Say 3 • Noyabr • 2011 |
STRATEJİ TƏHLİL
45
Açar sözlər: Siyasi çevriliş, yoxsa inqilab, “ovqat demokratiyası”, siyasi
sistemlərin böhranı, geosiyasi dəyişikliklər, İranın və Yaxın Şərqin inkişaf
perspektivləri.
Key words: Political coups detat or revolution, “democracy mood”, crisis of
political systems, geopolitical changes, development perspectives of Iran
and the Middle East.
Ключевые слова: Политический переворот или революция,
«демократия настроений», кризис политических систем, геополиические
перемены, перспективы развития Ирана и Ближнего Востока.
Yaxın
Şərqdə
1
siyasi
çevrilişlər
və İran
Samir
Həmidov
ADU-nun
Beynəlxalq Münasibətlər
kafedrasının müdiri,
dosent, siyasi
elmlər üzrə fəlsəfə doktoru
samir_politic@mail.ru
1
Yaxın Şərq anlayışı müxtərlif elmi mənbələrdə fərqli şəkildə izah edilir. Əsas fərq bu anlayışın əhatə etdiyi coğrafi
məkanla bağlıdır. Biz Mərakeşdən (Şimali Afrikada yerləşən dövlətlər) İrana qədər yerləşən dövlətləri bu anlayışın miqyasına daxil
etmişik. Bu zaman həmin dövlətlərin tarixi və müasir inkişafının sıx bağlılığı və sosial-mədəni amillər nəzərə alınmışdır.
STRATEJİ TƏHLİL | Say 3 • Noyabr • 2011
46
Giriş
Müasir beynəlxalq münasibətlərdə yeni mərhələ yaradan bir sıra
irimiqyaslı, tarixi əhəmiyyət kəsb edən hadisələr baş vermişdir. Sovetlər birliy-
inin süqut etməsi və soyuq müharibənin başa çatması, sentyabrın 11-də
ABŞ-a terrorçuların hücumu və bununla bağlı baş verən müharibələr, Yaxın
Şərqdə xalq üsyanları, onların beynəlxalq nəticələri müasir dünya siyasətində
çox vacib, sistemli dəyişikliklərin meydana
çıxmasını şərtləndirmişdir. Sonuncu hadisə,
yəni Yaxın Şərqdə siyasi çevrilişlər hazırda
tam başa çatmadığı üçün onun beynəlxalq
sistemdə yaradacağı keyfiyyət dəyişiklikləri
hələlik öyrənilmə mərhələsindədir. Problemin
aktuallığını nəzərə alaraq, biz bu araşdırmada
Yaxın Şərqdə baş verən siyasi çevrilişlərin
mahiyyətini, səbəblərini və hərəkətverici
qüvvəsini, ilkin nəticələrini və regionda
situasiyanın inkişaf perspektivlərini tədqiq
etmək və ilkin nəzəri ümumiləşmələr aparmaq, habelə Yaxın Şərqdə mühüm
rol oynayan İranda baş vermiş çevrilişlər fonunda hadisələrin gələcək inkişaf
ssenariləri ilə bağlı mühakimələr irəli sürmək məqsədi qarşıya qoymuşuq.
Çevriliş, yoxsa inqilab?
Yaxın Şərqdə baş verən hadisələrin səbəblərinin və mahiyyətinin
araşdırılmasına keçməmişdən öncə, ilk növbədə, hadisələrin xarakterini
araşdıraq. Belə ki, bir çox elmi və ictimai-siyasi mənbələrdə Yaxın Şərqdəki
hadisələr inqilab kimi müəyyən edilir. Lakin ərəb dövlətlərində baş verən
xalq etirazlarını klassik inqilablardan (Fransa, Rusiya, Kuba, Çin və s.)
fərqləndirən ən əsas amillərdən biri inqilablar üçün xarakterik olan subyektin
və irimiqyaslı məqsədlərin olmamasıdır. Digər bir vacib amil inqilabların icti-
mai münasibətlərin sistemində və yaxud siyasi sistemin xarakterində kardinal
dəyişikliklərə yol açmasıdır. Lakin nə Misirdə, nə də xalq üsyanları olan digər
ərəb dövlətlərində prosesin başa çatmaması, yəni nəticələrin məlum olmaması
indiyə qədər baş verən hadisələri inqilab adlandırmağa əsas vermir. Başqa sözlə
ifadə etsək, inqilab keyfiyyət dəyişikliyinə yol açır, bu tip dəyişiklikləri isə hələlik
nə Misirdə, nə Tunisdə, nə də Liviyada müşahidə etmək olur. Bu dövlətlərdə
yalnız prezidentlər devrilmiş, onların qurduqları siyasi sistem isə hələlik qo-
runub saxlanmışdır. Köklü siyasi dəyişiklikləri yalnız Liviyada müşahidə etmək
olar. Lakin bu ölkədəki proseslər xarici müdaxilə nəticəsində reallaşdırıldığı
üçün tamamilə fərqli yanaşma tələb edir. Bundan əlavə, inqilab yalnız ixtişaşlar
yolu ilə baş verən hadisə deyil, yəni dinc formada da fundamental keyfiyyət
dəyişiklikləri baş verə bilər. Lakin mövcud elmi ədəbiyyatlarda yalnız sərt güc
vasitəsilə baş verən çevrilişin nəticəsində reallaşdırılan kardinal sosial–siyasi
dəyişikliklər inqilab kimi müəyyən edilir (20,481; 3,276-77).
