Xix əsr azərbaycan şERİ antologiyasi

____________________Milli Kitabxana______________________

 

 

Təmənnasında gün-gündən məni-dilxuni Ģeyda qıl; 

Gərəkməz namü namusum, qəmi-eĢqilə rüsva qıl, 

Verib dünyavü din nəqdin məlai-v əslə sevda qıl. 

Əgər yox dəstrəs sevdayə bari get tamaĢa qıl, 

Gəlibdir Yusifi-gülpirəhən bazarə, bismillah.

 

 

Çəkərdin arizu daim deyirdin Ģövqi-yar ilə - Ki, 

düĢsün ittifaqi-vüslət ol siminüzar ilə, Edim canı 

m ona təslim zövqü etibar ilə, Durubdur ol büti-

sərməst tiği-abidar ilə, Sözün gər doğrudur, ey 

aĢiqi-biçarə, bismillah.

 

 

DemiĢdin, ey büti-tərsanik əc, bərhəmzəni-aləm – Ki, 

etməm aĢiqimdən mən yaman gün iltifatim kəm. 

Alıbdır səbrimi dərdü bəla can qəsdin eylər həm, Əgər 

iqrar ı sabitsən v əfa həngamidir bu dəm, Tərəhhüm 

qıl, qədəm bas dideyi-xunbarə, bismillah.

 

 

Olubdur qərqi-xunabi-cigər çeĢmi-tərin, Qüdsi, 

Yanıbdır daği-möhnətdən düi- qəmpərvərin, 

Qüdsi, Gətir təqrirə bir-bir yarə ərz et qəmlərin, 

Qüdsi, Əgər bu Ģivədən dilgir olarsa dilbərin, 

Qüdsi, ġüru eylə bir özgə vəchlə izhara, bismillah.

 

 

MİŞKATÜL-ƏNVAR

 

 

İxtisarla

 

 

Ey düzlüyü sevən, eĢqi gəl eyləmə məzəmmət,

 

 

Zahidlikdə mən görmürəm nicat üçün əlamət.

 

 

Küfrilə din heyran qalıb, onlar kimi arayır?

 

 

Daraq kimin miĢk ətirli saçlarını darayır?!

 

 

Mən duyuram ruhoxĢayan yar ətrini inanın,

 

 

Can mülkündən xəbər verir iltifati cananın.

 

 

 

 

 

 

 

77

 

---

____________________Milli Kitabxana______________________

 

 

NəĢə verdi yar canından nuĢ etdiyim hər damla,

 

 

Adı ilə bəzədim bu kitabımı inamla.

 

 

Çünki onun hümmətinin feyzi ilə bu pak can, 

GünəĢ kimi tülu etdi sanki qara torpaqdan.

 

 

Hər nə qədər tərifini mən söyləsəm var yeri,

 

 

Odur bizə kəĢf eyləyən bilinməyən Ģeyləri.

 

 

O səadət günəĢidir mənə iĢıq, nur verən,

 

 

Odur mənim hər zərrəmdə yüz möcüzə göstərən.

 

 

Bu canımdir ancaq onun bir müĢkatul-ənvari,

 

 

Bu qəlbimin xəznəsidir o məxzənül-əsrari.

 

 

Bu kitabda istəyirəm yazım onun sirrindən,

 

 

Qoy "MiĢkatül-ənvar" - deyə adlandırım onu mən.

 

 

Qəribədir, tarixi də sanki doğmuĢ əsrardən,

 

 

Hasil oldu can adı da bu "MiĢkatül-ənvar"dən.

 

 

Ey misilsiz cavan, çalıĢ hümmət eylə hər iĢə,

 

 

Cavanbəxtsən, qoca kimi tədbirli ol həmiĢə.

 

 

Cavanlıqda dərdlər səni tez qocaltdı, durma get! 

"Var"ın, "yox"un cəfasından varlığını xilas et!

 

 

Ey iĢıqsız yar gözünə nur bəxĢ edən gün kimi,

 

 

Ey zavallı aĢiqlərin dərdlərinin həkimi.

 

 

Bu xəstəyə öz qəmzəndən lütf et, bir dərman göndər,

 

 

GülüĢündən bu ölmüĢə ruh ver, yeni can göndər.

 

 

Qüdsini sən bu səhrada qoyma qalsın sərsəri, 

Öz yolunu itirənin, axı, sənsən rəhbəri.

 

 

Həqiqətə çatmaq üçün mənə doğru yol göstər,

 

 

Nədə bir səhv etsəm onu, bir mürəbbim ol, göstər!

 

 

 

 

 

78

 

---

____________________Milli Kitabxana______________________

 

 

FĠKRĠN ĠZAHl

 

 

Ömür keçdi boĢ-boĢuna, etdik daim ahü vah, 

Keçdi xoĢluq zamanları, çatdı bəla günü, ah!

 

 

Ey saqi, ver piyaləni, doldur, içim durmadan,

 

 

Bəlkə Ģadlıq bir də gəlsin qəlb evinə meyhiman.

 

 

Əl tutmasan qəmlər məni məhv eyləyər, yaxĢı 

bil, Ona görə verdiyin su adlanmada Səlsəbil.

 

 

Ey saqi, gəl atəĢimə bir su çilə, çat dada,

 

 

QızıĢdırsın ta ki, o su atəĢimi daha da.

 

 

Qəlb evinin təmizliyi o Ģərabdan pay alar,

 

 

Su deyilir ona, lakin bir atəĢdir aĢikar.

 

 

Ey saqi, bu ruzigardan mən də bir kam almadım,

 

 

Bir badə ver, ənbər içən, çağırılsın qoy adım.

 

 

Bəlkə o mey nicat verə mənə sonsuz kədərdən,

 

 

Torpağıma ruh piləyə, cana gələm bir də mən.

 

 

Ey saqi, bir ayna ver ki, dünyaları seyr edim,

 

 

Tut qarĢımda, sənə gözəl bir macəra söyləyim.

 

 

Tuti ayna görən kimi məlumdur ki, dil açar,

 

 

Sən də sudan bir ayna tut, sirlər edim aĢikar.

 

 

Saqi, mə nə abi-həyat peyman əsi əta et, 

Əsrlərin günəĢilə bu dərdimə dəva et!

 

 

Qoy yarımın surətini mən göstərim badədə, 

Əhsən desin bu qüdrətə yar da, mən də, badə də.

 

 

Bu dünyada hər kəs olur vəchlə kamiran,

 

 

Zülmətdən - Xızr, mənsə günəĢ çeĢməsindən hər zaman.

 

 

 

 

 

 

79

 

---