XVIII əsrin ikinci yarısında Azərbaycanın ən böyük dövlət xadimi olan qubalı
Fətəli xan və onun birləşdirici fəaliyyəti haqqında heç
bir kəlmə də olsun
danışmır. Mirzə Adıgözəl bəy İbrahim xandan asılı olan hakimlər arasında Quba
hakimini göstərmir. Hətta ondan bir kəlmə belə danışmır. Halbuki, Fətəli xan
İbrahim xanın ən ciddi düşməni idi və səksəninci illərdə onların arasında böyük
toqquşmalar olmuşdu.
Mirzə Adıgözəl bəy Şuşanın müdafiəyə hazırlığını, onu mühasirə etmiş Ağa
Məhəmməd şahın qoşunlarından özünü qəhrəmancasına müdafiə etməsini təsvir
edir. Bu hadisələrdən danışdıqda Mirzə Adıgözəl bəy XVIII əsrin ən böyük şairi
olan Molla Pənah Vaqifin adını çəkir.
1796-cı il yürüşündə rus ordusunun baş komandanı qraf V.A.Zubovun
qoşunları Kür və Araz çayı yanındakı kənddə qış düşərgəsində olduğu zaman
İbrahim xanın oğlu Əbülfət ağanın vasitəsilə Vaqifə qiymətli
daşlarla bəzədilmiş
bir əlağacı göndərməsi kimi çox mühüm bir fakta yalnız "Qarabağnamə"də rast
gəlirik. Adətən belə hallarda olduğu kimi bu hədiyyə, görünür, Şuşanın İran
qoşunlarından müdafiəsini təşkil etməkdə fəal iştirak etmək və Rusiyaya meyil
göstərmək üçün bir iltifat əlaməti olaraq, imperatriçənin adından göndərilmişdi.
Bununla Mirzə Adıgözəl bəy İbrahim xan haqqında rəvayətini bitirir. İbrahim
xanın faciəli sonu haqqında o, bir kəlmə belə danışmır.
Məlum olduğu kimi, rəsmi
məlumat İbrahim xanı xəyanət etməkdə, 1806-cı ildə knyaz Sisianovu
öldürdükdən sonra Abbas Mirzənin qoşunları
tərəfinə keçməkdə
təqsirləndirilirdi
1
. Mirzə Camal bu hadisələri belə təsvir edir:
"Gələn 1806-cı ildə, yazda iranlılar yenidən Arazdan Qarabağa keçərək
İbrahim xanın yanına casuslar göndərdilər ki, onu Rusiyadan ayrılmağa və
onlarla ittifaq bağlamağa razı etsinlər.
İbrahim xanın bütün müdafiəsi mayor Lisaneviçin başçılığı altında olan bir
batalyon soldatdan ibarət idi; qəhətlik
olduğuna görə, bərk aclıq qorxusu altında
olan əhaliyə güvənmək olmazdı; iranlılar görünən kimi onlar qaçıb
dağılacaqdılar. Müqayisə edilməyəcək dərəcədə güclü olan düşmənə qarşı demək
olar ki, hər bir müdafiə vasitələrindən məhrum olan Qarabağın bu vəziyyətini
görən və hər barədə İbrahim xan tərəfindən xəbərdar edilmiş mayor Lisaneviç
ona bildirmişdi ki, tezliklə rus qoşunları köməyə gələcək və düşmən tərəfindən
ola biləcək hər bir təhlükə aradan qaldırılacaqdır. Lakin yeni qoşunların gəlməsi
təxirə düşdü və İbrahim xan iranlıların onun mülklərinə qarşı sürətli
təcavüzlərinin bir qədər qarşısını almaq üçün onlarla münasibətə girişdi, iranlılar
Şuşanın 14 verstliyinə yaxınlaşdıqda
isə ailəsilə
1
Podpolkovntk Lisaneviçin general-mayor Nesvetayevə yazdığı 4 sentyabr 1806-cı il tarixli raportu (Qafqaz
Arxeoqrafıya Komissiyası aktları, c. III, sənəd 610, səh. 334).
