11-ci fəsil
Azərbaycan-NATO: üzvlük yoxsa tərəfdaşlıq?
Belə ki, artıq NATO-ya üzv olmaq üçün əməli
fəaliyyətə keçməyin vaxtı çatıb. NATO dövlətlərinin də
regionda ciddi maraqlan var. Bu alyansın apancı dövləti
olan ABŞ da Azərbaycanın həm geopolitik, həm də
iqtisadi
mövqeyinə
görə
Avroatlantik
məkana
inteqrasiyasının tərəfdandır. NATO-nun müxtəlif rəsmi
nümayəndələri isə dəfələrlə səsləndiriblər ki, Azərbaycan
açıq qapı siyasətindən istifadə edə və Alyansa üzvlüklə
bağlı rəsmi müraciət ünvanlaya bilər. Azərbaycan isə
indiyə kimi bu çağırışlara cavab verməyib. Bunun
səbəblərindən
biri
Rusiya
ilə
münasibətlərin
kəskinləşməsi və Qarabağ probleminin həlli ilə bağlı
ölkəmiz üçün ciddi problemin yaranması ehtimalıdır.
Ermənistanda isə başa düşmək istəmirlər ki, bu ölkənin
bütövlükdə
taleyi
Qarabağın
işğalçı
dövlətə
birləşdirilməsindən asılı deyil. Dövlətlərin milli maraqlan
daha geniş sahəni əhatə edir.
Bu gün Cənubi Osetiya və Abxaziyanın Gürcüstandan
aynlması təhlükəsi yaranıb. Buna baxmayaraq, Gürcüstan
hökuməti birmənalı olaraq NATO-ya inteqrasiya siyasəti
həyata keçirir. Azərbaycanın bu inteqrasiyadan imtina
etməsi, yaxud Rusiya ilə münasibətlərin indiki qədər
istiləşməsi heç nəyi dəyişmir. Rusiyanın Qarabağla bağlı
siyasəti bundan ibarətdir ki, mümkün qədər münaqişənin
həlli ləngidilsin. Ona görə də artıq Azərbaycanın seçim
etmək vaxtı çatıb.
Azərbaycanın
NATO-ya
üzvlüklə
bağlı
rəsmi
müraciətinin olacağı halda regionun siyasi durumunda
156
ciddi dəyişikliklərin baş verməsi labüddür. Hər şeydən
əvvəl unutmamalıyıq ki, Rusiya Dağlıq Qarabağ və digər
məsələlərdə indiyə kimi nə edibsə, gələcəkdə də onu
həyata keçirəcək. Yəni bu ölkənin verdiyi vədlərə
inanmaq və bu vədlərin arxasınca getmək illüziyadır. Ona
görə də Azərbaycanın ardıcıl qərbyönümlü siyasi xətt
tutması və NATO-ya daha dərin inteqrasiya istiqamətində
səylər göstərməsi daha məqsədəuyğundur. Bu bölgədə
Rusiyanın təsirinin zəiflədilməsi üçün atılan addımlara
qoşulmaq Azərbaycanın strateji maraqlanna tamamilə
uyğundur. Artıq Qərb, Avropa Birliyi Rusiyanın bölgəyə
zərərli təsirlərini zəiflətmək üçün konkret addımlar
atmağa başlamışdır. Azərbaycanın da bu reallıqlar
kontekstində özünün siyasi xəttinə bu və ya digər
düzəlişlər etməsi istisna deyildir.
Alyansda belə hesab edirlər ki, Azərbaycan enerji
təhlükəsizliyi baxımından vacib bir ölkədir və NATO-nun
çox dəyərli tərəfdaşıdır. NATO-nun Cənubi Qafqaza dair
siyasəti yeni Baş katib Anders Foq Rasmussenin gəlişi ilə
əsaslı şəkildə dəyişilməyəcək. Bunu NATO-nun rəsmi
nümayəndəsi
Ceyms
Appaturay
bildirib:
“Cənab
Rasmussen hər hansı ciddi bir dəyişiklik haqqında bəyanat
verməyib. Düşünürəm ki, hər hansı mühüm dəyişikliklər
gözlənilmir.
Onun sözlərinə görə, yeni Baş katib Cənubi Qafqaz
ölkələri də daxil olmaqla öz tərəfdaşlarına dair NATO-nun
başlıca
prinsiplərinə
sədaqətli
olduğunu
bildirib.
