş üçün mənə lazımdır.
Odur ki, get burdan, dayanma artıq.
Əgər geri dönüb sən məni pussan,
Allaha and olsun, səni doğrayıb,
Səpəcəyəm bütün tikələrini
Bu acgöz, bu doymaz qəbirstanlığa.
Bu zülmət gecətək qorxunc qərarıra
Tufanh dənizdən, ac bir pələngdən
Daha amansızdır, daha qəddardır.
B a 1t a z a r. Gedirəm, mən sizə mane olnıaram.
Romeo.
Onda dostluğunu sübut edərsen
(Ona pul verir).
Al. Xoşbəxt ol, sağ ol, ey yaxşı adam.
B a 1t a z a r (kənara).
Yox, burda dayanıb gözləyim xəlvət.
Baxışı müdhişdir, niyyəti dəhşət.
Gizlənir.
Romeo.
Ey ölümün acgöz mədəsi, məzar,
Dünya gözəlini uddun sən, murdar!
İylənən ağzmı açıb mən indi
Sənə təzə yemək yedirəcəyəm!
Sərdabeni açır.
P a r i s.
Bu ki sürgün olmuş o Montekkidir.
Qaynımı öldürdü, qardaş dərdindən
Cülyetta ağlayıb, köçdü dünyadan.
O rəzil burada dolanır niyə,
Gəlib ölüləri təhqir etməyə?
Onu tutacağam.
(İrəli çıxır).
Dayan, ey alçaq!
İndi də ölüdən qisas alırsan?
Sürgündən qaçıbsan, dustaqsan mənə.
Tabe ol, gəl, gedək, sən ölməlisən.
Romeo.
Düzdür, ölməliyəm, gəldim bununçün.
Çıx, get, əziz cavan, toxunma mənə,
Gəl, sınağa çəkmə bu divanəni.
Düşün öldürdüyüm bu gənclər haqda,
Onların bu acı taleyindən qorx.
Dayan, cin atına mindirib məni,
Sən məni yenidən günaha salma.
Allaha and olsun, ey nəcib oğlan,
Mən səni özümdən artıq sevirəm.
Buraya gəlmişəm silahlanaraq
Yalnız öz-özümdən qisas almağa.
Qaç burdan, get, yaşa, sonra de fəqət,
Bir dəli eylədi mənə mərhəmət.
P a r i s.
Andm da, sözün də iyrəncdir, iyrənc.
Mən səni tuturam bir cani kimi.
Romeo.
Meydan oxuyursan sən mənə, oğlan?
Eləsə möhkəm dur indi yerində.
Vuruşurlar.
N ö k ə r.
Aman, Allah, onlar vuruşurlar ki,
Gedim, tez çağırım keşikçiləri.
Gedir.
P a r i s (yıxılır).
Ölürəm, qəbri aç, insafın varsa,
Məni Cülyettanın yanına uzat.
Ölür.
Romeo.
Səni bu arzuna çatdıraram mən.
Qoy baxım üzünə, Merkusionun
Yaxın qohumdur, qraf Parisdir!
Xidmətçim nə dedi, biz yol gələndə?
Onu dinləmədim həyəcanımdan.
Mənə elə gəlir o mənə dedi:
Paris Cülyettayla evlənecəkdir.
Belə dedi, yoxsa yuxu görürdüm?
Bəlkə, Cülyettadan damşdığından
Ağlımı itirib belə düşündüm?
Sən ey bədbəxtliyin qəm kitabma
Adı mənim ilə birgə yazılan,
Əlini mənə ver! Dəfn edəcəyəm
Səni əzəmətli bir məzara mən.
Məzara? Ah, yox, yox, işıqlı qəsrə,
Çünki Cülyetta da burda uyuyur.
Onun gözəlliyi bu sərdabəni
Ziyafət zalıtək nura qərq edir.
Di yat, ey ölünün gömdüyü ölü!
(Parisi sərdabəyə uzadır).
Ölüm ayağında insanlar bəzən
Sevinib gülürlər. Ölümqabağı
Şimşək adlandırır görenlər bunu.
İndi o sevinci duyuram mən də.
Ah, mənim sevgilim! Ah, mənim zövcəm!
Ölüm nəfəsini içdi bal kimi,
Toxuna bilmədi hüsnünə ancaq.
