106
öldürürlər. Molla Həsən Əfəndinin yanından götürülmüĢ bir neçə müqəddəs
kitabları və Quranları odlayıb məĢəl kimi süngülər ucuna taxmaq kimi
bədayinliklər də ermənilərdən alçaq bir surətdə əncama yetmiĢdi. Sağ qalan islam
və islamələr qarlar içində, xəstə-xəstə yolunu itirmiĢ qoyun sürüsü kimi çoxluca
dolandıqdan sonra çır-çıplaq Ordubada və mahal köylərinə pənah aparmıĢdılar.
Ordubad camaatı isə son dərəcə qonaqpərvər olduqlarından, xüsusən, baĢları belə
müsibət çəkmiĢ bu adamlara xüsusi qayğı göstərdilər.
Oxçu-ġəbadək fəlakət qurbanlarının Ordubad Ģəhərindəki halları.
Oxçu-ġəbadək fəlakət qurbanlarının Ordubad Ģəhərinə ağlaya-ağlaya pənah
gətirməsi Ģəhər camaatına çox qəmli təsir göstərdi. Camaatın istirahəti üçün
məxsusi yerlər, məkanlar ayrılıb, müsibət qurbanlarına qalması üçün otaqlar
verdilər. Ən əvvəl yaralılar üçün cərrah və dəva hazır edib, müalicəsinə baĢlanıldı.
Onlara imkan daxilində əmanət olaraq evlərdən ev əĢyaları da verilib gündən-günə
rahatlanmıĢ bir hala təbdil edilirdilər. Bunlardan sonra, onların adından hökumətə
bir gündə yüzə qədər ərizə və teleqraflar göndərildi. Xudavəndi-aləmin
qüdrətindən sərvəti və dövləti bol olan bu kiçik Ģəhərdə bir günün içində onların
əsas ehtiyaclarına əncam verilib, ancaq sonra dağlarda qalan camaatın halına
yetiĢmək, Ģəhərə gətirmək və yaralıları dağda bağlayıb huĢa gətirəndən sonra
Ģəhərə endirmək, ölənləri dəfn etmək kimi müxtəlif iĢlər üçün təĢəbbüslər görülür,
Ģəhər və mahal camaatından mükəmməl bir dəstə təĢkil edilib cərrahi iĢlər üçün
kafi miqdarınca götürüb, azuqə və yaralı daĢımaq üçün minik heyvanları hazır
edib, ölənləri dəfn etmək üçün kəfən və sair ləvazimat və bir neçə çadır tədarük
edib 1906-cı il avqust ayının 16-da axĢam zamanı dəstələr olduğu yerlərindən
məqsədləri istiqamətində hərəkət edirlər.
Ordubadlıların Qafan dərəsinə əvvəlinci səfərləri. Qafan dərəsi Oxçu-
ġəbadək hərb meydanına göndərilmək üçün ayın 16-da Nügədi adlı islam köyündə
gündüz saat səkkizdə cəm olub Ordubaddan səfər ləvazimatı yetiĢənə qədər kənddə
qalıb saat 12 radələrində səfər ləvazimatı yetiĢib, əlahiddə minik ilə Ayı Çanqılı
adlı uca dağa göndərilmək üçün təhvil verilir. Saat ikidə səfər ləvazimatı lazımi
yerinə bir dəstə mühafizəçiylə hərəkət etdikdə müsafirlər də bir neçə saat istirahət
üçün yuxarıda adı çəkilən köydə dayanacaq edirlər. Ġstirahətdən sonra axĢam saat
səkkizdə kəĢf qolları buraxıb yola çıxırlar. Bu dəstə 1906-cı il 17 avqust gündüz
saat dörd radələrində Saqqarsuya yetiĢib, əvvəlcədən miniklər və bir dəstə
mühafizəçiylə göndərilmiĢ çadırları qurulmuĢ və isidilmiĢ görüncə dəstələr razılıq
ilə bir neçə dəqiqə istirahətdən sonra, daha aram tutmayaraq ətrafı dolanıb o
yaxınlıqda baĢ vermiĢ ümumi qətli mülahizə etməyə baĢladılar. Bu vaxtda axĢama
saat yarım qalmıĢdı. Hər tərəfə baxırdın, qar ilə yağıĢ bərabərlikdə yağıb, hər
tərəfdən yeyin bir hal ilə bir-birinə toxunan küləklər çadırların mıxlarını yerdən
107
qalxızıb insanların üzünə çırpırdı.
*
Get-gedə Ģiddətlə yağan sulu qan peydərpey
əsən küləklər tüfəng saçması kimi adamın üzünə çırpırdı.
O elə bir Ģiddətli hal əmələ gətirmiĢdi ki, nə oturmaq, nə də bir yerə getmək
mümkün deyildi. Qafan dərəsinin Ģiddətli küləkləri ġəbadək dağlarının zirvələrində
toplar kimi guruldayıb hər saatda qarĢımızda qardan yüksək təpələr ucaldırdı.
Yarım saat içində hava dörd-beĢ rəngə düĢürdü. Ordubaddan uca dağa qədər
yaralıların sayı-hesabı yoxdusa da, yaraları bağlandıqdan sonra Ģəhərə göndərilirdi.
Havanın pisliyinə baxmayaraq, bir neçə bələdçi götürüb ətrafı öyrənmək
üçün əzm edildi. Saqqarsuyun ətrafında bir qan çalası göründüyündən o tərəfə
gedildi. Soyuğun Ģiddətindən qanın üzü buz bağlamıĢdı. Bununla belə daĢın bir
tərəfindən damcı-damcı qan sızırdı. Bu halı gördükdə camaatı böyük bir təəccüb və
heyrət bürüdü. DaĢın arasında 62 nəfər övrət və uĢaq cənazəsi bir-biri üstə qalaq-
qalaq tökülmüĢdü. Bu halı görən camaat çox ağlayıb çadırlarda olan camaata da
xəbər verdilər. Camaat övrətlərin bu halını mülahizə etmək üçün bir yerə yığılıb
çox ağladılar. Az sonra qadın cəsədlərinin arasından bir sızıltı eĢidildi. Çox diqqət
ilə baxdıqdan sonra iki qıçından yaralanıb bihuĢ düĢmüĢ bir övrətin həyat ilə ölüm
arasındakı ağır halından nümayan olan bir ah-zarın vücudu meydana çıxdı. Zavallı
bacı çadırımıza gətiriləndən sonra huĢa gəldi. Ağlar ikən bu sözləri söylədi:
"Molla Həsən Əfəndinin yanında olan biz övrət tayfaları o mərhumun
doğrandığını görüb qaçaraq bu daĢın arasına pənah gətirdik. Molla Həsən
Əfəndinin iĢini qurtarandan sonra bir dəstə erməni yetiĢib bu qətl olmuĢları bu hala
qoydu. Mənim də bədənimin yarısı eĢikdə qalmıĢdı. Zira, daĢın içində camaat çox
olduğundan mənim bədənimə yer olmamıĢdı. Ona görə də bir neçə erməni yetiĢib
mənim çöldə qalan qıçlarımı doğramağa baĢladı. Bu halda bir erməni sahib-
mənsəbi əlində qılınc yetiĢib məni öldürməyə mane oldu və bu sözləri mənə
söyləyib keçdi:
- Bizim Qafqazda müsəlmanlarla müharibəmiz vardır. Fəqət, bu
müharibələr sünni camaatıyla olmayıb, Ģiələrlədir. Ancaq, siz sünni camaatının
baĢına gələn bu qədər vəziyyətlər Osmanlıda Osmanlı sultanının ermənilərin
baĢına gətirdiyi müsibətlər xatiri üçün əmələ gəlir. Bu qırğının cümləsini Osmanlı
tərəfindən bilməlisiniz! Siz övrətlərə nə qədər cəfalar edilsə, Osmanlıda Sasun,
Zeytun, Van diyarlarında hökumət cəfasından islamların əsarəti altına düĢüb islam
məzhəbini qəbul edən erməni xanımlarının yarı intiqamı da olmayıbdır".
Məzkur övrət yarasının Ģiddətli olması səbəbindən Ģəhərə yox, Pəzməri
adlanan islam köyünə göndərildi. Həmən gecəni Saqqarsuda sabah eylədik.
Ayın 18-də sübh zamanı namazdan sonra camaatın sığınaq etdiyi meĢəyə
girdik. Bir az getdikdən sonra 25 yaĢlarında bir övrət, bir də cavan oğlan cənazəsi
*
Bu əhvalat müxbirlərin dilindən və yazısından eĢidilməyib. Fəqət həqiqət gözü ilə baxılıb təhlil
edildikdən sonra bu tarixə yazılmıĢdır. Oxçu-ġəbadək hadisələrini kifayət qədər yazmaq uzun zaman
tələb edər və bu tarix qədər həcmə möhtacdır. Buna görə də bu qədər məlumat verməklə kifayətlənirik.
Dostları ilə paylaş: |