XVIII əsrin əvvələrindən başlayaraq Xəzər daha çox rus imperatorluğunun təsir
dairəsinə düşməkdə idi. Bundan irəli gələrək Rusiya Xəzərin coğrafi cəhətdən
öyrənilməsinə başlamışdı. Bu tədqiqatlar isə əksərən hərbi əməliyyatlarla müşayiət
olunurdu. Rus çarı I Pyotr (1672-1725) xəritə tərtib edilməklə məlumat almışdı ki,
Amu-Dərya çayı Xəzərə axır və orada qızıl dolu mədənlər vardır.
Bundan başqa, Xəzərdən keçməklə bu çay vasitəsi ilə Hindistana yetişmək
mümkündür. Bütün bunları öyrənmək və qətiləşdirmək məqsədi ilə o, 1714-cü ildə
müvafiq ekspedisiya da təşkil etmişdi. Yerli türkmənlərin məlumatlarından belə
nəticəyə gəlinmişdi ki, Amu-Dərya, həqiqətən, əvvəllər Xəzərə qovuşmuş, lakin
hazırda o Aral dənizinə tökülməkdədir. I Pyotr bu məlumatlar əsasında elçisinə Xivə
və Buxara xanları ilə danışıqlar aparmaqla ticarət və diplomatik münasibətlər qurmaq
və həmçinin ticarəti yüngülləşdirmək üçün Amu-Dəryanın yenidən köhnə yatağı
üzrə Xəzərə yönəldilməsi imkanlarını araşdırmaq tapşırığı vermişdi. Bu ərəfədə
Xəzərin daha dəqiq xəritələrinin hazırlanması üçün çar həm də bölgəyə yeni ekspe-
disiyalar göndərmiş və bunların nəticəsi olaraq dənizin müvafiq xəritələri hazırlan-
mışdır [10, 11, 23].
Xəzər üzrə daha geniş tədqiqatlar SSRİ dövründə mükəmməl xarakter almışdır.
Məşhur rus neft geoloqu İ.M.Qubkin (1871-1939) və başqaları Sovetlər İttifaqının
yaranışının ilk onilliyində Xəzərdə neft axtarışları ilə bağlı onun su balansının və
dəniz səviyyəsinin dəyişkənliyinin öyrənilməsi üzrə tədqiqatlar yerinə yetirmişlər.
Yaşadığımız müasir dövrdə isə Xəzərlə bağlı bütün lazımi əksər cizgilər məlum
olmuş və onun kosmik şəkillər vasitəsi ilə dəqiq təsvirləri əldə edilmişdir [6, 15].
Bütün bunları əsas götürərək dəniz və göl fərqliliklər üzrə təhlili qiymətlən -
dirmələr əsasında aşağıdakı nəticəvi təyinatları müəyyən etmək olar:
I. Dənizlərin yaranışı həmişə təbii və qədimdir, göllər isə süni ola bilər;
II. Dənizlər dünya okeanının bir hissəsidir, göllər isə materik sularına aiddir;
III. Dənizin quru sərhədləri açıq, göllər isə həmişə quru ərazilərlə məhdudlaşır;
IV. Dənizlər ən kiçik istisnalarla bütün dünya göllərindən ölçü baxımından geniş
sahəvidirlər;
V. Dənizin suyu həmişə şordur, göllər isə nadir hallarda duzlu olmalarına bax-
mayaraq mütləq əksəriyyətlə şirin suludurlar.
Bütün bunların beş ulduzlu konfiqurasiyada sxematik təqdimatına (Sxem 1)
əsasən, müəyyən edilən bu təyinatı Xəzərə şamil etdikdə görərik ki, o iki meyarda
(I və V) qəti dəniz təyinatlıdır. İki meyar üzrə (II və III) isə qəti göldür. Bir meyar
üzrə isə (IV) - ölçülərin nəhəngliyi baxımından ən iri sahəli və sututumlu nadir
göldür. Bütün bu coğrafi əlamətlər üzrə müvafiq ümumiləşdirmələr apardıqda
müəyyən etmək olar ki, Xəzərin dəniz və ya göl olması qəti təyinatlı deyildir. Buna
görə də, onun status məsələsinə tamlıqla coğrafi meyarlarla deyil, digər aspektlərdən
də yanaşılmalıdır.
