1-Mavzu: Pedagogik fikr tarixi va maktab amaliyotida o‟qituvchi mahorati masalalari Reja


O‟zbekiston Respublikasining “Ta‟lim to‟g‟risida”gi Qonuni va “Kadrlar



Yüklə 0,56 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə2/15
tarix09.10.2023
ölçüsü0,56 Mb.
#126502
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   15
1-Mavzu Pedagogik fikr tarixi va maktab amaliyotida o qituvchi

 


O‟zbekiston Respublikasining “Ta‟lim to‟g‟risida”gi Qonuni va “Kadrlar 
tayyorlash milliy dasturi”da pedagogik faoliyatni tashkil etishga qo‟yilgan 
talablar 
―Ta‘lim to‗g`risida‖gi Qonun va ―Kadrlar tayyorlash milliy dasturi‖ ta‘lim 
sohasida amalga oshiriladigan ishlarning maqsadi, vazifalari va yo‗nalishlarini 
belgilab berdi. Bu vazifalarni amalga oshirish, avvalo o‗qituvchiga, uning bilimi va 
kasb mahoratining shakllanganlik darajasiga bog`liq. Zero, o‗qituvchi zimmasiga 
yuklatilgan vazifalarni nechog`lik vijdon, aql va pedagogik mahorat bilan
bajarilishi jamiyat kelajagini ta‘minlovchi muhim omildir. 
O‘zbekiston Respublikasida o‘qituvchi kadrlarning ma‘naviy qiyofasi, aqliy salohiyati hamda 
kasbiy mahoratiga nisbatan jiddiy talablar qo‘yilmoqda. Chunonchi, bu borada O‘zbekiston
Respublikasi Birinchi Prezidenti I.A.Karimov quyidagilarni qayd etib o‘tadi: ―Tarbiyachi – 
ustoz bo‘lish uchun, boshqalarning aql-idrokini o‘stirish, ma‘rifat ziyosidan bahramand 
qilish, haqiqiy vatanparvar, haqiqiy fuqaro etib etishtirish uchun, eng avvalo, tarbiyachining 
ana shunday yuksak talablarga javob berishi, ana shunday buyuk fazilatga ega bo‘lishi 
kerak‖. 
Yuqorida qayd etilgan fikrlardan bugungi kun o‘qituvchisi shaxsiga nisbatan 
qo‘yilayotgan talablar mazmuni anglaniladi. Zamonaviy o‘qituvchi qanday bo‘lishi kerak? 
O‘qitivchi (pedagog) pedagogik, psixologik va mutaxassislik yo‘nalishlari bo‘yicha 
maxsus ma‘lumot, kasbiy tayyorgarlik, yuksak axloqiy sifatlarga ega hamda ta‘lim 
muassasalarida faoliyat yurituvchi shaxs sanaladi. 
O‘zbekiston Respublikasining ―Ta‘lim to‘g‘risida‖gi Qonuni 5-moddasining 3-
bandiga muvofiq ta‘lim muassasalarida sudlangan shaxslarning pedagogic faoliyat bilan 
shug‘ullanishlariga yo‘l qo‘yilmaydi. 
Pedagogik fikrlar taraqqiyotida o‟qituvchi mahorati masalalari 
Buyuk allomalarimiz o‗z asarlarida mudarrislar kasbining nozikligini, 
mas‘uliyatli ekanligini va murakkabligini, shu bilan birga sharafli ekanligini, 
yoritib, muallimning mahorati, ularga qo‗yilgan talablar, fazilatlariga oid qarashlar, 
shogirdlar bilan munosabatga kirishish mahorati, muomalasi to‗g‗risida o‗z 
mulohazalarini bildirganlar. Uyg‗onish davrining etuk namoyondalari Abu Nasr 
Forobiy, Abu Rayhon Beruniy, Abu Ali ibn Sino, Unsurul Maoliy Kaykovus, 
Abul-Qosim Umar Az-Zamaxshariy, Shayx Sa‘diy Sheroziy, Alisher Navoiy, 
Abdurahmon Jomiy, Jaloliddin Davoniy, Husayn Voiz al-Koshifiy kabilarning 
ijodiy merosi pedagogik tafakkurni shakllantirishda bo‗lajak murabbiylarga muhim 
manba bo‗lib hisoblanadi.
