____________Milli Kitabxana____________
219
bəşəri problemlərin istiqamətini, ictimai-tarixi mərhələlərdəki
təmayülünü aydınlaşdırmadan onun axarını böyük ideallar
məcrasına yönəldə bilməz” (60, 11).
Q.Qasımzadə əsərdə millət məfhumunu və estetik idealın
milliliyi, bədii forma və məzmun, bədii ədəbiyyat və dil, yazıçı
şəxsiyyəti və millilik, adət və vərdişlərin inikası, milli xarakter
kimi məsələləri milli bədii təcrübənin və Azərbaycan
ədəbiyyatının verdiyi imkanlara istinadən şərh etmişdir. Lakin
nəzərə alaq ki, müəllif tədqiqatını marksizm-leninizm fəlsəfi
fikrinə, sosialist realizmi ədəbi konsepsiyasına söykənərək
aparmışdır və odur ki, elmi qənaətlərində çağdaş fəlsəfi və bədii
estetik baxışlar səviyyəsində mübahisəli görünən, dayanıqlı və
davamlı olmayan məqamlar vardır. Bu, xüsusilə özünü “millət”
anlayışı, “beynəlmiləl ənənə və müasirlik” və bəzi digər
problemlərin təhlilində göstərir. Tədqiqatda “millət” məfhumu
marksist ədəbiyyatşünaslığının qəbul etdiyi formula əsasında
araşdırılır: millət – dil, ərazi, iqtisadi həyat və milli
mədəniyyətin spesifik xüsusiyyətləri ümumiliyində təzahür
edən, mənəviyyat birliyi əsasında yaranan, insanların tarixən
meydana gələn davamlı toplusudur. Əlbəttə, bu gün “millət”
anlayışı bu formulanın müddəaları ilə məhdudlaşmır, bir çox
digər məqamlara – milli düşüncə tərzinə, milli psixologiyaya,
____________Milli Kitabxana____________
220
milli emosiyalara, milli instinktə, folklora və milli ədəbiyyata,
milli adət-ənənələrə, din amilinə və s. diqqət yetirmək lazım
gəlir. Zamanın böyük sürəti, ABŞ kimi super dövlətdə “millət”
anlamının ənənəvi fəlsəfi təyinatlarından kənar keyfiyyətləri,
xalqlar və dövlətlər arasında genişlənən əlaqələr, inteqrasiyalar
və s., hətta bu gün, məsələn, dünya futbol çempionatında Fransa
“milli komandası”nın əsasən zənci kökənli və ərəb mənşəli
oyunçularla təmsil olunması nəzərə alınarsa, “millilik”
anlayışının çağdaş izahı ətrafında düşünməli olursan.
Hər halda Səməd Vurğunun 1953-cü ildə Moskvada çap
olunan “Böyük sənət məsələləri” adlı məqaləsində dediyi
mülahizələri konkret və sərrast hesab etmək olar: “Hər bir
xalqın özünəməxsus əhəmiyyətli xüsusiyyətləri vardır: öz
məişəti, öz ənənə və zövqü, vərdişləri, adətləri, həmçinin xüsusi
təfəkkür və dünyanı dərketmə tərzi vardır ki, bunlar əsrlərcə
davam edib gəlmişdir” (153). Bu məqalə, xüsusilə “xüsusi
təfəkkür” və “dünyanı dərketmə tərzi” ifadələri həmin dövrdə
ittifaq miqyasında mübahisələrə və polemikaya səbəb olsa da,
məsələnin çağdaş izahında diqqəti çəkən məqamlar kimi qalır.
Bədii əsərdə millilik həm də milli xarakterlərlə, milli
psixologiya ilə şərtlənir. Milli xarakter isə, əlbəttə, milli
gerçəkliyin təzahürüdür. Tənqidçi A.Hüseynovun yazdığı kimi,
____________Milli Kitabxana____________
221
milli xarakter xalqın özünəməxsus mənəvi-psixoloji, idraki-
əxlaqi keyfiyyətlərini, həyati qənaətlərini, vərdişlərini, estetik
hisslərini, eləcə temperamentinin əlamətlərini ehtiva edir.
“Bədii əsərlər həmişə konkret insanlar barədə, onların milli
şəraitlə şərtlənmiş psixologiyaları, həyatları barədə bizə söhbət
açır… Milli psixologiya konkret surətlərin, xarakterlərin milli
həyat tərzindən doğan müəyyənliyi kimi meydana çıxır”(42,
149).
Bununla belə, milli xarakter anlayışının mütləq təyinatının
olmaması barəsində səslənən fikirlərlə də haqq qazandırmaq
olar. Məsələn, 1968-ci ildə İ.Kon yazırdı: “Müasir elm milli
xarakterin hamı tərəfindən qəbul edilmiş, elmi surətdə
əsaslandırılmış nəzəriyyəsinə malik deyildir” (143).
Milliliyin tarixi kateqoriya kimi təyinatına da bu
baxımdan yanaşmaq olar. Millilik kateqoriyası həmişə belə
təsbit olunmuşdur ki, o, tarixi inkişaf prosesində ciddi
dəyişikliklərə uğrayır, onda müəyyən keyfiyyətlər aradan qalxır
və eyni zamanda yeni keyfiyyətlər yaranır. Bu, ümumi, fasiləsiz
və labüd proses hesab edilir, lakin hər dövr üçün bu prosesin
spesifik cəhətləri olduğu göstərilir.
Kateqoriyanın belə şərhi ilk baxışda məqbul hesab edilsə
də, çağdaş elmi-fəlsəfi düşüncə baxımından burada
____________Milli Kitabxana____________
222
yarımçıqlıqlar da görünür. Yəni milliliyin mürəkkəb tarixi
törəmə olması, onun təbiətinin rasional-dərketmə əlamətləri ilə
müəyyən edilməməsi, millətin keçici tarixi funksiya deyil, öz
kökləri ilə həyatın sirli dərinliklərinə girən dinamik substansiya
olması və s. belə fəlsəfi fikirdə özünə yer alan amillər də,
əlbəttə, nəzərə alınmalıdır.
Bu məqamda macar ədibi Düla Çakın bir mükalimə
əsanasında dediklərini xatırlamaq olar: “O fikirlə tam razıyam
ki, ümumibəşəriliyin zəminini millilik təşkil edir. Millilikdən
kənar ümumibəşərilik yoxdur və ola da bilməz. Hər halda, özgə
cür olsaydı, ədəbiyyat belə uzun, surətli tarixi ərzində heç
olmasa bircə böyük yazıçının adını çəkməliydi ki, bəs milli
olmayıb, ümumibəşəridir. Və nə yaxşı olardı ki, belə bir
nümunə yoxdur” (Bax: 35, 77).
2.2. Azərbaycan romanında milli düşüncə istiqamətləri
Sosialist realizmi çərçivəsində araya çıxan 1930-1950-ci
illər Azərbaycan romanında milli düşüncə əhatəsini, milli-
mənəvi idealların ifadəsini həm “üst qatda”, həm də “alt qatda”
axtarmaq olar. “Sovetləşmə”, “sosialistləşmə”, “proletar
inqilabı”, “sosializm quruculuğu” və s. sosioloji atributlar bu
Dostları ilə paylaş: |