____________Milli Kitabxana____________
210
bildirmişdir: “Azərbaycan xalqının necə bir xalq olduğunu
öyrənmək üçün oxucu eyni zamanda onun bədii ədəbiyyatına,
romanlarına da müraciət edir və gələcəkdə də edəcəkdir.
Romanlarımızda xalqın həyatı hərtərəfli və düzgün əksini
tapmalıdır. Bu, romanın vəzifəsidir” (66, 455).
Mehdi Hüseyn isə hələ 1945-ci ildə “Yaradıcılıq
vəzifələrimiz” adlı məqaləsində yazmışdı: “Vay o sənətkarın
halına ki, o, milli formanı milli məhdudluq mənasında anlasın.
Vay o sənətkarın halına ki, o, sosialist məzmunu xalqımızın
milli həyatından ayrılmaq və uzaqlaşmaq mənasında anlasın”
(45, 514).
Bədii yaradıcılıqda milli xüsusiyyətlərin öyrənilməsi
sahəsində fəallıq əllinci illərin ortalarından etibarən özünü
göstərir. Milliliklə ümumbəşəriliyin dialektik vəhdəti, sosialist
məzmunla milli forma arasındakı əlaqə, milli xarakter, milli
dillərin inkişaf meylləri, milli üslubu şərtləndirən amillər, milli
bədii ənənələrin təkamül yolları və s. məsələlər elmi-nəzəri
fikirdə yer almağa başlamış, sistemli tədqiqata cəlb edilmişdir.
2.1. Millilik məsələsinə baxışlar
(N.Berdyayev və başqaları)
____________Milli Kitabxana____________
211
XX əsrin görkəmli rus filosofu Nikolay Berdyayevin
millilik haqqında fikirləri marksizmdən fərqli olmuşdur. Onun
analoji baxışları 1917-ci ildə “Русская мысль” jurnalında
verilən “Xalqçılıq şüuru və milli şüur” məqaləsində, 1918-ci
ildə çapdan çıxan “Rusiyanın taleyi” kitabında və digər
əsərlərində öz əksini tapmışdır. (Bax: 127 və 128 ) . Millilik və
bəşərilik anlayışlarına N.Berdyayev dərin və orijinal təhlil yolu
ilə münasibətini bildirərkən yazırdı ki, insan bəşər aləminə
mücərrəd bir varlıq kimi deyil, milli fərdiyyətçilikdən, milli
insan – rus, fransız, alman, yaxud ingilis kimi daxil olur. Milli
insanda ümumiyyətlə insanlığın qohumluq cizgiləri ilə yanaşı
fərdi-milli cizgilər də vardır. Rusun, fransızın, ingilisin,
almanın və dünyanın bütün xalqlarının qardaşlığını və birliyini
arzulamaq olar, lakin yer üzündən milli simaların, milli mənəvi
tiplərin və mədəniyyətlərin itməsini arzulamaq olmaz. Insan və
bəşəriyyət haqqında hər cür millilikdən uzaq olan belə arzu
bütün dünyanı dəyərlərdən və zənginliklərdən məhrum etmək
istəyi olardı. Mədəniyyət heç vaxt mücərrəd - insani olmamışdır
və ola da bilməz. O həmişə konkret-insanidir, yəni millidir,
fərdi-xəlqidir və məhz özünün bu keyfiyyəti ilə də
ümumbəşəriliyə yüksəlmişdir... Mədəniyyətdə bütün
yaradıcılığın üzərində milli dühanın möhürü vardır. Hətta
____________Milli Kitabxana____________
212
təşəbbüskar, metod yaradan elm dahisi də millidir...
Mədəniyyətdə millilik və ümumbəşərilik qarşı-qarşıya qoyula
bilməz. Yalnız milli yaradıcılığın zirvələri ümumbəşəri
əhəmiyyət daşıyır.
N.Berdyayev milləti keçici tarixi funksiya deyil, öz kökləri
ilə həyatın sirli dərinliklərinə girən dinamik substansiya hesab
edirdi. Millilik varlığın müsbət zənginləşməsidir və onun
uğrunda qiymətli bir dəyər kimi mübarizə aparılmalıdır. Milli
birlik xalqların həyatında siniflərin, partiyaların və bütün digər
keçici tarixi törəmələrin birliyindən dərindir. Hər bir xalq öz
mədəniyyəti və milli dairə zəminində yüksək həyat uğrunda
mübarizə aparır. Və millilikdən kənarda yaratmaq istəyi çox
böyük özünüaldatma olardı...Hətta milliliyin formal inkarı da
milli ola bilər. Milli yaradıcılıq düşünülmüş milliçilik deyil,
azad və təbii millidir.
Milliliyin əqli yolla təyinatlarını göstərmək üçün bütün
səylər uğursuzluğa gətirir. Milliliyin təbiəti heç bir rasional –
dərketmə əlamətləri ilə müəyyən edilmir. İrq, ərazi, dil, din
amilləri milliliyin müəyyənləşməsində bu və ya digər rol
oynasa da, onun əlamətləri deyildir. Millilik – mürəkkəb tarixi
törəmədir. O, irqlərin və qəbilələrin qan qarışığı, çoxlu torpaq
yenidənbölüşdürülmələri nəticəsində formalaşmışdır və
____________Milli Kitabxana____________
213
bununla da onun taleyi, mənəvi-mədəni prosesləri bağlı
olmuşdur, təkrarolunmaz mənəvi siması yaranmışdır. Millilik
hər hansı fərdi varlıq kimi sirlidir, mistikdir, irrasionaldır.
N.Berdyayev milli şüurun xalqçılıq şüurundan fərqli
olması barədə fəlsəfi qənaətlərini də əsaslandırmışdır. O
yazırdı: “Xalqçılıq şüuruna görə xalq bütün siniflərin, bütün
qrupların, bütün bəşəri şəxsiyyətlərin daxil olduğu böyük bir
tam deyil, min illər boyu özünəməxsus həyatı yaşayan, keçmişi
və gələcəyi üzvi olaraq bağlanan və heç bir sosioloji təyinatlara
məxsus olmayan varlıq, ümumi şəxsiyyətlər deyil; bu şüura
görə xalq fiziki zəhmətkeşlərin, kəndlilərin və fəhlələrin, daha
çox və daha əvvəl kəndlilərin hissəsi, sosial sinfidir, bütün
qalanlar isə xalqdan tökülənlərdir, xalq həyatından
ayrılanlardır” (128).
Xəlqilik isə sinfə mənsubiyyətdən, həyatın maddi
şəraitindən asılı deyildir, xəlqilik təmiz mənəvi kateqoriyadır.
Xəlqilik insanın zahirində deyil, batinində qərar tutur. Xalqçılıq
şüuru “xalq” və “ziyalı”, “xalq” və “mədəniyyət” arasında
uçurumu dərinləşdirir, sosial örtüklərlə bağlı olan bütün
fərqlərin itdiyi xalq həyatının mənəvi dərinliyi onun qarşısında
açılmır.
Dostları ilə paylaş: |