Forobiy o‗zining didaktik qarashlarida ustoz, o‗qituvchining mas‘uliyatini
alohida ifodalaydi. ―Ustoz, - deydi u,- shogirdlariga qattiq zulm ham, haddan 
tashqari ko‗ngilchaklik ham qilmasligi lozim‖. Chunki ortiqcha zulm shogirdda 
ustozga nisbatan nafrat uyg`otadi, bordi-yu ustoz juda yumshoq bo‗lsa, shogird uni 
mensimay quyadi va u beradigan bilimdan sovib qoladi. 
Beruniy mamlakatning obodonligi ilm–fanning ravnaqi tufayli deb aytadi, 
yoshlarning baxt–saodati va kamoloti esa ularga bilim va ma‘rifat beruvchi 
mudarrislarga bog‗liq deb ta‘kidlaydi. Ilm va ma‘rifat sari intiluvchi tolib va 


mudarrislarga deydiki: ―Ilm dargohiga kirar ekansan, qalbing kishini ozdiruvchi 
illatlardan, odamni ko‗r qilib qo‗yadigan nafs va turli buzg‗unchi holatlardan, qotib 
qolgan turli eski urf–odatlardan, hirsdan, raqobatdan, ochko‗zlikni quli bo‗lishdan 
ozod bo‗lmog‗i darkor‖. 
Buyuk mutafakkir Abu Ali ibn Sino pedagogik qarashlarida insonning ham 
aqliy, ham axloqiy, estetik va jismoniy jihatdan rivojlanishi uning kamolga 
etishining asosiy mezoni sifatida talqin etiladi. SHarqda «SHayx ar-Rais» nomi 
bilan mashhur bo‗lgan alloma - Abu Ali ibn Sino o‗qituvchi mahorati haqida fikr 
yuritar ekan, quyidagilarni eslatib o‗tadi: 
- bolalar bilan muomalada bosiq, jiddiy bo‗lish; 
- berilayotgan bilimning talabalar qanday o‗zlashtirib olayotganiga e‘tibor 
berish; 
- ta‘limda turli metod va shakllardan foydalanish; 
- talabaning xotirasi, bilimlarni egallash qobiliyati, shaxsiy xususiyatlarini 
bilish; 
- aqliy darajasiga mos ravishda ta‘lim berish; 
- har bir so‗zning bolalar hissiyotini uyg`otishi darajasida bo‗lishiga erishish 
zarur. 
Abul-Qosim Mahmud Ibn Umar Az-Zamaxshariy (1075-1144) jahon ilm-
fani va madaniyatiga salmoqli hissa qo‗shgan mashhur olim va adibdir. U o‗z 
asarlarida halollik va pokizalikni, ilmga muhabbatni, mardlik va olijanoblikni 
ulug‗laydi. Ulug‗ mutafakkir ―Navobig‗ ul-kalim‖ (―Nozik iboralar‖) asarida 
kishilar ilmli bo‗lish, o‗qitish, yozish bilan hosilu mukammal bo‗ladi, olim kishi 
oqil, bilimdon va chiroyli xushxat yozuvga ega bo‗lsa, bu uning kamolotga 
etganligidan dalolatdir, deydi. Asarda mudarrislar to‗g‗risida noyob fikrlar 
bildirilgan: ―Murabbiy o‗qib tursagina murabbiy bo‗la oladi, agar o‗qishni to‗x-
tatib qo‗yar ekan, unda murabbiylik o‗ladi‖. 
