100
ümumislam sığınacaqları, istehkamları boĢlanıb kənd içində qəflət yuxusuna
uydular. Hətta o gecə kəndin ətrafında əvvəlki kimi mühafizə də buraxılmadı. Bu
səbəbdən ermənilər kəndin əhəmiyyətli mövqelərini gecə ikən aldılar. Bununla da
Qatar kəndinin taleyi həll olundu.
Ermənilər kəndi elə əhatə etmiĢdilər ki, heç bir tərəfə doğru quĢ uçmağa
belə boĢ məkan qalmamıĢdı.
*
Sübhə bir saat qalmıĢ ermənilər fövqəladə bir Ģəkildə kəndi atəĢə tutdular.
Bu müharibədə Barabatumda olan kazak dəstələri də ermənilərə kömək edirmiĢlər.
Bu axırıncı müharibədə ermənilər müharibəni baĢlamaqla qüvvələrini dörd tərəfə
bölüb yürüĢlər icra etdilər. Hər dəstənin qabağında bir qədər Ġran fəhləsi açıq-açığa
neft və dinamit daĢıyıb damlara od vurmaq istəyirdilər.
**
Bu müharibədə
məğlubiyyəti gözü qabağına gətirən Qatar camaatı Ģanlı zəfərlər qazandılar. Belə
ki, ermənilərin dəstələri hər saatda pəriĢan olub arxalarındakı ehtiyat əsgərləri ilə
qüvvətləndirilirdi. Bu vaxtda ermənilər tələfatın çoxluğuna baxmayaraq, ayaqüstü
yürüĢlər edib kəndin qarĢısında və içində olan müsəlmanlarla döyüĢə giriĢirdilər.
Kəndin içində qanlı müharibə baĢlanıb erməni və müsəlman bir-birlərinin üzərinə
xəncər və tüfəng iĢlətdilər. Ermənilərin ikrah doğuran sədaları, hərbi alətlərin bir-
birinə dəyməsindən yaranan Ģıqqıltılar, müsəlman könüllülərinin "Ya Allah! Ya
Allah!" sədaları, damların üstündən müharibəyə baxan anaların fəğanı bir-birinə
qarıĢıb kənddə bir qiyamət qoparmıĢdı, gəl görəsən. Tüfənglərdən səmaya qalxan
tüstülər, atların və piyada əsgərlərin yürüĢündən əmələ gələn qanlı toz, yandırılan
evlərin dumanları zavallı kəndin üstündə bəla buludları kimi mücəssəm durmuĢdu.
Bu buludların altında birisi milli istəyinə çatmaq hərisliyi ilə gözü qızmıĢ, digəri
isə əziz canından keçmiĢ millətlər bir-birinə qarıĢıb bahar yağmurunun yerə çırpıb
*
Xələc kəndində pünhan olub avqustun 9-cu gecəsi Qatara daxil olmaq istəmiĢ bir məzlum müsəlmanın
mülahizəsi: Mədən bazarından keçib Qatar kəndinə çatdıqda mənə bir qəribə aləm nümayan oldu.
Kəndin üstü bir duman, bir tüstü mücəssəm durmuĢdu. Əsla bir tərəfdə çıraq iĢığı, ya od və yainki kibrit
parıltısı da görünmürdü. O halda heyvanatın, həĢəratın, hətta insanların da sədası kəsilib kəndi o
qaranlıq, o zülmanı gecədə müdhiĢ bir sükunət qaplamıĢdı. Ara-sıra qaranlığın içindən südəmər
çocuqların ağlamasına oxĢar bir səda eĢidilib kənd əhlinin əsasən oyaq olduğunu anladırdı. Gahdan bir
ağlaĢma, vidabazlıq, cigərsuz ağlama sədaları gəlib məni özümdən bixəbər qoyurdu. Bu ağlamağın
faciəli sədaları qaranlıq gecədə vaqe olan təbii bir sükunətdən hasil olan səs-küyə qarıĢıb dağlara qədər
küdurət əks-sədası olurdu. Kəndin ətrafında yerləĢən silsilə dağlar bir yas məclisi kimi guya hər
bucaqda minlərcə oğlu ölmüĢ validələr dizlərini qucub beylə nalə qılırdılar. Çox qulaq verdim isə də,
sabahın əsarətini hal-hazırda nəzərdə mücəssəm qılıb ağlaĢan anaların ürək ağrıdan sədaları məni
çaĢdırıb qoydu. Mən daha da artıq bir təəccüb və heyrət içində qorxu və dəhĢətin keĢməkeĢilə biixtiyar
gedirdim. Nərələrə? Bilmədim! Ancaq mən gedirdimsə də, qorxu və hürkü məni könlümə qədər təqib
edirdi. Nagah, mühafizəsiz buraxılmıĢ olan müsəlman istehkamlarına təsadüf etdim. Ġndi də boĢ su
qabları, boĢ patron qabları bir-biri üstə tökülmüĢdü. Bu halda, səngərin daĢlarından çıxan barıt qoxuları
dimağımı alıĢdırıb qoyurdu. Uzaqdan ermənilərin kəndi iĢğal üçün hücumlarını görüncə dağlar ilə
Kəllədağ kəndinə qaçmağa baĢladım.
