72
ümmətimə şəfaət etmək üçün saxlamaq istəyirəm.” (Buxari 7474, Muslim 294,
509)
122. Ənəs İbn Məlik rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Hər bir
peyğəmbərin bir istək duası olmuşdur və ya hər bir Peyğəmbərin duası vardır,
onunla dua etdi və duası qəbul olundu. Mən isə öz duamı Qiyamət günü
ümmətimə şəfaət etmək üçün saxlamaq istəyirəm.” (Buxari 6305, Muslim 298,
513-519)
Allahın: “Ən Yaxın Qohumlarını Qorxut!” ayəsi
123. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, qüdrətli və əzəmətli Allah: “Ən yaxın
qohumlarını qorxut!”. (əş-Şuəra 214). ayəsini nazil etdikdə Peyğəmbər
(qohum-əqrəbasını çağırıb) dedi: “Ey quyerşlilər, canınızı (Allahın əzabından)
satın alın!”. Mən sizi Allahın (əzabından) qurtara bilməyəcəyəm. Ey
Abdumənaf oğulları, mən sizi Allahın (əzabından) qurtara bilməyəcəyəm. Ey
Abbas İbn Abdulmuttəlib, mən səni Allahın (əzabından) qurtara bilməyə-
cəyəm. Ey Peyğəmbərin bibisi Səfiyyə, mən səni Allahın (əzabından) qurtara
bilməyəcəyəm. Ey Muhəmmədin qızı Fatimə, malımdan nə istəyirsənsə, istə.
Mən səni Allahın (əzabından) qurtara bilməyəcəyəm”. (Buxari 2753, 4771,
Muslim 305, 525)
73
124. İbn Abbas demişdir: “Bu: “Ən yaxın qohumlarını – içərilərindən ən
səmimi olanlarını – qorxut!” ayəsi nazil olduqda Peyğəmbər (evindən) çıxdı.
Nəhayət, gəlib Səfa dağına qalxdı və: “Haydı, canınızı qurtarın!” deyə
(qureyşliləri) səsləməyə başladı. (Bəziləri): “Bu qışqıran kimdir?” deyə
soruşdular və (Muhəmədin) onun yanına toplanmağa başladılar. Peyğəmbər:
“Deyin görək, əgər mən sizə bu dağın ətəyindən bir dəstə atlı çıxıb (üstünüzə
hücum edəcəyini) xəbər versəm, mənə inanarsınızmı?”. Onlar: “Biz səndən
yalan eşitməmişik” deyə cavab verdilər. Peyğəmbər: “Mən sizi gələcək şiddətli
əzabla qorxudan bir peyğəmbərəm”. (Bunu eşidəndə) Əbu Ləhəb: “Ölüm
olsun sənə! Bizi buna görəmi yığmısan?” (Elə bu səbəbdən də) bu surə nazil
oldu: “Əbu Ləhəbin əlləri qurusun, artıq qurudu da!”. (əl-Məsəd). (Buxari 4971,
Muslim 307, 529)
Peyğəmbərin Əbu Talibə Şəfaəti Və Onun Səbəbilə
Əzabının Yüngülləşməsi
125. (Bir dəfə) Abbas İbn AbdulMuttəlib Peyğəmbərə buyurdu: “Əmin
(Əbu Talibə) sənin nə köməyin dəyib? Axı, o, səni müdafiə edərdi, (kimsə)
sənin (xətrinə dəyəndə) qəzəblənərdi.” Peyğəmbər: “O, Cəhənnəm odunun üst
qatındadır. Əgər mən olmasaydım, o, Cəhənnəmin lap dibində olardı.” (Buxari
3883, Muslim 308, 531)
126. Əbu Səid əl-Xudri demişdir: “(Bir dəfə) Rəsulullahın yanında əmisi
Əbu Talib zikr edildi. Onda o, belə buyurdu: “Ümidvaram ki, Qiyamət günü
mənim şəfaətim ona fayda verəcək və o, Cəhənnəmin dayaz yerinə
yerləşdiriləcək. (Orada) alov onun topuqlarına çatacaq və istisindən onun
beyni qaynayacaq”. (Buxari 3885, 6564, Muslim 310, 535)
74
Cəhənnəmdə Ən Yüngül Əzab Çəkən Kimsə
127. Nomən İbn Bəşir xütbə verərkən demişdir: “Mən Peyğəmbərin belə
dediyini eşitmişəm: “Qiyamət günü Cəhənnəm əhlinin ən yüngül əzab çəkəni