Shayx Muslihiddin Sa‘diy Sheroziy XIII asrda Eronda yashab ijod qilgan 
yirik shoir va mutafakkirdir. U faylasuf-shoir bo‗lishi bilan birga tajribali murabbiy 
ham bo‗lgan. Shoir ―Guliston‖ asarida o‗z davri mudarrislarini turli toifaga bo‗lib, 
ularni ta‘riflaydi. Qattiqqo‗l o‗qituvchilarni ―..basharasi tirishgan, tili zahar, yomon 
xulqli, odamlarni ranjitadigan, gadoy tabiatlik, ochko‗z, uni ko‗rishi bilan 
shogirdlarining kayfiyati uchar‖ shogirdlar undan bilim va tarbiya ololmaydilar. 
Yana bir toifadagi o‗qituvchilar ―...sodda, yaxshi va yumshoq ko‗ngilli odam. 
Unar-unmasga so‗zlamas edi va bolalarni ranjitadigan so‗zlar og‗zidan chiqmas 
edi. Uning farishtadek axloqliligi va mehribonligini ko‗rgan bolalar murabbiyni 
mensimay qo‗ydilar. Uning yumshoq tabiatlik ekanligini bilishib, ilmni ham 
o‗rganmaydilar. Alqissa bolalar o‗yin va to‗polonga berilib vaqtni bekorga 
o‗tkazdilar‖.
Buyuk mutafakkir Abdurahmon Jomiy XV asrda yashab ijod qilgan. U o‗z 
asarlarida insonning yuksak axloqiy hislatlarini, go‗zal fazilatlarini kuylaydi. 
«Iskandar xirodnomasi‖ asarida muallimlar to‗g‗risida noyob fikrlarni bildirgan: 
―muallim aqlli, adolatli, o‗zida barcha yuksak fazilatlarni mujassamlashtirgan 
bo‗lishi kerak. O‗zini nomunosib tutgan murabbiy hech vaqt bolalarga bilim bera 


olmaydi‖. Shoir muallimning hayotdagi o‗rnini quyidagi baytida bayon qiladi: 
―Ustod, muallimsiz qolganda zamon, Nodonlikdan qora bo‗lurdi jahon‖
Alisher Navoiy ijodida muallimlarga munosabat alohida berilgan. Uning fikricha, har 
bir inson o‗ziga ta‘lim va tarbiya bergan ustozini, o‗qituvchisini umrbod hurmat qilishi va uni 
e‘zozlashi kerak. Alisher Navoiy yosh avlod tarbiyasini har qanday tasodifiy murabbiyga 
ishonib topshirib bo‗lmasligini aytib, o‗qituvchiga yuksak talablarni qo‗yadi. Bolani 
tarbiyalash va unga bilim berish, uning qobiliyatini o‗stirish uchun nihoyatda savodli 
o‗qituvchi va mahoratli tarbiyachi bo‗lish kerak. Alisher Navoiy o‗qituvchini faqat dars 
beruvchi, bilim beruvchi deb bilmaydi, balki mahoratli tarbiyachi bo‗lishi lozim deb ilm va 
odobni birga olib borilishini, bu ikki jarayon hech qachon ajralmasligini ta‘kidlab o‗tadi.
Buyuk alloma o‗zining ―Mahbub-ul qulub‖ didaktik asarida o‗qituvchi xalq 
oldida obro‗ga, hurmat va izzatga sazovor bo‗lishi kerakligini, u xalq g‗ami bilan 
yashashini, xalqqa yordam beruvchi, xalq bilan birga bo‗lishi lozimligini aytadi. 
Nodon, mutaasib, johil mudarrislarni tanqid qilib, mudarris olimlar orasidagi eng 
sara ―malak qiyofali‖ kishi bo‗lishi, ya‘ni sof ko‗ngilli, pok qalbli, insofli, karam-
muruvvatli, odobli, vafoli, kishilikning eng yaxshi va oliyjanob hislatlarini o‗zida 
aks ettiruvchi bo‗lishi kerak deydi. Ayniqsa, madrasalarda ta‘lim-tarbiya bilan 
shug‗ullanuvchi mudarrislarga jiddiy talablarni qo‗yadi: «Mudarris kerakki, g‗arazi 
mansab bo‗lmasa va bilmas ilmni aytishga urinmasa, manmanlik uchun dars 
berishga havas ko‗rgazmasa va olg‗irlik uchun gap-so‗z va g‗avg‗o yurgizmasa, 
nodonlikdan sallasi katta va pechi uzun bo‗lmasa, gerdayish uchun madrasa ayvoni 
unga bosh o‗rin bo‗lmasa, yaramasliklardan qo‗rqsa va nopoklikdan qochsa... 
