A n a r əsərlər I hekayələr, povestlər
Yüklə 2,48 Mb. Pdf görüntüsü
|
137 hündürlərdə uçurdular. Dənizin üstündə onlar bir qədər fırlanır, sonra dənizə adam buraxırdılar. Böyük və ağappaq paraşütlər açılırdı və dəniz ağ çiçəklərlə dolurdu. Onda hələ anam sağ idi. Və mənimçün də hər şey irəlidə idi. Bütün həyatım. Qeyri-müəyyən xəyallar və dumanlı istəklərlə dolu olan bir həyat.
Mənə elə gəlirdi ki, onu unutmuşam. Lakin bir kərə küçədə gözəl, natanış, özgə bir qadın gördüm. Qadın çox xoşuma gəldi və mən anladım ki, heç bir zaman o biri qadını, birincini unuda bilməyəcəm. Haman o qadını ki, saçları Monenin şəklindəki ot tayası kimim ətirli idi.
O qadınlardan birinə belə dedi: –Qadınlara ciddi münasibət bəsləyən adam ciddi adam deyildir. Qadın incimədi və çıxıb getmədi. Başqa bir qadına o belə dedi: –Qadınları ciddi qəbul eləyən kişi yumor hissindən mərhumdur. Qadın gülümsündü. Çox sonralar o başa düşdü ki, qadınlar ona ciddi yanaşmırdılar, ona görə ki, o özü qadınlara çox ciddi yanaşırdı.
Uzaqda üfüq xətti görünürdü. Göy tər-təmiz və göm-göy idi. Göydə tək-tük ağ-ağ buludlar vardı və onlar çiçəyə bənzəyirdi. Dəniz də göm-göy idi. Göm-göy idi və sakit idi. Sahildə qumlar sap-sarı idi və çox hamar idi, torpaq isə mixəyi rəngdə idi. 138 O sahildə dayanmışdı. Onun paltarı göm-göy idi və mənə elə gəlirdi ki, o dənizin bir parçasıdır, sahilə düşmüşdür. Sonra o soyundu və çimməyə getdi. Onun əynində sap- sarı çimmək paltarı vardı və bədəni gündə mis kimi yanmışdı, tünd mixəyi rəngdə idi və mənə elə gəlirdi ki, o sahilin bir parçasıdır, dənizə düşmüşdür. Mən onu sevirdim və buludları ona bağışlamaq istəyirdim. Amma o mənimçün üfiq kimi idi. Görünən. Uzaq. Çatılmaz. 1958-60-cı illər 139 UŞAQLAR ÜÇÜN İKİ HEKAYƏ 140 ƏLİFBA
Mən balaca idim. Hələ məktəbə getmirdim. Nə yaza, nə də oxuya bilirdim. Heç öz adımı da oxuya bilmirdim. Çünki hərifləri tanımırdım. Ancaq payızda məktəbə gedəcəyəm. Əmim mənə bir neçə qəşəng kitab gətirdi. Dedi ki, birinci sinfə gedəndə bu kitabları oxuyacaqsan. Hələlik şəkillərinə bax. Mən bilmirdim hansı kitabdan başlayım. Bu vaxt bir səs eşitdim. –Məndən başla, məndən başla. Təəccübləndim. Görəsən bu kimdir? –Mənəm danışan, kitabam. Mən Əlifba kitabıyam. Məni vərəqlə, hər səhifəmdə sənə təzə-təzə sözlər deyəcəyəm. Mən ən böyük kitabam. Əgər uşaqlar səhifələrimdəki 32 hərfin hamısını öyrənsə bütün adları, bütün sözləri, bütün kitabları oxuya bilərlər. Mənim hər hərfimdən, bilirsən neçə söz başlayır. Məsələn, A hərfi ilə başlanan sözləri saymaqla qurtarmaz. İnanmırsan, özündən soruş. –A… – deyə hərfi sözə başladı. – Əlbəttə, mən Əlifbanın birinci hərfiyəm. Ona görə neçə-neçə gözəl sözlər məndən başlayır! Ata, ana, adamlar. Azərbaycan. Mənim çoxlu dostum var. Azərlər, Adillər, Ariflər, Akiflər, Afətlər, Altaylar, Aslanlar. Hər il payızda mən onlara çoxlu alma, armud, alça alıram. –Bağışla, bağışla deyə kimsə A-nın sözünü kəsdi. – Bəli, Bağışla. Mən də B hərfiyəm. Bəli – B. Doğrudur. Əlifbada A hərfi birincidir. Ancaq elə Birinci sözü də mənimlə başlayır. Bi-rin-ci. Bəli… Elə, Bəli sözü də B-nən başlanır. Belədir. Buna görə də mən heç vaxt "yox" demirəm, həmişə "bəli" deyirəm. Bəli, mən A-nın Bacısıyam. A dedi ki, ata sözü onunla başlanır. Mənimlə isə atanın atası, yəni Baba sözü başlanır. Bəli, baba. Bizim doğma şəhərimizin adı Bakıdır.
141 Bakı da mənimlə başlanır. Mənim dostlarım bir Balacalardır, bir də Böyüklər: Bədir, Bəkir, Bəşir, Bikə, Bilqeyis… A dostlarına alma, armud, alça alır. Mən isə onlara bütün Bağları bağışlayıram. Bəli, biz A hərfi ilə Bacıyıq. A. B. Kiminsə səsi eşidildi: –Bəs heç məni yad etmirsiniz? V…A.B və V. yəni mən. Mən V-yəm. V-ni unutmayın. Vətən sözü mənimlə başlanır. B- nin Bəxti var. Mənim də Vaxtım… Mən hamı üçün Vacibəm, Vəfalıyam, Varlıyam. Bütün Vahidlər, Validələr, Vaqiflər, Vəcihələr mənim vəfalı dostlarımdır. –Qoymaram, qoymaram məni unudasınız. Mən Q-yam. Qorxuram, qeydimə qalmayasınız. Qoyun, mən də deyim. Mən də sizin Qardaşınızam. Qələmim də var, Qılıncım da. –Dostlar! Dostlar! Mən də D hərfiyəm. Dostluq sözü mənimlə başlanır. Deyirəm Dost olaq. Deyirəm Dalaşmayaq. Deyirəm Danışmaq üçün sözü S hərfinə verək. Axı Sentyabra az qalıb. Dərslər başlayacaq. Daha nə deyim? Hə onu deyim ki, Dərslər məndən başlanır. Dərslər sözünü deyirəm. Dostluq olsa, dərslərinizi yaxşı oxuyarsınız. Dəftərlərinizi səliqəli saxlayın. –Onda həmişə beş alarsınız – deyə B D-nın sözünü kəsdi. D dedi: –Sözü S Hərfinə verək. Bugün-sabah sentyabrın biridir. Söz sənindir, ay S. S dedi: –Salam. Salam Sevimli uşaqlar. Sentyabrın birində Səhər Saat səkkizdə məktəblər Sizi Səbirsizliklə gözləyəcəklər. Mən Əlifba kitabı ilə belə tanış oldum. Əziz uşaqlar, bu kitabı vərəqləsəniz, o sizə də çoxlu maraqlı nağıllar, hekayələr danışar, şer oxuyar.
Yüklə 2,48 Mb. Dostları ilə paylaş:
|