Magistrantların XV Respublika Elmi konfransı, 14-15 may 2015-ci il
314
Türkiyənin ana xarici siyasət yönəlişi, ideologiyası və vasitələri ABŞ və NATO mərkəzli olmağa
hər dövr davam etmişdir. Bəzi siyasətçilər və ziyalılar bəzi dövrlərdə Türkiyənin fərqli bir xarici siyasət
meyli içinə girdiyini iddia edərlər. Onlara görə Türkiyə Qərb mərkəzli bir xarici siyasət yerinə Avrasiya
ya da başqa mərkəzli bir xarici siyasət izləmişdir. Ancaq Türkiyənin bu siyasəti ABŞ və NATO
strategiyalarından fərqli olaraq müstəqil bir şəkildə inkişaf etməmişdir. 2002-ci ildə Ədalət və İnkişaf
Partiyasının iqtidara gəlməsiylə xarici siyasətdə dəyişmə və çevrilmə məqsədiylə ciddi cəhdlər və
inkişaflar yaşandı. Şübhəsiz ki, bu xarici siyasətdə yaşanan bu inkişaf və çevrilmənin memarı Əhməd
Davudoğlu və Davudizm deyə ifadə edilən xarici siyasət fəlsəfəsidir. Türkiyə yeni xarici siyasət
prinsipləri istiqamətində daha əvvəl laqeydlik etdiyi xüsusi ilə də regional güc olma hədəfində Orta şərq
bölgəsinə dair aktiv bir xarici siyasət izləməyə başlamışdır. Orta şərqə dair aktiv və çox yönlü siyasətlər
inkişaf etdirərkən, Qərb ilə əlaqələrində də bir zəiflik söz mövzusu olmamışdır. Bu da çox yönlü və
alternativli xarici siyasət icra olunmasının nəticəsidir. Ancaq tətbiq olunan xarici siyasət fəlsəfəsinin
Türkiyənin xüsusilə bölgədə ümumiyyətlə isə dünyada sözü keçən bir aktor mövqeyinə gətirdiyi açıqdır.
Ədalət və İnkişaf Partiyasının (AKP) iqtidarı dövründə Türkiyə üçün müvəfəqiyyətlərlə yadda
qalıb. Xarizmatik keyfiyyətilə tanınan Baş nazir Rəcəb Tayyib Ərdoğan AKP uğurlarının başda gələn
adıdır. AKP 2002-ci ildən bu yana Türkiyədə müxtəlif istiqamətlərdə keçirilən seçkilərdə əldə etdiyi
nəticələrə görə, ölkə tarixinin rekordçu partiyasına çevrilib. Hakim partiya yarandıqdan 14 ay sonra
hakimiyyətə gəlib. AKP-nin əsas uğuru məhz keçirdiyi müvəfəqiyyətli islahatlarla xalq kütlələrinin
rəğbətini qazanmasıdır. Reallaşdırılan islahatların müvəfəqiyyətli icraatı da AKP-nin daxili və xarici
nüfuzunu bir xeyli artırdı. Partiya ona qədər bir sıra xarici dövlətlərdən asılı vəziyyətdə olan Türkiyəni
millət iradəsinin hakim olduğu müstəqil və demokratik ölkəyə çevirməyi bacarıb. Türkiyənin ―zərbələr
dövrü‖ rejimi məhz Ərdoğanın hakimiyyətə gəlməsilə başa çatıb. AKP iqtidarı dövründə - 2010-11-ci
illərdə Ali Hərbi Şuralardakı təxribatçı qruplar zərərsizləşdirilmiş, ölkə militarist qəyyumluqdan xilas
edilib. Partiyanın təşəbbüsü ilə ölkədə çevriliş etməyə cəhd edən təxribat şəbəkəsinin sıradan çıxarılması
Türkiyənin milli təhlükəsizliyi üçün zəmanətə çevrildi. Konstitusiyaya etdiyi dəyişikliklə Ərdoğan
iqtidarı respublikada juristokratik təhəkkümlərə son qoydu. Bununla 1960-cı ildən bu yana demokratik
