22
Cici. xanı regiona dəvət edən, ona çoxlu məsləhətlər, qonĢu dövlətlər barədə
məlumatlar verən Kanq hökmdarıdır. Həmin kitabdan gətirilən bu parça vəziyyəti
müəyyən qədər aydınlaĢdırır: «...alanlar və baĢqaları kimi Xəzər dənizi və Volqa
sahillərindəki tayfalar çox vaxt Səmərqənd (Kanq-cu) hökmdarlığına sadiq
qalmıĢdılar. Səmərqənd (Kanq-cu) hökmdarlığını əlində saxlayan Cici xanın Volqa
sahilləri ilə əlaqələrinin mövcudluğunu düĢünmək normal sayılmalıdır» (5,11,102).
Məqsədimiz heç də hun xaqanlığının fəaliyyətini kiçiltmək deyil. Hunların
ümumtürk tarixində oynadıqları misilsiz rol görkəmli alimlər tərəfindən xeyli
iĢıqlandırılmıĢdır. Burada məqsəd türk tarixçilərinin diqqətindən müəyyən mənada
kənarda qalmıĢ, haqqında az danıĢılmıĢ Kəngər dövlətinin fəaliyyətini
aydınlaĢdırmaqdır. B. Ögəl özü yazır ki, böyük Qərb hun imperiyası yaratmaq «planı”
Çici xanın duĢüncəsinə nə vaxt düĢmüĢdür? Bəlkə də e.ə. 49-cu ildə etdiyi qərb
axınında, yaxud da çarəsiz qalıb Səmərqənd (Kanq-cu) hökmdarlığına keçdikdən
sonra?» (5,98). Axırıncı mülahizə daha doğru görünür.
Türk dünyası ilə məĢğul olan alimlərin çoxunun rəyinə görə sanki hər Ģey
hunlardan baĢlayır, sanki bütün türk dünyası Metenin kaftanından çıxmıĢdır. Halbuki
Metedən çox-çox əsrlər əvvəl (bəlkə də min illər əvvəl) Qərbdə, Ön Asiyada türk
tayfa ittifaqları mövcud olmuĢlar. Hətta B. Ögəlin özu də kitabında «...hunlar və
göytürklərdən əvvəl «Kaoçı» türklərinin adını çəkir.
Türk tarixinin öyrənilməsindəki bir sıra qəribəliklər ondan doğur ki, bu
tarixi eradan əvvəl IV əsrdən baĢlanan -məhdud bir dövrə sığıĢdırmağa cəhd
göstərilir. Halbuki bir Çin sərkərdəsi Cici xana qarĢı aparılacaq döyüĢ planında yazır
ki, «10.000 ildən bəri (hunlara qarĢı) qazana bilmədiyimiz zəfəri bir gündə əldə
etmiĢ olacağıq» (Yenə orada, səh. 103).
KƏNGƏRLƏR VƏ ÇĠN
Cici xanın ölümündən sonra regionda qüvvələr nisbətinin dəyiĢməsi-Kanq
dövlətindən öz siyasətini yenidən qurmağı tələb edirdi. Onun ərazisində hun idarəsi
aradan qalxmıĢdı; əslində Cici xan öz qüvvəsi ilə Kanq dövlətinə bütövlükdə nəzarət
etmək imkanından məhrum idi və onun ölümündən sonra zəngin dövlətçilik ənənə və
təcrübəsinə malik olan kəngərlər regionda öz dominant vəziyyətini bərpa etdilər. Ġndi
onlara zor tətbiq edə biləcək yeganə dövlət Çin idi, lakin bu dövlət məsafə etibarı ilə
kəngərlərdən çox uzaqda idi və ona elə bir təhlükə törədə bilməzdi. Orta Asiyada
yaradılmıĢ Çin valiliyi Kanq dövlətinin iĢlərinə müdaxilə edə bilməzdi. Buna
baxmayaraq Cici xanın aradan qaldırılması ilə qərbdə hun imperiyasının bərqərar
olmasına imkan verməyən Çinlə Kəngər dövləti ehtiyatla davranırdı. Kəngər
dövlətinin yaxĢı iĢlənib silalanmıĢ diplomatiyasının olduğunun Çin məmurlarının
sənədlərində açıqlandığını görürük. Bahaəddin Ögəlin kitabında Türküstandakı Çin
valisinin imperatora təqdim etdiyi raportda Kanq dövlətinin durumu və siyasəti Çin
23
dövləti mövqeyindən qiymətləndirilir. Bu, eradan əvvəl son illərdəki vəziyyətə iĢıq
salır. Həmin illər arasında Səmərqənd (Kanq-cu) hökmdarı öz oğlunu Çin sarayına
xidmətə göndərir (təbii ki, bu ehtiram müəyyən dərəcədə Çinin böyüklüyünü etiraf
etmək əlaməti kimi qiymətləndirilməlidir). Eyni zamanda bu Çini Kanq dövlətinə
münasibətdə neytrallaĢdırmaq məqsədi daĢıyırdı. Hökmdar Çin imperatoruna
cürbəcür: hədiyyələr də təqdim etmiĢdi. Çin tərəfi Kanq hökmdarlığının diplomatik
addımlarının arxasında nələr olduğunu dərk edirdi.
