|
1 Hümayi rş e
H Ü M A Y İ - Ə R Ş
61
Səhl İbn Abdullah əl-Tüstəri (q.s) həzrətlərinə - Abdal, necə abdal olmuşdur? -
deyə verilən bir suala qarşı: “Dörd xislətə malik olmaqla nail olmuşdur. Onlardan:
“Qarnının şişini endirmək, səhər (yatmamaq), sükut (danışmamaq), insanlardan
kənar durmaqdır”-deyə buyurmuşdur. Təcrübə ilə müəyyən olmuşdur ki, aclığın
qəlbi nurlandırmaqda faydası çox açıq bir işdir.
Səhərə gəlincə: Qəlbi aydınlaşdırır, saflaşdırır və nurlandırır. Səhərlə aclıq
birləşincə qəlb inci, ulduz, parlaq, saf ayna kimi olur. Səhərə davam sayəsində
Haqqın camalı müriddə aşkar olar, axirətdə uca dərəcələri müşahidə edər, dünyanın
həqarəti və bəlaları eynəl-yəqin təzahür edər. Bu hal müridi dünyadan üz çevirməyə,
axirətə yönəlməyə sövq edər.
Səhər, aclığın nəticəsidir, çünki yuxusuzluq toxluqla mümkün deyildir. Yuxu,
zərurət miqdarından artıq olarsa qəlbin qatılığı və ölməsinə gətirib çıxarar. Səhər
qeybin əsrarının açılması üçün vasitədir. Ehtiyac nisbətində yemək, yuxu üstün gəl-
diyi zaman yatmaq, zərurət olduqda danışmaq abdalların vəsfi haqqında söylənilən
sözlərdəndir. Yuxu çoxluğunun suyu çox içməkdən qaynaqlandığına dair yetmiş
siddiqin ortaq fikri olduğunu İbrahim əl-Xavvas nəql etmişdir.
Üçüncüsü olan sumta (danışmamaq) gəlincə, sumut üzləti (guşənişinlik)
asanlaşdırar. Fəqət, guşənişin yeyəcək-içəcəyinin və bəzi ehtiyaclarının təmin
edilməsi üçün danışmağa məcbur ola bilər. Mötəzilə (guşənişinə) layiq olan zərurət
miqdarından artıq danışmamaqdır, çünki söz qəlbi işğal edər. Qəlbin kəlama can
atması ən böyük bəlalardandır, çünki rahatçılığa sövq edər. Zikr, fikr üçün təcərrüdü
(yalnızlığı) ağırlaşdırar. Sükut ağlı aşılayır, vəranı cəlb edir, təqvanı təlim edir.
Xəlvət məşğuliyyətləri dəf edir, eşitmə və görməni idarə altına almağa faydası
olur. Çünki eşitmə və görmə qəlbin dəhlizləridir. Qəlb hər cür çirkli su axıb tökülən
hovuza bənzəyir. Riyazətin əsl məqsədi hovuzun bu qəbil pis sulardan təmizlənməsidir.
Çaylar töküldüyü halda hovuzun təmizlənməsi qabilmidir? Əlbəttə, qabil
deyildir. Çayın axması davam etdiyi müddətcə o hovuzun təmizlənməsinə və paklaş-
ma sına nə qədər diqqət edərsən et, hər an təkrarlanar. Odur ki, duyğuları idarə
altına almağa çalışmalıdır. Duyğuları zəbt etmək də, ancaq qaranlıq bir otaqda
xəlvət ilə mümkündür. Əgər qaranlıq yer tapa bilməsə başını yaxasının içərisinə
doğru büksün, yaxud bir kisvə (libas) və ya bir köynək ilə örtünsün, bu halda ilahi
nidanı eşitməyə, Həzrəti Rəbbin cəlalını müşahidəyə istedad qazanır. Aləmlərin fəxri
Həzrəti peyğəmbər (salləllahu aleyhi və səlləm) belə etdiyi bir zamanda vəhy gələrək
ُﻞﱢﻣﱠﺰُﻤْﻟﺍ ﺎَﻬﱡﻳَﺃ ﺎَﻳ
[Ey örtünüb bürünən (Peyğəmbər)!] (Müzzəmmil: 1)
ُﺮﱢﺛﱠﺪُﻤْﻟﺍ ﺎَﻬﱡﻳَﺃ ﺎَﻳ
[Ey
(libasına) bürünən!] (Müddəssir: 1) izzətli xitabına nail olduğunu görmürsənmi?
Ona görə də bu dörd şey mürid üçün bir möhkəm qaladır ki, yoluna çıxan ən-
gəllər müdaxilə etməyə imkan tapmazlar.
Sülukun xalisliyi uqubatın (əzab-əziyyətlərin) kəsilməsi sayəsində hasil olur.
Allah yolunda qəlbin sifətlərindən başqa əzab yoxdur. Bunun da səbəbi dünyaya
meyl və iltifatdır. Əzablar da bir-birindən fərqlidir. Bəzisi bəzisindən böyükdür.
Əzabların dəfi də, kəsilməsi də asandan-asana ötürmək surətilə tərtibə riayət etməklə
mümkündür. Qəza namazlarının ifasındakı tərtib kimi. Hansı tərtib, anlaşıldımı?
Müqəddimədə bəhs etdiyim kimi, iradənin əvvəlində mal, mənsəb, dünya eşqi, xalqa
iltifat, günahlardan arınmaq.
