liyin ixtisara salınmasına da səbəb ola bilər. Əgər insanlar
başqalarının həyat tərzini bəyənərək seçim edərsə, bu, baş
verə bilər” (Доклад о развитии человека 2004. Куль
турная свобода в современном многообразном мире. М.,
2004, s .17-18).
Multikulturalizm dövlət siyasəti kimi qəbul edildiyi
ölkələrdə əhəmiyyətini saxlayır. Lakin bütün hallarda bu
ideya yerli insan birliklərinin, ictimai rəyin dəstəyi olma
dan həyata keçirilə bilməz. Məhz bu halda konkret səmərə
gözləmək olar. Digər tərəfdən, sosial mədəni inteqrasiyanın
uğurlu prosesə çevrilməsi siyasi-hüquqi inteqrasiyadan kə
narda başa düşülə bilməz.
İnteqrasiya və mədəni müxtəlifliyin qorunmasının
bu aspekti, prosesin ‘‘ikitərəfli hərəkətin getdiyi küçə ilə”
müqayisəsi ideyasında aydın ifadə olunmuşdur. İnteqrasiya
‘‘bir-birinə doğru hərəkət” sxemi ilə reallaşa bilər.
Avropada tarixən demokratiyanın mənbəyində duran
ölkələrin siyasi-mədəni ənənəsində, sivilizasion inteqrasi
yanın optimal, səmərəli mexanizmlərinin müəyyənləşdiril-
məsinə nə dərəcədə nail olunacaqdır. Bu sual hələlik açıq
qalır. İnkişaf etmiş ölkələr başqa mədəni kosmosdan gələn
ləri qəbul və inteqrasiya elməyə hazırdırmı? Bu məkana
qədəm qoyanlar özləri necə, vətəndaşlarına dünyada ən
yüksək həyat səviyyəsi təmin edən Qərbin siyasi-mədəni
institutlarına tam vüsətlə qoşulmağa iddialıdırmı? Bu halda
qrup identikliyi ilə fərdi seçim azadlığının nisbəti necə həll
olunur.
Mədəni məkanların ahəngdar birgəyaşayışı və qar
şılıqlı təsirinin uzunmüddətli perspektivlərinin müəyyən
ləşməsi qlobal dünyanın bu çağırışlarına cavab verə bilər.
'
- 1 0 2 -
tnleqrasiya qeyd olunduğu kimi, çoxşaxəli mürəkkəb
məzmunlu prosesdir. Burada iqtisadi, siyasi, mədəni, sosial,
hüquqi və s. müstəvilər ayırd edilir.
İnteqrasiyanın müxtəlif tipləri və səviyyələrinə gəl
dikdə isə bu
f u n k s i o n a l
- yəni vacib həyati tələbatlara və iş
lə təminata yönəlmiş fəaliyyətdir (inteqrasiyadır).
Digər səviyyə
s t r u k tu r in te q r a s iy a
mədəni-ctnik bir
liklərin təhsil və s. sahələrə cəlb olunması, bərabər sosial
qarantiyaların əldə olunmasına yönəlmiş fəaliyyətdir.
Struktur inteqrasiya gedişində ictimai həyata və sosial
resurslara qoşulma imkanı gerçəkləşir.
S iy a s i- h ü q u q i in te q r a s iy a
yalnız mövcud ölkənin
hüquqi normalarına, müvafiq sosial davranış qaydalarına
riayət etmək deyil, həm də siyasi və vətəndaş yönümlü
iştirak prosesini nəzərdə tutur.
S o s i a l m ə d ə n i in te q r a s iy a
- qəbul edən ölkənin mə
dəni məkanına və sosial münasibətlərinə dolğun, fəal nüfuz
edə bilməyi nəzərdə tutur. Gündəlik həyatda fəal iştirak,
yerli infrastrukturla qarşılıqlı inteqrasiya bu səviyyədə
gerçəklənir. Son nəticədə inteqrasiya ictimai həyatın bütün
sahələrində tamhüquqlu iştirak etmək deməkdir.
Lakin özünəməxsus mədəni identikliyin itirilməsi,
yəni assimilyasiya deyildir.
