I mərhələ. Bərk materiallardan istifadə mərhələsidir. Bu
mərhələdə insanlar təbiətdə hazır şəkildə mövcud olan
əşya və materiallar üzərində yazı həkk etmişlər. Qədim
insanlar hələ çox şeyə hakim ola bilmədikləri dövrdə daş
plitələri, ağac parçaları, heyvan sümükləri, metal parçaları
və sair üzərində yazı yazmışlar. Bu materiallar üzərində
1
В.А.Истрин. «Развитие письма». M., 1961, с.361.
Ü M U M İ D İ L Ç İ L İ K – I I C İ L D
223
xətlər çəkmək, yazı həkk etmək üçün daş və dəmir parça-
larından istifadə etmişlər
1
.
Yazının inkişafı tarixində bərk materialdan istifadə bir
o qədər əlverişli olmamışdır. Belə ki, bu materiallar üzə-
rində asan və tez yazmaq, həmçinin bunları uzaq yerlərə
göndərmək çətinlik törətmişdir. Ona görə də insanlar daha
münasib material axtarmağa səy göstərmişlər.
II mərhələ. Yumşaq materiallardan istifadə mərhələsidir.
İnsanlar yazı texnikasını inkişaf etdirmək və bundan geniş
miqyasda istifadə etmək üçün yazı işində yumşaq materi-
aldan papirus, perqament, ipək, palma yarpağı və başqa yum-
şaq materiallardan istifadə etmişlər.
Qədim yumşaq yazı materialından birincisi papirus-
dur. Bunun vətəni Misir, yaradıcısı isə misirlilərdir. Misir-
lilər Nil çayı ətrafında bitib 3–4 metr boy atan bu bitkidən
ilk dəfə olaraq yazı ləvazimatı hazırlamaq üçün istifadə et-
mişlər. Onların yazı üçün hazırladıqları papirus mürəkkəb
və çətin proses nəticəsində əldə edilirdi. İstehsal prosesin-
də müxtəlif əməliyyatlardan sonra papirusu möhkəmlən-
dirmək, davamlılığını artırmaq və hamarlamaq üçün onu
balıqqulağı və ya fil sümüyü ilə sığallamışlar. Bunun da
nəticəsində papirus vərəqləri yazı üçün daha əlverişli ma-
teriala çevrilmişdi.
Papirus istehsalı sonralar genişlənib Misir sərhədləri-
ni keçmişdir. Məsələn, eramızın I əsrində Romada da pa-
pirus hazırlanmışdır. Bu papirusun ilk xammalı Misirdən
aparılmışdır. Bundan başqa, digər bir sıra ölkələrdə də
papirus istehsal olunmuşdur. İstər Misirin özündə, istərsə
də başqa yerlərdə istehsal olunan bu material az tapılır və
olduqca baha başa gəlirdi.
1
Müasir dövrdə bərk materiallar üzərindəki yazıların tədqiqi və oxunulması ilə epiqrafika
məşğul olur.
Ü M U M İ D İ L Ç İ L İ K – I I C İ L D
224
Papirus vərəqələrindən istifadə edilərkən onun birin-
ci tərəfi yazılırdı. Eyni zamanda, oxumağı asanlaşdırmaq
məqsədilə müəyyən məsələ sütunlarda və sütunlar da
bir-birindən müəyyən məsafədə aralı yazılırdı. Yazılmış
vərəqlər yapışdırılıb papirus kitab düzəldilirdi. Belə kitab-
larda bu və ya başqa mövzuya aid əsər əks olunurdu.
Papirus vərəqələrdə riyaziyyat məsələləri də öz əksini
tapmışdı.
Papirus kitablar hazırlanarkən ondan çoxlu miqdarda
oxucunun istifadə edə bilməsi nəzərə alınırdı.
Papirus üzərində yazı işləri qələmlə aparılırdı. Bu
qələm qamış çubuqdan hazırlanır və ucu pemza ilə (daşla)
itilənirdi. Mürəkkəb hazırlamaq üçün qurumdan və qırmı-
zı tabaşirdən istifadə edilirdi.
Yazı tarixində XII əsrə qədər (məsələn, Cənubi İtali-
yada) bu və ya digər sənədlərin yazılışında papirus işlə-
dilmişdir.
Ən qədim dövrlərdən yazı üçün heyvan dərisindən də
istifadə olunmağa başlanılmışdır. Yazı materialı kimi dəridən
birinci dəfə bir sıra Asiya xalqları istifadə etmişlər. İlk dövr-
lərdə heyvan dərisindən lazımi qədər yararlı şəklə salınmış
(38-ci şəkildəki kimi), bəsit formada istifadə olunurdu.
Yazı üçün kifayət qədər yararlı formaya salınmış dəri
materialı – perqament bizim eradan əvvəl II əsrdə mey-
dana çıxmışdır. Bu materialın adı Perqam şahlığının adı ilə
bağlıdır. Belə ki, ilk dəfə Perqam hakimiyyətində dəridən
yeni tipli material hazırlanmış və bu yazı ləvazimatı sonra-
lar həmişəlik perqament adlandırılmışdır.
Perqament istehsalında müxtəlif əməliyyatlar aparı-
lırdı. İlk dəfə dəri üzərində qalmış ət parçası və qırıntıları
təmizlənir, bundan sonra əhənglənirdi, bütün tük götürü-
lür və müəyyən əşya üzərinə salınıb qurudulurdu. Bun-
dan sonra pemza ilə sığallanır və tabaşirlə ağardılırdı. Dəri
Ü M U M İ D İ L Ç İ L İ K – I I C İ L D
225
üzərində o qədər əməliyyat aparılırdı ki, onun üzü ilə asta-
rını seçmək qeyri-mümkün olurdu.
Yaxşı hazırlanmış perqament heç vaxt rəngini dəyişib
saralmırdı.
Perqament üçün ən yaxşı
xammal qoyun və keçi dərisi
hesab edilirdi. Bununla bəra-
bər bəzən buzov dərisindən
də hazırlanırdı. Bunu əvvəllər
ancaq kilsə və monastırlarda
istifadə olunmaq üçün xüsu-
si adamlar hazırlayırdı. Lakin
sonralar perqament geniş miq-
yasda istifadə olunmağa baş-
landığı üçün istehsalı çoxal-
mış, hətta müxtəlif növləri də
əmələ gəlmişdi.
Perqament möhkəm və hamar olduğundan yazı işinə
çox yararlı idi. Bunun üzərində istənilən şəkildə, həm
böyük, həm də kiçik xətlə yazmaq olurdu. Ona görə də
perqamentdən geniş istifadə edən xalqlar bundan kitab
düzəltmişlər. Bu perqament kitablar latınca kodeks (Co-
dex) adlanırdı.
Perqament vərəqələrdən üst-üstə yapışdırılıb əmələ gə-
tirilən kodeks-perqament kitab antik dövrdə müasir kitab
formasında olub, kvadrat şəklində idi. Bunun bir səhifəsi
üç-dörd sütuna bölünürdü. Sonralar tədrici olaraq kodeksin
forması dəyişmiş, yəni kitab uzun formada hazırlanmış və
hər səhifə iki sütuna bölünmüşdür ki, bunun da nəticəsində
sütunlar arasında artıq boş yer qalmışdır. Belə bir forma ya-
zının oxunuşunu nisbətən asanlaşdırmışdır.
Perqament kitabla papirus kitabı müqayisə etdikdə
yazının inkişafında perqament irəliyə doğru böyük addım
Dostları ilə paylaş: |