nainki, o‗zini olim bilib, necha nodonga turli xil fisq ishlarni qilish mumkin, balki 
halol desa, qilmas ishlarni qilmoq undan sodir bo‗lsa va qilar ishlarni qilmaslik 
unga qoida va odat bo‗lib qolsa, bu mudarris emas, yomon odatni tarqatguvchidir». 
Demak, mudarris bilimli, fozil va donishmand bo‗lishi, kishilikning eng yaxshi 
fazilatlarini o‗zida mujassamlashtirgan oliyjanob va kamtarin bo‗lishi, har qanday 
yaramas ishlardan holi va pok bo‗lishi, o‗z xulqi va odobi bilan boshqalarga 
namuna bo‗lishi lozim. 
O‗qituvchilarning kasbiy mahoratlarini takomillashtirish to‗g‗risidagi 
muammolar Yevropa olimlari Ya.A.Komenskiy, Djon Lokk, G.Pestalotssi, 
A.Disterverg, K.D.Ushinskiy kabilarning asarlarida o‗z ifodasini topgan. 
Jumladan, chex olimi, mashhur pedagog Ya. A. Komenskiy o‗qituvchining eng 
muhim xususiyatlari qatoriga bolalarni sevishi, yuksak axloqi, bilimdonligi, 
iqtidori, qobiliyati kabilarni kiritadi va ularning mohiyatini mukammal tavsiflab 
beradi. 
Yan 
Amos Komenskiy o‗z davrida o‗qituvchilarning bola dunyoqarashini 
rivojlantirishdagi roliga yuqori baho berib, o‗qituvchilik «yer yuzidagi har qanday kasbdan 
ko‗ra yuqoriroq turadigan juda faxrli kasb» ekanligini ta‘kidlaydi. Muallifning fikricha, 
o‗qituvchi o‗z burchlarini chuqur anglay olishi hamda o‗z qadr-qimmatini to‗la baholay 
bilishi zarur. Ya.A. Komenskiy o‗qituvchi obrazini tasvirlar ekan, uning shaxsida quyidagi 
fazilatlar namoyon bo‗lishi maqsadga muvofiqligini ta‘kidlaydi: vijdonli, ishchan, sabotli, 
axloqli, o‗z ishini sevuvchi, o‗quvchilarga mehr bilan muomala qiluvchi, ularda bilimga havas 
uyg‗otuvchi, o‗quvchilarni o‗z ortidan ergashtiruvchi va diniy e‘tiqodni shakllantiruvchi. 


 I.G.Pestalotssi o‗qituvchining kasbiy sifatlariga baho berish bilan birga, 
asosan uning xalq ta‘limi tarmog‗ini takomillashtirishdagi roli hamda fan 
asoslarini egallashdagi ahamiyati va vazifalariga to‗xtalib o‗tadi.
A. Disterverg o‗qituvchining ta‘limdagi roliga yuqori baho berib, u o‗z 
faoliyatini chuqur bilib, pedagogik mahoratini oshirib borishi o‗quvchilarni qalbdan 
yoqtirishi natijasida yuzaga keladi deb uqtiradi. O‗qituvchi bolalarning individual 
xususiyatlarini, qobiliyatini, faoliyatini mukammal bilishi uchun muayyan 
darajada psixologik bilimlarga ham ega bo‗lishi kerakligini takidlab o‗tgan. 
Pedagog olim Djon Lokk o‗qituvchi psixologiyasining eng mu him 
jihatlarini ishlab chiqqan. Ular orasiga mo‗‘tadillik, g‗ayrat-shijoatlilik, 
ehtiyotkorlik kabi hislatlarni kiritib, o‗qituvchining pedagogik faoliyatidagi 
rolini asarlarida yoritib bergan. 
