____________Milli Kitabxana____________
184
satirik əsər adlandırmışlar. Lakin romana bir daha qayıdışın
nəticəsində tədqiqatımız
bu qənaətə əsas verir ki, “Açıq kitab”a
heç də satirik əsər kimi deyil, tam ciddi, orijinal bir bədii
nümunə kimi yanaşılmalıdır. Kərim Gəldiyev, İslam Verdiyev
kimi surətlərin satirik cizgiləri isə bütövlükdə romanın
satirik
üslubda olması demək deyildir, bunlar ümumiyyətlə Mir Cəlal
yaradıcılığında yer alan satirik-yumoristik çalarların bu
romanda nisbətən geniş ifadəsidir.
Görünür romanda dövrə, partiya və hökuməti təmsil edən
ayrı-ayrı obrazlara sərt tənqidi münasibət uzun illər əsərin
təhlilində əsil həqiqətlərin üzə çıxarılmasına
mane olmuş və
onu olduğu kimi göstərməmişdir. Əsər haqqında az yazılmış,
yazılanlar da səthi və ötəri olmuş, yaxud mənası və məqsədi
ört-basdır edilmişdir. Ədəbiyyatşünas alim Y.İsmayılov qeyd
edir ki, bəziləri “Açıq kitab”a başqa cür yanaşmış, müəllifi
həyat həqiqətini təhrif etməkdə, varlığı birtərəfli qələmə
almaqda, mütərəqqi real ənənələrdən uzaqlaşmaqda
günahlandırmışdı (56, 9). Əlbəttə, M.C.Cəfərovun 1945-ci ildə
yazdığı məqalə istisna oluna bilər. Romanı “həqiqətin
üzünə dik
baxan” əsər kimi qiymətləndirən M.Cəfərov yazırdı: “Nəsrimiz
həqiqətin üzünə dik baxan bir neçə qiymətli roman, povest və
____________Milli Kitabxana____________
185
hekayələrə malikdir. Onlardan biri Mir Cəlalın “Açıq kitab”
romanıdır” (15, 269).
Zamanın ideologiyası ilə səsləşməyən, “həqiqətin üzünə
dik baxan” bu romanda yəqin ki, sovet ədəbi tənqidini
diksindirən əsas məsələ tənqid hədəfinə çevrilən obrazın –
Kərim Gəldiyevin partiya təşkilat katibi kimi verilməsi, yəni
onun partiya təmsilçisi olmasıdır.
Romanda hadisələrin cərəyan etdiyi
dövr otuz yeddinci ilin
repressiya ab-havası ilə nəfəs alırdı: hər yerdə xalq düşmənləri,
sosializmə yad olan ünsürlərin axtarışları və “ifşası” ... Kərim
Gəldiyev də romanda belə axtarışları aparan bir tip kimi
görünür. O deyir:
“
Biz indi hər addımda düşmən axtarmalıyıq. Lap
evimizdəki o ata-anamıza, arvadlarımıza da inanmamalıyıq!
Çünki bəlkə düşmən agentidir” (70,
27).
Kərim Gəldiyev komsomol yığıncağında Vahidi müdafiə
edən Muxtara deyir:
“Gənc olmağı yox ey, ünsür olmağı barədə danış. Məsələ
ünsür məsələsidir, ondan danış, yoldaş komsomol!” (70, 19
)
Zamanın “nəbzi”ni tutmağı bacaran Gəldiyev
ideologiyanın tələbləri səviyyəsində danışmaqla, öz murdar
____________Milli Kitabxana____________
186
əməllərini pərdələməyi bacarır. Aşağıdakı parçaya
diqqət
yetirək:
“Gəldiyev kabinetinə girib oturdu:
– Rübabə, səninlə bir söhbət kimim var. Mən hələlik
səninlə kak komsomol
yox, kak yoldaş danışmaq istəyirəm. Sən razı olma ki, bir
müzür elementin üstündə təmiz adına ləkə gəlsin, Vahidi
deyirəm! Bilirsən?
Rübabə başını tovladı:
– Təvəqqe eləyirəm özünüzün yanlış yolunuzu mənə də
öyrətməyəsiniz.
Gəldiyev dikəldi:
– Bizim hansı yolumuz yanlışdır?
Rübabə cavab verməmiş Gəldiyev səsini ucaltdı:
– Bizim bircə yolumuz var ki, o da sosializmaya doğru
gedir. Sən bu yolun yanlış... Bilirsən nə çıxır” (70
, 77
).
Kərim Gəldiyev kimi tiplərin
mənfiliklərində təkcə insan
xarakterindəki naqisliklərin deyil, siyasi-ideoloji motivlərin də
də əsas götürülməsi romanın diqqətçəkən xüsusiyyətidir və bu
özəlliyi də yeni Azərbaycan romanının inkişafında yeni addım
hesab etmək olar. Tənqidçi T.Salamoğlunun yazdığı kimi “Açıq
kitab”da həyat hadisələrinə münasibət və yazıçı idealı siyasi
____________Milli Kitabxana____________
187
rejimin, ideologiyanın diktələrindən güc almayıb” (100, 19).
İdeologiyaya tabe tutulmuş münasibətlərin demək olar, yox
dərəcəsində olduğu romanda həyat həqiqətləri gen-boldur.
Müəllifin satiradan istifadəsi də yəqin ki,
həmin dövrdə həyat
həqiqətlərini daha cəsarətlə demək istəyindən irəli gəlmişdir.
Bu baxımdan bəlkə müsbət obrazların zəif çıxması da
anlaşılandır. Vahid və Rübabənin sönük və zəif verilməsi ilə
bağlı ədəbi fikrin mülahizələri ilə şərik olduğumuzu bildirməklə
yanaşı, Kərim Gəldiyev obrazı kimi Ağca xanım obrazının da
canlı və inandırıcı olması qənaətindəyik. Müəllif Ağca xanımı
ciddi ifşa hədəfinə çevirsə də, onun taleyinin faciəsini təbii və
təsirli vermişdir.
“Açıq kitab” romanının oxucu şüuruna ciddi bir əsər kimi
ciddi təsir göstərdiyi şəksizdir.
Çünki Gəldiyev və
“gəldiyevçilik” hər şeydən əvvəl bu amilləri yaradan mühit və
rejim haqqında düşündürür.
Sovet dövrü Azərbaycan ədəbiyyatının birinci mərhələsi
müharibə illərini (1941-1945) və müharibədən sonrakı on ili də
(1945-1955) əhatə edir. “Məfkurə-metodologiya və poetika-
sənətkarlıq sahəsində hər cür fərdi özəlliklərə və istisnalara
baxmayaraq, bu dövrün ədəbi hadisələri və qanunauyğunluqları