111
yönələn hissəsi birkomponentlidir (şəkil 35-36). Beləliklə,
müasir laboratoriyaların tədqiqatlarında və nəticələrin təhlilində
məqsəd təkcə qədim maqnitlənmənin ikinci komponentini ay-
ırmaq və ondan azad olmaq yox, eyni zamanda bunun köməyilə
süxurların tarixini bərpa etmək deməkdir (kimyəvi tektonik).
Bu ərazinin geoloji tarixinin öyrənilməsi üçün çox
əhəmiyyətlidir.
Шякил 35.
Temperatur ilə maqnitsizləşdirmənin Ziydervelda
diaqramı.
112
Şəkil 36.
Дəyişən maqnit sahəsi ilə maqnitsizləşdirmənin
Ziydervelda diaqramı.
İİİ FƏSİL
QƏDİM MAQNİTLƏNMƏNİN ƏMƏLƏ GƏLMƏSİNİN
TƏHLİLİ
Təmizləmə üsulu çoxkomponentli
Ι
n
maqnitlənməsi
içərisindən qədim komponentini ayırmağa onun qiymət və
istiqamətini təyin etməyə, dağıdıcı laboratoriya sahələrinə
(dəyişən və sabit maqnit sahəsinə və qızmaya) stabilliyini
qiymətləndirməyə eyni zamanda maqnitliyin süxurun əmələ
gəlməsi ilə sinxron olub olmadığını təyin etməyə imkan verir.
Bunlara baxmayaraq bu üsul qədim maqnitlənmənin
əmələgəlmə problemini həll edə bilmir.
Beləliklə, qədim maqnitlənmə haqda təsəvvür almaq üçün
aşağıdakı suallara cavab vermək lazımdır:
1. Süxurda maqnitlənmənin daşıyıcısı nədir, onun
əmələgəlmə mexanizmi və zənginliyi necədir;
2.
Ι
n
maqnitlənmənin əmələ gəlməsində bu və ya digər
maqnit mineralları hansı rolu oynayır;
3. Mineral dənələrində maqnit momenti Yerin
qədim maqnit sahəsi istiqamətində hansı üsulla
113
istiqamətlənir və hansı növ maqnitlənmə əldə edir;
Birinci suala cavabı maqnit mineralogiya üsulu ilə cavab
almaq olar, məsələn, tam
Ι
s
(T) və qalıq
Ι
rs
(T) maqnitlənmənin
doyma halında temperatur asılılığını və həmçinin
Ι
rpt
parsial
temperatur maqnitlənmənin spektirini öyrənməklə almaq olar.
Maqnit minerallarının şlif və anşliflərinin öyrənilməsi bu
və ya digər maqnit minerallarının əmələ gəldiyini müəyyən
etməyə imkan verir (süxurla birlikdə əmələ gəlib, yoxsa ondan
sonra).
İkinci suala cavabı riyazi statistika üsulu ilə almaq olar,
yəni süxurun tərkibində olan bu və ya digər maqnit
minerallarının zənginliyi və
Ι
n
-nin qiyməti arasında statistik
əlaqənin axtarılması ilə.
Çökmə süxurlarda qalıq maqnitlənmənin
Ι
n
nin növünü
təyin etməkdə aparıcı rolu süxuru yenidən çökdürmə üsülü
oynayır. Təbii süxurun
Ι
n
maqnitliyini yenidən çökdürülmüş
süxurun
Ι
ro
maqnitliyi llə müqayisə edərək maqnitlənmənin
istiqamətlənmiş, yaxud kimyəvi yolla əmələ gəldiyi sualına
cavab almaq olar. Əgər çökdürmə
koefisenti K=
Ι
n
/
Ι
ro
nisbəti vahidə yaxın,
yaxud ona
bərabərdirsə onda
Ι
n
maqnitlənməsi istiqamətlənmiş
maqnitlənmədir, əgər K>>1 olduqda maqnitlənmə ya
kimyəvidir, yaxud da temperatur maqnitlənmədir (3). Belə
interpretasiya o mülahizələrdən irəli gəlir ki, təbii süxurda
kimyəvi yolla əmələ gələn maqnit mineralının istiqamətlənmə
dərəcəsi yenidən çökdürülmüş süxurdakından daha böyük olur.
Maqmatik və yanmış süxurların
Ι
n
maqnitlənmələrinin
növlərini təyin etmək üçün geniş məlum olan Telye üsulundan
istifadə edirlər. Bu üsulda eyni nümunədə maqnitlənmə və
maqnitsizləşdirmə əyriləri təhlil olunur.
Ι
n
(T) və
Ι
rt
(T)
əyrilərinin
bir birinə uyğun gəlməsi
Ι
n
maqnitlənməsinin
temperatur qalıq maqnitlənmə olduğunu göstərir. Lakin bu üsul
o süxurlar üçün tətbiq olunur ki, orada olan ferromaqnit
minerallar çox domenlidir, çünki
birdomenli
minerallar
üçün
Ι
rt
və
Ι
rs
bir- birinə
uyğundur.
114
Maqnitlənmənin növünü təyin etmək üçün universal
(hərtərəfli) üsul
Ι
n
və
Ι
ri
maqnitliyinin
stabilliyinin xüsusiy-
yətlərinin müqayisəsidir. Əgər
Ι
n
maqnitliyi istiqamətlənmiş
maqnitlikdirsə, onda onun qiyməti eyni sahədə yaranan
Ι
ri
maqnitliyindən 3-5 dəfə az olur, ancaq stabilliyi yuxarıdır. Əgər
Ι
n
maqnitliyi temperatur, yaxud kimyəvi qalıq maqnitlikdirsə
onun maqnitliyi və stabilliyi
Ι
ri
dən çox olur. Beləliklə, qədim
maqnitliyin
əmələ
gəlməsi sualının mürəkkəbliyinə
baxmayaraq çox hallarda kompleks üsullarla müvəffəqiyyətlə
həll olunur. Paleomaqnit tədqiqatların qurmalarının
düzgünlüyünü, dəqiqliyini artırmaq üçün təkcə maqnitlənmənin
təbiətini yox, eyni zamanda onun əmələ gəlməsinin geoloji
zamanının təyin olunması vacibdir.
3.1. Paleomaqnit istiqamətin və paleomaqnit qütbün
statistik təhlili
10-cu bölmədə göstərilib ki, N vahid
Ι
ni
vektoru pro-
yeksiyalarının cəmi R
o
maqnitləndirən H sahə istiqamətində-
dir.
R
o
=N (ctgK-1/K)
Paleomaqnitologiyada vektorun bir yerə toplanıb paylanması
K
< 3 - dən az olduqda adətən əhəmiyyətli hesab olunmur, onu
yalnız xüsusi məsələlərlə təhlil edirlər. K
> 3 olanda yaxşı
yaxınlaşmada cthK≈1 onda
Κ
−
Κ
=
1
0
N
R
R
o
=N(1- 1/K; (1)
Teoremə görə bərabərliyin sol hissəsi özünü cos
Ψ -nin orta
inteqral qiymətini təsvir edir.
cos
Ψ= (K-1) / K (2)
Belə ki, geomaqnit sahənin H istiqaməti əvvəlcədən məlum
deyil, o
Ι
ni
vahid vektorunun N vektorun geometrik cəminin R
istiqamətinin koordinatlar üzrə komponentləri kimi
qiymətləndirilir.
X=
Σ
=
N
i
1
cos J
i
cos D
i
; Y=
Σ
=
N
i
1
cos J
i
sin D
i
;