Real həyalda inteqrasiyanın müxtəlif səviyyə və for
maları yanaşı mövcud olur, lakin hökmən nizamlama ob
yektinə çevrilir. Lakin bunu məhz sosial-mədəni inteqrasiya
barədə demək olmaz. Onun nəticələri problematik olur və
uğurları həm qəbul edən ölkənin ab-havasından, həm də gə
lənlərin qarşılıqlı münasibət qurmağa istəyi olub-olm am a
sından asılı olur. Bir-birinə doğru atılan bu addımların ol
-
103
-
madığı təqdirdə sosial mədəni inteqrasiya getmir.
Sosial-mədəni inteqrasiyanın konsepsiyası və prak
tiki həlli kimi multikulturalizmi “m if’, “əsassız nağıl” ad
landıran baxışlar da çoxluq təşkil edir. Bu baxışlara görə
konsepsiya ABŞ tərəfindən total ekspansiya və ixrac məq
sədlərini güdür (Bax: Глобализация и мультикульту-
рализм. M., 2005, 332 s.).
Multikulturalizm problcmatik model kimi milli və
ümumbəşəri aspektlərin tarixən formalaşmış ənənəvi mü
xalifətini balanslaşdırmağa çalışır.
Modelin tənqidinə onun dövlət siyasəti kimi həyata
keçirdiyi ABŞ-da rast gəlmək olar. B.Şvarsm “Müxtəliflik
mifi: Amerikanın ixrac etdiyi başlıca əm təə” adlı əsəri,
konservatizmin üstün olduğu dairələrdə rəğbət qazanmışdır.
Bütövlükdə mədəni inteqrasiya probleminin həlli və
təkamülü beş mərhələdən keçmişdir: bunlar qeyd olunan
assimilyasiya, təhlükə, qarşıdurma, stereotip baxışlar və
nəhayət,
multikulturalizm
mərhələsidir.
Sonuncunun
növləri də çoxsaylı qollara ayrılır: neoliberal, korporativ,
konservativ, polisentrik və s. necə adlandırılmasından asılı
olmayaraq, onun müxtəlif şərhləri açıq müzakirəsi modelini
müsbət və ya mənfi cəhətlərini aşkarlamağa yardım edir.
Qulaqlara yad olan çoxsaylı ifadələrdə əksini tapan
multikulturalizm, bikultarilizm, polikulturalizm, transkultu-
ralizm, inteqrasiya yalnız qarşılıqlı təşəbbüslərə qoşulmaq
deyil, həm də yeni mədəniyyət məkanının yaradıcı şəkildə
də formalaşdırılması deməkdir.
XXI əsrin yeni mədəniyyət məkanında istənilən mə
dəniyyət son məqsəd, mütləq etalon deyildir, bu məkanı
tanımaq Uçun bələdçidir. Hər bir mədəniyyət son mənzil,
-
104
-
məntəqə deyil, məkanı keçmək üçün tələb olunan tranzit -
yoldur, həm anlamaq, həm də anlaşılmaq ehtiyacıdır. Mə
dəni identiklik bu məkanda maneə deyil, ünsiyyət üçün
qurulan körpü rolunu oynayır. Bütün hallarda mədəni
inteqrasiyanın piüralist paradiqması davamlı stabilliyin
təminatçısı kimi çıxış edir. Mədəniyyətlərin təmas nöqtə
ləri, ünsiyyətin baş verdiyi sərhədlər, mədəni məkanda ən
önəmli “ərazilərdir”. “Sərhəddə olmaq - həmişəkindən da
ha çox aktual, zəruridir. Bir-birini tanımaq, mədəni iden
tiklik sərhədlərinin hüdudlarını aşmağa cəhd elməkdir” .
(M.Фуко. Интеллектуалы и власть. Ч. 11., М., 2002,
s.401).
Yuxarıda sadalanan modellərin izahı ayrıca bir ki
tabın geniş mövzusudur. Başlıca fikir ondan ibarətdir ki, bu
gün dünyada formalaşan, “dünyaların dünyası” adlandırılan
yeni mədəniyyət məkanında əhatə və sabitliyin təmin edil
məsi daimi və məqsədyönlü səylər tələb edir. Bu problem
yalnız siyasi hüquqi nizamlama ilə deyil, son nəticədə
inteqrasiyanın humanitar, sosial-mədəni mexanizmləri ilə
həll oluna bilər.
-
105
-
Dostları ilə paylaş: |