E.Hacızadə
XƏZƏR hÖVZƏSİ REGİONUNUN İQTİSADİ POTENSİALI VƏ İXRAC ...
4(124)
/2015
101
4. Xəzərin beynəlxalq-hüquqi statusu problemi
4.1.Tarixi aspekt
SSRİ-nin dağılması ilə Xəzərsahili dövlətlərin sayının ikidən beşə yüksəlməsi
Xəzərin beynəlxalq-hüquqi statusuna (ingiliscə - The international legal status of
the Caspian Sea - Xəzərin beynəlxalq-hüquqi statusu) yenidən baxılmasını zəruri
etdi. Belə ki, yaranmış geosiyasi situasiya Xəzərdən istifadədə sahilyanı dövlətlərin
hüquqlarının nədən ibarət olması, su səthi, dibi və orada olan təbii ehtiyatlar, bu
ehtiyatların ölkələr arasında bölünüb-bölünməməsi və bütün bunların hansı əsasda
həyata keçirilməsi kimi çoxsaylı mürəkkəb sualları qarşıya qoydu.
Ümumiyyətlə isə bu məsələ tarixin bir çox dönəmlərində ara-sıra özünü biruzə
vermişdir. Rus çarı I Pyotrun 1722-1723-cü illərdə “Fars yürüşündə” məsələ daha
qabarıq xarakter almışdır. Bundan başlanğıc alaraq Xəzərdən istifadə hüquqi
məsələsi bu və ya digər dərəcədə Rusiya ilə İran arasında bağlanmış ikitərəfli müqa -
vilələrdə öz əksini tapmışdır. Onun ilkin müddəaları Peterburq (1723), Rəşt (1731),
Gülüstan (1813) və Türkmənçay (1828) müqavilələri ilə tənzimlənmişdir. Lakin
həmin sənədlərdə də hüquqi baxımdan “status” anlayışı olmamışdır. Bu müqavilələrə
görə Xəzərdə Rusiyaya böyük imtiyazlar verilir və hərbiləşmə baxımından o tam
olaraq çarlığın ixtiyarına keçir. Bütün bunlardan irəli gələrək də Xəzər “rusiyadaxili
su hövzəsi” statusu almışdır [10, 11. 21].
Xəzərdəki hüquqlarla bağlı maraqlı xüsusi bir məqam Azərbaycanı iki hissəyə
ayıran 1813-cü ilin 12 oktyabr tarixində Rusiya İmperiyası ilə Qacar İran dövləti
E.Hacızadə
XƏZƏR hÖVZƏSİ REGİONUNUN İQTİSADİ POTENSİALI VƏ İXRAC ...
4(124)
/2015
102
Sxem 1: Dəniz və göl fərqliliklər üzrə təyinatlar
arasında imzalanmış bədnam Gülüstan müqaviləsinin şərtləri ilə bağlı olmuşdur.
