fəaliyyət nəticəsı kimi ınformasiyaya xas olan, lakm fıziki rc-
surslara xas olmayan xüsusı əlamətlər kompleksı kimi müoyyən-
ləşdrilmişdi.
Post sənaye cəmiyyətinın ınkişafı üçün əhəmiyyət kəsb edən
mühüm informasıya xüsusıyyətlərinə mütəxəssislər aşağıdakıları
aid edirlər:
1) ınformasıya istehlak prosesində itmır və nəticə ctibarı ilo
dəfələrlə istifadə edilə bilər;
2) ınformasiya nisbəton tez köhnəlir, yəni mənəvi köhnəlmə-
yə məruz qalır;
3) informasiyanın dəyəri ən yüksək dərəcəde subyektivdir,
buna görə də onun satılma qabiliyyəti həddən artıq məhduddur;
4) istifadə prosesində informasiya bölünməzdir - onun əvvəl-
cədən istifadə etmək, ölçüsündən artıq istehlak etmək olmaz, qə-
rarlar qəbul etmək üçün onun müəyyən həcmi lazımdır;
5) informasiya həmişə mücərroddir - onunla mübadile etmək
üçün həmişə onun kodlaşdırılması və dekodlaşdırılması, yəni ob-
razlardan müəyyən koda və əksinə etmək lazımdır;
6) infonnasiya istehlakı müəyyən bacarıqlar və vərdişlər təiəb
edir, informasiya nə qədər mürəkkəbdırsə, onun istehlakçısı da
bir o qədər yüksək intellektə malik olmalıdır; bir çox informasiya
növlorinin mənimsənilməsi xüsusi biliklər tələb edir, ona göre de
onu mənimsəmək çətindir;
7) informasiya istehsalı həmişə ünvanlı olmalıdır, əks təqdirdo
o, kar bir insana səsli göndəriş kimi mənasızdır;
8) istehsal edilən infomaasiyanm deyərı onun istifadə miqyas-
larından asılı deyil;
9) informasiya məhsulunun tərkibi, lıər zaman onun maddi da-
şıyıvcısma nisbətən vacibdir.
Qeyd etmək lazımdır ki, istənilən informasiya cyni zamanda
bu və ya digər dərəcədə yuxarıda göstərilən xüsusiyyotlərə malik
olduğu halda, maddi istehsal məhsulları yalnız onlardan bəzileri-
nə, Özü də epizodik olaraq malikdir. İnformasiya bazar münasi-
bətlərinin obyektinə çevrildikdə, onun qiyməti heç də məcburi
şəkildə onun bütün xüsusiyyətlərindən birbaşa asılı deyil - onlar-
dan bəziləri onu təşkil etmok deyil, hətta satıcını məsrəflərdən az
qiymət müəyyənləşdirməyə məcbur edə bilər. Bu şərait əksər
hallarda onunla izah edilir ki, informasiyanın mənimsonilməsi in-
sandan əlavə zehni səylər tələb edır, eləcə də xüsusi biliklərın əl-
də edilməsini tələb edir. Nəticə etibarı ilə informasiya istehsalı
və istehlakı yaxşı əsaslandınlmalıdır. Hal-hazırda demək olar ki,
informasiya dünyada mütləq yenidən istehsalla xarakterizə olu-
nan yeganə iqtısadi nemətdir və bu da həm infonnasiyanın özü-
nün spesifık xüsusiyyətləri ilə, həm də insanın yenıni məhdud
mənimsəmə qabüiyyəti ilə şərtləşir.
BütÖvlükdə isə informasiyanı alan üçün informasiyanın prak-
tik əhəmiyyəti ondan ibarətdir ki, o, qoyulan məqsədlərə çatmaq
üçün ona daha optimal strategiyam nəzərdə tutmağa imkan verir.
Cəmiyyətin istehsal qüvvələrinin elementi kimı inforaıasıyamn
dəyəri məhz bu halda ümumıləşir.
4.3. İnformasiya bir predmet, vasitə və
əməyin nəticəsi kimi
Hər bir istehsal müəyyən maddi ehtiyatlar tələb edir. Eyni za-
manda, bu ehtiyatlan necə birləşdirməyi insanın bildiyi təxmin
edilir, əks təqdirdə o, arzu edilən neməti əldə etmək üçün neco
və nə qədər etməyi bilir. Torpaq, əmək və kapitalla yarıaşı bılik,
informasiya istehsal gücü, ehtiyat kimi çıxış edirlər və onlann ol-
maması bu konkret istehsah istənilən cəmiyyətdə - aqrar, sənaye,
yaxud informasiya cəmiyyətində qeyri-mümkün edir. Lakin in-
fonnasiyanın istehsal ehtiyatı ilə vəzifəsi maddi istclısalın ınsamn
yaradıcılıq fəaliyyətindən açıq şəkildə aynlmasından sonra- mü-
əyyən zanıan kəsiyində, yənı 30-40 il ə w ə l (fıziki ehtiyatlann is-
tehlak məhsullarına dəyişməsi prosesi kimi) baş verdi. Bu rnəqa-
mın üzərində qısa şəkildə dayanaq.
Aqrar cəmiyyəti şəraitındə istehsal əsasən insanın flziki səylər
sayəsində həyata keçrrilırdi. Əlbəttə kr, prinsipcə torpaq kimi is-
tehsal resursu olan müəyyən biliklər, vərdişlər, infonnasiya tələb
olunurdu. Lakin iqtisadi bir ehtiyat kimi ınformasiya digərindəıı,
aqrar cəmiyyət üçün daha vacib olandan, ehtiyatdan - ışçı qüvvo-
sindən, fəhlədən ayrılmaz idi. Fiziki baxımdan sağlam bir insan-
da müəyyən biliklərin olmaması muzdla işə götürülən zamaıı,
maneə deyildi. Bu fəaliyyət üçün lazmı olan infonnasiya birbaşa
iş prosesində əldə edilirdi, biliklər nəsildən-nəsilə ötürülür və
şübhəsiz ki, sağlam insanın atributu kimi çıxış edırdilər (adətən,
heç də əsas olmamaqla). Təbiət qüvvələrindən asılılığın həddən
artıq yüksək olduğu təqdirdə, fərdi bilik faktiki olaraq cəmiyyətın
rifahmı təyin etmirdi. Bu şərait aqrar cəmiyyəti şəraitində infor-
masiyaya müstəqil, əhəmiyyətli iqtisadi ehtiyat kimi baxmağa
imkan vermir.
Sənaye cəmiyyətinin inkişafı - təlabatm durmadan ixtisaslı,
yənı bu və ya digər bıliklərə malik olan işçi qüvvəsine bölnümə-
siilə müşaiyət edilirdi. Nemətlərin istehsal prosesinin hazırlanma-
sında və həyata keçirilməsində informasiyanın əlıəmiyyəti kəs-
kin şəkildə artdı lakın XX əsrin ortasına qədər o, fıziki chtiyatla-
rın - birinci növbədə təbii və insan ehtiyatların əhəmiyyətdən ge-
ri qalırdı. Maddi ehtiyatların qeyri-maddi ehtiyatlar üzərindo bu
üstünlüyü kifayət qədər adi izah edilir: bütöv XIX və XX əsrin
böyük hissəsində bəşəriyyət maksimal mümkün iqtisadi inkişafa
nail olurdu. Ümumi Daxili Məhsul (ÜDM) həcminin artması sə-
naye cəmiyyətinə daxil olan bütün ölkələrin əsas makroiqtisadi
məqsədinə çevrildi. ÜDM - ixıkişafı fiziki ehtiyatların istehakınm
genişlənməsini bildirirdi, informasiyamn yardımçı, tabeli rolu da
buradan irəli gəlir. Lakin maddi ehtiyatdan yalnız bir dəfə isifadə
etmək olar və sənave iqtisadiyyatı onların tükənmə problemi ilə
və müvafıq olaraq, yaşayış nıühitinin vəziyyətinin pisləşməsi ilə
və nəticə etibarı ilə bu istiqamətdə kəskin inkişaf həddi ilə kifa-
yət qədər tez rastlaşdı. Sənaye istehsah bütün cəmiyyət iizvləri-
nin baza təlabatlarınm təmın edilməsini mümkün etdi, lakin bu-
nula da gələcək sosial-iqtisadi inkişafın həddini təbii və digər fı-
ziki ehtıyatlar hesabına aşkar etdi. Burada infonnasıyanın relyef
baxımmdan ictimai istchsalda rolu nisbətən yumşaldığı rükənməz
bir amil kimi, bir sıra hallarda isə maddi ehtiyatlann məhdudluq
problemini aradan qaidıran bır amil kimi aşkar olundu. Biliyin, in-
Dostları ilə paylaş: |