Zənnimizcə, metodoloji baxımdan bu cür yanaşma artıq köhnəlmişdir.
Nə Misirdə, nə də xalq üs-
yanları olan digər ərəb
dövlətlərində prosesin başa
çatmaması, yəni nəticələrin
məlum olmaması indiyə qədər
baş verən hadisələri inqilab
adlandırmağa əsas vermir.
Say 3 • Noyabr • 2011 |
STRATEJİ TƏHLİL
47
Türkiyədə son on ildə gerçəkləşdirilən islahatlar nəticəsində yaranan yeni
hökumət-ordu, hökumət-məhkəmə hakimiyyəti münasibətləri siyasi sistemin
xarakterində dinc formada həyata keçirilən irimiqyaslı və köklü dəyişikliyin
çağdaş nümunəsidir.
Beləliklə, inqilab onu həyata keçirən subyektin olmasını, cəmiyyətin siyasi
və ya sosial sistemində genişmiqyaslı dəyişikliklərin gerçəkləşdirilməsini və yeni
keyfiyyətlərin yaranmasını ehtiva edən, sosial-siyasi sistemdəki durğunluğu
aradan qaldıran siyasi hadisə, yaxud proseslərin məcmusudur. Bu kontekstdə
biz Yaxın Şərqdə baş verən hadisələri çevriliş kimi müəyyən edə bilərik.
Ərəb dövlətlərində siyasi böhranların səbəbləri və mahiyyəti
Siyasi böhranların və çevrilişlərin səbəblərini araşdırarkən, ilk növbədə
mövcud elmi araşdırmalarda qarşılaşdığımız bir sıra amilləri nəzərdən keçirək.
Ərəb üsyanlarının səbəbləri kimi göstərilən iqtisadi durğunluq
, korrupsiya,
işsizlik, sosial qeyri-bərabərlik, yoxsulluq kimi amillərin araşdırılması onların
baş verən hadisələri izah etmək üçün yetərli olmadığı məlum olur. Belə ki,
Misirdə Mübarəkin hakimiyyəti illərində ölkə iqtisadiyyatı artan xətt üzrə inkişaf
etmişdir. Mübarəkin hakimiyyətinin son illərində, 2004-cü ildə formalaşdırılan
islahata meyilli hökumətin həyata keçirdiyi tədbirlər nəticəsində hətta dünya
iqtisadi böhranı zamanı da bu inkişaf tempi davam etmişdir. Böhran zamanı
Misirdə ümumi daxili məhsulun illik artımı 4,6 faiz təşkil etmişdir (24, 18) ki, bu
rəqəm dünya üzrə ən yaxşı göstəricilərdən biridir. ÜDM-in adambaşına düşən
həcmi isə 2010-cu ildə 5500 dollar olmuşdur. Oxşar inkişaf göstəriciləri Tunisdə
və Liviyada da müşahidə olunur. Belə ki, Liviyada ÜDM-in adambaşına düşən
həcmi 12 min dollara yaxın olmuşdur (4, 13). Tunisdəki müvafiq göstəricilər isə
daha yüksəkdir (16, 327).
İqtisadi inkişaf göstəricilərinin yüksək olmasına rəğmən bu ölkələrdə bir
sıra ciddi problemlər də mövcud olmuşdur. İlk növbədə, bu, korrupsiyanın
səviyyəsinin yüksək olması ilə bağlıdır. İşsizliyin həcmi də bu ölkələrdə
kifayət qədər yüksək olmuşdur. Misirdə işsizlik rəsmi göstəriciyə görə üsyan-
lar ərəfəsində 10 faiz (qeyri-rəsmi məlumatda bu rəqəmin daha yüksək – 25
faiz olduğu qeyd edilir), Tunisdə 17 faiz (14, 20-21; 20, 82). Müqayisə üçün
qeyd edək ki, Mərakeşdə işsizlik 20 faiz həddindədir, Yəməndə 25 yaşadək
gənclərin təxminən yarısını (bu kateqoriyadan olanlar ümumi əhalinin 65-70
faizidir) təşkil etmişdir (15, 55; 21, 82). Daxili vəziyyətə təsir edən və üsyana
təhrikləyən daha bir amil qeyd olunan ölkələrdəki yoxsulluğun səviyyəsidir.
Misirdə gündəlik gəliri 2 dollardan az olan insanlar əhalinin beşdəbirini (20
faiz) təşkil etmişdir (8, 14). Tədqiqatçılar təsvir olunan sosial-iqtisadi du-
rumun təhlilini ümumiləşdirərək belə nəticəyə gəlirlər ki, dünya iqtisadi
böhranının təsiri nəticəsində iqtisadi vəziyyəti həssas olan əhalinin daha da
yoxsul vəziyyətə düşməsi xalq üsyanına və bu üsyanların nəticəsi kimi siyasi
çevrilişlərin reallaşmasına gətirib çıxarmışdır.
Lakin yuxarıda sadalanan amillər Yaxın Şərqdə baş verən üsyan və çevrilişlərin
səbəblərini izah etmək üçün yetərli hesab oluna bilməz. Dünyanın bir sıra
dövlətlərində yuxarıda qeyd olunan sosial-iqtisadi göstəriciləri və hətta daha