26
bərabər Xan bağından çıxıb ondan bir qədər məsafədə düşərgə etdi. Bu,
İbrahim xanın bizim hökumətə xəyanət etdiyinə dair bir çoxlarında şübhə oyatdı
və onlar mayor Lisaneviçin qarşısında ona böhtan atdılar. O da İbrahim xana qarşı
silah işlətməyə məcbur oldu. Beləliklə, İbrahim xan öz kiçik oğlanları və bəzi
yaxın adamları ilə birlikdə öz ehtiyatsızlığının qurbam oldu"
1
.
Mirzə Adıgözəl bəy öz kitabında İbrahim xana bəraət qazandıra bilməzdi;
çünki bu bəraət İbrahim xanın öldürülməsinə yol vermiş rus hakim dairələrini
təqsirləndirmək olardı. O, İbrahim xanın öldürülməsini xəyanətlə izah edən rəsmi
məlumata da tərəfdar ola bilməzdi.
Buna görə, İbrahim xanın həyat və fəaliyyətini
təsvir etmiş Mirzə Adıgözəl bəy onun öldürülməsinə dair öz sözünü
söyləməkdən boyun qaçırmağa və bu barədə susmağa məcbur olmuşdu.
İbrahim xanın xələfi, öz müasiri olan qarabağlı Mehdiqulu xana Mirzə
Adıgözəl bəy çox laqeyd yanaşır, onu böyük işlərə qadir olan adam kimi görmür,
yalnız onun adına hörmət edirdi. Eyni zamanda Mirzə Adıgözəl bəy 1805-1813
və 1826-1828-ci illərin Rusiya-İran müharibələri dövründə rus təbəəliyindən
çıxıb İranın tərəfinə keçən bəyləri dərindən təqsirləndirir. Rusiyaya istinad
etməsində ardıcıl olan Mirzə Adıgözəl bəy hətta şəxsən ona yaxın olan qarabağlı
Mehdiqulu xanı müharibədə İran qoşunları tərəfində iştirak
etməsi üçün
təqsirləndirirdi.
Mirzə Adıgözəl bəyin tərcümeyi-halından bilirik ki, qarabağlı Mehdiqulu xan
əslən onun vasitəsilə İrandan Qarabağa qayıtmışdır. Qarabağın tarixi ilə əlaqədar
olan məsələlər bunlardır.
Mirzə Adıgözəl bəy Qarabağın tarixini o zaman Zaqafqaziyada vaqe olan
geniş hadisələr zəminində təsvir edir. Buna görə, "Qarabağnamə"də Gürcüstanın
və başqa Azərbaycan xanlıqlarının tarixinə dair bir çox məlumat vardır.
Mirzə Adıgözəl bəy 1751-ci ildə II İraklinin Gəncə üzərinə hücum etdiyi
zaman Gəncə, Qarabağ, Şəki xanlıqları və s. ilə qəbilə müharibəsi faktlarını bir
epos kimi təsvir etmişdir.
Tiflisi Ağa Məhəmməd şahın qoşunlarından müdafiə edən zaman II İraklinin
vəziyyətinə dair Mirzə Adıgözəl bəyin yazdıqları çox qiymətlidir.
Gürcüstan
padşahları sülaləsinin üzvləri arasında ixtilaf və münaqişələrdən, şahzadələrin və
knyazların İrakliyə tabe olmamasından, Tiflisin müdafiəsi işinə onların qayğısız
yanaşmasından danışılan bu təsvirdə bizim üçün əhəmiyyətli cəhət burasıdır ki,
bunları hadisələrin müasiri olan bir adam təsvir edir. Bu təsvirdə həmin
hadisələrin gedişində və onlardan sonra keçən ilk illərdə onlara xalq tərəfindən
verilən qiymət verilmişdir. Bu sətirlərdən biz görürük ki,
1
Camal Cavanşir Qarabaği. "Qarabağ" (farscadan tərcüməsi A.Berjenindir). "Kavkaz" qəzeti, 1855-ci il, N° 69.
27