Ali Akbar Amneziya (2010)

 
84
Hələ beş il əvvəl KVN, mətbuat və  məhəllə  uşaqları arasından özünə yaxın saydığı 15 rusdilliyə deputatlıq vəd edən 
Anar, onların parlamentə seçilməsinin prezident administrasiyasında razılaşdırıldığını demiş, 15 rusdilli gənci 
ümidləndirmişdi. Amma rusdillilərin bütün ümidləri və borc-xərclə tapdıqları seçki pulları puç olmuş, heç biri parlamentə 
seçilməmişdi. Bu biabırçı məğlubiyyətdən sonra onların yanında gözü kölgəli olan Anar, yenə siyafurluğuna salıb “Qənirə 
xanım rusdillidir, bizim arxamızdadır! Siz mütləq parlamentə düşəcəksiniz, arxayın olun!” deyərək, rusdilli gəncləri beş il 
sonrası üçün həvəsləndirmişdi. Hər kəsin həsrətlə gözlədiyi növbəti deputat seçkilərində isə hakimiyyət Anara da, onun 
15 rusdilli dostuna da ən qəddar sürprizi təqdim etdi. Bakının Nizami rayonunun seçki nəticələri açıqlananda, özünün 
yox, Hacı  Əflatunun qalib gəldiyini eşidən Anar, əsəbindən iki gün sərasər on iki butulka viskini boşaltmış, ağır 
vəziyyətdə  xəstəxanaya çatdırılmışdı. Üç gün komada qalan Anarı  həyata qaytarmaq üçün dəridən-qabıqdan çıxan 
həkimlər, nəhayət böyük çətinliklə onu dirildə bilmişdilər.  
İki həftə sonra xəstəxanadan artıq başqa bir Anar çıxmışdı – qara ciyəri iflas etmiş, içkiyə dilinin ucu ilə belə toxunması 
qəti qadağan edilmiş, yarı ölü, yarı canlı Anar. 
Bu hadisədən sonra, hakimiyyətin öz yaltaqlarına, nökərlərinə qarşı daha amansız olduğunu, müxalif fikirlilərə duyduğu 
nifrətdən daha artıq nifrət etdiyini hər kəs başa düşdü. Ölkədə elə bir avtoritar rejim hökm sürürdü ki, öz adamlarını, 
yaltaq qulbeçələrini daha ağır cəzalandırırdı. Öldürülən, təhqir olunan, sındırılan hər iqtidar yaltağının ibrətamiz aqibəti 
müxalifəti sevindirsə  də, Qənirə Millinin bu davranışlarının arxasında hansı  səbəblərin dayandığını, Qənirənin hansı 
dəyərlərin daşıyıcısı olduğunu başa düşmədiyinə görə, müxalifət həm də narahatçılıq keçirirdi.  
Anardan sonra, administrasiyanın qəzəbinə Rövşən tuş gəldi. Hələ bir neçə il əvvəl gənc intellektual kimi ona bulvarda 
tikilən binada üç otaqlı  mənzil vəd olunsa da, evin təhvil verilməsi müxtəlif bəhanələrlə gecikdirilirdi. Binanın tikintisi 
çoxdan tamamlanmış, sakinlərin çoxu mənzillərinə köçmüşdü. Amma Rövşənlə maraqlanan, onu saya salan olmamışdı.  
Bir dəfə  Qənirə Milli ÇQK-nın Bakıda keçirilən MDB finalına qonaq olmuşdu. O gün ona yaxınlaşıb mənzili ilə 
maraqlanmaq fürsəti tapmayan Rövşən, prezidenti bir daha görmək üçün bir il yarım gözlədi. Sonda Prezident aparatına 
yolunu salıb, rus dilində danışa bilməyən, bununla da öz məramını rusdilli Rövşənə çatdırmaqda çətinlik çəkən prezident 
administrasiyasının humanitar şöbəsinin müdiri Novella Sadətdinovadan kobud cavab alan Rövşənin beyni çöndü. Əvvəl 
müxalifət qəzetlərinə, Azadlıq radiosuna üz tutdu. Amma nə  qəzetlər, nə  də Azadlıq radiosu, bir vaxtlar hakimiyyətə 
yaltaqlanmaq üzrə çempionluq dərəcəsi əldə etmiş bu adamı qapıdan içəri buraxmadılar. Axırıncı dəfə, bir həftə əvvəl 
ATV kanalında canlı efirə gedən “Milli şou biznes” verilişinə zəng vurub ürəyini boşaltmaq istəyən Rövşənin bu cəhdi da 
səmərəsiz olmuş, sözünü yarımçıq kəsib, telefonu üzünə söndürmüşdülər.  
