141
qütbləşməsinin belə
dəqiq öyrənilməsi ilk olaraq
Türkmənistanda X.Nazarov və İ.A.Poqarski tərəfindən üst
təbaşir (santon) süxurlarında aparılmışdır. Onlar göstərmişlər
ki, R-N və N-R düzünə maqnitlənən məhdudlaşmış subzonanın
sahəsi əksinə maqnitlənmiş sahəylə kəskin qütbləşmə
xarakterinə malik sahədir. Sonralar bu tədqiqatlar Azərbaycanın
Kiçik Qafqaz hissəsində inkişaf tapmış konyak-santon süxur-
larında A.A.Xələfli tərəfindən aparılmış və belə nəticəyə
gəlinmişdir ki, burada da qütbləşmə kəskin olaraq dəyişmişdir.
Belə nəticəyə gəlinmişdir ki, qırışıqlıqların əmələ gəlməsi geo-
maqnit sahənin istiqamətinin tez dəyişməsi dövrünə təsadüf
edir, paleomaqnit qütbün bir yerdən başqa yerə tez hərəkəti baş
verir. Belə ki, üst təbaşirdəki yerdəyişmələr konyak əksinə
maqnitlənən zonasının santon düzünə maqnitlənən zonası ilə
əvəz olunduğu dövrə təsadüf edir. Bu dəyişmə konyakda Cənub
Qərb istiqamətində 10
0
, santon dövründə isə Şimali Şərq
istiqamətində 10
0
təşkil etmişdir (şəkil 43).
4.10. Geomaqnit inversiyanın morfologiyasının
mexanizmi
İnversiya anı sahənin həndəsi formasının tədqiqi əsas
verir ki, sahənin istiqamətinin dəyişməsi prosesi, sahənin
dağılması və ya bərpa olunması, ritmik proseslərin hesabına
olduğu güman olunur, yaxşı ifadə edilmiş ritmin periodu n
⋅10
3
ildir.
İnversiyanın növü və onun fərdiliyi ritmlərin sayı ilə təyin
olunur; öyrənilən kəsilişlərdə bir və bir neçə tam qütbləşmə
müşahidə olunur. Daha çox xarakterik qütb yerdəyişmələri
aşağıdakı növlərdən ibarətdir:
142
Şəkil 43.
Konyak-santon yaşlı süxurlarda paleomaqnit
qütbün vəziyyəti.
1.İnversiya bir ritmdə (ahəngdə) yerləşir, qəflətən sahənin
istiqamətinin əvvəlki istiqamətin əksinə dəyişməsi baş verir,
sahənin amplitudunun qısa fasilələrlə azalması ilə müşayiət
olunur. Bu halda bir şeyi nəzərə almaq lazımdır ki, süxur əmələ
gəlmə prosesində fasilələrin olması hesabına sahənin
dəyişməsinin tam olmaması, kəsilişdə gizli fasilənin və
yuyulmaların olması və s;
2.Bir neçə ritmli inversiya: sahənin gərginliyinin azalması
və onu dayanıqlığının bir qədər itirilməsi müşahidə olunduqdan
sonra qəflətən sahənin istiqaməti dəyişir. Növbəti bir-iki ritm
özünü sahənin istiqamətinin tam və kəskin dəyişməsi ilə təsvir
olunur.
Geomaqnit sahənin inversiyasının əsas xüsusiyyəti
aşağıdakılardan ibarətdir:
1.Geomaqnit sahənin istiqamətinin dəyişməsi sahənin
gərginliyinin 2-10 dəfə azalması ilə müşayiət olunur;
2.Sahənin gərginliyinin azalmağa başlamasından sonra və
onun istiqamətinin dəyişməsindən qabaq
sahənin lokal istiqamətlərinin dispersiyasının artması
143
müşahidə olunur;
3. İnversiyanın davametmə müddəti 1
⋅ 10
3
– dən 2
⋅ 10
5
qədər olur;
İnversiya prosesi zamanı geomaqnit sahənin dəyişməsin-
də aşkar olunan qanunauyğunluq, əsasən keyfiyyət xarakteri
daşıyır nəinki, kəmiyyət.
144
V FƏSİL
PALEOMAQNİT ÜSULLA HƏLL OLUNAN
TEKTONİK MƏSƏLƏLƏR
Geologiyada istənilən tektonik hərəkətlər onun nəticəsi
ilə öyrənilir, yəni kütlənin nisbi və mütləq hərəkəti ilə. Bu
yerdəyişməni müəyyən etmək üçün kütlənin ilkin vəziyyətini
bilmək lazımdır. Bunun üçün ən etibarlı istinad suyun
səviyyəsi, yaxud üfiqi yatan layın səthi ola bilər. Ona görədə də
ən yaxşı şaquli hərəkətlər və qırışıqlıqlar öyrənilmişdir. Nisbi
üfiqi hərəkəti öyrənmək çox çətindir, bunun üçün layların
kəsilişlərdə yaxşı təbəqələşməsi vacibdir. Adi geoloji
tədqiqatların köməyilə nisbi və mütləq üfiqi fırlanmaları və
mütləq üfiqi yerdəyişmələri, yəni coğrafi şəbəkəyə görə
yerdəyişmələri, demək olar ki, təyin etmək mümkün deyil.
Tektonik hərəkətləri öyrənmək üçün paleomaqnit
tədqiqatların əhəmiyyəti onunla müəyyən olunur ki, məhz buna
görə də paleomaqnit tədqiqatlar üfiqi yerdəyişmələri təyin
etməyə imkan verir, beləliklə, tektonik quruluşlarda buraxılan
məcburi boşluq doldurulmuş olacaq.
Paleomaqnit üsulla üfiqi tektonik hərəkətin öyrənilməsi
iki fakta əsaslanıb. Birinci paleomaqnit sahənin kəsilməzliyi
(qitələr miqyasında sahənin dipol sahə olmasıdır) və süxurların
yaddaşında geomaqnit sahənin təbii qalıq maqnit sahəsinin
komponenti kimi izinin olmasıdır, bunu ayırmaq olar və
süxurların əmələ gəldiyi müəyyən mərhələləri müqayisə etmək
olar. İkinci fakt geomaqnit inversiyanın mövcud olmasıdır,
geoloji keçmişdə süxurların yaddaşında düzünə və əksinə
maqnitlənən zonaların dəyişməsi kimi müntəzəm olaraq təkrar
olunur.
Beləliklə, demək olar ki, istənilən süxur kütlələrinin
fırlanması ilə baş verirsə, mütləq maqnit vektorunun həmin
bucaq qədər fırlanmağa məcbur edəcəkdir (yəni süxurların
yaddaşına həkk olunmuş təyin etdiyimiz paleomaqnit vektoru).
Kütlələrin en dairələri boyunca hərəkəti öz
növbəsində paleomaqnit
əyimliklə təyin olunan