____________Milli Kitabxana____________
192
məzmununu müəyyənləşdirməkdə geniş konfliktlərin
verilməsinə ehtiyac yoxdur. Xülasə, sosializm quruculuğu
yollarında böyük qələbələr qazanaraq daha yüksək amallara
“doğru irəliləyən sovet cəmiyyətində ziddiyyətlər və konflikt”
yoxdursa, bədii əsərdə niyə olmalıdır?
Əlbəttə, “konfliktsizlik nəzəriyyəsi”nin ömrü uzun
olmadı (1952-1953-cü illərə qədər). Bu nəzəriyyənin tələbləri
səviyyəsində yazılan əsərlər təbii ki, heç bir uğur qazana
bilmədi. Belə əsərlərdə (əsasən romanlar və dramaturgiya
nümunələri) sxematiklik və təkrarçılıq özünü göstərirdi. Mirzə
İbrahimovun yazdığı kimi, “belə əsərlərin müəllifləri,
şəxsiyyətləri siyasi cəhətdən şübhə altına alınmadığı üçün şükür
edərək narazılıqlarını ürəkdə gizlədib susurdular. Başqaları isə
möhkəm ictimai konflikt əsasında düşündükləri və yazmaqda
olduqları əsərləri yarımçıq qoydular, ya da düşünüb axıra qədər
aparmadılar. Yaradıcı üçün son dərəcə əzablı bir dövr başlandı”
(51, 95).
“Təzə şəhər” və “Yerin sirri” romanları müəyyən bədii
məziyyətlərinə baxmayaraq, təsvirlərin verilməsində, süjetin
inkişafında, obrazların təqdimatında oçerkvarilikdən,
sxematiklikdən, texnisizmdən uzaq deyildir. Bu xüsiyyətlər
Əvəz Sadığın “Mingəçevir” romanında, gənc yazıçı Əhməd
____________Milli Kitabxana____________
193
Rəhimovun “Mənim ailəm” adlı ilk romanında özünü daha
qabarıq göstərir. Sosializm yarışını, kəndin “firavan həyatını”
tərənnüm edən Ə.Vəliyevin “Çiçəkli” romanı və digər əsərlər
də lazımi bədii səviyyəyə qalxa bilmədikləri üçün uğur
qazanmadılar.
“İstehsalat” romanları cərgəsində M.Hüseynin “Abşeron”
romanı nisbətən fərqli bir əsər kimi diqqəti cəlb edir. Sovet
ədəbiyyatşünaslığı bu romanı mövzunun yeniliyi və aktuallığı,
bədii dəyəri etibarilə müharibədən sonrakı nəsrdə çox
əhəmiyyətli bir hadisə, sadəcə istehsalat romanı deyil, yeni
ictimai münasibətlər, yeni əxlaq, yeni məişət haqqında əsər
hesab etmişdir. Aydındırdır ki, bu roman M.Hüseynin açıq
partiyalı mövqeyinin, zamanın siyasi-ideoloji tapşırığına cavab
vermək səyinin ifadəsidir. Ideoloji tapşırıqlar daxilində burada
hər şey var: əməyin “romantikası” da, insanın əmək prosesində
formalaşması da, müharibədən sonrakı quruculuq pafosu da,
yeni yetişən sovet texniki ziyalıları da, partiyanın rəhbər rolu
da, neft sənayesinin inkişafı məsələləri də, beynəlmiləlçilik də,
sosializm yarışı da, gənclərə qayğı da, kollektivçilik də, sovet
ruhunda ailə-məişət münasibətləri də... Hadisələrin inkişafı və
obrazların hərəkəti də dinc quruculuq şəraitinin atributları
____________Milli Kitabxana____________
194
daxilindədir: neft mədənində, istehsalat müşavirəsində, teatrda,
kinoda, bədii özfəaliyyət konsertində, yeni ixtisas kurslarında,
texniki minimum dərslərində, fəhlə yataqxanasında, parkda,
trestdə, partiya komitəsində... Müəllif təhkiyəsində də,
dialoqlarda da, hətta ailədaxili söhbətlərdə də “plan”,
“öhdəçilik”, “sosializm yarışı”, “keçici bayraq”, “iş üsulları”...