Sən tabe deyilsən, məğlub deyüsən.
Gözəllik bayrağı nur saçır yenə
Lalə yanağmda, gül dodağmda.
Onlara ölümün solğun bayrağı
Hələ ki, hələ ki, sancılmayıbdır.
Sən qanlı kəfəndə burdasan, Tibalt?
İndi güldürərəm qəmli ruhunu:
Senin gəncliyini məhv edən əllə
Sənin düşmənini öldürərəm mən.
Bağışla, bağışla məni, qardaşıtn!
Ah, əziz Cülyetta, əziz sevgilim,
Nə üçün sən yenə belə qəşəngsən?
Yoxsa ölüm sənə aşiq olubdur?!
Yoxsa o riyakar, mənftır, yırtıcı
Səni məşuqetək saxlayır burda?
Necə də dəhşətdir bunu düşünmək!
Mən də qalacağam səninlə birgə,
Heç vaxt bu zülmətdən çıxmayacağam.
Burda sənin təzə qulluqçuların
Qurdlarla birlikdə olacağam mən.
Əbədi dincliyim, istirahətim
Burda bu saatdan başlanacaqdır.
Dözülməz yükünü nəhs ulduzlarm
Burda atacağam yorğun çiynimdən.
Ey gözlərim, baxm ona son dəfə!
Ey qollarım, qucun son dəfə onu!
Həyatın qapısı dodaqlanm, siz
Hər şeyi məhv edən qəddar ölümlə
Bağlanan daimi müqaviləyə
İndi möhür vurun saf bir öpüşlə.
Gəl, ötkem bələdçim, qorxma/ sükançım,
Həyat tufamnda sınmış gəmimi
Biryolluq sıldırım qayalara çırp.
İçirəm eşqimin şərəfınə mən.
(İçir).
Namuslu əczaçı, sözün doğruymuş,
Zəhərin necə tez təsir eləyir!
Ölürəm yanmı öpə-öpə mən.
Ölür. Qəbiristanlığm o biri
tərəfınden rahib Lorenso əlində fənər, ling və bel daxil olur.
Lor enso.
Müqəddəs Fransisk, özün kömək ol!
Zəif ayaqlarım büdrəyir tez-tez,
Çuxura düşməyim. Aha, o
kimdir?
B a 1t a z a r. Dost adamdır, yaxşı
tanıyır sizi.
Lorenso.
Tanrı xoşbəxt etsin səni, eziz dost.
Mənə bir de görüm, orda boş yerə
Gözsüz kəllələrə, iyrənc qurdlara
Elə işıq saçan o məşəl nədir?
Mənə elə gəlir, yanır özü də
Kapulettilerin
sərdabəsində.
B a 1t a z a r.
Elədir. Ordakı, müqəddəs ata,
Sizin dostunuzdur, menimsə
ağam.
Lorenso. O kimdir?
B a 1t a z a r. Romeo.
L o r e n s o. Çoxdan ordadır?
B a 1t a z a r. Yanm saat olar.
Lorenso.
O sərdabəyə,
Gəl, mənimlə gedək.
B a 1t a z a r.
Qorxuram, ata.
Burda olduğumu ağam bilməyir.
O mənə dedi ki, burda dayanıb
Əgər məni güdsən, öldürəceyəm.
Lorenso.
Onda dur yerində. Mən tək gedərəm.
Nəsə ürəyimi titrədir qorxu,
Qorxuram başıma felakət gələ.
B a 1t a z a r.
Bu ağacın altda yatmışdım indi.
Yuxuda gördüm ki, ağam kimləsə
Vuruşub öldürdü onu.
L o r e n s o (sərdabəyə yaxınlaşır). Romeo!
Ah, ah, məqbərənin daş pilləsinə
Bu qan ləkələri tökülüb hardan?
Sükut mənzilinə atılmış belə
Qanlı qılıncların mənası nədir? (Məqbərəyə girir).
Romeo, ağarıb bəti-bənizi.
Bəs o kimdir? Necə? Qraf Parisdir?
Qanına qəltandır? Hansı nəhs saat,
Görəsən, törədib bu müsibəti?
Cülyetta tərpənir.
Cülyetta oyanır.
C ü 1 y e t t a.
Oh, əziz atam!