A.I.Gersen, L.N.Tolctoy, I.G.Chernishevskiy, K. D.Ushinskiy kabi rus 
pedagog olimlari g‗arb mutafakkirlari g‗oyalarining voris lari sifatida 
mazkur muammolarga o‗z mulohazalarini bildirganlar. Jumladan, A.I.Gersen 
mulohazalariga ko‗ra, o‗qituvchining asosiy hislati – bu uning bolalar bilan 
munosabatda bo‗layotganligini sezishda, bolalar ruhiy dunyosini tushuna olishida, 
axloqiy qobiliyatining mavjudligida, chunki u shunday iste‘dodga ega bo‗lmog‗i 
zarurki, unga har qaysi o‗qituvchi erisha olmaydi.
Taniqli rus pedagogi K.D.Ushinskiy ta‘lim- tarbiya jarayonida o‗qituvchining 
roli va shaxsiga yuqori baho berib, o‗qituvchi kasbiga oid ilmiy mulohazalarida hech 
bir Qonun yoki Programma, ta‘lim-tarbiya to‗g‗risidagi metod yoki tamoyillar 
o‗qituvchi shaxsining pedagogik faoliyatdagi mahorati o‗rnini bosa olmaydi deb hisob-
laydi.
K.D.Ushinskiy o‗qituvchi ma‘naviyati va kasbiy faoliyatiga yuqori baho beradi hamda 
ularning kasbiy malakalarini doimiy ravishda takomillashtirib borish maqsadga muvofiq 
ekanligi to‗g‗risidagi g‗oyani ilgari suradi. Mazkur g‗oyaning ijtimoiy ahamiyatini 
tasdiqlovchi tizim – o‗qituvchilarni qayta tayyorlovchi kurslar tizimini tashkil etishni u ilk bor 
asoslab bergan. 
K.D.Ushinskiy o‗qituvchining mashaqqatli mehnatini ta‘riflab shunday deydi: ―Hali 
etilmagan va fikri xayoli tarqoq bo‗lgan o‗ttiz yoki qirqta o‗quvchining ongini butun dars 
davomida mashg‗ul qilib turish uchun o‗qituvchi o‗z so‗zlari va bergan masalalari to‗g‗risida 
ko‗p bosh qotirishi, serdiqqat bo‗lishi kerak. Mana shu sababdan bilimi bo‗lgan har bir kishi 
o‗qituvchi bo‗lishga layoqatli bo‗lavermaydi. Jamiyat tomonidan hamma vaqt ham etarlicha 
ta‘rif qilinmaydigan bu vazifani insof bilan ado qilmoq uchun zo‗r matonat va mahorat talab 
qilinadi‖. 
K.D.Ushinskiyning ta‘kidlashicha, o‗qituvchi qalbining bolalarga 
nisbatan mehrini bildiruvchi axloqiy hislatlaridan biri, muallimning tarbiyaviy 
kuchini va qobiliyatini ko‗rsatadigan ma‘naviy oyinasi ijtimoiy qimmatga ega 
bo‗lib, barkamol shaxsni tarbiyalab voyaga etkazishda namoyon bo‗ladi. Pedagogik 
faoliyatning yana bir muhim tarkibiy qismi
o‗qituvchining xapakteri va his-
tuyg‗ularida, uning o‗quvchilar bilan muloqotga kirishish usulida namoyon 
bo‗luvchi pedagogik-psixologik takt (odob, axloq) xususiyatlarini 
qo‗llashdir. Uning fikricha psixologik takt (odob, axloq) hayotimizning 
barcha jabhalarida g‗oyatda keng qo‗llaniladigan faoliyat turi, shuning 


uchun ushbu taktlarga ega bo‗lmasdan, odamlar orasida hech qanday muloqot va 
nutq qobiliyatining o‗zi ham bo‗lishi mumkin emas, deb ta‘kidlaydi. 