Deməli illər uzunu sındırılan, alçaldılan bir adam axırda bezib əlinə silah ala bilərmiş. 13 məsum insanı qətlə yetirə, 12 
tələbəni də yaralaya bilərmiş. Bəli, qan gölünə çevrilən ADNA-nın dəhlizləri, tamarzı bir gəncin rusdilli ürəyinin 
üsyanından başqa bir şey deyildi. Belə olan halda, ona manyak, qatil demək nə qədər doğrudur? Bəlkə umduğu evini ala 
bilməyən Rövşənə, avtoritar rejimin qurbanı demək daha ədalətli olar? 
Hadisənin detallarını Karamel kafesindəki yekə televizordan izlədik. 
Azərbaycan Dövlət Neft Akademiyasının “Qaz Neft Mədən” və “Neft Mexanikası” fakültələrinin yerləşdiyi ikinci korpusuna 
daxil olan Rövşən, inzibati binanın birinci mərtəbəsindən üçüncü mərtəbəsinədək qarşısına çıxan hər bir kəsə “Makarov” 
tipli tapançadan atəş açıbmış. Birinci mərtəbədə iki nəfəri, ikinci mərtəbədə altı nəfəri, üçüncü mərtəbədə isə beş nəfəri 
qətlə yetiribmiş. On beş dəqiqə sonra isə, polis tərəfindən zərərsizləşdiriləcəyini görüb, özünü öldürübmüş. 
AzTV-nin diktoru, həyəcanla deyirdi: 
- ...Xalqın dövlətə, dövlətçiliyə, əmin-amanlığın dönməzliyinə olan inamını zəiflətmək üçün keçmişdə də çoxsaylı insan 
ölümü ilə  nəticələnən cinayətlər törədilib, amma heç bir nəticə verməyib. Niyazi Salayev başda olmaqla, yaramaz 
müxalifət yenə fürsətdən istifadə etməkdə, hakimiyyətimizə, prezidentimizə dil uzatmaqdadır. Faciəli hadisələrdən 
istifadə etməyi özlərinə ar bilməyənlər bu gün də  cəmiyyətin daim matəm içində yaşamasına, vətəndaşların gələcəyə 
ümidini itirməsinə çalışırlar... 
Sənan kanalı  dəyişdirdi.  İctimai Televiziyanın müxbiri, sol əlində mikrofon, sağ  əli ilə sinfin qapısını göstərərək, nəfəsi 
kəsilə-kəsilə danışırdı. 
- ... Daha sonra Rövşən Zabitoğlu, bax... bu gördüyünüz “Faydalı qazıntı yataqlarının işlənməsi fakültəsi”nin 3-cü 
kursunun dərs keçdiyi auditoriyaya daxil olub. Gəlin birlikdə içəri keçək... 
Hadisənin baş verdiyi auditoriyada olan tələbələrdən biri, yaxınlaşan müxbiri görüb həyəcanla, kəkələyə-kəkələyə 
hadisəni danışdı: 
- Dərsdə otur...muşduq, kimsə qapını təpik...ləməyə başladı. Qəfildən bir nəfər içəri girdi, əlindəki si...lahla birinci sırada 
oturanlara atəş açdı. Uşaqlar auditoriyadan qa...çmağa başladılar. Sonra mən dəhlizə  çıxanda yerdə çoxlu sayda 
ya...ralı gördüm. Atəş açanı deyəsən tanımışdım... Amma də...qiq bilmədim kimdi...  
ANS kanalı isə, Rövşənin üçüncü mərtəbədə divara püskürtməli boya ilə yazdığı yazını nümayiş etdirdi: 
«Ублюдки!  Грязные  коррупционеры!  Суки!  Я  же  многого  не  хочу!  Всего  лишь  квартиру!  Подавитесь  своей 
нефтью, своим богатством! Будьте вы прокляты! Some blood for oil! Fuck! Fuck! Fuck!» 
Karameldə yumşaq divanlarda, çoxsaylı mütəkkələr arasında oturmuşduq. Rəna mənə qısılıb qorxu dolu gözlərlə ekrana 
baxırdı. Necə yorğun, stressli olduğumu indi-indi hiss etməyə başlayırdım. Ayaqqabılarımı  çıxartdım, boynumu 
şaqqıldatdım. Əlimi Rənanın belinə dolayıb onu özümə sarı çəkdim. İkimiz də mütəkkələrə yaslandıq.  
Diqqətlə xəbərlərə baxan Toğrula zəng gəldi. Displeyə baxıb cəld ayağa qalxdı, bayıra qaçdı. Kimin zəng etdiyini təxmin 
etmək çətin deyil. Rəna üzümə baxdı, başını buladı, sonra təzədən ekrana döndü. Bu anda Şeyla düşdü yadıma. 

---