Bunların zahirən izlərini kəsib atdığın kimi bunlardan batini təmizləmək də
lazımdır. Bu da uzun mücahidə ilə mümkün olur. Çox kimsələr vardır ki, sifətlərin
əksəri ilə kifayətlənərlər. Onlar üçün uzun mücahidəyə lüzum yoxdur.
62
H Ü M A Y İ - Ə R Ş
Yuxarıdakı bəyanatların təfsilatını ixtisar edəcək olsaq, mücahidə yolunu
şəhvətin ziddi olmaqla, bütün üstün sifətlərdə həvavü-həvəsə müxalifət göstərməklə
ifadə edə bilərik.
Müridin halında, Allahın zikrindən qəlbini işğal edən əlaqələrdən uzaqlaşdı-
ğını göstərən əlamətlər görülərsə davamlı surətdə qəlbinə bağlılıq, zahiri virdləri
çoxalt maq dan uzaq durmaq, fəraiz (fərzlər) və rəvatib (sünnələr) və Vahid virdilə
kifayətlənməsi əmr olunur. Çünki Vahid virdi virdlərin ən yaxşısı və faydalısıdır.
Vahiddən murad qəlbin, başqalarının zikrindən xali olmaq şərtilə zikrullaha riayə-
tidir, çünki qəlb, başqa bir əlaqəyə üz tutduqca əsl işini ifada çətinlik çəkir.
Bu məqamda Şeyx Şiblinin, Hasriyə söylədiyi sözü kamil olduğu üçün ən
mənalı bir ifadədir. O, “Ey Hasri, bir cümə məni ziyarət etmək istəyi qəlbinə düşərsə
və ikinci bir cümə də başqa bir şey ağlına gələrsə məni ziyarət etmək sənə haramdır” -
demişdir. Fəqət bu təcərrüd özündə Vahidin qayğısından başqa bir şey olmayan aşiqi-
müstəhtər
30
kimi qəlbə Allah sevgisi hakim olmaqla hasil və sidqi-iradə ilə qaimdir.
Mürid bu hala nail olduqdan sonra, şeyx onu bir zaviyədə təcrid edər və
gündəlik ruzisinə kifayət edəcək miqdarda halal ərzaq ilə qidalandırar. Çünki din
yolunda əsl olan halal qidadır.
Bunlar yerinə yetirildikdən sonra müridin dil və qəlbini məşğul etmək üçün
zikrlərdən biri təlqin edilər. Məsələn, “Allah, Allah”, yaxud, “Sübhanəllah,
sübhanəllah” və yaxud, bunlara bənzər kəlmələrdən birisi kimi. Mürid ona əmanət
edi lən bu vəzifəyə davamiyyət göstərər, ta ki, dili hərəkətdən aciz olur və bu kəlmələr
dilini qımıldatmadan dilində axar. Bununla olmuş, bitmiş deyil ya... O, yenə bu
kəlmələrdə dil əlaməti yox olana və qəlbdə ləfzin surətinin izi əbədiləşincəyə qədər
saymaqdan geri qalmaz.
Bu da kafi deyildir. Qəlbdən də ləfzin hərfləri, surəti məhv oluncaya qədər
virdinə davam edər. Bu halın yaranması mənanın qəlbdə istiqrarını təmin edər ki,
mətlub olan qayə də məna sirlərinə vaqif olmaq deyildirmi?
Bu halların hamısını özündə bərqərar etdikdən sonra dünya ilə əlaqədar
düşüncə və qəlbindəki vəsvəsələri təftiş etməsi lazım gəlir. Bir ləhzə də olsun qəlbini
zikirdən boşaltmağa səbəb olan hər bir şey onun üçün bir nöqsandır. Həmən bunun
dəfində ciddi cəhd göstərmək lazımdır. Nə zaman vəsvəsələrini dəf etsə və nəfsini bu
kəlməyə həsr etsə, yenə o kəlmədən vəsvəsə gələr. Məsələn, “Bu kəlmə nədir? Allah
ləfzinin mənası nədir? Hansı məna “Allah” olmasını zəruri etmişdir? Nə üçün
məbud olmuşdur?”.
Bu surətlə fikir qapısı ona açılır. Çox zaman şeytan tərəfindən təlqin edilən
bu hal küfr və bidətə gətirib çıxara bilir. Əgər bu haldan nifrət edərək, qəlbdən
çıxarılmasına səy göstərərsə, bu düşüncələr ona zərər vurmaz.
Qəlbə düşən bu düşüncələr bir neçə qismə bölünür:
Birisi, qəti olaraq məlum və sabitdir ki, Cənab Qadiri-Qəyyum, müridin qəlbinə
gələn bu fikirlərdən münəzzəhdir (məsumdur). Fəqət nə çarə ki, şeytan onun qəlbinə
girərək istədiyi kimi idarə edir. Bunun çarəsi, əndişəyə düşməmək, məyus olmamaq,
Allahı zikr etməyə davam etmək və bu halın dəfini cənab Vahibul-amaldan dua və
niyaz etməkdir.
30
“Müstəhtər” ismi-məful vəznilə o adama deyilir ki, bir şeyə məftunluqla can ataraq
davamlı onunla məşğul olub o mövzuda haqqında insanların danlaq və ayıblama, əzab
və cəfa dolu sözlər və hərəkətlərinə laqeyd yanaşa ( Qamusu-Asim əfəndi).
Dostları ilə paylaş: |
|
|