«Aqlli, fikran boy, bag‗ri keng insonchalik hech narsa yoshlarni 
qiziqtirmaydi, o‗zining ortidan ergashtira olmaydi ham..., aql – aql bilan 
tarbiyalanadi, vijdon – vijdon bilan, vatanga sadoqatlilik – bevosita vatan uchun 
xizmat qilish bilan..., – deb ta‘kidlagan edi mashhur rus pedagogi 
V.A.Suxomlinskiy. – O‗qituvchi o‗zining butun borlig‗i, kundalik hayoti, 
ma‘naviy madaniyati bilan hamkasblari va o‗quvchilarga o‗rnak bo‗ladi va 
ularni o‗z ortidan ergashtiradi». 
O‗qituvchida pedagogik mahoratni shakllantirishning ilmiy – nazariy 
asoslari pedagog olim V.A. Slastyonin tomonidan ham tadqiq qilingan. U kasbiy – 
pedagogik tayyorgarlik, o‗qituvchining shaxsi va kasbiy shakllanish yo‗nalishi va 
bunda pedagogik mahorat to‗g‗risida so‗z yuritib, shunday yozadi: ―O‗qituvchi 
muntazam ravishda pedagogik nazariyalarga tayansagina, o‗qituvchilik mahoratini 
egallaydi. Chunki, pedagogik amaliyot doimiy ravishda pedagogik nazariyaga 
murojaat qilishni taqozo etadi. Birinchidan, ilmiy nazariyalar – taraqqiyotning 
umumiy qonuniyatlari, tamoyillari, qoidalarini aks ettiruvchi ilmiy bilimlardir, 
amaliyot bo‗lsa, doimo aniq vaziyatga asoslanadi. Ikkinchidan, pedagogik faoliyat 
– falsafa, pedagogika, psixologiyaga oid bilimlar sinteziga asoslanuvchi yaxlit 
jarayondir. Bu bilimlar sintezisiz pedagogik amaliyotni maqsadli qurish juda 
mushkul‖. Demak, o‗qituvchidan nafaqat pedagogik mahoratni mukammal 
egallash talab etiladi, balki, pedagogik amaliyotni to‗g‗ri va maqsadli tashkil qilish 
uchun chuqur ilmiy – nazariy ma‘lumotlarga ham ega bo‗lish lozim.
Buyuk rus adibi L.N.Tolstoy o‗qituvchi fazilatining mukammalligini o‗z 
mutaxassisligiga nisbatan ijobiy munosabatda bo‗lishi bilan bir vaqtda 
bolalarga bo‗lgan munosabatida, ularni xuddi o‗z farzandlaridek jon-dilidan 
sevishida ekanligida ko‗rgan. Uning ta‘kidlashicha, ―agar o‗qituvchi faqat 
ishiga havas qo‗ygan bo‗lsa, u yaxshi o‗qituvchi bo‗ladi. Agar o‗qituvchi 
bolaga faqat otasi va onasi kabi havas qo‗ygan bo‗lsa, u oldingi 
o‗qituvchidan yaxshiroq bo‗ladi. Bordiyu, ikkala hislatni ham o‗zida 
mujassamlashtirsa, u holda u mukammal va mahoratli o‗qituvchi bo‗la oladi‖. 
Ma‘lumki, pedagogik mahorat tizimida o‗qituvchining pedagogik nazokati 
(odobi) muhim mavqega ega. O‗qituvchi nazokatsiz, kasb odobisiz yuksak 
cho‗qqilar sari odimlay olmaydi. Masalaga shu nuqtai – nazardan yondashilganda, 
muallifning so‗zlari, o‗qituvchi pedagogik mahoratiga qo‗yilgan talablarga mos va 
hamohangdir.