Bəs hanı sevgilim, ömür yoldaşım?
Yaxşı yadımdadır, bilirəm ki, mən
Burda olmalıydım, burdayam indi.
Bəs hanı Romeom?
Səhnə arxasından səs-küy eşidilir.
Lorenso.
Xanım, gələn var.
Dinlə bir səs-küyü! Tez çıxıb
gedək
Bu ölüm, yoluxma, dərd
yuvasından.
Bizim qüvvəmizdən güclü bir
qüvvə
Tamam alt-üst etdi planımızı
. Gəl, gəl, gedək burdan.
Ömür yoldaşın,
Odur, bax, böyrünə yıxılıb, ölüb.
Paris də ölübdür. Dayanma, gedək,
Mən səni rahibə bacılarının
Yanına, kilsəyə aparacağam.
Keşikçilər gəlir, heç nə soruşma,
Cəld ol, əziz qızım, gedək,
Cülyetta. Yenə səs-küy eşidilir.
Mən qala bilmərəm bu yerdə bir dəm.
C ü 1 y e t t a. Get, ata, mən burdan
getməyəcəyəm.
Rahib Lorenso gedir.
Əlindəki nədir, şüşədir görən?
Zəhərdir, ömrünü məhv etdi erkən.
Ah, xəsis sevgilim! İçib büsbütün,
Mənə bir damcı da saxlamayıbdır.
Öpəcəyəm onun dodaqlarından,
Yəqin, zəhər qalıb onlarda bir az,
Mənim ölməyimə kömək eyləyər.
(Romeonu öpür).
Necə də istidir dodaqları, ah!
B i r i n c i k e ş i k ç i (səhnə arxasından). Oğlan, göstər
görək, o yer haradır?
C ü 1 y e t t a.
Doğrudan, səs gəlir. Gərək cəld olum.
Gəl, gəl, xoşbəxt xəncər!
Romeonun xəncərini qınından çıxarır.
Qının, bax, budur.
Xəncəri köksünə sancır. Sən dincəl
burada, mənsə qoy ölüm.
Romeonun cəsədi üstünə yıxılıb ölür.
Keşikçilər Parisin nökəri ilə daxil olurlar.
N ö k ə r.
Buradır, buradır, məşəl yanan yer.
B i r i n c i k e ş i k ç i .
Yerə qan tökülüb, gedin, tez olun,
Arayın, axtarın qəbiristanlığı.
Bir adam tapsanız, tutun, saxlayın.
Bir neçə keşikçi gedir.
Dəhşətli mənzərə! Qraf burda ölüb,
Cülyettasa tamam qan içindədir.
Yenicə keçinib, istidir canı,
O ki dəfiı olalı düz iki gündür.
Get, danış Hersoqa, qaç, xəbərdar et
Kapulettiləri, Montekkiləri..,
Siz alın türbəni mühasirəyə!
Başqa keşikçilər də gedir.
Fəlakətin yeri tapılıb ancaq,
Onun səbəbini tapmalıyıq biz.
Bir neçə keşikçi Baltazarla birlikdə geri qayıdır.
İ k i n c i k e ş i k ç i .
Bu zad Romeonun xidmətçisidir,
Biz onu tutmuşuq qəbiristanlıqda.
B i r i n c i k e ş i k ç i . Hersoq gələnədək saxlayın onu.
Başqa keşikçilər rahib Lorenso ilə birlikdə geri
qayıdırlar.
Ü ç ü n c ü ke ş i k ç i .
Bu rahib ağlayır-sızlayır elə;
Təzəcə çıxırdı qəbiristanlıqdan,
Tutub ondan aldıq bu lingi, beli.
B i r i n c i k e ş i k ç i . Onu da saxlayın, çox şübhəlidir.
Hersoq öz məiyyəti ilə daxil olur.
H er so q.
Hansı bədbəxtlikdir belə sübh tezdən
Səhər yuxusundan eyləyən bizi?
Kapuletti, ledi Kapuletti və başqaları daxil
olurlar.
K a p u 1 e 11 i. Bu nə qışqırıqdır, bu nə şivəndir?
L e d i K a p u l e t t i .
Camaat bağırır Romeo deyə,
Bəzisi Cülyetta, bəzisi Paris.
Hamı da küçəylə haray çəkərək
Bizim sərdabəyə qaçır birbaşa.
