A n a r əsərlər I hekayələr, povestlər
Yüklə 3,36 Mb. Pdf görüntüsü
|
72 –Ay arvad, eşitmirsən? Həyətdə bir həngamə qalxıb ki! Yuxarıda Xədicəgil paltar sərir. Suyu bütün həyətə süzülüb. Hər yandan qonşular çıxıb, dava başlayıb. Dəmir tutqac da Xədicənin əlindən düz Faiqin başına düşüb. Az qalıb uşağın başı yarılsın. Gülarə söhbətə diqqət verdi. Dilşad xala fasiləsiz danışırdı. –Gör yazıq uşağın başına necə bərk dəyib ki, əlindəki gülləri də töküb həyətə. Fatma xala məzəmmətlə Dilşada baxıb başını buladı. Dilşad heç bir şey başa düşmədisə də, Fatma xalanın tutulduğunu görüb təəccüblə susdu. Fatma xala yenə dovğasını buladı. Məstan pişik tənbəl-tənbəl döşəməyə sərələnib özünü günə verirdi. İri divar saatının kəfkiri sağdan-sola, soldan-sağa var- gəl edir, küçədən qutab satan arvadın cır səsi eşidilirdi: –Qutab var a! Qutab var a! Bürkü idi. Kimsə radionu bərkdən qurmuşdu. Muğamat oxunurdu. Həyətdəki su kranını bağlamağı unutmuşlar. Su hey axır, axırdı... Gülarə başını mizin üzərinə qoydu, için-için ağladı...
downloaded from KitabYurdu.org
73 KÖNLÜMÜZÜN GECƏSİ
–Hə, bəs o necə oldu? –Kim? Rüstəm, Əjdər və Şəhla dəniz kənarında qumun üstündə uzanıb özlərini günə verirdilər. Əjdər təəccüblə Şəhlaya baxdı. –O da – deyə təkrar elədi. Şəhla başa düşdü. –Hə, o? Məktəbə girdi də. –Orta məktəbə? –Hə. Birinci sinifə. –Axı o deyəsən institutda oxuyurdu. –Bəli. İnstitutu qurtardı, sonra da getdi girdi birinci sinfə. Rüstəm beli üstündə uzanmışdır. Başını qaldırıb: – yenə başladınız – deyə narazı baxışlarla Əjdərə və Şəhlaya baxdı. Şəhla həvəssiz gülümsündü. Əjdər dedi: –Buna bax, inanmır. Kişi birinci sinifdə oxuyurdu da. –Hə də – deyə Şəhla söhbəti davam elədi. –Oğlunu birinci sinifə götürmədilər. Odur ki, özü gedib girdi. –Hə. Sonra öldü. Öləndən sonra evləndi. Evlənəndən sonra arvadı öldü. Arvadı öləndən sonra uşağı oldu. Uşaq "uşi" sözündəndir. Yəni qulaq asmaq. Qulaq cinayətkar olduğu üçün onu asmışlar və s. və s. və s. – deyə Rüstəm bacısını və onun ərini yamsıladı – bu səfsəfələr zəhlənizi tökmədi? Şəhla Rüstəmə baxıb gülürdü. Əjdər nədənsə birdən birə dalğınlaşdı. Araya sükut çökdü. Şəhla dedi: –Yaxşı, neyləyək, sən susursan, biz də danışanda acığın tutur.
–Danışın e, amma ağıllı bir söz danışın da, yoxsa dəli kimi downloaded from KitabYurdu.org 74 səfəhləyirsiniz. Şəhla dedi: –Ağıllı söz danışmaqçün çox fikirləşmək lazımdır. Fikirləşəndə də, çox fikirləşəndə də – deyə o əlavə etdi – adam axmaq işlər görür. Əjdər dedi: –Ağıllı sözlər hamısı deyilib qurtarıb. Yalnız axmaq sözlər qalıb. Yenidən susdular. Sonra Rüstəm: –Amma bu gün yaman istidir – dedi. Şəhla: –Hə – dedi – həm də günün ən isti vaxtıdır. Saat neçədir ki? Əjdər kənara qoyduğu ağ parusun şalvarının cibindən qol saatını çıxarıb baxdı, saat neçə olduğunu bildi, lakin Şəhlaya deməyi unutdu. Rüstəm ayağa durdu: –Gedək çimək, sonra çıxaq gedək. –Hara tələsirsən. –Yox, daha bəsdir. Həm də mən şəhərdə tez olmalıyam. Əjdər və Şəhla etiraz eləmədilər. Bu gün Leyla gedirdi. Hər üçü dənizə yüyürdülər. Suda Əjdər özünü bəxtiyar hesab eləyirdi. Ona elə gəlirdi ki, o, daha cavan, daha sakit, daha yaxşıdır. Ona elə gəlirdi ki, bütün işlər düzələcək, bütün problemlər həll olunacaq və o, öz həyatını yenidən qurmağa əzm və iradə göstərə biləcəkdir. O, Şəhlaya baxır, onun qeyri-adi, göz qamaşdırıcı gözəlliyini görür və qəribədir ki, heç də iztirab çəkmir, əksinə sevinirdi. Şəhla dedi: –Dayan orda suyun altıyla yanına üzüb gələcəm. Amma tərpənmə. O, suya baş vurub üzməyə başladı. Yaxınlaşanda Əjdər bir addım dala çəkildi. Şəhla sudan çıxıb: –Ay haramzada – dedi – dala çəkildin. Əjdər özünü tülkü ölümcülüyünə qoyub danmaq istədi. downloaded from KitabYurdu.org 75 Amma həvəsi gəlmədi. Şəhla dedi: –Gəl ötüşək. Əjdər cavab vermədi. Rüstəm dedi: –Yaxşı, bəsdir. Çıxaq. Mən elektrik qatarına çatım. Şəhla dedi: –Dizelnən get. Hər yarım saatdan bir gedir. Qəfilcən Əjdər dedi: –Şəhla gəlsənə mən də şəhərə gedim. –Sən niyə? –Bir az işim var. Onsuz da sabah getməliyəm. Qoy elə bu gün Rüstəmlə bir yerdə gedim. Rüstəmi də maşınla apararam. –Özün bil. Şəhla qurulandığı dəsmalın bir ucunu Əjdərə uzatdı. Rüstəm dedi: –Yox mənə görə gedirsənsə, mən dizelnən də gedə bilərəm. Bir də artıq zəhmət çəkmə. –Yox elə. Şəhla dedi: –Onda şəhərdən gələndə yağ gətir. –Nə qədər? –İki kilo bəsdir. Bir də darçın al. –Yaxşı. –Daha bir şey qalmadı ki – deyə Rüstəm qumun üstündən ayaqqabılarını götürdü və ətrafa nəzər saldı. Əjdər:
–Yox – dedi. – hər şeyi götürdük yığışdırdıq. O saçını darayırdı. –Onda gedək. –Dayan qoy Şəhla da gəlsin. Şəhla çimmək paltarını dənizdə yaxalayırdı. –Şəhla – deyə Rüstəm çağırdı. Şəhla paltarını sıxa-sıxa onlara tərəf gəldi. Paltardan damcı- downloaded from KitabYurdu.org Yüklə 3,36 Mb. Dostları ilə paylaş:
|