Gülüstan müqaviləsi (ingiliscə - Treaty of Gulistan - Gülüstan Müqaviləsi) imza-
landığı yerin adı ilə (Azərbaycan Respublikasının Goranboy rayonunun inzibati ərazi
vahidində kənd) tarixə daxil olmuşdur. Müqaviləyə əsasən Şimali Azərbaycan xan-
lıqlarından İrəvan və Naxçıvanı çıxmaq şərtilə yerdə qalan bütün xanlıqlar
(Lənkəran, Şirvan, Quba, Bakı, Gəncə, Qarabağ, Şəki) Rusiyaya verilmişdir. Müqa -
vilənin şərtlərinə görə, həmçinin Xəzər dənizi ümumən Rusiyanın daxili dənizi hesab
edilmişdir. Xəzərə sahiblik məsələsi həmin müqavilənin beşinci maddəsində təsbitini
tapmışdır: “Rus ticarət gəmilərinə əvvəlki qayda üzrə Xəzər sahilləri yaxınlığında
üzmək və onları yan almaq hüququ verilir; həm də gəmi qəzası zamanı iranlılar
tərəfindən dostluq köməyi edilməlidir. İran ticarət gəmilərinə də həmin bu hüquq -
əvvəlki qayda üzrə Xəzər dənizində üzmək və Rusiya sahillərinə yan almaq ixtiyarı
verilir, burada da gəmi qəzası zamanı, qarşılıqlı surətdə, iranlılara hər cür yardım
göstərilməlidir. Hərbi gəmilərə gəldikdə isə, müharibədən əvvəl, habelə sülh vaxtı
və həmişə Rusiya hərbi bayrağı Xəzər dənizində tək mövcud olmuşdur. Həmin ehti-
ram daxilində, əvvəlki ixtiyar indi də yalnız Rusiya Dövlətinə verilir ki, ondan başqa
heç bir Dövlətin hərbi Bayrağı Xəzər dənizində ola bilməz”. Bu bəndin müqavilədə
əks olunmasının maraqlı tarixçəsi vardır. Belə ki, bu zaman qalib ruslar Xəzəryanı
ölkələrə və Xəzərə tam nəzarət istəyindən irəli gələrək o zamankı İran dövlət başçısı
Fətəli şah I Babaxana (1797-1834) Xəzərdə hərbi donanma saxlamaq hüququnun
ancaq onlara (ruslara) məxsus olmasını tələbi ilə müraciət etmişlər. Bu tələbə mü-
nasibətdə şah baş vəzirə demişdir: “Şor sudur, nə faydası var, ver töksün atasının
goruna! (farsca - Abəki-şurəst, çi faidə darəd, vedəh birizəd bəgüri-pədarət).
Təxminən bir əsr sonra dahi Azərbaycan şairi Mirzə Ələkbər Sabirin (1862-1911)
“Ay alan, məmləkəti-Rey satıram!” satirik şeirində həmin əhvalata işarə olaraq
parodiya edilmişdir. Dövlət başçısına yaraşmayan hərəkətin tənqid olunduğu həmin
şeirdə “...Babama vermədi əl “abəki-şur”, Deyiləm naxələfü nabəşüur...”. misraları
vardır. M.Sabir “ abəki-şur” (şor su) sözü ilə müasiri Məmmədəli şahın sələfi -
babası Fətəli şahın Xəzərə münasibətinə işarə etmiş və strateji dövlət məsələlərinə
yüngül münasibətin nümunəsi kimi onun nəvəsinin də babasından uzağa getmədiyini
göstərmişdir [21].
Xəzərin hüquqi statusuna daha çox diqqət 1921-ci il fevralın 26-da Moskvada
imzalanmış Rusiya-İran müqaviləsində verilmişdir. Bu müqavilənin 3-cü mad-
dəsində göstərilir: “1881-ci ildə sərhəd komissiyası tərəfindən müəyyən edilmiş
sərhəd xəttini hər iki yüksək səviyyədə danışıq aparan tərəflər İran və Rusiya
arasında su sərhədi kimi qəbul etməyə razılaşır. Bu sərhəd qorunmalı və toxunul-
mazdır”. Həmin müqavilədən irəli gələrək şərti təsbit edilən ayırıcı xətt Astara-
Həsənqulu su sərhəddidir. Bununla yanaşı, Xəzərin Sovet-İran dənizi kimi
göstərilməsi 1935-ci ildə İran-SSRİ arasında “Ticarət, dənizçilik və məskunlaşma
haqqında” və 1940-cı ildə “Ticarət və dənizçilik haqqında” imzalanmış müqa -
E.Hacızadə
XƏZƏR hÖVZƏSİ REGİONUNUN İQTİSADİ POTENSİALI VƏ İXRAC ...
4(124)
/2015
103