41
-O, qorxaqdır. Özününküləri qırmaq, öldürmək yolu ilə özgələrin yanında mövqe
qazanan qorxaqdır. Qorxaqlar qorxutmaq yolu ilə cəsarətli olurlar. O-SSRİ
səviyyəsində qorxaqdır. O bu ittihamnaməni “soqlasen i utverjdayu”-“razıyam və təsdiq
edirəm” sözləri kor-koranə şəkildə imzalayan Bədəlov kimi bir şeydir.
Mehralı əlavə etdi: “Dostum, o həm də SSRİ səviyyəsində yaltaqdır. Stalinə,
Beryaya və Üçlüyün bizim gözlərimizdən yayındırılan hayes üzvlərinə yalanan
yaltaqdır. Xayindir, satqındır, onda türk qanı yoxdur. O bizi satmaq, ayaqaltı eləmək,
bizə cəza verməklə onlara xoş gəlmək istəyən iyrənc bir adamdır. Baxacaqsan, onun
axırı olmayacaqdır.”
Onlar susdular və yenidən baxışdılar: “Divarlar bizi satmaz ki?”
Sonra da gülümsədilər:”Onlar bəzilərindən daha etibarlıdır.”
Əbdüləli müəllim bayaqdan od saldığı samovarın qaynadığını görüb dedi:
-Yaxş. Sədaqətli divarların şərəfinə bir stəkan çay içək! Amma əvvəlcə çayniki
dəmləyək. Mehralı, bax, gör, Əbdüləlinin əlindən bir işgəlir, ya yox.
Elə ki, çay içə-içə bir loxma çörək kəsdilər, onda bu qərara gəldilər ki, müəllimlər
yay tətilinə çıxan kimi Krasnovodska, oradan da Kokarala getsinlər. Sonrasına Allah
kərimdir.
**********
*****
Yollar
XIV
- Mehralı, sən mənə qardaşlıq elədin.Yoxsa ki, bu yolları
təkbaşıma keçib gələ
bilməyəcəkdim.
-Hələ mənzilə çatmağımıza çox vardır, Əbdüləli müəllim, tələsmə.
-Ürəyimə damıb ki, hər şey yaxşı olacaqdır. Amma nədənsə tələsirəm.
-Axı, tələsməklə deyil, yetişməklədir. Əbdüləli, görmədinmi ki, Şəkidən Bakıya,
Bakıdan, özün demişkən, Balkan vilayətindəki Qızılsuya, yəni, Krasnovodska
gəlməyimiz bir neçə günə çəksə də, gah qurudan adlaya-adlaya, gah da sudan keçə-keçə
Türkmənistandan Özbəkistana gəlməyimiz bir aya qədər vaxt apardı. Müəllimlərin yay
tətilinin qurtarmasına nə qaldı ki?
-Düz deyirsən Mehralı qardaş! Artıq iyulun onu da oldu. Bir azdan o da qurtaracaq.
Öhdəmizdə bircə avqust ayı qalır. Qazaxıstana vaxtında çatsaydıq! Nə yaxşı ki, sən
türkmən və özbək ləhcələrini bilirsən, yoxsa, günümüz nə olardı?
-Fikir eləmə, Əbdüləli, mən qazax ləhcəsini də bilirəm. Eh, mənim ömrüm-günüm
bu yerlərdə keçib. Bir də ki, bunlar eyni bir dilin ayrı-ayrı ləhcələridir. Bir azca
buralarda oldun, hamısını öyrənəcəksən. Bizlərdə ögeylik yoxdur. Atamız-bir, anamız-
bir. Sadəcə olaraq, bir-birimizdən aralı düşmüşük. Əslində aralı da düşməmişik, küsülü
qonşular kimi yaşamışıq.
- Mehralı qardaş, and olsun, alim kimi danışırsan. Özü də öz dilini bilən alim kimi.
42
-Əbdüləli, oxumaq ayrı şeydir. Oxumaq, görmək və bilmək isə bir ayrı şeydir.
Qazılanmaq olmasın, məndə bunların üçü də vardır. Nə olsun ki, diplomum yoxdur.
-Heyif ki, sovet hökuməti hər şeyi diploma bağlayır. Real savad nəzərə alınmır.
Özünün verdiyi bir parça əskini əsas götürür. Əslində o, Nikolaydan qalma qanunları
tətbiq edir. Rus özünütəbliğdən başqa ayrı bir işə baxmır. Tatarı ruslaşdıra-ruslaşdıra,
türkməni aldada-aldada, özbəyi dolaşdıra-dolaşdıra, qırğızı və qazağı bir-biri ilə
savaşdıra-savaşdıra, bizləri də yerlərimizdən didərgin sala-sala öz işini görür.
Beynimizdən, ağlımızdan istifadə edə - edə bizi özümüzə yadlaşdırır.
-Əbdüləli, sən özün də məndən dala qalan deyilsən. Səndə cılğı alim suyu vardır.
- Mehralı, sən hələ Əbdülməcidi görməmisən. Maşallah, kəllədir. Eləmədiyi misal
yoxdur. Mən özüm müəlliməm. Amma Əbdülməcid mənim çətinlik çəkdiyim misal və
məsələləri də çox asanlıqla həll edir. İşə bax ki, bu qabiliyyətin yiyəsi olan bir uşağın
üç-dörd gün bundan əvvəl sürgündə - Kokaralda on beş yaşı tamam olmuşdur. Burası
belə. Kiçik qardaşım Hamidin vur- tut beş yaşı vardır. Sürgünə göndərilənlərin
siyahısında adı da yoxdur, Kokaralda sürgündədir. Ədalət beləmi olur? Bunların aqibəti
Viktor Hüqonun “Səfillər”indəki bir çörək üstündə katorqaya göndərilən Jan Val Janın
aqibətinə bənzəmirmi? Cinayətlə cəzanın tarazlığının pozulduğu bir məmləkətdə
ədalətdən dəm vurmağa dəyərmi?
-Əbdüləli, təhsilim olmasa da, adını çəkdiyin o əsəri mən də oxumuşam. Demək
istəyirəm ki, istər Nikolay hökuməti olsun, istərsə də bu hökumət, bunlar bir medalın
tərs və unqat üzləri kimidir. Bunların heç birində insana hörmət olmamışdır. Əvvəla,
dili ağzına sığmayanlar vətəndaşın üzərinə düşən vəzifələrin nələr olduğundan danışır.
Dövlətin üzərinə düşən vəzifələrin nələr olduğunu isə, ümumiyyətlə, dilinə gətirən
yoxdur. Vətəndaş nə etməli olduğunu bildiyi halda, dövlət nə etməli olduğunu bilmir.
Vətəndaş dövlətə xidmət edir, dövlət isə vətəndaşa xidmət etmir.
- Mehralı qardaş, xaos elə buna deyirlər. İt iti tanıyır, amma yiyəsi itini, it də yiyəsini
tanımır. Fransızı pisləyib fransız utopik sosializmindən, almanı qaralayıb alman klassik
fəlsəfəsindən, ingilisi bəyənməyib ingilis siyasi iqtisadından dəm vuran bir dövlətin
ideologiyasında hansı şəffaflıq ola bilər? Bu-kirli düşüncələr dövlətidir. İndi bizə nə
düşüb ki, cəlayi-vətən olmuşuq? Biz nə günahın sahibiyik ki, əsir-yesir edilirik, hara
gəldi sürgün olunuruq? Elə bil ki, bizləri tilsimə salıblar. Hansısa sehirli bir əl
üstümüzdə gəzir. O əlin sığalı ilə biz yuxuya gedirik. Biz yuxuda olanda sapı
özümüzdən olan baltanın ən kəsərlisini seçirlər ki, başımızı rahatlıqla kəssinlər.
Ölkədəki, bölgədəki və yerlərdəki ən biqeyrət kişi və qadınları seçib sonalayırlar. Ona
görə ki, sapı özümüzdən olan baltalar onların əlində daha etibarlı görünür.
-Bəli, Əbdüləli, bəli. Biz həmin o biqeyrətlərin fitvası ilə ata-ana, bacı-qardaş
axtara-axtara qalmışıq. Onu da deyim ki, Ozbəkistandan Qazaxıstana daha bir şey
qalmayıb. Nukusdan keçmişik. Hal-hazırda Altunkuldayıq. Elə ki, gedib Münoka
çatacağıq, ondan sonra qayıqla Aral dənizi boyunca ağzıyuxarı Kokarala qədər üzə
biləcəyik.
Arala taciklər “Bəhri-Aral”, farslar isə “Dəryaçe-ye Xarəzm” deyirlər.
Düzdür, Kokaral Aralın Qazaxıstana düşən hissəsindədir, lakin keçidlərdə yoxlama-zad
olmur. O ki, qaldı “Kokaral” sözünün mənasına, bunu “Yaşılaral”, yəni “Araldakı yaşıl
yer” kimi izah edirlər. Qazaxlar ”Kökaral” və “Kuqaral”, “Aral”a “Orol” deyən
özbəklər isə ona “Kokorol” deyirlər. Onu da deyim ki, Cənubi Qazağıstanın Maktaaral