447
Musaya baş qoşma, dərslərini oxu. Nişanə, sən necəsən, işə çıxdın-
mı? Naibə, salam, ananın sözünə bax! Mehmana da məndən salam
deyin, g
əlinbacıya da. Günaya da mənim salamımı çatdırın!
Üç şəkil göndərdim. Birini Mehmana verin. Xüdafiz, hamınızı
öpür
əm. Sağ olun!
(M
əktuba tarix qoyulmayıb
)
4.
Yazıya son söz əvəzi
M
ən buna son söz əvəzi deməzdim. Mənim axtarışlarım,
araşdırmalarım
mənə onu deməyə əsas verir ki, Şabranın qəhrə-
manlıq salnaməsinə adını daş hərflərlə yazdırmış Roman Yusifov
haqqında hələ deyiləsi, yazılası sözüm, söhbətim çoxdur. Əgər
ömür v
əfa qılsa,
mənə naxələflik eləməsə, Allah qismət eləsə
g
ələcəkdə yenə də bu mövzuya qayıdacağam.
M
ən Romanın keçdiyi qısa həyat yolunu seçmə qaydada
t
ədqiq eləyib, tam olmasa da öyrənib gördüm ki,
bu gəncin şəxsi
xarakteri, c
əsurluğu, qorxmazlığı, mübarizliyi, vətənpərvərliyi,
ail
əcanlılığı - bir sözlə, insanpərvərliyi onda sonradan yaranma əla-
m
ətlər və ya keyfiyyətlər deyil. Çünki bu
qədər müsbət keyfiyyətlər
bel
ə gənc insanda bu qısa vaxt ərzində püxtələşə və həyata vəsiqə
ala bilm
əzdi. Romanda olan ali müsbət keyfiyyətlərin hamısı yalnız
t
əsadüfdən-təsadüfə tək-tək nadir insanların xarakterində, əməlində
birl
əşib özünü göstərə bilərdi.
Müt
əxəssis olmasam da, öz təəsüratlarıma əsaslanaraq deyər-
dim ki, bu fenomen qabiliyy
ət və möhtəşəm insani ülvi hisslər sanki
g
ənc Romanın qanına, canına və iliyinə hopmuşdu.
Onda olan
qabiliyy
ət,sədaqət, insanlara hədsiz sevgi, digər ali, gözəl hiss və
duyğular onun bütün hərəkətində və əməllərinə sirayət etmişdi. Elə
bil ondakı ağıl, möhkəm iradə, yüksək amallara
xidmət edən bu
insani keyfiyy
ətlər Allah vergisi idi. Həmin hissləri, bu müsbət
keyfiyy
ətləri onun bədənindən və qanından heç cərrah bıçağı da
k
əsib çıxarmağa qadir deyidi. Lakin zalım, məkirli və xain düşmən
güll
əsindən güc alan ölümün pəncəsi onu bizim aramızdan
güclə
qopar
ıb apardı. Və onu adi insanların heç vaxt yüksələ bilmədiyi
şəhidlik zirvəsinə yüksəldi.Allah rəhmət eləsin!