Асиф Ъялил оьлу Кянэярли (Мяммядли) 1954-ъц илдя Нахчыван шящяриндя анадан олуб вя 1971-ъи илдя 1№-ли орта мяктяби битириб
Yüklə 5,11 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Bakı, 2011 112 “ “ T T
110 hələ vurardım da, – deyib güldüm. Siz Allah, burda nəsə var, bu “nəsə” nədi axı?, – deyə gözümü onun gözünə zilləyib cavab gözlədim. Yenisey müəllim yerində qurcuxdu və gizlicə bir ah çəkdi: – Bilirsən, qızım, mən əvvəllər içən olmuşam, – bu, düz otuz üç ilin söhbətidi. Mən onda institutu təzə bitirmişdim, dəliqanlı vaxtlarım idi. Qurşanmışdım içkiyə... Hələ özümə bir-iki avara dost, aşna da tapmışdım: bu yeməkxana mənim, o restoran sənin – hər gün onlarla yeyib-içməklə ömrü bada verirdim. Anam nə qədər 111 yalvarsa da, özünü öldürsə də, kim idi ona qulaq asan? Günlərin birində yenə restoranda içib bərk keflənmişdim. Oradan çıxıb evə getmək istədim, səkkiz yaza – yaza gedirdim. Yolun qırağında bir arx var idi, o arxı keçəndə ilişib yıxıldım. Ha çalışdım ki, ayağa qalxam, qalxa bilmədim, oturdum zığın, palçığın içində. Axşamçağı idi, hava qaralırdı... Gördüm bir nəfər üç-dörd yaşlı uşağın əlindən tutub gedir. Uşaq məni görüb dayandı: – Ata, ata, ora bax, it! Onlar yaxına gəlib mənə diqqətlə baxdılar. Atası dedi: – Qaqaş, bu it deyil ki, adamdı, özü də keflidi, qorxma! Uşaq dedi: – Mən itdən qoyxmuyam ki, ata, amma keflidən qoyxuyam. Atası əl – ayağa düşdü: – Onda, qaqaş, tez çiş elə! Çiş elə arxın qırağına, – dedi və üzünü yana çevirdi ki, uşaq utanmasın. Uşaq isə eləmə tənbəllik – üzr istəyirəm səndən qızım – düz mənim başıma işədi. Sidik saçımdan üzümə, üzümdən isə ağzıma axdı. Mən elə bil yatmışdım, ayıldım! Elə bil heç bir litr araq içən mən deyildim. Bir özümə baxdım, bir də düşdüyüm bu vəziyyətə... Acığımdan, hirsimdən bilmədim ki, nə edim! Özümə nifrət elədim, söydüm özümü! Dedim: “Mən it yox, lap... itdən də pisəm!” Durub birtəhər evə gəldim, rəhmətlik anamı çağırdım: – Ana, paltarlarımı ver, girirəm hamama. Yazıq anam heç nə demədi, gətirib təmiz paltar verdi. Mən yuyunub qüsul verdim. Elə oradaca da and içdim, and içdim ki, mən bir də heç vaxt, heç vaxt içki içməyəcəm! Bəli, heç kimin verə bilmədiyi dərsi mənə üç yaşlı uşaq verdi. Əgər o vaxt o dərsi mən almasaydım, Allah bilir ki, indi harada idim... Bakı, 2011 112 “ “ T T Ə Ə L L Ə Ə ” ” Obyektdə * işin qızğın vaxtı idi. Rəhbərliyə söz vermişdilər ki, hörgünü bir aya başa çatdıracaqlar. Qəzənfər usta iki şəyirdi ilə gündə iyirmi beş-otuz kvadrat metr hörgü verirdi. Amma bu gün günortadan sonra daş qurtardığından işsiz qalmışdılar. Usta fəhlələrlə ocağın başına yığışıb söhbət edirdilər. Söz sözü çəkdi. Söhbət köhnə hökumətin vaxtından düşdü. Qəzənfər usta cavan- lığını yada saldı: – Sovet hökuməti vaxtı ət, yağ tapılmazdı. Camaat ət, kolbasa ya sosiskanı uzun növbə ilə, yaxud çeklə alardı. Birinin evində toyu, ya da evlərdən uzaq yası olanda ət tapmaq müşkül işə çevrilirdi. O vaxt ət kombinatında işləyənlər həm pullu, həm