Bahaəddin Ögəlin gətirdiyi sənəddə deyilir: «Lakin Səmərqənd (Kanq-cu)
hökmdarı yaxĢı bilirdi ki, o Çindən çox uzaqdadır (bu və sonrakı qaralar bizə aiddir-
M. A.). Bundan əlavə, o zamanda yeganə (güclü) dövlət də onun idi. Buna görə də
özünə qonĢu olan digər dövlətlərin (Çinə) ehtiram bəsləmələrini istəmirdi
(Türküstandakı) Çinin böyük valisi imperatora təqdim etdiyi məktubunda belə
deyirdi: hunlar əvvəllər güclü olduqları vaxtlarda belə (v) Usunları və Səmərqənd
(Kanq-cu) hökmdarlığını tamamilə idarələri altına almamıĢdılar (Çünki hunlar da
göytürklər kimi Qərbi Türküstan dövlətlərini bir vassal dövləti kimi qəbul
etmiĢdilər). Bu iki dövlətin bizim arvadlarımız olduğunu irəli sürən fikirlər də doğru
deyil. (Yəni (v) usunlar və Səmərqənd (Kanq-cu) hökmdarlığı). Hərçənd onlar Çinlə
yaxĢı dolanırlar və oğullarını Çinə göndərirlər, Ancaq hər üç dövlət də keçmiĢdəki
kimi əlaqələrini davam etdirir və qarĢılıqlı ərməğanlar verirlər (Üç dövlətdən biri
hunlar olmalıdır). Buna görə də bir-birlərinin gözlərinə baxır və biri digərĠni məhv
etmək istəmir. Bu da bizim üçün münasib bir vəziyyət ola bilər. Razılıqla
görüĢmələrinə baxmayaraq, bir-birlərini sevmir və bir-birlərinə arxayın olmurlar.
Buna görə birinin digərinə sədaqəti indiki vaxtda söhbət mövzusu ola bilməz» (5, II,
109).
Sonra vali müxtəsər Ģəkildə (V) Usun hökmdarlığının siyasətini xarakterizə
edir. Məhz bu səciyyə Kanq dövlətinin əlamətdar xüsusiyyətini daha aydın görməyə
imkan yaradır: «Bizim onlarla (usunlarla - M. A) olan indiki əlaqələrimizə gəlincə
(V) Usun hökmdarlarına çinli qızlar verməyimiz indiyə qədər bizə bir xeyir vermədi.
Üstəlik Çinə yük və əziyyətlər gətirdi. (V) usunlar əvvəllər bizimlə əhdnamə
bağlamıĢdılar Ġndi də onları hunlarla birlikdə bizim vassalımız adlandırırlar. Lakin
bu o qədər də mərdanə görünmür» (Yenə orada).
Kanq dövlətinə gəlincə valinin hissləri müəyyən qədər əqlinə üstünlük
etməyə baĢlayır; buna baxmayaraq onun həmin dövlətə verdiyi qiymət obyektiv
xarakter daĢıyır və o dövrdə Orta Asiya regionunda dövlətlərarası münasibətləri
aydın təsəvvür etmək üçün imkan yaradır. Bu parçanı qara ilə verməyi münasib
bilirik:
«Səmərqənd (Kanq-cu) hökmdarlığı isə həm qururlu həm də məkrlidir.
Ġndiyə qədər bizim elçilərimizə ehtiram göstərməkdən daim yayındılar. Çin baĢ
valisinin göndərdiyi elçiləri (V) usun elçilərindən aĢağıda oturtdular. Səmərqənd
(Kanq-cu) hökmdarlığı (v) Usun elçilərini Çin elçilərindən daha üstün tutur,