**
Qəribə gələsi bir söz var isə o da Ġran fəhlələrinin hər yerdə erməni əlində qətl olub yenə hər yerdə
ermənilərə kömək etməsidir. Bəli! "DüĢməne-dana beh əz duste-nadan" söyləyən Ģairin ruhu Ģad!
(Tərcüməsi: "Ağıllı düĢmən, ağdsız dostdan yaxĢıdır" - Ə.B.)
101
yerdən qaldırdığı, bir-birilə baĢ-ayaq qalxıb düĢən qətrələri kimi bir-biri ilə
çaıpıĢmada idilər. Sübhdən axĢama kimi qanlı savaĢ oldu. Erməni-müsəlman bir-
birinə qarıĢıb müharibə etdilər. Kənd büsbütün yanıb qurtarsa da, müsəlmanlar
kənddən çıxmadılar. "Hər halda çıxıb səhralarda çıl-çıplaq avara gəzincə, baba
yurdunda ölüb qalmaq səadətdir," - deyib müharibə edirdilər. Ermənilər axĢama
yaxın bomba atmağa baĢlayıb müsəlmanları qorxutdularsa da, dam-daĢlara xəsarət
verib, əhalini kənddən çıxarıb qovmağa müvəffəq olmadılar. AxĢam alaqaranlıqda
ermənilər gedəndən sonra kənddə qalmağın qeyri-mümkün olduğunu qət edən
camaat əhli-əyalını götürüb Kəllədağ kəndinə yollandılar.
Hadisələrin icmalı. Bu
Qatar müharibəsini təĢkil edən erməni baĢçısı Aram
bəy olub müsəlmana bir çox zərərlər vurdular. Müharibə 1906-cı il 29 iyulda
baĢlayıb avqust ayının 9-da xitam bulmuĢdu. Bu müharibədə ermənilərə açıq-açığa
Ġran fəhlələri yardım edirdilər. Ġran fəhləsinin rəisi Qaradağ ölkəsində Astamal
kəndinin sakini Süleyman adlı bir nəfər ermənilərə çox kömək etmiĢdir. Kənd
büsbütün yandısa da, müsəlmanlar kənddən çıxmadılar. Ermənilər kənd dağılandan
sonra qayıdıb Oxçu-ġəbadək müharibəsinə baĢladılar.
ZƏNGƏZURDA OXÇU-ġƏBADƏK, YAXUD QAFAN DƏRƏSĠ
HADĠSƏLƏRĠNƏ DAĠR
Erməni xəfiyyə cəmiyyətlərinin Gəncə quberniyasındakı siyasət meydanı
ancaq ġuĢa Ģəhəri ola bilərdi. Erməni xəfiyyə cəmiyyətləri ġuĢa Ģəhərində
müsəlmanlara müxtəlif zülmlər edərək əziyyət verir, islam köylülərinə
görünməmiĢ cəfalar, insaniyyətə yaraĢmayan vəhĢiliklərlə əzablar yağdırmaqda
idilər. Belə-belə hərəkətlər çox baĢ veribdir. Ġnsaniyyətin ən əvvəlinci Ģərti səbir
olduğunu düĢünən islamlar belə iĢlərə qonĢuluğun məhəbbətli münasibətinin
pozulmaması nöqteyi nəzərindən baxmaqda idilər. Ermənilər iĢə - "Böyük Rusiya
inqilabı söndü, biz iĢləri sona çatdıra bilmədik," - deyərək ġuĢada necə olursa
olsun islamları hərbə çağırırdılar.
Ġslam camaatı ermənilərin əyri xəyalda olub Ģəhərin bir sıra nöqtələrində
qovğa qoparacaqlarını görüncə irəliyə çıxdılar. Çıxıb da Ģücaət və igidliyi qanında
olan ġuĢa camaatı erməniləri cəzalandırmaqdan əsla çəkinmədilər.
Açıq-açığa ermənilər məğlub oldular. Hər tərəfə gizli bir halda məğlubiyyət
teleqramları vuruldu. Erməni xəfiyyə cəmiyyəti siyasətbazları da pəriĢan bir hala
düĢdülər. ĠĢi belə görüb Zəngəzura üz tutub əsgər toplamaq üçün Hayıstana -
Ġrəvan, Abaran, Aleksandropol diyarına əmrnamələr göndərildi. Açıq-açığa
Zəngəzura əsgəri ləvazimat və hərbə dair planlar göndərilirdi. Zəngəzurda
gözlənilən müharibələrə ermənilər mümkün qədər ləvazimat daĢımaq üçün ġuĢa
Ģəhərini münasib saymırdılar. Çünki, o ətrafda ermənilərin məğlubiyyətindən sonra
odlu silah göndərmək asan məsələ deyildi.
Dostları ilə paylaş: |