Асиф Ъялил оьлу Кянэярли (Мяммядли) 1954-ъц илдя Нахчыван шящяриндя анадан олуб вя 1971-ъи илдя 1№-ли орта мяктяби битириб
Yüklə 5,11 Mb. Pdf görüntüsü
|
86 tualetə girdi, otağa keçdi – bir sözlə toya gələnləri bidar elədi, qoymadı yatmağa... Arvadı o vaxt onu nə qədər danladı. Bu yaşda siqaret üstə ər-arvad yenə savaşdılar, hamı da Fatma xanıma kömək çıxdı. Axırda qardaşı dedi ki, "Teymur, gəl, səni xeyir işdən sonra bir həkimə aparım". Guya razı oldu, amma sonra aradan çıxdı. "Gərək həkimə gedə idim", – deyə peşman-peşman düşündü. Ona: "Siqareti tərgit", – deyəndə cavab verərdi ki, “mən, qırx illik yoldaşıma xəyanət edim?” Belə düşüncələrlə çayxanaya getmək qərarına gəldi. Çayxanaya qədər xeyli yol vardı. O, iki yüz-üç yüz metr gedib dayan- dı, elə bil, ayaqları yoruldu. Ona elə gəldi ki, əsəbiləşdiyi üçün belə oldu. Dincini alıb yenə getdi, bir iki yüz metr gedəndən sonra təzədən dayanmalı oldu. Təəccübləndi. "Mənə nə oldu belə?" – deyə düşün- dü. Bir az yorğunluğunu alıb əli ilə ayaqlarını yoxladı. Ayaqları soyuq idi, tüklər seyrəlmişdi, dərisi də nəsə xoşagəlim deyildi. Bunu görən Teymur kişi bir az qorxdu, amma tez də özünə ürək-dirək verib, çayxanaya tərəf getdi. Keyfi yox idi, ona görə də, orada oturanlara başı ilə salam verib hovuzun yanındakı stola yaxınlaşdı. Boş stullardan birini çəkib əyləşdi. Ayaqlarını irəli uzadıb dərindən nəfəs aldı. Bir siqaret yandırıb tüstülətdi. Fikirli idi. Qutuya baxdı, orada üç-dörd dənə siqaret qalmışdı. Yadına saldı ki, dünən axşam Əhmədin dükanından beş qutu siqaret aldı. Ona görə də, çayla bərabər iki qutu siqaret də sifariş verdi. "Nə edim? Bəlkə bu zəhrimarı tərgidim?", – deyə fikrindən keçirtdi. Amma bu iş ona çox ağır və qeyri-mümkün kimi görünürdü. “Allaha təvəkkül”, – deyib çayını içməyə başladı. Ağzı zəhər kimi idi, ona görə də, dad nədi hiss eləmədi. Çayxanada daha kimlərin olduğunu bilmək üçün ətrafa boylandı. Yaxında Məhəmməd kişi ilə Mir Həsən oturmuşdular. Bir az aralıda – çinar ağacının altında dörd cavan oğlan domino çırpırdı- lar. Onlardan sağda iki nəfər yaşlı müəllim çay içir, söhbət edirdilər. Solda isə rayon qəzetinin müxbirləri – Əli müəllimlə Əbülfəz müəllim qəzet oxuyur, çay içirdilər. Teymur kişi cibindən müştüklərini çıxarıb qabağına qoydu. Onlardan biri qabıqlı uzun gilənar çubuğu, o biri isə qabığı qaşınmış qısa və yaraşıqlı müştük idi. İkisini də həyətlərindəki gilənar ağa- 87 cından kəsib düzəltmişdi. O, bunları həmişə cibində gəzdirər, boş vaxtı olanda çıxarıb "mafi qayda ilə" çəkərdi. Müştük ki, ortaya gəldi, bil ki, Teymur kişi hələ çox oturacaq. Elə bu vaxt hamının yaxşı tanıdığı cərrah Aydın həkimlə bir yaşlı adam çayxanaya gəldilər. Onlar hamıya salam verib keçib oturdular. Aydın həkim çayçı Mahiri yanına çağırıb alçaq səslə dedi: – Mahir, Bakıdan qonağım var, bizə Ordubad lumusu ilə bir qəşəng pürrəngi çay ver, özü də yekə çaynikdə. – Baş üstə, doktor, – deyə Mahirin şən səsi eşidildi. Teymur kişi Aydın həkimlə gələn adama bir xeyli zəndlə baxdı. "Üzü mənə tanış gəlir, amma heç cür aşıra * bilmirəm. Zehnim