85
Bu gün də elə oldu: gəlin şüşəbənddə uşağı yedizdirirdi. Tey-
mur kişi də ki, televizora baxa-baxa siqaretini tüstülətməyində idi...
Uşaq tütün iyinə dözə bilməyib asqırdı və ağlamağa başladı. Səsə
özünü yetirən nənəsi Fatma uşağın niyə ağlamağı ilə maraqlandı.
Gəlin əli ilə qayınatasını göstərdi. Fatma xanım odlandı:
– A kişi, görmürsən uşaq boğulur? O zəhrimarı
çıxıb eşikdə
çəksən olmaz?
Yeddi ildən sonra nə müsibətlə
bir uşaq tapmışıq,
onu da sən zəhərləmək
istəyirsən? Dur, dur çıx eşiyə,
– deyə
ərinə
acıqlandı.
– Ay arvad
, rədd ol başımdan. Qoy,
kinomuza baxaq, – deyə
Teymur kişi deyindi.
– Yox, yox, dur ayağa, dur çıx eşiyə, – deyə Fatma xanım əl
çəkmədi
və onu kürəyindən itələyib saldı həyətə.
– “Lənət sənə kor Şeytan” haa... Belə olur bax, söyülürsən,
tünbətün qızı, toxumunuz kəsilsin sizin!
Teymur kişi lap əsəbiləşdi, dodaqlarının arasında olan siqaret
kötüyünü tez-tez sümürə-sümürə yeni bir siqaret üçün əlini döş
cibinə atdı.
Bu, Fatma xanımı daha da cırnatdı:
– Səni görüm öz odunda yanasan, harayına gələn olmasın! Sən
məni
bu neçə ildə dəli eləyibsən, – deyə qarğış elədi.
– Get, qurban ol
ki, gəlin evdədi, yoxsa sənə bir Həzrət Abbas
şilləsi çəkərdim,
mis dadı verərdi, – deyə Teymur hirslə hasar
qapısına tərəf
addımladı. Təzəcə
yandırdığı siqaretin tüstüsünü
burun deşiklərindən eşiyə buraxdı. Küçəyə çıxdı. Arvadın onu çölə
atması Teymur kişiyə yaman yer eləmişdi. Amma hiss edirdi ki,
əvvəlki gücü, heyi qalmayıb, indi çox da "zilə" gedə bilmir. Bir beş-
altı il bundan qabaq olsaydı, arvadın ağzı nə idi ki, gəlinin yanında
onu bayıra itələyə idi? İnan Allaha, qan salardı, amma indi? Onu
gücdən salan, hər yerdə xəcalətli eləyən damağındakı bu "zəhrimar"
idi.
Yadına bu günlərdə olan bir hadisə düşdü. Keçən bazar günü
Bakıya – qardaşı oğlunun toyuna getmişdi. Toy evidi deyə, evdə
çoxlu adam vardı, Teymur kişi də orada idi. O, bütün gecəni yatmadı,
elə hey öskürdü. Səhərə yaxın bəlğəm gəldi, hayxırdı, tüpürdü,