127
Şəkil 38.
Okean maqnit anomaliyasına görə kaynozoy
geomaqnit inversiya şkalası.
4.5. Maqnitostratiqrafik qütbləşmə şkalası, onun
qurulma prinsipi və problemləri
Stratiqrafik hüduduna malik olan geomaqnit inversiya
şkalası maqnitostratiqrafik şkala adlanır. Geomaqnit şkalaya
paleomaqnetizmin parlaq hadisəsi adlanır, tarixi kifayət qədər
yaxşı öyrənilib, ona görə də qütbləşmənin maqnitostratiqrafik
şkalası yeganə paleomaqnit şkaladır ki, müvəffəqiyətlə işlənir
və tətbiq olunur. Maqnitostratiqrafik, yaxud paleomaqnit şkala
dedikdə adətən maqnitostratiqrafik şkala kimi qəbul olunub.
Keçmiş SSSR-nin maqnitostratiqrafik kodeksi müzakirə
olunanda aşağıdakı bölgülər təklif olunmuşdur: meqazona,
qiperzon, superxron, ortoxron və subxron,
nəhayət paleo-
maqnit anomaliyanın zaman analoqunu
ekskurs
128
adlandırmağı təklif ediblər.
Meqazona bütün həcmdə stratiqrafik şkalanın bir quru-
puna, qiperzon- sistemin, superzona otdelin, yaxud birneçə
yarusun, ortozon-yarus, yaxud zonaya cavab verir. H.Votgins
hesab edir ki, epizod geomaqnit qütbün nisbətən kiçik zaman
müddətində tam qütb yerdəyişməsi adlandırıb və hesab edir ki,
epizodun davam etməsi 10
4
-10
5
il təşkil edir.
Maqnit qütbləşməsinin ekskursu dedikdə elə qısamüddətli
hadisə (10
4
ildən az) başa düşülür ki, düzünə və əksinə
maqnitlənən vəziyyətdən 60
0
az və 120
0
-dən çox olmayaraq
kənara çıxır və sonra ilkin vəziyyətinə qayıdır.
Paleomaqnit şkala stratiqrafik şkala kimi qurulur, bu tam
kəsilişlərdə ardıcıl olaraq paleomaqnit tədqiqatları aparmaqla
həyata keçirilir. Regional paleomaqnit şkalanı müqayisə
etdikdə paleomaqnit tədqiqatın dəqiqliyinə fikir vermək
lazımdır.
Beləliklə, paleomaqnit stratiqrafiyanın vacib problemlər-
indən biri paleomaqnit şkalanın ayrılma vahidini tapmaq üçün
diaqnostik əlamətlərini axtarmaqdan ibarətdir.
4.6. Azərbaycanın maqnitostratiqrafik şkalasının
qurulması
Keçmiş SSSR-də ilk paleomaqnit iş açıq-aydın şəkildə
stratiqrafik xarakterə malik idi, çökmə və vulkano
gen süxur laylarının yaşlarına görə müqayisəsi və tərkib
hissələrinə ayrılması, minerallaşma ərəfəsində geoloji
cisimlərin yaşının təyin edilməsi məqsədini güdürdü.
İlk ümumiləşmiş paleomaqnit şkalanın qurulmasına 1965-
ci ildə paleozoy hissəsinə A.N.Xramov və başqaları cəhd
göstərmişlər. Qafqazda isə T.A.İsmayılzadə və A.Z. Həsənov
paleomaqnit tədqiqatlar aparmışlar. Şkalanın mezozoy
hissəsinin qurulmasında T.Ə. İsmayılzadənin, K.C. Nəsənova-
nın, M.İ.İsayevanın işlərini göstərmək olar.
İlk dəfə olaraq Azərbaycan
ərazisində paleogen
129
vulkanogen çökmə süxurlarında paleomaqnit тядqiqatlarını
Talış və Naxçıvan Muxtar Respublikası ərazisində
A.Z.Həsənov tərəfindən aparılmış, bu ərazilər üçün istinad
maqnit stratiqrafik şkalası qurulmuşdur. İlk olaraq paleosen
yarusunu tərkib hissələrinə ayırmış bu sərhədin düzünə
maqnitlənən zonanın daxilində olduğunu sübut etmişdir.
Qurulmuş istinad paleomaqnit şkalası digər ərazilər üçün
qurulmuş paleomaqnit şkalası ilə müqayisə olunaraq, bu
ərazilərdən çox uzaqlarda eyni yaşlı süxurlarda Türkmənistan,
Tacikistan və AFR-də qurulmuş paleomaqnit şkala ilə
müqayisə etdikdə düzünə və əksinə maqnitlənmiş zonaların bir-
biri ilə yaxşı uyğunluq təşkil etdiyini görürük (şəkil 39).
