100
M
M
Ə
Ə
N
N
T
T
İ
İ
Q
Q
Yalnız çəkilməyən siqaret zərərsizdir.
Deyim
Yandırma! Yandırsan, yandıracaq...
Müəllif
Bir gün iki nəfər – Əli ilə Vəli söhbət edirlər. Əli Vəliyə:
– Sən məntiqin nə olduğunu bilirsən?
– Yox, – deyə Vəli etiraf edir.
– Əgər bilmək istəyirsənsə, mən sənə izah edərəm.
– İzah elə, – deyə Vəli xahiş edir.
Əli fikrini izah etmək üçün söz axtarmağa başlayır:
– Məntiq, məntiq… Ee, məsələn, sənin cibində kibritin var?
– Var, – deyə Vəli tez dillənir.
Əli:
– Əgər kibrit varsa, demək, siqaret də var. Bunların ikisinin bir
yerdə olması məntiqi deyil?
Vəli bir az fikirləşir və razılaşır:
– Bəli, məntiqidi.
Əli davam edir:
– Əgər sən siqaret çəkirsənsə, onun içərisinə nə vaxtsa nəşə-zad
qoymaq da məntiqidi, ya yox?
Vəli bir xeyli düşünür və yenə razılaşmalı olur:
– Bəli, məntiqidi.
Əli izah etməkdə davam edir:
– Əgər sən nəşə çəkirsənsə, evdə dava-dalaş, söz-söhbət,
boşanma və sairin olması da məntiqidi, ya yox?
Vəli görür ki, Əli haqlıdı: «Nəşə olan yerdə dava-dalaş da,
boşanma da olar», – deyə düşünür. Onlar ayrılırlar… Əli öz yolu
ilə, Vəli isə öz yolu ilə gedir. Söz Vəlini tutduğu üçün elə hey o
barədə düşünür…
101
Vəli yolda bir nəfərə rast gəlir. O, yol adamından soruşur:
– Qardaş, kibritin var?
– Var, – deyə yoldan keçən cavab verir.
Vəli təəssüflə deyir:
– Əgər kibritin varsa, onda evin yıxılacaq…
Naxçıvan, 2003.
102
Ş
Ş
Ə
Ə
R
R
S
S
U
U
Y
Y
U
U
İçki – bütün çirkinliklərin «ana»sıdır.
Məhəmməd peyğəmbər (S.)
Bir gün Şeytan bir adamın qabağını kəsib deyir:
– Səni öldürəcəm. Əgər sağ qalmaq istəyirsənsə, üç şeydən
birini etməlisən: ya bu qadınla yatmalısan, ya ən yaxın dostunun
başını kəsməlisən, ya da ki, bu şərabı içməlisən.
Həmin adam belə cavab verir:
– Mən müsəlmanam. Müsəlmana isə zinalıq
*
günahdı. Sonra…
mən dostumun başını kəsə bilmərəm, bu mümkün deyil, çünki biz
uşaqlıq dostuyuq, bir yerdə bir pud
*
duz-çörək kəsmişik…
O bunları deyib susur… Həyat şirindi, yaşamaq istəyir, ona
görə də, fikirləşir: «Düzdü, şərab içmək Qurani-Kərimdə haram
buyurulub, amma çarəm nədi? Bəlkə mən bu şərabı içim? Çünki
onların içərisində ən az zərərlisi, deyəsən, elə budu».
Adam o cür də edir…
...O, şərabı içib bərk sərxoş olur. Elə sərxoş vəziyyətdə də həm
o qadınla yatır, həm də əziz dostunu öldürür…
Bakı, 2006.
103
104
E
E
T
T
İ
İ
R
R
A
A
F
F
Şərab, tütün, heroin –
Hamısı sənin düşmənin.
Müəllif
Elçin tay-tuşları arasında öz “çəkisi” olan, hörmətli oğlanlardan
biri sayılır. Necə hörmətli oğlan sayılmasın ki, o, universiteti
qırmızı diplomla bitirib, otuz yaşında böyük bir mebel sexinin sahi-
bidi, işi işdi, pulu da pul. Evi, eşiyi, ailəsi, uşağı, altında da qara
rəngli Prado...
Əgər biri durub desə ki, “Elçin narkomandı” heç kim ona
inanmaz, çünki o, siqaret çəksə də, içki nədi dilinə vurmaz, hələ
Ramazan ayı gələndə hər il oruc da tutar... “Sən saydığını say, gör
fələk nə sayır”. İş elə gətirdi ki, onun kimi ağıllı bir oğlan da yolunu
azdı...
Yaxşı ki, Elçin zirək tərpəndi, işin üstü açılmamış bir narkoloq-
həkim tapdı, hamıdan gizli öz evində müalicə olundu, vəziyyətdən
çıxdı.
Həkim bu gün Elçini kabinetə – psixoterapevtik söhbətə dəvət
etmişdi. O xəstəsinə ürəyini boşaltmaq imkanı verdi; həkim dinlədi,
xəstə isə danışdı:
– Doktor, narkomanın günü axtarmaqla keçir; adam əvvəlcə pul
axtarır, sonra «mal» axtarır, sonra «bayan» axtarır, sonra yer axtarır,
axırda da damar axtarır... O, axtardıqlarını oğruluq – doğruluq, pis-
yaxşı tapır da, amma əvəzində özünü itirir: öz kişiliyini, ləyaqətini
itirir, dalınca da, ehh, hər şeyini...
O, dərindən bir ah çəkdi gözləri yaşarmışdı, əlləri də, səsi də
titrəyirdi. Elçin həkimin ona diqqətlə qulaq asdığını görüb bir az da
ürəkləndi:
– Mən düzünü deyirəm, doktor, mən bu həyatı yaşadım, bu
murdar həyatı belə gördüm. İndi peşimanam, it kimi peşimanam,
amma...
105
Dostları ilə paylaş: |