Taniqli rus pedagogi A.S.Makarenko o‗z asarlarida o‗qituvchining kasbiy 
fazilati to‗g‗risida quyidagi fikrlarini bayon qilgan: ―Pedagog darsda ma‘lum bir 
o‗ziga xos rolni o‗ynamasligi mumkin emas. Sinf sahnasida rol o‗ynashni 
bilmaydigan o‗qituvchi kasbiy faoliyat olib borolmaydi. U ma‘lum ma‘noda 
aktyor. Bizning xulq-atvorimiz, fe‘limiz, xarakterimiz biz uchun pedagogik qurol 
bo‗lishi ham aslo mumkin emas. Bolalarni qalb va ko‗ngil azoblari bilan, hijronli 
his-tuyg‗ularimiz yordamida tarbiyalashga umuman yo‗l qo‗yib bo‗lmaydi. Axir 
biz insonmiz. Har qanday boshqa kasb egalarida ko‗ngil zahmatisiz ish bitirish 
mumkin bo‗lsa, pedagog ham ko‗ngil azobisiz faoliyat olib borishi lozim bo‗ladi. 


O‗quvchiga ba‘zan muloqotda ko‗ngil azobini namoyish etishga to‗g‗ri keladi. 
Buning uchun pedagog sahnadagi aktyordek ijobiy rol o‗ynashni ham bilishi kerak. 
Tasodifiy pedagogik vaziyatlarda o‗qituvchi g‗azablanganda, quvonganda, xafa 
bo‗lganida, tushkun bir ahvolga tushganida ichki his-tuyg‗ularini bir holatdan 
boshqa holatga, bir shakldan boshqa shaklga aktyorlarga xos iqtidor bilan 
o‗tkazishni ham bilishi kerak. 
Biroq shunchaki tashqi, sahnaviy rol o‗ynash yaramaydi. Bu o‗yinda 
pedagogning ajoyib shaxsiy mahorati bilan bog‗laydigan qandaydir kamar bor, bu 
sizning go‗zal xulqingizni namoyish etib bog‗lovchi rolingiz. Bu sahnadagi o‗yin 
o‗lik bir holat yoki texnika emas, balki qalbingizdagi yashirin his-tuyg‗ularingizni, 
mehringizni namoyon etuvchi haqiqiy jarayondir‖.
Pedagog olim o‗qituvchining hech bir kasbga o‗xshamaydigan kasbiy 
faoliyatini yuksak baholab, ―Tarbiyachi tashkil etishni, yurishni, hazillashishni, 
quvnoq yoki jahldor bo‗lishni bilishi lozim, u o‗zini shunday tutishi kerakki, uning 
har bir harakati, yurish-turishi, kiyinishi bolalarni tarbiyalasin‖ – deb yozgan edi.
Shunday qilib, evropa mutafakkirlari o‗z ilmiy asarlarida o‗qituvchining 
bir qator muhim fazilatlari haqida fikr yuritganlar. Bularning qatoriga 
quyidagi fikrlarni alohida qayd etish lozim: o‗qituvchining har tomonlama 
barkamol bo‗lishi, o‗zining yuksak hislatlari va his-tuyg‗ulari bilan boshqa 
kasbdagi kishilardan ajralib turishi, bolalar ruhiyatiga oson kira olish 
kobiliyati, darslarni o‗zlashtirishda orqada qolganlar bilan individual ishlar 
olib borish, o‗quvchilar diqqatini o‗ziga qaratish mahorati, mustaqil ishlash va 
o‗z mahoratini, malakasini oshirish, pedagogik-psixologik odob (takt)ga ega 
bo‗lish, notiqlik san‘atini puxta bilish kabilardir. Shuni ta‘kidlab o‗tish joizki, 
Sharq va G‗arb mutafakkirlari tomonidan tahlil qilingan o‗qituvchi kasbi 
haqidagi ko‗pgina mulohazalar hozirgi kungacha o‗z ahamiyatini saqlab 
kelmoqda, demak millati va kelib chiqishidan qat‘iy nazar ajdodlar merosini 
takomillashtirish evaziga hozirgi kunda ta‘lim va tarbiyani yanada yuksak bos-
qichlarga ko‗tarish mumkin. 

Yüklə 0,56 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   ...   15




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə