A. A. Baki- 009 Redaktor : Əməkdar elm xadimi professor M.İ.İsayeva Ali məktəb tələbələri üçün dərslik



Yüklə 1,04 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə22/35
tarix05.02.2018
ölçüsü1,04 Mb.
#25486
1   ...   18   19   20   21   22   23   24   25   ...   35

93 

qatları aparmaq mümkün olsun və Yerin qədim maqnitlənmə 

vektorunun istiqamətini dəqiq təyin etmək üçün şərtlər 

ödənilsin. 

 

 

 



2.2.  İstiqamətli  ştufun götürülməsi və nümunələrin 

hazırlanması 

Paleomaqnit üsul vektoru kəmiyyətlərdən istifadə etdiyi 

üçün paleomaqnit tədqiqatlar zamanı nümunələr  ərazidən 

götürülən zaman məkanda durduğu yerin cəhətləri təyin 

edilməlidir. Buna görə  də layda düz səth seçilir və bu səthin 

üzərində durduğu yerin cəhətləri işarə olunur, yəni yatım 

istiqaməti qeyd olunur və sonra yatım bucağı ilə müasir maqnit 

qütbü arasında olan bucağın qiyməti yazılır və sonra yatım 

bucağı qeyd olunur. Bu ölçmələr kompas vasitəsilə aparılır. 

Süxurlar yatım şəraitindən laboratoriya və çöldə istifadə 

olunan texnikadan asılı olaraq istiqamətli ştuflar götürmək üçün 

bir neçə sistemdən istifadə edilir. Bunlardan hər biri nümunədə 

ilkin müstəvinin vəziyyətini bərpa etməkdən ibarətdir, çünki 

süxur  əmələ  gəldikdə üfiqi müstəvidə yerləşir. Bu müstəvi 

üzərində Yerin indiki maqnit meridianının istiqaməti qeyd 

olunur və onun elementləri yazılır. Əgər istinad müstəvisi ilkin 

üfiqi müstəvi deyilsə onda həmin müstəvinin yatım elementləri 

(tektonik  əyimliyi) və ilkin üfiqi müstəvinin elementləri 

dəqiqliklə  təyin edilməlidir, sonra bunun köməyilə bir 

sistemdən digər sistemə keçilir. Belə hesablamalarda böyük 

xətalara yol verildiyi üçün çalışmaq lazımdır ki, laylı çökmə 

süxurları öyrəndikdə nişanlanma müstəvisi  əvəzinə lay əmələ-

gəlmə müstəvisini seçməyə çalışırlar.  Ştufları çöldə götürən 

zaman onun yatım müstəvisi və başqa elementləri düzgün təyin 

edilsin. Laylara malik olmayan bəzi süxurlarda istinad 

müstəvisi istənilən seçilmiş münasib müstəvi ola bilər. Yatım 

bucağını müstəvidə oxla yatım istiqamətində qeyd edirlər, bu 

xəttin azimutunu və onun yatım bucağı ölçülərək yazılır 

(şəkil 27). 

94

 



         

 

 



Şəkil 27. 

Kompasın köməyilə  ştufların istiqamətli 

götürülməsinin ardıcıl əməliyyatı.   

 

Maqnit ölçmələri üçün nümunələr müxtəlif üsullarla 



hazırlanır. Laboratoriyada ştufdan daş  kəsən maşınlarla 

eyniölçülü istiqamətlənmiş nümunələr hazırlanır; kubiklərin 

üzərində manit ölçmələri üçün oxun istiqaməti göstərilir (şəkil 

28). 


 

                          

         



95 

Şəkil 28. 

Maqnit ölçmələri üçün istiqamətli nümunələr. 



          2.3. Astatik maqnitometr 

Astatik maqnitometr xarici görünüşünə görə müxtəlif olan 

başlıqlı astatik maqnit sistemindən ibarət olan, elastik sapla 

gövdəyə birləşdirilən və başlığın köməyilə sistemin hərəkətini 

tənzimləyən, sistemin hər iki tərəfində nümunələri ölçmək üçün 

kiçik stoliklər qoyulmuşdur ki, nümunələri sistemin yanında 

dəqiq yerləşdirib ölçmək olsun və ölçmənin qiymətlərini qeyd 

etmək üçün qurğu, nümunənin maqnit sahəsinin hesabına 

sistemin dayanıqlı  vəziyyətdən çıxmasını, yəni sapın burulma 

bucağını  təyin etməyə imkan verir. 

Sadə astatik maqnit sistemi iki bərabər biri-birinin əksinə 

yönəlmiş maqnit momentinə malik olan və millə mökəm 

birləşmiş, üzərində güzgü olan və sapı bağlamaq üçün qulaqcığı 

olan sistemdir. 

Astatik maqnitometrlə ölçmələr nümunənin yaratdığı 

maqnit sahəsi ilə sistemin maqnitlərindən birinin yaratdığı  

 

maqnit momenti arasında qarşılıqlı  təsirinə  əsaslanıb. Ölçmə 



prosesində nümunə elə yerləşdirilir ki, sistemə nümunənin 

maqnit momentinin bir komponenti təsir etsin. Nümunəni 180

ο

 

çevirdikdə  bunun yaratdığı maqnit sahəsinin istiqaməti dəyişir. 



Maqnit sisteminə nisbətən nümunənin mümkün vəziyyəti və bu 

halda ölçülən komponentlərdən biri sxematik olaraq (şəkil 29) 

verilmişdir. 

 

96



           

 

 



Şəkil 29.

