Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
72
Burada təbii olaraq suallar yarana bilər. Görəsən,
Afad mü əllim aspirantlarının (doktorantlarının) hamısına
bu barədə nə sə danışıbmı? Əgər danışmayıbsa, səbəbi nə -
dir? Bütün bun ları yalnız Əzizxanamı danışıb? – Bəli, Afad
müəllim bu cür söh bət ləri, əsasən, mənimlə edirdi. Bu da
səbəbsiz deyildi: birincisi, ona görə ki, mən baş ke çid liyəm
(Gürcüstan Res pub likasında şəhər. İndiki Dma nisi). Afad
müəllim də Başkeçid əra zisinə çox yaxın bir kənddə – Kali-
nino rayonunun Qızıl Şə fəq (Cücəkənd) kən din də dünyaya
gəlib. Deməli, hər ikimiz eyni təbiətin qoy nunda böyümü-
şük, eyni havanı udmuşuq, eyni sulardan iç mişik...; ikin-
cisi, Afad müəllim Başkeçidin Ha mamlı kəndində məktəb
direktoru vəzifəsində işləyib ki, bu kəndlə də anadan ol-
duğum Aşağı Qarabulaq kəndi nin əlaqələri, gediş-gə-
lişləri həmişə olub. Təsadüfi deyil ki, atam Vəli İmaməli
oğlu da Hamamlı kənd orta mək təbini bitirib; üçüncüsü,
Afad müəllimin aspirantları sıra sında yalnız mən başke-
çidliyəm (Afad müəllimin aspirantı Xıdır Ab dul layev də
başkeçidli idi. Amma o, dissertasiya yazmadığı üçün el mi
fəaliyyətini dayandırdı. Taleyə bax! 1984-cü ildə Azər bay-
can dili ixtisası üzrə aspiranturaya qəbulda Xıdır və mən
1 yer uğrunda mübarizə aparırdıq. Xıdır aspiranturaya
qəbul olundu. Mən isə bu istəyimi 1985-ci ildə reallaşdır-
dım); dördüncüsü, bizi eyni şivənin daşıyıcısı olmağımız,
eləcə də folklor, etnoq ra fiya mühi ti nin eyniliyi birləşdirir;
beşincisi, Afad müəllimin hər bir tap şırığını yüksək səviy-
yədə yerinə yetirməyə çalışır, sö zü nü yerə salmır, sözünün
qabağında söz demirdim. Həm də ən çətin anlarda belə
onun tərəfində dururdum. Necə ki, “Ki tab”dakı Beyrək
Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
73
“Mən Qazandan dönməzəm, bəllü bil gil!” – de yir. Yuxarı-
da Afad müəllimin dilindən təqdim et diklərimin bir qis mi
onun özünün söylədikləridirsə, bir qis mi də onun istə yi nə,
ruhuna uyğun olaraq ifadə etdik lərimdir.
Özünün dediyi kimi, Afad müəllimin dili Azərbay-
can dili şivələri sistemində şirinliyi və zənginliyi ilə se-
çilən Borçalı şi vəsində açılıb. Bu şirinlik, bu zənginlik Afad
müəllimin nəin ki dərsliklərinə, hətta monoqrafik tədqi qat-
larına belə ho pub. O ən mürəkkəb dil hadisələrini də sadə
və aydın bir tərzdə ifa də etməyi bacarırdı. Görkəmli rus
pe daqoqu Uşinskinin belə bir fik ri var: “Dildə bütün xalq
və onun bütün vətəni canlanmış olur... Dil nəinki xalqın
həyatiliyini özündə ifadə edir, o eyni zamanda, məhz həya-
tın özüdür. Ana dili məhv olarkən xalq artıq yox olur…”
Afad müəllim həm də bu cür fikirlərə söy kən diyi üçün
ya zıb-yaratdıqları hamı tərəfindən bu gün də qəbul edilir,
bu gün də sevilir. Burada bir hadisəni xatırlatmaq lazım
gəlir: bir neçə il bundan əvvəl əslən Cənubi Azərbay can-
dan olan bir filoloq (adını unutmuşam) mənə dedi ki, onun
Təb riz dəki tələbələri (xüsusi kurslarda təhsil alan tələbələr
nəzərdə tutulur) daha çox başqa müəlliflərin deyil, məhz
Afad Qur ba novun “Ümumi dilçilik” kitabından istifadə
edir lər. Səbəbini soruş duqda isə bunları dedi: “Afad Qur-
banovun əsərlərinin dili olduqca sadə və aydındır, onun
əsərlərini oxuyanda tərcümə lüğətlərinə müraciət etməyə
ehtiyac qalmır. Sanki Afad müəl lim əsərlərini yazarkən
Təb rizdəki, Ərdəbildəki, ümumən Cə nubi Azərbaycanda-
kı türkləri də nəzərə alıb. O, bizim də qəl bimizdə yaşayır.
Ru hu şad olsun!” Afad müəllimin dili və üslubu ilə bağlı
Т Ü R K O L O G İ YA M I Z I N A F A D Q U R B A N O V U
74
yu xarıda təqdim etdiklərimiz elmi rəhbərə pərəs tiş dən do-
ğan fikirlər kimi anlaşılmasın deyə burada professor Hə-
sən Quliyevin Afad müəllim barədə söylədiklərini eynilə
təq dim edirik: “Professor Afad Qurbanov geniş yaradıcılıq
dairə sinə malikdir. O, öz xalqına, vətəninə, doğma dilinə
qı rıl maz tellərlə bağlı ziyalıdır. Nə yazırsa yazsın, onun
bü tün əsər lərinin dili sadə və anlaşıqlıdır. O, hamı üçün
yazır. Ədəbi dili mizi dərindən mənimsəyib, bütün yazı və
nitqlərində bu dilin normalarına zərgər dəqiqliyi ilə əməl
edir. Alimin yazıları, istərsə də nitqi oxucuya tez çatır.
Çünki onun əsərlərində kon kret fikir, dəmir məntiq, doğ-
ru və düzgün bir ana xətt vardır. Fikri sağlamdır, yenidir”.
H.Quliyevin bu fikirləri ilə üst-üstə düşən, onunla səsləşən
onlarca yazıya rast gəlmək mümkün dür. Afad müəllimin
ürək dostu və həmkarı Loğman Nəsiblinin söy lədiklərinə
isə söz ola bilməz: “Professor A.Qurbanov on lar la monoq-
ra fiya, kitab və elmi əsərlərin müəllifidir. Onun əsərlə rin də
doğulub boya-başa çatdığı Qızıl Şəfəq kəndinin (ümumən
Bor çalının – Ə.T.) sanki zümrüd təpələrinin, çiçəkli düzlə-
ri nin, şır-şır bulaqlarının, saf havasının ətri duyul maq da-
dır...” Qəri bə dir, yuxarıda qeyd etdiklərim Afad Qurba no -
vun dilinin sadəliyi və zənginliyini müxtəlif bucaqlardan
təsdiqləyir, amma elə bil ki, yenə də nəsə çatmır. Elə buna
görə də ulu abidəmiz “Kitabi-Dədə Qorqud”a müraciət
etməli oluram: “At ayağı iti, ozan dili çevik olur”. Bəli,
Afad Qurbanovun dili “Dədə Qorqud”dan sü zülüb gəl-
mişdi, ozan dili kimi çevik idi. Yeri gəlmişkən, ozan di-
lini belə səciyyələndirmişəm: “...Təbiəti duymayan, onun
da ğına, daşına, suyuna bələd olmayan, diş göynədən buz
Dostları ilə paylaş: |