H e r s o q. Qəlbləri titrədən bu dəhşət nədir?
B i r i n c i keşikçi.
Hökmdar, biz burda qraf Parisin,
Həm də Romeonun nəşini tapdıq.
Cülyetta əvvəldən dəfn olunsa da,
Təzə öldürülüb, canı istidir.
H e r s o q. Vəhşi caniləri axtarın, tapın.
B i r i n c i keşikçi.
Mərhum Romeonun xidmətçisi də,
Rahib də burdadır. Onlarda qəbri
Söküb açmaq üçün alət də vardır.
Kapuletti.
Oh, ya rəbb! Oh, zövcəm!
Bir bax, bir bax, gör,
Qızımızı necə qan aparıbdır!
Bu xəncər yanılıb! - Onun boş qını
Odur Montekkinin kəmərindədir. -
Sancılıb köksünə mənim qızımın.
Ledi K a p u l e t t i .
Ah, yazıq halıma! Bu qorxunc səhnə
Qorxunc, vahiməli ölüm zəngitək
Mozara səsləyir qocalığımı.
Montekki və başqaları daxil olurlar.
Hersoq.
Montekki, tez qalxdın sən tək oğlunun
Çox tez yatdığmı görmək üçünmü?
Montekki.
Ah, sinyor, bu gecə öldü arvadım,
Dözmədi oğlumun ayrılığma.
İndi hansı bəla gözləyir məni?
H e r s o q. Özün bax.
Montekki.
Ah, oğlum! Ədəbi atdın,
Məzara tələsdin atandan qabaq!
H e r soq.
Necə ki, bu sirri öyrənməmişik,
Şikayət etməyin, nalə çəkməyin,
Tamam möhürləyin ağzınızı siz.
Əslini, kökünü öyrənən kimi,
Özüm nalənizə başçılıq edib,
Sizinlə gedərəm ölümə hətta.
Həlılik dayanın, səbirli olun,
Dərdiniz qul olsun hövsələnizə.
Şübhəli şəxsləri gətirin indi.
L o r e n s o.
Bu müdhiş qətldə, bu cinayətdə
Suçum az olsa da, ən əsas mənəm.
Zaman, məkan mənə zidd olduğundan
Ən çox şübhəli də elə mənəm, mən.
Burda müttəhimtək, ittihamçıtək
Durub mən özümü həm məhkum edib,
Həm də ki təmizə çıxarmalıyam.
H e r s o q. Danış birdəfəlik bildiklərini.
L o r e n s o.
Qısa deyəcəyəm. Qısaca ömrüm
Uzun hekayəlik qalmayıb artıq,
Bu ölən Romeo bu Cülyettaınn
Halal əri idi, Cülyetta isə
Sadiq zövcəsiydi bu Romeonun.
Onlara gizlicə mən kəbin kəsdim,
Tibalt öldürüldü həmin o günü.
Bu vaxtsız ölümün nəticəsində
Romeo buradan sürgün olundu,
Cülyetta ağlayıb sızıldayırdı
Tibalt üçün deyil, Romeo üçün.
Siz dağıtmaq üçün onun dərdini
Tezcə nişanlayıb, onu zor ilə
Vermək istədiyiniz qraf Parisə.
Cülyetta bu zaman gəldi yanıma,
Vəhşi baxışıydı onu baxışı.
İkinci nikahdan qurtarmaq üçün
Yalvarıb, o məndən əlac istədi.
Dedi: tapılmasa bir çarə əgər,
Hücrəmdə özünü öldürəcəkdi.
Çoxdan öyrəndiyim, çoxdan bildiyim
Bir yuxu dərmanı verdim mən ona.
Bu dərmanı içib yatan hər bir kəs
Heç nəylə seçilmir ölmüş adamdan.
Budur öz hökmünü göstərib qıza.
Onda Romeoya məktub yazdım ki,
Bu qorxunc gecədə gəldiyi kimi,
Özünü yetirsin bir an içində.
Elə ki, gücünü itirdi dərman,
Elə ki, yuxudan ayıldı xanım,
Məzardan çıxarıb aparsın onu.
Məktubu aparan rahib Covanni
Bir nəhs təsadüfdən ləngidi ancaq.
Məktubu qaytardı mənə bu axşam.