də lazımlı adamlar idilər. İşdən çıxanda onlar kolbasa, sosiska, yainki əti salafanlara * büküb bədənlərinə bağlayır, evə gəlir, gələn kimi “arıqlayır”, həmin əti qohum – qonşuya satıb yaxşı pul qazanırdılar. Bir də görürdün ki, bu gün ət kombinatına işə girən söz məsəli, sabahı gün maşın aldı, o biri gün isə ev... Bu qırx ilin söhbətidi, o vaxt mənim cavan vaxtlarım idi. Əsgər- liyimi çəkib evə qayıtmışdım, işləmək istəyirdim. Bir gün axşam atama dedim: – Ata, məni işə düzəlt işləyim, axı nə vaxta qədər evdə oturacam? Atam dedi: – Harada işləmək istəyirsən? – Ət kombinatında, – deyə tez cavab verdim. Atam o vaxtkı raykomun üçüncü katibi ilə bir sinifdə oxumuşdu, durub onun yanına getdi. Bir həftədən sonra məni çağırıb əmrimi ət kombinatının kəsim sexinə verdilər. Sabahısı gün mən kombinezonumu geyib işə çıxdım. Sexdə altı nəfər idik, böyü- yümüz isə qırx yeddi-qırx səkkiz yaşlarında bir kişi idi. Bəy nəslimdən olduğuna görə hamı ona Maqsud bəy deyərdi. Maqsud bəy ucaboylu, dolubədənli, qırmızıyanaq bir şəxs idi. 113 114 Biz malın təpəsinə guppanla vurub onu gicəlləndirir, iri bıçaqla şah damarını kəsib öldürür, kranla qaldırıb soyur, sonra cəmdəyi o biri sexə ötürürdük. Maqsud bəy işləyə-işləyə dananın – özümüzün yeməyimiz üçün – harasından, hansı yerindən kəsib qazana atmaq barədə də göstəriş verirdi. Günortadan sonra biz işimizi qurtardıq. Bəli, bozpört * bişdi, dörd araq alındı və hamı dəstərxanın * başına yığışdı. Maqsud bəy hamıya araq süzüb stəkanı əlinə aldı. Onun əli əsirdi. Mən bayaqdan hər şeyə göz qoyurdum, ona görə də maraqlandım: – Maqsud bəy, əliniz niyə əsir? – Bala, bə bu araqdandı da, içməyəndə əsir, içən kimi keçir, – deyib arağı tez başına çəkdi. Mən stəkanı yerə qoydum. Hamı mənə tərəf döndü, yer –yerdən dilləndilər: – Niyə içmirsən, iç! Kişi ol, ə! Yüz qram araq sənə heç zad eləməz, qorxma iç! – Əgər araq Maqsud bəyin əlini əsdirirsə, mənim başımı əsdirər. Məni bağışlayın, bu iş mənlik deyil, uşaqlar, mən getdim, – deyib ayağa qalxdım. – Adə, dəli olubsan? Xalx * bura işə girmək üçün bir ətək pul tökür, iynənin ulduzundan keçir, sən isə gedirsən? Hansı ağılla? Adam da belə dolanışıqlı yeri qoyub gedər, hə? – deyə üstümə düşdülər ki, bəlkə məni saxlayalar. Lakin mən ordan çıxıb düz in- şaata fəhləliyə getdim. İndi o vaxtdan bu sənətdəyəm, – deyə Qəzənfər usta soyumuş çaydan bir qurtum alıb söhbətinə ara verdi. Usta köməkçiləri Asimlə Nadir söhbətə maraqla qulaq asırdılar. Asim dedi: – Ay usta, sən xeyrindən qalan adam deyilsən, sən Allah düzünü de görək, kombinatdan niyə getdin? Qəzənfər usta başını qaşıdı, bir az düşünüb dedi: – Uşaqlar, əgər bilmək istəyirsinizsə, qoyun lap düzünü deyim: düzdü orda kalan pul var idi, amma... Atam rəhmətliyin sözü olmasın, mən bir az suyuq adamam, yəni nəfsək. Bu mənim zəif cəhətimdi – hamıda belə zəif cəhətlər olur – mən də bunu yaxşı bilirdim. Əgər mən orda qalsa idim, qurşanacaqdım içkiyə, ola- Yüklə 5,11 Mb. Dostları ilə paylaş:
|