Appaturay qeyd edib ki, Rasmussen Cənubi Qafqazda
əməkdaşlığa,
istiqlaliyyət
və
suveren
dövlətlərin
müstəqilliyinə sədaqətini nümayiş etdirib. NATO-nun
Cənubi Qafqaz dövlətləri - Azərbaycan, Gürcüstan və
157
Ermənistanla
əməkdaşlığı
əsasən
«Sülh
Naminə
Tərəfdaşlıq», «Fərdi Tərəfdaşlıq üzrə Əməliyyat Planı»,
həmçinin «Planlaşdırma və Analiz Prosesi Proqramı»
çərçivəsində həyata keçirilir. Bu sənədlərdə tərəfdaş
Ölkələrin
Şimali
Atlantika
Alyansı
ilə
müdafiə,
təhlükəsizlik və hərbi siyasət sahələrində islahatlara dair
məsləhətləşmələrin keçirilməsi üzrə məqsədləri və
niyyətləri müəyyən edilib. Cənubi Qafqaz ölkələrinin
NATO ilə əməkdaşlığı Avropaya inteqrasiya, həmçinin,
regionda təhlükəsizlik və stabilliyin təmin olunması
yolunda addım kimi qiymətləndirilir.
Beləliklə, bu açıqlama NATO-nun yeni dönəmdə hansı
addımlar atacağma dair sualın Cənubi Qafqazla bağlı
hissəsinə cavab kimi də dəyərləndirilə bilər. Deməli, bir
sıra sahələrdə yeniliklərə imza atmaq niyyətində olan
NATO Cənubi Qafqaz siyasətini dəyişməyəcək. Əksər
ekspertlərin də qeyd etdikləri kimi, əslində bu açıqlama
Azərbaycanın xarici siyasətinin düzgün və düşünülmüş
əsaslar üzərində qurulduğunu bir daha təsdiqlədi. Daha
doğrusu, bəlli oldu ki, bu gün «NATO-ya üzv olmaq
istəyirik» şəklində bəyanat verməklə Alyansa üzv olmaq
mümkün deyildir. Nümunə olaraq qonşu Gürcüstanın
timsalında bunu açıq şəkildə görmək mümkündür.
Təsadüfi deyil ki, Gürcüstan tərəfinin birmənalı olaraq
NATO-ya üzvlüklə bağlı bəyanatı bu ölkəni Rusiyanın
təzyiqləri ilə başbaşa qoydu. Sonda isə məlum oldu ki,
NATO hələlik bu ölkəni öz sıralanna qəbul etməyə
tələsmir.
İşğalçı Ermənistana gəlincə, bu ölkənin, sadəcə,
Rusiyanın forpostu olduğunu hər kəs yaxşı bilir. Məhz
buna görə də hazırda Sərkisyan rejiminin nəzarəti altında
158
olan Ermənistanın NATO ilə əlaqələri o qədər də
ürəkaçan səviyyədə deyil. Çünki işğalçı ölkə bütün
sahələrdə olduğu kimi hərbi sahədə də tam şəkildə
Rusiyaya meyillənib.
Maraqlıdır ki, bütün bunlara baxmayaraq Azərbaycan
dövlətinin Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin ədalətli və ən
optinal
variantda-
dövlətlərin
ərazi
bütövlüyünün
toxunulmamazlığı prinsipinə uyğun həlli istiqamətində
göstərdiyi səylər beynəlxalq ictimayyət tərəfindən də
təqdir olunur. Azərbaycan Respublikası Prezidenti İlham
Əliyevin rəhbərliyi ilə həyata keçirilən düşünülmüş
praqmatik xarici siyasət kusu bu münaqişənin daha geniş
beynəlxalq müstəvidə müzakirəsinə stimul verir və
bununla bağlı müxtəlif beynəlxalq təşkilatlr səviyyəsində
rəsmi Bakının maraqlarına uyğun qərarlar qəbul olunur və
bu sənədlərdə Azərbaycanın ərazi bütövlüyünün təmin
olunması konfliktin həllində əsas tələb kimi öz əksini
tapır. Son olaraq, NATO-nun 2010-cu il noyabnn 19-20-də
Lissabonda keçirilən Zirvə toplantısının Bəyannaməsində
bu məqam növbəti dəfə öz hüquqi təsdiqini tapmışdir.
Daha dəqiq desək, sammitin yekun Bəyannaməsinin 35-
ci bəndində qeyd olunmuşdur ki, Cənubi Qafqazda və
Moldava
Respublikasında
uzadılmış
regional
münaqişələrin
indiyədək davam etməsi alyans üçün
narahatlıq
doğuran
məsələ
olaraq
qalır:
«...Biz
Azərbaycan, Gürcüstan, Ermənistan və Moldavanm ərazi
bütövlüyünə, müstəqilliyinə və suverenliyinə dəstəyimizə
sadiq qalırıq, həmşinin bu regional münaqişələrin həmin
prinsiplər nəzərə alınmaqla sülh yolu ilə həll edilməsi
naminə səyləri dəstəkləməyə davam edəcəyik».
159