Cülyetta yuxudan duranda onu
Türbədən çıxarıb aparmaq üçün
Özüm təkcə gəldim qəbiristanlığa.
İstədim münasib bir imkan tapıb,
Romeoya xebər verənə qədər
Gizlicə saxlayım onu hücrəmdə.
Fəqət mən gələndə - qız ayılmağa
Bir neçə dəqiqə qalırdı yalnız -
Aliconab Paris, sadiq Romeo
Artıq ölmüşdülər bu sərdabədə.
Cülyetta ayıldı, xahiş etdim ki,
Taleyin amansız, bəd rəftarına
Səbirlə dözərək getsin mənimlə.
Bu vaxt səs-küy qalxdı, qorxdum, doğrusu,
Qaçıb gizlənməyə məcbur oldum mən.
Böyük ümidsizlik, möhnət içində
O qaldı, getmədi mənimlə birgə.
Görünür, sonradan intihar edib.
Mənim bildiklərim bütün bunlardır.
Bu gizli nikahı bilir dayə də.
Cüzi suçum varsa bu fəlakətdə,
Qalsa da ömrümün son saatları,
Ədalət naminə qoy ahıl canım
Müqəddəs qanuna qurban verilsin.
Hersoq.
Müqəddəs saymışıq səni hər zaman.
Hanı Romeonım xidmətçisi bəs?
O bizə bu haqda nə deyə bilər?
B a 1t a z a r.
Gedib Mantuyaya, Cülyettanın mən
Ölüm xəbərini verdim ağama.
Tələsik atları çaparaq gəldik
Biz həmin bu yerə, bu sərdabəyə.
Əmr etdi: atama ver bu məktubu.
"Get, burda dayanma" deyə qəzəblə
Məni ölüm ilə hədələdi o.
Sonra məqbərənin girdi içinə.
H e r s o q .
Məktubu mənə ver, özüm oxuyum.
Hardadır nökəri qraf Parisin?
Gedib, o çağırıb keşikçiləri.
Nökər irəli çıxır.
Söylə, nə edirdi ağan burada?
N ö k ə r.
O öz zövcəsinin məzarı üstə
Çiçək qoymaq üçün gəlmişdi ancaq.
Mənə ömr elodi: durum kənarda.
Mon do gedib durdum bir kənardaca.
Birdən kimsə gəldi əlində məşəl,
Açmağa başladı bu sərdabəni.
Ağam dərhal cumdu onun üstünə,
Mən qaçdım çağırım keşikçiləri.
H e r s o q.
Rahibin sözləri təsdiq edildi.
Məktubda Romeo Cülyetta ilə
Təmiz sevgisinden söz açıb, onun
Ölüm xəberindən düşür dəhşətə.
Yazır: bir kasıbdan zəhər alıbdır,
İndi bura gəlir: türbədə ölüb
Birgə yatmaq iiçün Cülyetta ilə.
Hanı Kapuletti? Montekki hanı?
Hardadır düşmənlər? Bir baxın, görün,
Necə cəza verib sizə bu göylər,
Sevgiylə məhv etdi sevincinizi.
Sizin ədavətə göz yumduğumçün
İki qohumumu itirdim mən də.
K a p u 1 e t t i.
Montekki, əlini mənə ver, qardaş!
Qoy bədbəxt qızıma ərindən qalan
Dul mirası ancaq, ancaq bu olsun.
Mənim bundan artıq təmənnam yoxdur.
Mon tekki.
Yox, mən daha artıq verə bilərəm:
Heykəl ucaldaram qızıldan ona.
Verona durduqca - burada ondan
Qiymətli bir heykəl olmaz heç zaman.
Qovuşar əbədi, ölməz həyata
Dünyanın ən sadiq qızı Cülyetta.
Kapuletti.
Romeo ayrılmaz sevgilisindən,
Ona da zər heykəl ucaldaram mən.
H er soq.
Bu səhər özüylə gətirdi zülmət,
Kədərdən görünmür Günəşin üzü.
Gedəyin, edəyin ətraflı söhbət,
Güzəşt də, cəza da vacibdir, düzü,
Romeo, Cülyetta dastanı qədər
Yoxdur bu dünyada yanıqlı əsər.
Gedirlər.
Dostları ilə paylaş: |