o kimsə olacaq ki, ayağının altındakı çuxurlara köz qoyulacaq, bunların
istisindən onun beyni qaynacaq”. (Buxari 6561, Muslim 313, 314, 538, 539)
Möminlərin Bir-Birilə Dostlaşması Və Başqalarıyla
Əlaqələri Kəsməsi Və Onlardan Uzaq Olması
128. Amr İbn As demişdir: “Mən Peyğəmbərin uca səslə heç nəyi
gizlətmədən belə dediyini eşitmişəm: “Atamın qohum-əqrəbası mənim
himayədarım sayıla bilməz. Mənim himayədarlarım ancaq Allah və əməlisaleh
möminlərdir. Sadəcə məni onlara bağlayan qohumluq əlaqələridir və bu
əlaqələri qoruyub saxlayacağam”. (Buxari 5990, Muslim 316, 541)
Müsəlmanlardan Bəzisinin Cənnətə Hesab Və Əzabsız
Girməsinə Dəlil
129. Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, mən Peyğəmbərin belə dediyini eşitdim:
“Ümmətimdən yetmiş min nəfərlik bir zümrə (Cənnətə) girəcək. Onların üzü
bədrlənmiş ay kimi nur saçacaqdır”. Əbu Hureyrə: “(Bunu eşidəndə) Ukkaşə
75
İbn Mihsən əl-Əsədi əynində olan bəbir dərisinə bənzər bürüncəyinin ətəyini
çəkərək ayağa qalxıb dedi: “Ya Rəsulullah! Allaha dua et, məni onlardan
etsin!”. Peyğəmbər: “Allahım! Bunu o kəslərdən et!” deyə dua etdi. Sonra
ənsardan olan başqa birisi qalxıb: “Ya Rəsulullah! Allaha dua et, məni də
onlardan etsin!” dedi. Peyğəmbər: “Bu xüsusda Ukkaşə səni qabaqladı”. (Buxari
5811, 6542, Muslim 318, 544)
130. Səhl İbn Səd rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Ümmətimdən yet-
miş min, yaxud yeddi yüz min (Əbu Hazim bunlardan hansını söylədiyini
bilmir) nəfər sorğu-sualsız, həm də əl-ələ verib bir-birilərindən (bərk-bərk)
tutmuş halda Cənnətə daxil olacaqlar Axırıncıları içəri daxil olmayınca
əvvəldəkilər daxil olmayacaq. Onların üzü on dörd gecəlik ay kimi (gözəl və
parlaq) olacaq.” (Buxari 6543, 6554, Muslim 322, 548)
131. İbn Abbas rəvayət etmişdir ki, bir gün Peyğəmbər yanımıza çıxdı və
buyurdu: “(Peyğəmbərlər göndərilmiş) Ümmətlər mənə göstərildi. Peyğəmbər
yanından ötdüm ki, yanında bir və ya iki adam var idi. Peyğəmbər gördüm,
yanında bir toplum adam var idi. Elə bir peyğəmbər də gördüm ki, yanında
heç kəs yox idi. (Həmin vaxt) mənə çoxlu üfüqü örtən qaraltı göstərildi. Mən
onların ümmətim olduğunu ümüd etdim. (Mənə): “Bu, Musa
və onun
qövmüdür. Sonra mənə deyildi: “Sən bu tərəfə bax” deyildi. Mən (dərhal ora)
baxdım və orada üfüqü örtən çoxlu qaraltı gördüm. Mənə yenə: “O, tərəfə bax!
O tərəfə bax!” deyildi. (Mən üfüqü örtən daha) çox qaraltı gördüm. Mənə: “Bu
sənin ümmətindir. Onlardan yetmiş min nəfəri sorğu-sual olunmadan Cənnətə
girəcəkdir” deyildi. (Bunu deyəndən sonra Peyğəmbər qalxıb evinə daxil
oldu). Camaat sorğu-suala çəkilmədən və əzaba giriftar olmadan Cənnətə
girəcək o kimsələr barədə ixtilafa düşdü. Bəziləri: “ Peyğəmbərin səhabələri
öz aralarında müzakitəyə başladılar. Bizlərə gəlincə şirk vaxtı doğulmuşuq,
lakin Allah və Rəsuluna imn etmişik (ümüd edilir Cənnətə girərik) dedilər.
Dostları ilə paylaş: |