75
və zaman arasında asılılığın olduğu nəticəsinə gəlirik, çünki hər
ikisi qismən energetik maniyə ilə səciyyələnir.
Bu ferromaqnitin maqnitli halını onun maqnitsizləşmə
halından ayırır. Lakin praktiki olaraq bu enerketik maneələrin
çox müxtəlifliyə və bunlardan hər hansı birinin təsiri ilə
asanlıqla aradan götürmək olur, digərini isə başqa bir təsirlə
götürmək olur. Elə buna görə də normal maqnitlənmə
Ι
r
zamana
görə vyazki maqnitlənmədən
Ι
rv
davamlı
olur. Çox da böyük olmayan sabit maqnit sahəsinin eyni bir
qiymətində əldə olunan vyazki və ideal maqnitlənmə dəyişən
maqnit sahəsinin təsirinə nisbətən stabilliyi zamana görə alınan
stabilliyin nisbəti ilə eynidir (şəkil 22). Buna görə də zamana
görə maqnitlənmənin stabilliyi sualı indiyə qədər ümumi halda
həll olunmamışdır. Relaksasiya prosesi zamanı maqnitlənmənin
özbaşına dəyişməsi aşağıdakı münasibətlə təyin olunur, burada
τ relaksasiya zamanıdır.
Ι(t)= Ι
0
τ
/
t
−
l
Bu, stabilliyin zamana görə müəyyən kriteriyasıdır,
τ qiyməti
heç bir maqnitlənmə üçün təyin edilməmişdir.
Bir ferromaqnit mineral müxtəlif növ qalıq
maqnitlənməyə və istiqamətə malik ola bilər. Çünki müxtəlif
növ maqnitlənmələr müxtəlif proseslərlə yaranır, nümunələrin
mürəkkəb maqnitliyə malik olması additivlik nöqteyi-nəzərdən
bir neçə komponentin cəmi kimi baxıla bilər. Belə нцмуняни
дяйишян магнит сащясиндя yерляшдириб Щ
76
Şəkil 22.
Müxtəlif qiymətli stabilliyə malik olan vyazki
Ι
rv
və
Ι
ri
maqnitlənmələrin stabilliyi: a - zamana görə; b - dəyişən sahə
ilə. Vyazki maqnitlənmə vaxtı t=1000 dəq. H=18
⋅10
−3
A/m
sahədə.
başlanğıc amplitudanın artması ilə əvvəlcə az stabilliyə malik
olan maqnitlənmə məs,
Ιr
,yaxud
Ιr
p
, sonra bir az stabil olan
Ιr
v
,
Ιr
i
,
son mərhələdə isə
Ιr
s
və
Ιr
t
olacaq. 23-cü şəkildə dəyişən
maqnit sahəsinin təsirilə maqnitsizləşdirmə əyrisi verilmişdir,
nümunədə ümumi qalıq maqnitlənmə sıfıra bərabərdir, bu eyni
qiymətli müxtəlif istiqamətdə maqnitlənmələrin cəmidir.
Maqnitlənmələr əksinə maqnitlənən
Ιr
t
- dən və normal
maqnitlənmədən ibarətdir.
77
Şəkil 23. Eyni zamanda iki maqnitlənmə komponentinə
malik olan ferromaqnetikin
dəyişən maqnit sahəsi ilə
maqnitsizləşdirmə əyrisi: temperatur qalıq maqnitlənmə
Ι
r
ι
və
qiymətcə bərabər olan, ancaq bunun əksinə maqnitlənən normal
qalıq maqnitlənmə.
1.29. Süxurların paleomaqnit stabilliyi
İstənilən paleomaqnit tədqiqatların vəzifəsi keçmiş əsrlər
üçün Yerin maqnit sahəsinin istiqamətinin təyinindən ibarətdir,
çünki süxurlar əmələ gəldikdə həmin dövrdə mövcud olan
Yerin maqnit sahəsi istiqamətində qalıq
maqnitlənmə əldə edir. Süxurların əmələ gəlməsilə bərabər əldə
olunmuş temperatur, yaxud istiqamətlənmiş maqnitlənmələr bu
məsələnin birqiymətli həllinə imkan verir.
Bu məsələnin həllində güclü maqnit anizatropiyaya malik olan
maqnitlənmədən və onun təsirindən azad olmaq lazımdır, yəni
belə süxurlardan istifadə etmək olmaz. Əgər süxur özünün
mövcudluğu dövrü əldə etdiyi maqnitlənməni saxlayıbsa və
başqa maqnitlənmə əldə etməyibsə bu paraqrafda baxılan
problemin həll edilməsində heç bir problem olmayacaqdır.
Buna baxmayaraq ilkin maqnitlənmə zaman keçdikcə maq-
nitliyinin bir hissəsini itirir, yəni ilkin maqnitlənmə parçalanır
və daimi Yerin dəyişən maqnit sahəsində ikinci maqnitlənmə
komponenti əldə edir, bu qiymət və istiqamətcə müxtəlif
olur, eyni zamanda ilkin maqnitlənmənin
Ιn-nin isti-
78
qamətini müxtəlif dərəcədə fərqli edir.
Maqnitsizləşdirmənin təsirinə (sabit, dəyişən maqnit
sahəsi, zaman, qızma və s.) nisbətən, bu və ya digər növ
maqnitlənmələr stabillik dərəcəsi yuxarıda göstərilənlərin
hamısı birlikdə ilkin təbii qalıq maqnitlənmənin qiymət və
istiqamətinin saxlaması sualına cavab verə bilməz.
Demək lazımdır ki, müxtəlif süxurlarda ilkin qalıq
maqnitlənmənin dağılması üçün müxtəlif növ təsirlər olunur,
həmçinin həmin təsirlərin nəticəsində müxtəlif növ maqnit
komponentləri yaranır. Əgər maqnitlənmənin növü məlumdursa
stabillik kriteriyası
Ιn vektorunun saxlanıb, yaxud
saxlanmadığını ehtimal edə bilərik.
Buna görə də süxurlarda ilkin qalıq maqnitlənmə vekto-
runun
Ιn-nin saxlandığını səciyyələndirmək üçün süxurların
yeni paleomaqnit stabilliyi məfhumu daxil edilir, bu
Ιn
vektorunun stabilliyindən asılı deyil. Paleomaqnitalogiyada
laboratoriyada təsir edən sahələr təmiz köməkçi rolu oynayır,
bu süxurların ehtimal olunan paleomaqnit stabilliyini
qiymətləndirmək üçün istifadə olunur.
Paleomaqnit stabilliyi təyin etmədən əvvəl süxurlarda
birinci və ikinci maqnitlənmə terminini şərtləşmək lazımdır.
1.30. Birinci və ikinci maqnitlənmə
Ümumi halda süxurlarda qalıq maqnitlənmənin əmələ-
gəlmə prosesinə baxaq. Süxur əmələ gəlmənin birinci mərhə-
ləsində (çöküntünün əmələ gəlməsi, lavanın soyuması,
məhluldan çökməsi və s.). Süxurda temperatur qalıq, isti-
qamətlənmiş və yaxud kimyəvi yolla maqnitlənmə əmələ
gəlirsə bunu ilkin, yaxud başlanğıc maqnitlənmə adlandırmaq
olar
Ι
n
s
kimi işarə olunur.
Süxurların başlanğıc maqnitlənməsi zaman keçdikcə
azalmağa başlayır, bu maqnit və struktur köhnəlmələrinə görə
və ilkin mineralın yavaş-yavaş aşılanaraq dağılması hesabına
olur.
Başlanğıc maqnitlənmənin bir
hissəsi həmin ana qədər
saxlanıbsa bunu ilkin
maqnitlənmə adlandırmaq