91
Otuz doqquz yaşında həyata gözlərini yuman bir amerikan
jurnalisti görün nə yazır: "Mən öz "düşmənimlə" on dörd yaşında
tanış oldum və onunla iyirmi beş il "dostluq" etdim". Belə "dostlu-
ğun" sonu isə təəssüf ki, ağciyər xərçəngi olub.
Siqaret tüstüsünün iyini və aromatikliyini efir yağları və
qatranlar müəyyən edirlər. Həmin qatranlar tədricən ağciyər
alveollarını doldurub, tənəffüsü çətinləşdirirlər. Tənəffüsün pozul-
masına karbon qazı və dəm qazı da pis təsir edir. Belə ki, siqaret
tüstüsündə olan karbon, oksigendən dörd dəfə sürətlə hemoqlobinlə
birləşərək karbohemoqlobin əmələ gətirir ki, bu şəkildə toxumalara
gedən qan zəhərli olub orada oksidləşmə-bərpa reaksiyalarını
pozur.
Tütün təkcə ağciyər və tənəffüs yollarına mənfi təsir etmir, o
həm də həzm traktına ziyan verir. Siqaret çəkənin ağız suyuna
qarışan belə maddələr mədəyə düşərək həzm prosesini çətinləşdirir,
iştahanı pozur, mədə xorasına və axırda isə həzm sisteminin
xərçənginə səbəb olur. Onu da qeyd edim ki, siqaret çəkənlərdə
maddələr mübadiləsi və vitamin balansı da pozulur. Hər çəkilmiş
siqaret bütöv apelsində olan qədər C vitamini parçalayır. Gözün
daxili təzyiqini siqaret artırdığı üçün görmə də pisləşir".
Domino oynayan gənclərdən biri – bu, Cığal Cəfərin oğlu Dan-
qa Fətulla idi – cibindən siqaret çıxarıb alışqanla yandırdı, tüstüsünü
udub dedi:
– Bu həkimləri də qoyasan camaatı yaxşıca qorxuda. Hə-
kimlərin hamısı siqaret çəkir, özləri də deyir: "Ziyandı". Əgər elə
ziyandısa, bəs həkimlər onu niyə çəkir?
Onun bu atmacasına Aydın həkim dözmədi. Qayıtdı ki,
"həkimlərin heç də hamısı siqaret çəkmir. Onu da nəzərə alaq ki,
həkim də insandı, onun da zəif cəhətləri olur. Özü də nikotin
narkotik maddə olduğuna görə, hamıda asılılıq yaradır. Həmin asılı-
lıqdan çıxmaq isə hər oğulun işi deyil».
Fətulla yenə razılaşmadı, söz güləşdirməyə başladı:
– Yaxşı, bu siqaret ziyanlı şeydisə, niyə onu bu qədər findi-
firuşqa düzəldib satırlar? Üstəlik
onu reklam da edirlər, hə?
92
O, bunu deyib əlində olan gözəl siqaret qutusunu yuxarı
qaldırdı. Aydın həkim onun bu sözünü də cavabsız qoymadı:
– Ay qardaş, əvvəla siqaret maqnatları öz mallarını
satmaq üçün
onu belə gözəl hazırlayırlar. Bu, normal bir şeydi. O ki qaldı
reklama – onu düz demirsən. Artıq bütün dünyada siqaret reklamları
yığışdırılıb. Xəbərin var ki, Yaponiyada siqaret çəkəni işə
götürmürlər? Papiros çəkməyənə əlavə pul, ya məzuniyyət verirlər,
hə?
Həmin höcət adam yenə söz altda qalmadı:
– Bayaq radioda həkim deyir ki, siqareti çox çəksən, guya iflic
olarsan, harada belə şey olub? Əşi, deyir də… – deyə lağ ilə güldü.
Yanındakılar da ona qoşuldular.
Söhbət bu yerə çatanda, Mir Həsən də kənarda qalmaq istə-
mədi:
– Niyə ki? Elə bizim evin dalında Əsgər İsayev adında bir kişi
var idi. Onda mən uşaq idim, o vaxt biz hələ kənddə yaşayırdıq. Bir
gün xəbər çıxdı ki, Əsgər kişi öldü. Bilirsən o niyə öldü? – deyə
Fətullagilə tərəf baxdı.
Oğlan istehza ilə:
– Birdən siqaretdən ölər ee…
– Sən heç lağ-zad eləmə, qardaşoğlu. Bəli, elə siqaretdən
ölmüşdü! Səhər-səhər durub gedirlər çölə, ot yığmağa. Çöldən ot
yığası, gətirib evə çıxardası saat olur on iki.
Ona qədər də Əsgər kişi
bəlkə on siqaret çəkir, özü də ac-susuz. Vurub zəhərləmişdi onu.
Rəhmətlik elə onunla da getdi. Sən heç elə demə, görürsən, siqa-
retdən
nəinki iflic, hətta ölüm də olur…
Yoldaşları onun ayağını nə qədər bassalar da, Fətullanın yenə
öcəşkənliyi tutdu:
– Yaxşı, əgər desəz ki, siqaret ağciyərdə, nə bilim, xərçəng
əmələ gətirir, buna inanmaq olar. Bəs, siqaretin ayağa nə dəxli var?
Siqaret hara, ayağın qanqreni hara?
Aydın həkim güldü və başladı Fətullanı başa salmağa:
– Elə məsələ də orasındadı ki, siqaret təkcə ağciyərlərə zərər
verməklə qurtarmır, o, damarları da daraldıb qanın hərəkətinə mane