lap kortalıb", – deyə dilxor-dilxor düşündü və müştüyünə taxdığı siqaretə dəm verdi. Birdən xatırladı: "Hə, bu həmin professordu, keçən il bacım qızını operasiya edən". Professor Aydın həkimə tərəf əyilib işgüzar şəkildə dedi: – Çox maraqlı xəstə idi, belə hadisə nadir hallarda olur. Yadımdadı, hələ iyirmi il bundan qabaq Mustafa Topçubaşovla bir xəstəni əməliyyat edərkən belə bir anomaliyaya rast gəldik. – Professor, Sizin bu sinteziniz çox uğurlu oldu. Mən də çox şey öyrəndim, – deyə Aydın həkim təşəkkür etdi. – Mənimlə müntəzəm əlaqə saxla. Çalış təyinatı dəqiq yerinə yetirsinlər. Dinamikanı izlə, qeydlər apar, çünki fikrim var bir elmi məqalə hazırlayıb ikimizin imzası ilə verək İstanbuldakı “Genel cerrahiyye” jurnalında dərc olunsun. Aydın həkim sevincək: – Nə yaxşı olar, Professor! Bu məqalənin mənim dissertasiyama da köməyi dəyər, – deyə ruh yüksəkliyi ilə bildirdi. İlin "qora bişirən" ayı idi. Göydən “od tökülürdü”. Hərə başını bir kölgənəcəyə soxmaq, çay, ya pivə ilə sərinləmək istəyirdi. Uğurla bitən ağır cərrahiyə əməliyyatından sonra xəstənin qohumları professora nə qədər yemək, içmək, kabab təklif etsələr də o, hamıya təşəkkür etmiş, bu çayxanaya gəlməyi, yolqabağı çay içib bir az dincəlməyi daha üstün tutmuşdu. Bura şəhərdə "Məmişin çay- 88 xanası" adı ilə tanınırdı. Məmiş kişinin əkiz oğlanları Mahirlə Tahir çayxananı təmiz saxlayır, müştərilərlə xoş rəftar edirdilər, çaylarına isə söz ola bilməzdi... Bir azdan Teymur kişi çay içdiyi yerdə onu boğulma tutdu, öskürdü, öskürdü, öskürdü... Hamı dönüb Teymura tərəf baxdı, hətta domino oynayanlar da əl saxladılar. Əli müəllim: – Teymur əmi, yenə niyə elə öskürdün? Bir həkimə getsənə, ölürsən axı? – Nə bilim, ay Əli müəllim, bir ildi ki, bu öskürək məni əldən salıb. İstilik də ki, bir yandan... – Bəs, həkimlər nə deyir? Heç müayinəyə-zada gedibsən? – Yoox. Düzü, qorxuram getməyə. Elə bilirəm nəsə əngəlli bir şeydi – ona görə getmirəm. – Mən onu-bunu bilmirəm, səninki siqaretdəndi, Teymur əmi. Gündə nə qədər çəkirsən? – Ha çox... Teymur kişi bir az düşündü, uşaqlıq və gəncliyini, siqaret çəkməyə nə vaxt başladığını yadına saldı: “On üç yaşımdan bu zəhrimarı çəkirəm. Düz qırx iki ildi. Həmişə də papiros çək- mişəm, yəni filtrsiz siqaret. Gün olub beş "paçka" * , gün olub altı "paçka" çəkmişəm. Özü də tüstü gərək mənim ürəyimə dəyə, yoxsa qanıx - verməz. Axır səkkiz-doqquz ildə səhər acqarına da çəkirəm. Nə bilim?”, – deyə Teymur günahkar adamlar kimi başını aşağı saldı... Radioda həzin musiqi verilirdi. Diktor qız növbəti verilişi elan etdi. Məlum oldu ki, həkim-narkoloq tütünün insan orqanizminə zərəri barədə çıxış edəcək. Tahir bufetdən söz atdı: – "Adın çək, qulağın bur." Teymur əmi, di qulaq as! Ə, orada dominonu az şaqqıldadın, qoyun görək həkim Teymur əmiyə nə deyir? Radionun növbəti həkim söhbəti başlandı: "Bizlərdən çoxu siqaret çəkir. Siqaret çəkməyin zərərli vərdiş olmasını indi hamı bilir. Görəsən, biz belə adətin özümüzə və ətrafımızdakılara necə zərər verməsi barədə heç düşünürük? Yüklə 5,11 Mb. Dostları ilə paylaş:
|