Məsələn:
“Səməndərlə Mişa arasında tamam ayrı bir söhbət
başlandı:
– Ey, Mişa, demə ki bilmirəm, hələ çox özünə
qürrələnmə, mən iki yüzəm, sən yüz əlli.
– Bu nə sözdür? – deyə Tahir Cəmildən soruşdu.
– Planlarını deyir. Briqadalar yarışır.
Tahirin baxışları ciddi ifadə aldı.
Səməndərlə Mişanın söhbəti birdən qızışdı:
– Mən özümə arxayın olmasaydım, qarmoşkanı yenə də
toz basardı. Onca
gündən sonra köhnə quyulardan ikisi remontdan çıxır. Onda
baxarıq.
–
Baxarıq, baxarıq! – deyə Səməndər istehza ilə
gülümsədi. – Buna bax a,
____________Milli Kitabxana____________
195
elə bil işləyir, biz başımızın altına yastıq qoyuruq. Arxayın ol,
sən iki yüzə çatanda mən üç yüzə çatmasam, adımı dəyişərəm.
Sən nə bilmisən, bayrağı əldən vermək zarafatdır?
Tahir yenə maraqlandı.
– Nə bayraqdır?
– İki ildir müdafiə komitəsinin keçici bayrağı onların
trestindədir.
Səməndərlə qarmonçalanın söhbətini o biri cavanların
qalmaqalı kəsdi. Kim isə yan tərəfdən deyirdi:
– Onların evini özfəaliyyət dərnəyi yıxıb. Çalıb oxumaqla
plan dolmaz axı.
– Dolar, dolar. Elə biz oxuya-oxuya gəlib dayanacağıq
Lalə İsmayılzadənin qabağında, deyəcəyik ki, yoldaş trest
müdiri, buyurun o divarlardakı bayrağı öz əlinizlə götürün,
verin bizə. Bir yerdə çox qalanda ürəyi darıxır.
– Onu görməyəcəksən!
– Görərik, görərik!..
Tramvay vaqonundan qalxan səs-küy artıq onların
söhbətini aydın eşitməyə qoymurdu. Səməndər özündən
arxayın halda Tahirə deyirdi:
____________Milli Kitabxana____________
196
– Nə qədər hıqqanırlarsa, bir şey çıxmır. Uşaqsan?
Bayraq əldən getdi, gərək onda kürt düşmüş toyuq kimi
evdən bayıra çıxmayaq” (43, 50 ).
Romanda hər hansı dərin, aparıcı konfliktdən söhbət gedə
bilməz. Yalnız ayrı-ayrı münasibətlərdə xırda konfliktlər (bir
çox hallarda inciklik əsasında) özünü göstərir. Diqqəti çəkən
konflikt isə mühəndis Minayevin ixtirasının müdafiəsi ilə bağlı
trest rəisi Qüdrət İsmayılzadə və Azərneftin rəis müavini
Mirzəyev arasında yaranır ki, o da şəhər partiya komitəsinin
katibi Aslanovun bircə sözü ilə həll olunur.
Bununla belə, unutmayaq ki, Mehdi Hüseyn sıradan bir
yazıçı deyildi, yüksək zövqünə və estetik baxışlarına, bədii
yaradıcılıq imkanlarına, intellektinə və savadına görə seçilən
sənətkardı. O, “Abşeron” romanında da usta Ramazan kimi
Azərbaycan ədəbiyyatının maraqlı və canlı obrazlarının birini
yaratdı, bədii-publisistik səviyyədə Azərbaycan nefti və onun
gələcəyi haqqında söz deyə bildi (xatırlayaq ki, roman vaxtilə
SSRİ-nin və dünyanın bir çox xalqlarının dillərinə tərcümə
edilərək çap olunmuşdu). Romanda bədiilik, oxucunun
hisslərinə təsir göstərmək baxımından epizodlar, lövhələr az
deyildir: neft mədənində avariya zamanı gənc fəhlə Mehmanın
ölümü; tufanlı günlərdə sahillə əlaqələri kəsilmiş briqadanın
Dostları ilə paylaş: |