Say 3 • Noyabr • 2011 |
STRATEJİ TƏHLİL
27
Ağqoyunlulardan Azərbaycan Demokratik Respublikasına, sovet dövründən su-
veren müstəqil dövlətçiliyə qədərki tarix fəlsəfəsini, onun portretini yarada bilər.
Azərbaycan adlı bir məmləkətin nə qədər məşəqqətlər bahasına müstəqillik əldə
etməsi yalnız bu dəyərin dərk edilməsi ilə mümkündür.
Müstəqilliyimizin 20 illik zəfərini yaşayırıq. Onun həqiqi dəyərini dərk
etmək üçün eyni zamanda 20 ildən əvvəlki 200 ilə də, 2000 ilə və ondan
daha qədim tarixi zamanda yaşananlara da bələd olmalıyıq. Hələlik, dövlət
nəzəriyyəsi ilə bağlı elmi araşdırmalar geniş vüsət almamışdır, miqyaslı elmi
publisistik tədqiqatlar kifayət qədər deyil. Görülən işlər 20 illik tarixi nailiyyət
kimi təmələ əsaslanaraq yeni keyfiyyət mərhələsinə uyğun aparılmalıdır. Bu
fikir yalnız Azərbaycanın dövlətçilik tarixinin təhlilinə deyil, təbliğinə də aid
edilə bilər. Sovet dövründə Azərbaycan tarixi ilə bağlı üçcildlik kitab nəşr olun-
muşdu. Müstəqillik illərində isə yeddicildlik kitab işıq üzü görmüşdür. Amma
onların hamısı Azərbaycan dilində olmaqla yanaşı, tarix fəlsəfəmiz aspektində
işlənilməmiş, xarici dillərə tərcümə olunmamışdır.
Dövlətşünaslıq mövcud nəzəri baxışlara inteqrativ yanaşmaya
və onların uğurlu sintezinə imkan verir
Müasir anlamda başa düşülən dövlətçilik elmi bəzi sahələrlə müqayisədə
nisbətən
daha gec yaranan, formalaşan elm sahəsidir.
Bu, ilk baxışda qəribə görünən bir tarixi reallıq olmaqla yanaşı, eyni zaman-
da obyektiv səbəblərə malikdir. Tarixən dövlət idarəçiliyi uzun müddət bir elm
kimi mövcud olmadığı üçün onun elmi-nəzəri sistemi də mövcud olmamış-
dır. Əsrlər boyu Avropada mütləqiyyət üsul-idarəsi üstünlük etmiş və fəaliyyət
göstərmişdir. Yəni monarxların mütləq hakimiyyəti şəraitində dövlət və hüquq
nəzəriyyəsi mövcud olmamışdır. XIV Lüdovikə aid olduğu qeyd edilən (1643-
1715) “Dövlət-mənəm” (fransızca: “L’Etat c’est moi”) deyimi bunun ifadəsidir.
Dövlətçilik elmi və nəzəriyyəsinə nə vaxtdan başlayaraq ehtiyac yaran-
mışdır? Təbii olaraq belə bir cavab yaranır ki, dövlətçiliyin əsaslarının sistemli
şəkildə öyrənilməsinə müasir dövrdən, sənayeləşmə və bazar münasibətlərinin
bərqərar olduğu vaxtdan zərurət duyulmağa başlanmışdır. Daha dəqiq desək,
bu dövr XVIII əsrin sonu, XIX əsrin əvvəllərindən, burjua inqilablarından sonra
başlamışdır. Belə qənaətə gəlmək olar ki, müasir dövlətçilik, dövlət və hüquq
nəzəriyyəsinin tarixi son 200 ili əhatə edir.
Tarixi miqyas baxımından bu, mikroskopik bir rəqəmdir. Eyni zamanda,
bəhs edilən 180-200 ildə dövlətçilik elminin mühüm əsasları qoyulmuş, xey-
li işlər görülmüş, tədqiqatlar aparılmışdır. Dövlət institutu bir-biri ilə qarşılıqlı
əlaqədə olan bütöv elementlər – siyasi, iqtisadi, hüquqi, mənəvi-ideoloji və
s. amillər çoxluğunun vahid sistemini təşkil edir. Dövlətin tarixini və taleyini
bu amillərin qarşılıqlı təsirinin mürəkkəb nəticələri müəyyən edir. Müəyyən
təkamül mərhələsində bu amillərin hər biri həlledici rola malik olur, az və ya
STRATEJİ TƏHLİL | Say 3 • Noyabr • 2011
28
çox dərəcədə dövlətçiliyə təsir göstərir.