dəyərlərə zərbə vuran siyasiləşmiş məhkəmə sistemi təsirini itirdi. Həyata keçirilən sosial islahatlar da
xalqın rifah halının yüksəlişinə rəvac verib. AKP hakimiyyəti dönəmində Türkiyə xarici siyasətində də
bir sıra uğurlar əldə edib. Ərdoğanlı Türkiyə beynəlxalq arenada siyasi aktyor və qlobal gücə çevrilib. Öz
siyasi xəttini çəkən Türkiyə dünyanın ən etibarlı ölkələrindən biridir. Lirənin birjada bahalaşması,
sabit və
sürətli inkişaf, aşağı infilyasiya, rekord səviyyəli ixracat AKP dönəmi Türkiyə iqtisadiyyatının ən sadə
göstəriciləridir. Məhz R.T.Ərdoğan hakimiyyəti dövründə Türkiyə Beynəlxalq Valyuta Fondunun
çaynağından xilas olaraq, xarici dövlət borcu olmayan dövlət statusunu qazanıb. AKP-nin 12 illik qızıl
dövrü Türkiyənin sürətli inkişaf və müsbət dəyişməsilə xarakterikdir. Türkiyədə keçirilən son bələdiyyə
seçkilərindəki qələbəsi məhz AKP-yə verilən yekdil xalq səsinin nümunəsidir. Türkiyənin müasir xarici
siyasəti altı prinsipə əsaslanır. Birinci prinsip azadlıq ilə təhlükəsizlik arasında tarazlığın müəyyən
edilməsi prinsipidir.
Təhlükəsizlik bir dövlət üçün, bir ölkə və bir insan üçün yaxşıdırsa, o, başqalarına da
fayda verəcəkdir. İkinci prinsip sülh prosesinə bütün regional qüvvələrin fəal cəlb edilməsini nəzərdə
tutur. Biz qonşu ölkələrdə "problemlərin sıfıra endirilməsi" siyasəti yeridirik və hesab edirik ki, proses
iştirakçıları bir-birinə etibar edə bilərlərsə, bu məqsədə çatmaq tamamilə mümkündür. Üçüncü prinsip
qonşu regionlara münasibətdə səmərəli diplomatiya yeridilməsini nəzərdə tutur. Bunun məqsədi
əməkdaşlığı maksimum intensivləşdirməkdir. Xarici siyasətdə dünya arenasında əsas oyunçularla bir-
birini qarşılıqlı tamamlayan fəaliyyətə can atmaq dördüncü prinsipi ehtiva edir. Beşinci prinsip qarşılıqlı
maraq doğuran məsələlərin həllinə təkan vermək üçün beynəlxalq forumlardan və yeni təşəbbüslərdən
səmərəli istifadə edilməsini nəzərdə tutur. BMT, NATO, İslam Konfransı Təşkilatı kimi qurumlarda
Türkiyənin nüfuzunun artmasının, habelə bir sıra yeni qurumlarla qarşılıqlı münasibətlər yaradılmasını
məhz bu mövqedən qiymətləndirmək gərəkdir. Xarici siyasət xəttinin altıncı prinsipi əvvəlki beş prinsipə
əsaslanır. Bu, ictimai diplomatiyaya diqqəti artırmağımız sayəsində "Türkiyənin yeni obrazını" yaratmaq
prinsipidir.
Beləliklə, deyə bilərik ki, Türkiyə xarici siyasətinin üç fərqləndirici xüsusiyyəti vardır. O, böhrana
deyil, gələcək dünya nizamı qurmaq arzusuna istiqamətlənmişdir. Türkiyə yaranan təhdidlərə münasibət
bildirmək əvəzinə, münaqişələrin həllinə yaradıcı yanaşmalar təklif edir. Bundan əlavə, onun siyasəti
asistemli xarakter daşıyır və beynəlxalq problemlərin bütün spektrini ehtiva edir.