130
Şəkil 39.
Azərbaycan ərazisinin paleogen süxurlarının
maqnitostratiqrafik şkalasının Türkmənistan, Tacikistan və
AFR –in maqnitstratiqrafik şkalası ilə müqayisəsi.
Üst təbaşirin xeyli intervallarının öyrənilmədiyini nəzərə
alaraq ilk dəfə 1987-ci ildə A.A.Xələfli
tərəfindən bu
intervallar öyrənilmiş, maqnitostratiqrafik şkala tərtib edilmiş-
dir. Öyrənilən
131
kəsilişlərdə koyak-santon süxurları həm düzünə, həm də əksinə
maqnitlənmişdir. Düzünə və əksinə maqnitlənən zonalar
kəsilişdə qanunauyğun yerləşirlər və müəyyən stratiqrafik
səviyyələr yaradırlar. Bu tədqiqat ların aparılmasında məqsəd,
kəsilişləri bu və ya digər paleomaqnit zonalarla tərkib
hissələrinə ayırmaq, müqayisə üçün kəsilişlərin sxemini
qurmaq və nəhayət, qurulmuş sxemlərin köməyilə konyak-
santon komplekslərinin ümumi kəsilişini yaratmaqdır. Qazax
çökəkliyinin konyak kompleksindəki kəsilişlərin hamısında üç
paleomaqnit zona müşahidə olunur. Kəsilişlərin alt və üst
hissəsi düzünə maqnitlənən zona, orta hissə isə əksinə
maqnitlənən zona ilə təsvir olunur. Düzünə maqnitlənən zona
konyak çöküntülərinin üst hissəsini əhatə edir. Tatlı,
Əlibayramlı və Tovuz kəsilişində bir əksinə maqnitlənən zona
ayrılır, bu zonalar bir-biri ilə yaxşı müqayisə olunur (şəkil 40).
Əlibayramlı kəsilişindən başqa qalan kəsilişlərdə düzünə
maqnitlənən zonanın olması alt konyak çöküntülərinin olmasını
sübut edir. Əksinə maqnitlənən zona isə orta konyak çöküntü-
lərinə uyğundur, bəzi kəsilişlərdə stratiqraflar bu hissəni üst
konyak yarusuna aid edirlər. Ona görə də bu kəsilişlərdə
stratiqrafik sərhədlər bir - birinə uyğun gəlmir.Üst konyakda
ayrılan düzünə maqnitlənmiş zona həm də alt santon yarusuna
aid olduğundan bu zonanı hər iki yarus üçün sərhəd zonası
kimi qəbul edə bilərik. Göstərildiyi kimi ayrılan zonaların
həcmi və vəziyyəti müxtəlif ərazilər üçün uyğunlaşmır. Bu
bizim fikrimizcə, Uerli stratiqrafik sxemlərin düzgün olmaması
hesabına irəli gəlir. Hər iki yarus üçün ayrılan zonalar dəqiq
nişangah rolunu oynaya bilər. Bizim tərəfimizdən ayrılan
zonalar Şimali şərqi SSSR, Manqışlaq, Fərqanə və Türkmənis-
tanın paleomaqnit şkalası ilə yaxşı müqayisə olunur.
132
Şəkil 40.
Qazax çökəkliyinin Gec təbaşir süxurlarında
paleomaqnit kəsilişlərin müqayisəli təhlili.
Beləliklə, konyak-santon yarusları üçün qurulmuş paleo-
maqnit şkala bir-birini əvəz edən düzünə və əksinə maqnit-
lənmiş zonalardan istifadə edərək konyak-santon çöküntülərinin
kəsilişlərini müxtəlif ərazilərdə regionlar üçün qurulmuş
paleomaqnit şkalalarla müqayisə edərək stratiqrafik kəsilişdə
zonaların vəziyyətini müəyyənləşdirə bilərik. Kiçik Qafqazın
Azərbaycan hissəsi üçün qurulmuş paleomaqnit stratip
şkalasının bu ərazilərdən çox uzaqlarda yerləşən bu süxurlarla
eyni dövrdə əmələ gələn süxurlarda qurulmuş paleomaqnit
şkala ilə müqayisə edilməsi cəhdi göstərilmiş və müqayisə
olunaraq bizim ərazi üçün istinad
paleomaqnit
şkalası
qurulmuşdur.