Dövlət mahiyyətcə siyasi institut olmaqla yanaşı, həm də mənəvi-mədəni
birlikdir. İnkişafın müəyyən mərhələsində yaranan dövlətin tədqiqində siyasi-
iqtisadi amillərlə yanaşı, coğrafi, geosiyasi, mənəvi-ideoloji aspektlərin də
nəzərə alınması zəruridir.
Dövlətşünaslıq elminin konsepsiyası çərçivəsində mövcud olan bütün ya-
naşma və metodların sintezindən inteqrativ model formalaşa, onların müsbət
imkanlarından bəhrələnə, qüsurlu cəhətlərinin tamamlanması və zənginləşməsi
mümkün ola bilər. Bu fikri əsaslandırmaq üçün mövcud yanaşmalara qısa nəzər
salmaq vacibdir.
Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi — fundamental hüquqi elmlərdən biridir. Dövlət
və hüquq nəzəriyyəsinin predmetinin xüsusiyyəti odur ki, onlar qarşılıqlı bağ-
lılıqda, bir-birini tamamlayan sosial institutlar kimi öyrənilir. Dövlət və hüquq
nəzəriyyəsinin predmetini dövlətin və hüququn yaranmasının ümumi və spesi-
fik qanunauyğunluqları təşkil edir. Təbii ki, dövlətçiliyin hüquqi əsaslardan ayrı
təsəvvür edilməsi qeyri-mümkündür. Onların əlaqəli öyrənilməsi bu günədək
olduğu kimi, bundan sonra da zəruri olacaqdır.
Lakin dövlətin çoxçalarlı fenomen kimi mahiyyətinin yalnız sırf
hüquqi əsas
və mexanizmlərə müncər edilməsi onun mənasının natamamlığı və hətta ka-
sadlığı demək olardı. Bu istiqamətin görkəmli nümayəndələri – H.Yellinek,
P.Laband (Almaniya), A.Esmen (Fransa), V.Orlando (İtaliya) və A.Daysi (İngiltərə)
uzun müddət öz mövqe üstünlüklərini qoruyub saxlamışlar.
Xalqın tarixi taleyində heç bir başqa təşkilat öz rolu və əhəmiyyətinə görə
dövlətlə müqayisə edilə bilməz və deməli, burada bir yanaşma ilə dövlətin
mənasını tam çatdırmaq mümkün deyil.
Dövlətə
kosmopolit (“dünyanın vətəndaşı” deməkdir) yanaşma tərəfdarları
hesab edirlər ki, dünyada ahəngin təmin edilməsi, münaqişələrin həlli, qlo-
bal və regional ziddiyyətlərin aradan qaldırılması üçün ümumdünya dövlətinin
və ümumdünya hüququnun yaradılması zəruridir. Belə dövlətin sərhədləri və
paytaxtı deyil, ümumi bir mərkəzi ola bilər. Bu fikir ABŞ alimləri tərəfindən irəli
sürülmüş və intensiv şəkildə ifadə edilmişdir. Onlar ABŞ-ın deyil, Ümumdün-
ya Birləşmiş Ştatlarının olmasının daha səmərəli olacağını qeyd edirlər. Lakin
ümumdünya dövlətinin mərkəzinin də ABŞ olmasını istəyirlər.
Dövlətçiliyin tədqiqinə “
üzvi təlim” çərçivəsində yanaşma “orijinal”
müddəalar təqdim edir. Bu mövqeyin tərəfdarlarına görə, dövlət bioloji
orqanizmə oxşar olan hər hansı sosial orqanizmdir. İlk baxışda “məsum”
görünən bu yanaşma da çox acınacaqlı və təhlükəli nəticələr doğurmuş-
dur. Dövlətçilik nəzəriyyəsində insana nifrət üzərində köklənən irqçi, bioloji
müddəalar və həmçinin müasir Ermənistan dövlətinin öz fəaliyyətində rəhbər
tutduğu siyasi xətt bu yanaşma ilə izah edilə bilər.
Dövlətçilik
psixoloji. siyasi-hüquqi təlimlər tarixi adlanan elmi istiqamət
çərçivəsində də tədqiq edilir. Siyasi-hüquqi təlimlər tarixinin predmetini,