68
Mənfəətin bölüşdürülməsi sistemində təsərrüfat subyektlərinin, dövlət və hər bir
işçinin mənafeyi nəzərə alınmalıdır. Müəssisədə mənfəətin bölüşdürülməsinin
aşağıdakı bir sıra prinsipləri var:
- dövlət qarşısında olan maliyyə öhdəçiliklərinin birinci növbədə yerinə
yetirilməsi;
- mənfəət hesabına geniş təkrar istehsalın tələbatlarının ödənilməsi;
- mənfəətdən sosial-mədəni ehtiyaclar üçün istifadə və s. tədbirlər.
Müasir dövrdə mənfəətin həcmindən müəssisənin özünümaliyyələşdirmə im-
kanları çox asılıdır. Belə bir qayda əvvəllərdə də tətbiq olunurdu. Lakin bu müəssi-
sələrə aid edilmir. Çox hallarda büdcə maliyyələşməsindən də istifadə edilirdi. Lakin
bazar münasibətləri şəraitində kommersiya hesabatının tətbiqi nəticəsində özünüma-
liyyələşdirmə tam və ardıcıllıqla aparılır və müəssisələrdə istehsalın genişləndiril-
məsi ilə əlaqədar xərclərin əsas etibarilə mənfəət hesabına aparılmasına şərait yaranır.
Bazar münasibətləri şəraitində mənfəətin bölüşdürülməsi və istifadəsi istiqa-
mətində müəyyən edilən zaman mütləq bazarın konyukturası nəzərə alınmalıdır.
Belə ki, bazarın konyukturası müəssisənin istehsal güclərinin artırılmasını tələb edə
bilər. O zaman buna uyğun olaraq müəssisədə istehsal və sosial inkişaf fonduna
ayırmaların həcmi müəyyən ediləcəkdir.
Məzmununa görə mənfəətin bölüşdürülməsini üç istiqamətdə nəzərdən
keçirmək lazımdır. Büdcə: müəssisə, sahibkar.
Beləliklə, mənfət bu üç həlqə arasında bölüşdürülür. Bölgü zamanı qeyd edilən
həlqələr arasında nisbətlər əhəmiyyətli dərəcədə müəssisənin fəaliyyətinin
səmərəliliyinə ikitərəfli təsir göstərə bilər: mənfəi və müsbət.
Bazar iqtisadiyyatı şəraitində mənfəətin bölüşdürülməsi zamanı sahibkarların
mənafelərinin müdafiə olunması da mühüm prinsip kimi qəbul olunmalıdır. Balans
mənfəətindən vergilər və digər məcburi ödənişlər ödənildikdən sonra alınan məbləğ
xalis mənfəətdir. Xalis mənfəətin bölüşdürülməsi firmadaxili planlaşdırmanın bir
istiqamətidir. Mənfəətin bölüşdürülməsi və istifadəsi qaydası müəssisənin nizamna-
məsindən təsbit olunur. Müasir şəraitdə dövlət mənfəətin bölüşdürülməsini qanun-
vericilik əsasından tənzimləyir. Vergi güzəştləri yolu ilə onun istehsal və qeyri-
69
istezsal xarakterli kapital qoyuluşlarına, sosial məqsədlərə, xeyriyyə məqsədlərinə,
təbiəti mühafizə tədbirlərinə yönəldilməsinə təsir edir.
Mənfəətin bölgüsü və istifadəsi bir-birilə bağlı olan proseslərdir. Mənfəət məb-
ləğinin müəyyən edilməsi və onun istifadə istiqamətləri təsərrüfatçılıq metodları və
qanunvericilik əsasında müəyyən edilir. Mənfəətdən ilk növbədə vergi qanunve-
riciliyi əsasında büdcəyə vergi ödənilir.
Bazar münasibətləri şəraitində iqtisadiyyatın dövlət tərəfindən tənzim edilmə-
sinin başlıca iqtisadi vasitələrindən birini dövlət vergiləri, o cümlədən mənfəətdən
vergi təşkil edir. Müxtəlif gəlirlər üçün müəyyən edilmiş vergilərin səviyyəsini
dəyişməklə, vergi güzəştləri etməklə, vergi almalı olan minimum səviyyəsini aşağı
salmaqla dövlət iqtisadi tsiklə təsir etmək, yüksək inkişaf sürətini ətmin etməyə
çatılışr. İqtisadi canlanma və yüksəliş dövründə dövlət xüsusi kapital qoyuluşunu və
tədiyə qabiliyyətli tələbi azaltmaq məqsədi ilə mənfəət vergisinin səviyyəsini artırır,
durğunluq dövründə isə əksinə, iqtisadi artımı həvəsləndirmək məqsədi ilə sahələrin
inkişafına kapital qoyuluşlarını sürətləndirmək məqsədi ilə dövlət bu sahələrdən
götürülən vergini xeyli azalda bilər.
Hazırda müəssisələrdə mənfəətin bölgüsü aşağıdakı istiqamətlərdə aparılır:
əvvəlcə mənfəətdən qanunvericilik əsasında müəyyən olunmuş normalarla büdcəyə
vergi ödənilir.
Bazar iqtisadiyyatı şəraitində neqativ hallara qarşı nizamlaşdırıcı alət kimi
dövlət vergilərindən geniş istifadə edir. Ancaq vergilər və bütün vergi sistemi bazar
iqtisadiyyatı şəraitində iqtisadiyyatın idarə ediləmsində güclü alət kimi çıxış etməli-
dir. Yalnız vergilər dövlət mənafeyi ilə sahibkarların, müəssisə və təşkilatların kom-
mersiya mənafelərinin əlaqələndirilməsini təmin etməlidir. Vergilərin köməyi ilə
dövlət, büdcə, bank, baş idarə və s. müəssisələrin, təşkilatların (mülkiyyət forma-
sından asılı olmayaraq) və sahibkarların qarşılıqlı maliyyə münasibətləri müəyyən
edilir.
İdarəetmənin inzibati amirlik metodları iqtisadi metodlara keçdiyi bir şəraitində
bazar iqtisadiyyatını nizamlaşdıran bir alət kimi vergilərin rolu və əhəmiyyəti
getdikcə artır. Vergilər vasitəsilə xalq təsərrüfatının ən vacib sahələrin inkişafına,
70
zərərlə işləyən müəssisələrin ləğv edilməsinə və s. nail olmaq olar. Vergilər vasitə-
silə iqtisadiyyatı böhran vəziyyətindən çıxarmaq və dövlətin maliyyə vəziyyətini
sabitləşdirmək olar. Vergilərdən istifadə etməklə sahibkarlığın inkişafına, istehsalın
genişləndirilməsinə, antiinhisar siyasətinin həyata keçirilməsinə və s. nail olmaq olar.
Azərbaycan Respublikası Qanunvericiliyinə uyğun olaraq sanksiya şəklində
büdcəyə ödənilmiş məbləğlər qeyri-satış əməliyyatlarından xərclərin tərkibinə daxil
edilmir və ancaq müəssisənin sərəncamında qalan mənfəətin azaldılmasına aid edilir.
Beləliklə, müəssisələrdə ümumi mənfəət bölüşdürülməmişdən əvvəl mütləq korrektə
edilməlidir. Yəni, onun həcmi ya azaldılmalı və ya artırılmalıdır. Belə ki, ümumi
mənfəət sair satışından əldə edilən gəlirlər hesabına artırılır (xərclər olduqda isə
azaldılır). Lakin vergiyə cəlb olunan mənfəəti hesablamaq üçün ümumi mənfəət
aşağıdakılar hesabına azaldılmalıdır:
- başqa müəssisələrin fəaliyyətində pay iştirakından daxil olan gəlirlər
(Azərbaycan Respublikası daxilində);
- özünəməxsus səhm və istiqrazların satışından gəlirlər, faiz, dividend;
- əmlakın icarəyə verilməsindən gəlirlər; ehtiyat fondlarına ayırmalar (ehtiyat
fonduna ayırmalar). Nizamnamə fondunun 25%-dən, vergiyə cəlb olunan mənfəətin
isə 50%-dən çox olmalıdır);
- vergi güzəştləri; Vergi güzəştləri sahibkarlıq fəaliyyətinin inkişafına, yəni
texnikanın tətbiqinə, istehsalın genişləndirilməsinə, işçilərin sosial müdafiəsinin
yüksəldilməsinə və s. xidmət etməlidir.
Beləliklə, yuxarıda qeyd edilənlər ümumi mənfəətdən çıxıldıqdan sonra, yerdə
qalan mənfəət vergiyə cəlb olunan mənfəət hesab olunur. Vergiyə cəlb olunan
mənfəət əsaslı sürətdə müəssisənin faktiki maliyyə nəticələrindən fərqlənir. Məqsə-
dəuyğun olardı ki, mənfəət vergisinin həcmi müəssisənin balans mənfəətinin üçdə
bir hissəsindən çox olmasın. Əks halda müəssisədə işin səmərəliliyinin yüksəldil-
məsinə və mənfəətin həcminin artırılmasına maraq azalar.
Mənfəətin qalan üçdə iki hissəsi isə müəssisə ilə onun sahmbkarları arasında
bölüşdürülür.
Dostları ilə paylaş: |