 Astatik maqnitometrlə ölçmədə nümunənin 

maqnit sisteminə görə vəziyyəti.  

 

 

2.4. Rok- generator 

Rok-generator, yaxud skin-maqnitometri ilk dəfə olaraq 

süxurların maqnitliyini I

n

 ölçmək üçün A. Mak-Nişem 



tərəfindən 1938-ci ildə istifadə olunmuşdur. Həmin vaxtdan 

ədəbiyyatlarda müxtəlif növ rok-generatorların iş prinsipi təsvir 

olunmuşdur. 

Bu cihazın iş prinsipi dəyişən elektrik hərəkət 

qüvvəsinin (e.h.q) faza və amplitudunu ölçməkdən ibarətdir. 

Süxurdan hazırlanmış düzgün formalı nümunə  qəbuledici 

makara içərisində maqnit sahəsində bərabər sürətlə fırlanmaqla 

e.h.q yaradır. 

M maqnit momentinə malik olan nümunənin fırlanması 

zamanı yaranan e.h.q - nin amplitudu fırlanma oxuna perpen-

dikulyar müstəvidə 

M

i



 komponenti ilə mütənasib-

dir. M


i

 vektoru ilə iki oxlardan  biri arasında əmələ gələn ψ 




97 

bucağı e.h.q –nin fazasıdır, onda nümunəni ardıcıl olaraq 

qarşılıqlı perpendikulyar oxlar ətrafında fırlatmaqla M 

vektorunun qiymətini və onun istiqamətini təsvir edən a və  j 

bucaqlarını 

təyin etmək olar. Buraxılan xətaları 

qiymətləndirmək üçün nümunəni hər üç ox ətrafında 

fırlatmaqla ölçmələr aparılmalıdır.                              

 

2.5. Süxur nümunələrində I

n

 və 

χ ölçülməsi 

Astatik maqnitometrdə qalıq maqnitlənməni I-ci 

vəziyyətdə  (şəkil 29), yəni ya aşağı, yaxud da yuxarı maqnit 

səviyyəsində aparırlar.II vəziyyətdə isə  həm qalıq , həm də 

induksiya maqnitliyi ölçülür. Qalıq maqnitlənməni təyin etmək 

üçün ölçmələr maqnit sisteminin 6 dəfə bir tərəfində, 6 dəfə isə  

o biri tərəfində aparılır və  aşağıdakı  cədvəldəki kimi yazılır 

(cədvəl 4). 

Maqnitometrin bölgüsünün təyini hər gün aparılmalıdır. 

Bunu etalon nümunənin köməyilə aparmaq əlverişlidir. 

Nümunələrin ölçülməsi 6 vəziyyətdə aparılır, ölçmələr biri-

birinə perpendikulyar oxlar üzrə aparılır, belə ki, hər ox ardıcıl 

olaraq bir-birindən 180

o

 fərqli olan iki vəziyyətdə olmalıdır. Bir 



nümunənin maqnit sisteminə nisbətən ölçülməsi 12 vəziyyətdə 

bunlardan 6 - sı sistemin bir tərəfində, 6-sı isə o biri tərəfində 

aparılır, sistemin o biri tərəfinə keçdikdə nümunə 180

ο

 ölçülən 



ox ətrafında fırladılır. 

Şkalanın bir bölgüsünün qiyməti 

ε

ο

 maqnit momentinin 



qiymətində (10

-

9



 Si vah.) hər komponent üçün ayrıca aparılır. 

          

                                                      Cədvəl 4 

    X 


   Y 

   Z 


D

D=D



+Az 

α



63 

Ι



33 

37 


-4 33 

36 


-3 31 

32 


-1 22,5 265  -14   07 

 

34 



36 

-2 28 


31 

-3 34 


35 

-1 


H H  R 

-2  -6 0 -6 0 -2 8,5  



8,7 

4  


98

 

                  

ε

ο

=



9

10

)



(



or



i

n

M

Sİ/bölgü 

Götürək ki, maqnit sisteminin sağ  tərəfində oxlar üzrə 

X,Y,Z  ölçmələr fərqi X

1,

  Y


1,

  Z


1, 

sol tərəfdə isə  X

2

 ,Y


,  Z


olsun 



                 X=X

1

+X



2

;  Y=Y


1

+Y

2



;  Z=Z

1

+Z



2

 

             

∆Χ= X

1

-X

2

;   

∆Υ=Y

1

-Y

2

;  

∆Ζ=Z

1

-Z

Bunların vasitəsilə maqnitlənmənin qiymətini 



Ι

n

  və onu 



təsvir edən kəmiyyətləri a

'

 j və 



α

63

 aşağıdakı kimi təyin edir 



lir. D və J maqnit momentinin M-in bucaqlarla ifadəsidir.  

 

D-inhiraf , yaxud meyillik bucağı, J-yə isə  əyimlik bucağı 



deyilir. Meyillik bucağını nümunələri oxlar üzrə ölçmə zamanı 

qiymətlər fərqinin işarəsindən asılı olaraq 5-ci cədvəldəki kimi   

təyin edirlər. 

a

'



=arctg

);

(



x

y

  j=arc


)

(

2



2

y

x

z

+

 və yaxud 



j=arcsin

);

(



R

Z

      R


2

=X

2



+Y

2

+Z



2

  bu R vektorunun mütləq 

qiymətidir. 

 

                                                                               Cədvəl 



Komponentlərin 

işarəsi 

a

'



-nın qiyməti 

X Y   



Yüklə 1,04 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   18   19   20   21   22   23   24   25   ...   35




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə